บทที่ 300 ทะลวงสู่ขอบเขตแกนทองคำหยินหยาง
บทที่ 300 ทะลวงสู่ขอบเขตแกนทองคำหยินหยาง
ปราณจ้าววิญญาณพุ่งสูงขึ้น ในขณะที่จิตวิญญาณของเขายังคงปลอดโปร่ง ทำให้เกิดภาพแปลกประหลาดปรากฏขึ้นภายในร่างกายของเฉินซี
เพลิงทองคำชำระล้างอันรุนแรงเผาผลาญร่างกายและพลังงานของเขา ทว่าพลังอันมหาศาลของปราณจ้าววิญญาณแห่งพฤกษาก็เหมือนกับพลังปราณมหาศาลที่สร้างชีวิตขึ้นได้ ส่งผลให้ร่างกายเขาเปล่งประกายด้วยพลังชีวิตอีกครั้ง มอดไหม้และหลอมละลายไป จากนั้นก็เกิดใหม่และเปล่งประกายพลังชีวิตออกมา ราวกับพืชที่เหี่ยวเฉาและเติบโต คล้ายการเกิดและตายของสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่วนเวียนเรื่อยไปอย่างไร้ที่สิ้นสุดในวัฏจักรที่คล้ายกับวัฏสงสาร
การกลับชาติมาเกิดทุกครั้งก่อให้เกิดร่างกายและพลังชีวิตที่ทำให้เขาแกร่งขึ้นทีละน้อย ก้อนเนื้อที่เกิดขึ้นใหม่เริ่มใสดั่งแก้ว เปล่งแสงสุกสกาวเจือไอเซียนออกมา
ในทางกลับกัน ปีศาจวาโยทลายมิติที่กลั่นร่างเป็นโซ่ก็คำรามอย่างบ้าคลั่ง ปะทะกับจิตวิญญาณของเขาอย่างดุเดือด ส่งผลให้จิตวิญญาณของเขาเหี่ยวเฉา ใกล้จะถูกลบล้างไป คล้ายจะถูกปัดเป่ากระจัดกระจายหายไปในพริบตาต่อมา
แต่ด้วยความที่จิตเฉินซีจดจ่ออยู่กับรูปปั้นเทพเจ้าฝูซีแล้ว มันจึงไม่อาจถูกปีศาจครอบงำ เป็นดั่งสนใหญ่หยั่งรากลึก ไม่ว่าลมหรือฝนก็ไม่อาจสั่นคลอนรากฐานของมันได้
ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อกาลเวลาผ่านไป จิตวิญญาณของเขาดูเหมือนได้เกิดใหม่ ได้รับการชำระล้างครั้งใหญ่ ทำให้เปล่งประกายเจิดจ้า ปลดปล่อยปราณสูงส่งอันเป็นนิรันดร์ออกมาจาง ๆ
ฮึ่ม!
เสียงหนึ่งดังจากภายในร่างกาย ราวกับเซียนกำลังสวด มหาเต๋าดึงเสียงจากธรรมชาติ ประกายแสงอันเจิดจรัสพลันพุ่งออกจากประตูชีวิต
จากนั้น แกนทองคำกลมเกลี้ยงดูโปร่งแสงที่เปล่งปราณยิ่งใหญ่ก็พุ่งออกมาจากภายใน
ครืน!
แสงสีทองอันไร้สิ้นสุดส่องสว่างอยู่ในท้องทะเลแห่งลมปราณของเขา และเปลี่ยนเป็นดอกบัวสีทองจำนวนมากที่โปรยลงมาในทะเลสาบปราณแท้ และปราณแท้ที่กว้างใหญ่ดั่งมหาสมุทรก็แยกออกเป็นสองส่วน ครึ่งหนึ่งกลายเป็นหยิน อีกครึ่งหนึ่งกลายเป็นหยาง จากนั้นปราณแท้ก็พุ่งเข้าสู่แกนทองคำที่หมุนวน ทำให้ขนาดของแกนทองคำขยายตัวมากกว่าสิบเท่าในทันที
หยินและหยางหลอมรวมกัน และทำให้เกิดเสียงมังกรและเสียงพยัคฆ์คำรามดังขึ้น!
เฉินซีรู้สึกได้ทันทีว่าปราณแท้ควบแน่นอยู่ภายในแกนทองคำ เขาประหลาดใจนักที่พวกมันเปลี่ยนรูปไปคล้ายกับผลึกแก้วเหลว คุณภาพปราณเกิดความเปลี่ยนแปลง ทำให้บริสุทธิ์ขึ้นและกว้างใหญ่ขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้น ทะเลแห่งจิตสำนึกของเขาก็ขยายออกมากกว่าสองเท่า พลังวิญญาณที่บริสุทธิ์ไร้ที่ติดั่งผลึกแก้วใสสะอาดที่สุดในใต้หล้าและมีความแวววาวดุจแก้ว ราวกับแววแห่งปัญญาออกมา
‘หยินโดดเดี่ยวไม่อาจให้กำเนิด เช่นเดียวกับหยางโดดเดี่ยวไม่อาจเจริญเติบโต เมื่อหยินและหยางถูกหลอมรวมกัน สวรรค์และโลกก็ถือกำเนิดเกิดขึ้น ทัณฑ์สวรรค์คือภาพลวงและเกิดจากปีศาจภายในใจ เมื่อข้ามพ้นมันมาได้ก็จะเกิดปัญญา จิตใจของข้าคือฟ้าดิน ร่างกายของข้าคือรากฐานแห่งสวรรค์และโลก!’
