บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1627

บทที่ 1627 น้ำค้างธุวดาราศักดิ์สิทธิ์

…………….

บทที่ 1627 น้ำค้างธุวดาราศักดิ์สิทธิ์

ในการคะเนของเฉินซีก่อนหน้านี้ การเปลี่ยนแปลงของต้นอ่อนเงาทมิฬคือแก่นของทุกสิ่ง

เพื่อให้บรรลุผลนี้ เขาจึงต้องให้ต้นอ่อนเงาทมิฬดูดซับปราณมลทินอเวจีเป็นสารอาหารให้เพียงพอ

แต่จากสถานการณ์ก่อนหน้า ต้นอ่อนเงาทมิฬ กระบี่พิฆาตฟ้า และกระบี่มลทินอเวจีกำลังสู้กันอย่างดุเดือด ไม่มีทางเลยที่ต้นอ่อนเงาทมิฬจะมีโอกาสดูดซับปราณมลทินอเวจี

ดังนั้นเฉินซีจึงได้แต่ลงมือเอง

ชายหนุ่มจึงสร้างแผนภาพไท่จี๋อย่างสุดชีวิต ดูดกลืนสารพัดอำนาจทั่วฟ้าดิน จากนั้นก็ใช้จักรวาลในร่างเป็นสะพาน ชักนำอำนาจนี้สู่ร่างตน

เมื่อทำเช่นนี้ พลังแก่นแท้ที่ต้นอ่อนทมิฬทิ้งไว้ในกายก็จะสามารถดูดกลืนแปรสภาพอำนาจนี้อย่างอ้อม ๆ

ขณะเดียวกัน พลังที่ต้นอ่อนเงาทมิฬแปรสภาพดูดกลืนไปจะช่วยในการพัฒนาของมันเอง ท้ายที่สุด แผนภาพไท่จี๋ เฉินซีและต้นอ่อนเงาทมิฬก็ก่อวงจรอันสมบูรณ์แบบระหว่างกัน

แต่การกระทำเช่นนี้อันตรายอย่างยิ่ง แก่นของมันอยู่ที่ พลังที่แผนภาพไท่จี๋ดูดกลืนเข้ามารุนแรงเกินไป และความแข็งแกร่งของตัวเฉินซีเองก็อ่อนแอเกินไปหากเทียบกัน ดังนั้นหากเขาไม่อาจทนแรงกระแทกจากอำนาจอันดุร้ายนี้ มันจะไม่ได้จบเพียงความล้มเหลว มันกระทั่งอาจทำให้เฉินซีสิ้นชีวิต

โชคยังดี หลังประสบความเจ็บปวดทรมานสาหัส ในที่สุดเฉินซีก็สำเร็จผล

ขณะนี้ แผนภาพไท่จี๋โคจรอย่างบ้าคลั่ง ยังคงกลืนกินสารพัดอำนาจในฟ้าดินอย่างไม่หยุดยั้ง

หลังจากนั้น มันก็ใช้ร่างของเฉินซีแทนสะพาน ทำให้อำนาจเหล่านี้พลุ่งพล่านเข้าสู่จักรวาลในตัวเฉินซี แล้วก็ถูกแปรสภาพดูดซับไปโดยอำนาจแก่นแท้ของต้นอ่อนเงาทมิฬ

เมื่อทำเช่นนี้ จักรวาลในกายอันเจียนถูกทำลายสิ้นจึงเสถียรขึ้นชั่วคราว ไม่ได้อยู่ในอันตรายสาหัสเหมือนเมื่อครู่

แต่เฉินซีก็ไม่กล้าเลินเล่อแม้แต่น้อย เพราะทั้งหมดนี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น ไม่ใช่จุดจบ!

เหมือนเช่นในวินาทีนี้ ความเจ็บปวดสาหัสยังคงแล่นพล่านทั่วกาย สัมผัสแรงกระแทกทรมานจากอำนาจอันดุร้ายนั้นตลอดเวลา

หากต้นอ่อนเงาทมิฬพัฒนาไม่เสร็จสิ้น เขาก็ทำได้เพียงฝืนทนในสภาพเช่นนี้ต่อไป

…

บนท้องฟ้า ต้นอ่อนเงาทมิฬขยายกิ่งก้านสาขา พร่างพรมสายแสงสีเขียวฟุ้งกระจาย สายแสงเหล่านี้แปรเปลี่ยนเป็นโซ่ศักดิ์สิทธิ์ทะยานไปรอบข้างด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ไร้ขอบเขต

หลังจากมันได้รับความช่วยเหลือจากเฉินซี ความแข็งแกร่งของมันก็พัฒนาไปอย่างมากจนเห็นได้ชัด ทุกเส้นสายบนใบเรืองรัศมีเจิดจรัสลึกลับ

เหตุการณ์นี้เหมือนจะไปยั่วโมโหกระบี่มลทินอเวจีเข้า ทำให้การโจมตีของมันยิ่งบ้าคลั่งดุดัน ปราณกระบี่สีเทาขมุกขมัวสายแล้วสายเล่าดูเหมือนพุ่งจากขุมนรกเข้าต่อสู้กับโซ่สีเขียวอย่างไม่จบสิ้น

ขณะเดียวกัน กระบี่พิฆาตฟ้าปลดปล่อยปราณกระบี่ ฟาดฟันบ้าคลั่งสู่เก้าชั้นฟ้าใต้การควบคุมของจักรพรรดินีอวี้เชอ ร่วมมือกับต้นอ่อนเงาทมิฬทลายทุกการโจมตีของกระบี่มลทินอเวจีลง กระทั่งเริ่มเผยเค้ารุกไล่กำราบกระบี่มลทินอเวจี!

