บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1507

บทที่ 1507 ภูเขาศักดิ์สิทธิ์และภูตผีตนหนึ่ง

……………………………………………………………………..

บทที่ 1507 ภูเขาศักดิ์สิทธิ์และภูตผีตนหนึ่ง

หนึ่งวันให้หลัง ภายในตำหนักศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิเต๋า

โอม!

จานหยกที่เต็มไปด้วยแสงดาวเย็นเฉียบนี้ คือจานหยกวิญญาณดาราที่ศิษย์พี่หลียางมอบให้กับเฉินซี และมันสามารถพาไปสู่เขาเทพพยากรณ์ ด้วยการใช้สมบัตินี้

เพียงชั่วพริบตา ประตูไร้ตัวตนที่ดูเหมือนจะควบแน่นจากแสงดาวก็ปรากฏตรงหน้า

เฉินซีหายใจเข้าลึก ๆ และมีสีหน้าสงบ ขณะที่ก้าวผ่านประตูและหายตัวไปทันทีอย่างไร้ร่องรอย

…

ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต ดวงดาวนับไม่ถ้วนนั่นโคจรตามวิถีของมันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด พวกมันดำรงอยู่ไปตลอดกาล คอยเปล่งรัศมีอันเป็นนิรันดร์และไร้ขอบเขตออกมา

ในส่วนลึกของจักรวาลนี้ มีภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่พาดผ่านกลุ่มดาวจำนวนนับไม่ถ้วน อาบอยู่ใต้แสงดาวที่พร่างพราวไร้ขอบเขตตลอดทั้งปี มันจึงดูงดงามและลึกลับ

นี่คือเขาเทพพยากรณ์!

ที่ตั้งของสุดยอดนิกายที่ลึกลับที่สุดในสามภพ

เขาเทพพยากรณ์ทั้งหมด ดูคล้ายกลุ่มกระบี่แหลมคมที่แทงทะลุจักรวาล น้ำตกและแม่น้ำสีเงินจำนวนนับไม่ถ้วนก็ไหลลงมาจากท้องฟ้า พวกมันถูกสร้างขึ้นจากพลังงานบริสุทธิ์ของดวงดาว ซึ่งกลายเป็นแม่น้ำสีเงินที่ไหลลงมาราวกับมังกรเงินที่เปล่งประกายระยิบระยับ

โอม!

ทันใดนั้น ประตูบานหนึ่งก็ปรากฏขึ้น จากนั้นร่างสูงของเฉินซีก็เดินออกมาจากภายในนั้น ก่อนที่เขาจะได้เห็นเหตุการณ์ดังกล่าว

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้มายังนิกายนับตั้งแต่กลายเป็นศิษย์เอกของเขาเทพพยากรณ์ และเมื่อเห็นฉากอันงดงามที่อยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มจึงถอนหายใจไม่รู้จบ

จักรวาลและดวงดาวดูเหมือนจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม พวกมันล้วนเหมือนเมล็ดพืชที่เปล่งแสงแวววาวอันนุ่มนวลและน่าหลงใหล ในขณะที่พวกมันส่องสว่างไปทั้งโลก

เฉินซีอาบไปด้วยแสงดาวอันเย็นสบายขณะที่เดินไปยังเขาเทพพยากรณ์ เพียงก้าวเดียว มิติก็หดตัวลง ภูเขาและแม่น้ำมากมายก็ส่งเสียงหวีดหวิวผ่านไปต่อหน้าต่อตา

ในไม่ช้า เฉินซีก็หยุดเคลื่อนไหว และภูเขาที่ดูเหมือนก่อตัวขึ้นจากตำราก็ปรากฏอยู่ในระยะสายตา ภูเขานั่นสูงตระหง่านเทียมฟ้า ดูเหมือนจะมีรูปร่างเหมือนคันทวน มีตำรานับไม่ถ้วนกองอยู่บนนั้น มีทั้งแผ่นไม้ไผ่ ผ้าไหม กระดองเต่า แผ่นหยก… พวกมันล้วนงดงามตระการตาและกว้างใหญ่ไพศาลราวกับมหาสมุทร มันเป็นภูเขาตำราอย่างแท้จริง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ร่างของศิษย์พี่สี่ปราชญ์เฒ่าก็ปรากฏในใจของเฉินซี และหวนนึกถึงเคล็ดกระบี่ที่สะท้านโลกา ซึ่งปราชญ์เฒ่าได้ใช้เพื่อทำลายล้างขุนพลสังหารเทพทั้งสาม ทำลายวงล้อชะตาวิถีสวรรค์ และทำลายค่ายกลขจัดเทพ!

ประกาศิตกระบี่ขงจื๊อ… นั่นเป็นตำราในเต๋าแห่งกระบี่ด้วยหรือ? เฉินซียังจำได้ว่า เคล็ดกระบี่ของปราชญ์เต๋า เรียกว่าประกาศิตกระบี่ขงจื๊อ และมันทิ้งความประทับใจอันลึกล้ำไว้ในใจไม่เสื่อมคลาย

ขณะที่คิด ชายหนุ่มก็พุ่งไปที่ภูเขาตำรา แล้วจึงอ่านตำราตามที่ใจต้องการ เขาเห็นตำรามากมายที่เปี่ยมไปด้วยกลิ่นอายโบราณ ตำราหนังสัตว์ที่เขียนโดยเทพอสูร เศษผ้าไหมที่ปักด้วยแถบสีทอง คัมภีร์ที่เขียนด้วยลายมือที่เต็มไปด้วยรัศมีของพุทธองค์ กระดองเต่าที่คลุมเครือและแปลกตาที่ปกคลุมด้วยแผนผัง…

ด้วยประสบการณ์ของเฉินซีในปัจจุบัน ก็ยังรู้สึกมึนงงกับกองตำราเหล่านี้ ซ้ำยังอุทานด้วยความตกใจไม่รู้จบ หากตำราเล่มใดเล่มหนึ่งปรากฏสู่โลกภายนอก ผู้บ่มเพาะนับไม่ถ้วนอาจต้องต่อสู้จนตัวตายเพื่อให้ได้ครอบครอง ทว่าบัดนี้ พวกมันกลับถูกกองรวมกันบนภูเขาอย่างไร้ค่า ทำให้เฉินซีรู้สึกอดคิดไม่ได้ว่าช่างน่าเสียดาย

แน่นอนว่า แม้ตำราหลายเล่มจะหายาก แต่ตอนนี้กลับไม่มีประโยชน์ใด ๆ ต่อเขาเลย

เฉินซีเดินตรงไปข้างหน้า จนกระทั่งมาถึงส่วนที่ลึกที่สุดของภูเขาตำรา และพบกับโต๊ะหินตัวหนึ่ง บนโต๊ะนั้นมีม้วนคัมภีร์สีเหลืองอันหนึ่งวางอยู่โดดเด่นเป็นสง่า

ก่อนที่จะได้เข้าใกล้มัน เจตจำนงกระบี่ที่ดุร้ายและอำมหิตได้พุ่งออกมาจากม้วนคัมภีร์สีเหลือง มันกว้างใหญ่ เคร่งขรึม น่ากลัว และดูเหมือนตั้งใจที่จะทำลายล้างความชั่วร้ายทั้งปวง

ประกาศิตกระบี่ขงจื๊อ!

เพียงแค่มองแวบเดียว เฉินซีก็สังเกตเห็นว่ามีผนึกสามอันที่เขียนด้วยลายมือที่ทรงพลังและเก่าแก่อยู่บนม้วนคัมภีร์สีเหลือง แต่ละคำเหมือนกระบี่ที่ไร้เทียมทาน ซึ่งถูกประทับด้วยเจตจำนงกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัว

หากเป็นคนทั่วไปที่อยู่ที่นี่ คนผู้นั้นอาจถูกเจตจำนงกระบี่ฟันเป็นชิ้น ๆ ก่อนที่จะเข้าใกล้มันได้ด้วยซ้ำ!

ถึงขนาดที่เฉินซีสงสัยว่า แม้แต่ราชันเซียนครึ่งขั้นก็อาจไม่สามารถเข้าใกล้ม้วนคัมภีร์นี้ได้เช่นกัน เพราะเจตจำนงกระบี่ที่อยู่ภายในนั้นน่าสะพรึงกลัวเกินไป อีกทั้งยังเกินขอบเขตเซียนกระบี่แล้ว และมีกลิ่นอายของจักรพรรดิกระบี่!

เหนือขอบเขตเซียนกระบี่คือขอบเขตจักรพรรดิกระบี่!

คำว่า ‘จักรพรรดิ’ ในที่นี้มีความหมายถึงการควบคุม และหมายถึงจ้าวผู้ปกครองเต๋าแห่งกระบี่เพียงผู้เดียว เมื่อใครคนหนึ่งมาถึงขอบเขตนี้ เต๋าแห่งกระบี่ก็จะบรรลุสภาวะที่สะท้านโลกาและอยู่เหนือจินตนาการ

ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน มีเพียงเทพที่มีชีวิตอยู่ชั่วนิรันดร์เท่านั้น ที่มีโอกาสคว้าพลังดังกล่าว และมีเพียงเหตุผลเดียวสำหรับสิ่งนี้ เป็นเพราะมันยาก!

นับตั้งแต่ความโกลาหลในช่วงเริ่มต้นของโลกถูกแยกออกจากกัน ใคร ๆ ก็สามารถนับการดำรงอยู่ของผู้ที่บรรลุขอบเขตจักรพรรดิกระบี่ได้ด้วยมือเดียว ซ้ำยังอาจกล่าวได้ว่า พวกมันหายากพอ ๆ กับขนวิหคอมตะและเขากิเลน

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ที่บรรลุขอบเขตจักรพรรดิกระบี่ ล้วนเป็นตัวตนที่ขอบเขตเทวาหรือสูงกว่านั้น!

สิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร?

หมายความว่าไม่มีผู้เยี่ยมยุทธ์คนใดที่อยู่ต่ำกว่าขอบเขตเทวา จะบรรลุขอบเขตจักรพรรดิกระบี่นี้ได้!

เห็นได้ชัดว่ามันยากเพียงใดที่จะบรรลุขอบเขตดังกล่าวในเต๋าแห่งกระบี่ เพราะแม้พวกเขาจะดำรงอยู่ในขอบเขตเทวาแล้วก็ตาม มีเพียงคนส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถเข้าใจและบรรลุขอบเขตจักรพรรดิกระบี่ได้

อันที่จริง มันไม่ใช่แค่เต๋าแห่งกระบี่เท่านั้น ตัวอย่างเช่นเต๋าแห่งยันต์อักขระ เต๋าแห่งดาบ เต๋าแห่งคันศร และมหาเต๋าอื่น ๆ มากมายเช่นนี้ …มันยากที่จะบรรลุขอบเขตของ ‘จักรพรรดิ’