ตู้ม!

ตู้ม!

สามอำนาจสูงสุดสู้กันในฟ้าดิน และเมื่อแรงกระแทกจากการปะทะระหว่างพวกมันสะท้านออกไป มันก็เจิดจรัสสาดส่องเกินใดเทียบจากส่วนลึกของกลุ่มดาวถาวอู้

ผู้บ่มเพาะทั้งหลายซึ่งได้เป็นประจักษ์พยานต่างผงะตะลึง จนบัดนี้ ไม่เพียงศึกนี้ไร้สัญญาณการอวสาน มันยังทวีความเข้มข้น อำนาจร้ายกาจที่เผยในศึกทำให้ใจของทุกผู้สั่นสะท้าน สันหลังหนาววูบวาบ

น่ากลัวเกินไป!

พวกเขากระทั่งเชื่ออย่างหนักแน่นว่าหากบรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลสักคนถูกลูกหลงศึกนี้ บรรพเทวารู้แจ้งจักรวาลผู้นั้นไม่น่าจะมีอำนาจพอกระทั่งปัดป้อง

“ดูเหมือนคืนนี้ กระบี่มลทินอเวจีสิ้นท่าแน่!” ในจักรวาลพร่างดาว หนึ่งในตัวตนทรงอำนาจทอดถอนใจ

“สำเร็จหรือไม่ คืนนี้ตัดสิน แต่จากสถานการณ์ปัจจุบัน เห็นได้ชัดว่าจักรพรรดินีอยู่ในตำแหน่งได้เปรียบ”

“แต่ทุกท่านมองออกกันหรือไม่ว่าแสงศักดิ์สิทธิ์สีเขียวนั่นคือสิ่งใด? ไยจู่ ๆ มันจึงปรากฏขึ้นในคืนนี้?”

“นั่นเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ต้นหนึ่ง จากที่ข้าสังเกต เหมือนมันจะเป็นต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เงาทมิฬในตำนาน!”

“ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เงาทมิฬ? ไม่ใช่มันสูญพันธุ์ไปแต่บรรพกาลแล้วหรือ?”

“ในแดนเทพโบราณมีเอกภพและดาราจักรเกินคณานับ ผู้ใดประกันได้บ้างว่าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์นี้สูญสิ้นตราบกาลไปแล้วจริง ๆ?”

“อีกอย่าง นอกจากเรื่องทั้งหมดนี้ ข้าสงสัยจริง ๆ ว่าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เงาทมิฬต้นนี้มาจากหนใด?”

ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายจากเอกภพมสิหิมหารือกันอย่างออกรส แต่กลับไร้ผู้ใดอนุมานที่มาของต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เงาทมิฬได้

ถึงขนาดที่สงสัยว่าต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เงาทมิฬอาจเป็นพันธมิตรที่จักรพรรดินีอวี้เชอเชิญมา

แน่นอน พวกเขาทำได้เพียงคาดเดาในใจ เพราะหากพูดเรื่องที่เกี่ยวเนื่องกับความลับของจักรพรรดินีอวี้เชอออกมา ก็เท่ากับไปล่วงเกินหมิ่นประมาทนางแล้ว

“อวิ๋นชิง เตรียมตัวด้วย” จักรพรรดินีอวี้เชอซึ่งกำลังควบคุมกระบี่พิฆาตฟ้าสู้กับกระบี่มลทินอเวจีถ่ายทอดกระแสปราณเฉียบพลัน ไม่เพียงเสียงของนางไร้เค้าความยินดี ยังเจือความเคร่งขรึมเล็กน้อย

อวิ๋นชิงอดผงะไปเล็กน้อยไม่ได้ สถานการณ์ปัจจุบันเป็นฝ่ายเราที่ได้เปรียบยิ่งแท้ ๆ แต่เหตุใดจักรพรรดินีจึงยังมีสีหน้าเคร่งขรึมเช่นนี้?

“กระบี่มลทินอเวจีกำลังจะตอบโต้ การโจมตีต่อจากนี้ของมันจะน่าสะพรึงกลัวสุดขั้ว หากเราสกัดการโจมตีเหล่านี้ได้ มันก็สิ้นทางหนี แต่หากเรารับมันไม่ได้…” เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ จักรพรรดินีอวี้เชอก็เม้มปากเงียบไป แต่อวิ๋นชิงก็เข้าใจความนัยของนางชัดเจน

อวิ๋นชิงไม่กล้าลังเล โคจรการบ่มเพาะของตนสุดกำลัง สั่งสมพลังรอลงมือ

ทันใดนั้น ประกายเรืองกระจ่างพลันฉายวูบผ่านคู่เนตรงามของจักรพรรดินีอวี้เชอ นางพูดออกมาสองสามคำ “จะเริ่มแล้ว!”

…

เช้ง! เช้ง! เช้ง!