หลังจากที่ได้สัมผัสทัณฑ์สวรรค์แห่งลมและไฟเมื่อก่อนหน้านี้ และได้สัมผัสกับการที่ร่างถูกแผดเผา วิญญาณถูกขัดเกลามาแล้ว เฉินซีก็พึ่งพาสิ่งนี้เพื่อกระตุ้นความรู้แจ้ง กรรม ปีศาจภายใน บาปทั้งหลาย ความสัมพันธ์ต้องห้าม… ทั้งหมดนี้เป็นภัยพิบัติแห่งจิตใจ เมื่อใดที่ลบล้างทัณฑ์สวรรค์ไปได้ สติปัญญาที่แท้จริงก็จะปรากฏ เมื่อสร้างรากฐานแห่งฟ้าและดินขึ้นแล้ว ก็จะไม่ถูกความเปลี่ยนแปลงใดในโลกหล้านำพาอีกต่อไป
ขณะที่ความเข้าใจของเขาก็เพิ่มขึ้น เพลิงทองคำชำระล้างจึงมอดลง ส่วนปีศาจวาโยทลายมิติก็ค่อย ๆ สลายหายไปทีละตัว ในชั่วพริบตา ทัณฑ์สวรรค์แห่งลมและเพลิงก็หายไปอย่างสมบูรณ์
ในขณะนี้ จิตใจของเฉินซีได้ความกระจ่างแจ้งกลับคืนแล้ว แกนทองคำที่ลอยอยู่ภายในท้องทะเลแห่งลมปราณของเขามีวงแสงศักดิ์สิทธิ์วงแล้ววงเล่าส่องแสงลงมา เปล่งรัศมีสงบร่มเย็นและเป็นนิรันดร์ ปราณแท้ที่ราวกับเป็นผลึกเหลวไหลผ่านไปตามเส้นและจุดต่าง ๆ ทั่วร่าง ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
ทุกครั้งที่ผู้บ่มเพาะข้ามขอบเขต ไม่ว่าจะเป็นปราณแท้ ร่างกาย พลังชีวิต หรือจิตวิญญาณ ทุกสิ่งอย่างล้วนมีการพัฒนาให้สูงขึ้น ไม่อาจใช้ตัวเลขใดมาอธิบายแทนได้ นี่คือสาเหตุที่ผู้บ่มเพาะขอบเขตแกนทองคำหยินหยางสามารถเอาชนะผู้บ่มเพาะขอบเขตเคหาทองคำจำนวนมากได้
เมื่อเทียบกับการเปลี่ยนแปลงของปราณแท้และพลังบ่มเพาะ ความเปลี่ยนแปลงของพลังภายในทะเลแห่งจิตวิญญาณเองก็เป็นเรื่องน่ายินดีเช่นกัน หลังจากผ่านทัณฑ์สวรรค์ลมและไฟไป พลังวิญญาณที่แต่เดิมอยู่ในขั้นจิตสัมผัสเทพได้ปลดปล่อยแสงสว่างจ้าทั่วทะเลแห่งจิตวิญญาณ เต็มไปด้วยปัญญาและแข็งแกร่งขึ้นกว่าสองเท่า
ในอดีต จิตสัมผัสเทพที่เขาสำแดงออกมาสามารถเทียบได้กับผู้บ่มเพาะขอบเขตจุติ ทว่าตอนนี้มันแทบจะเหนือกว่าผู้บ่มเพาะขอบเขตจุติ กำลังมุ่งเข้าสู่ขั้นเหนือกว่าไปแล้ว
การที่มีจิตสัมผัสเทพแข็งแกร่งมีประโยชน์มากหลาย เช่นการคุมสมบัติวิเศษ การเข้าใจเต๋าแห่งสวรรค์ การโจมตีและการขัดขวางศัตรู การตรวจหาและตรวจจับต่าง ๆ… อีกทั้งยังเป็นประโยชน์แก่การหลอมศัสตรา การหลอมโอสถ และการสร้างยันต์อีกต่างหาก
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าจะเป็นผู้ขัดเกลาปราณภายในหรือผู้ขัดเกลากายา อสูรชั่วร้ายหรือปีศาจ พลังวิญญาณล้วนสำคัญยิ่งต่อทุกสิ่งมีชีวิต หากสูญเสียไปแล้วก็ไม่ต่างจากตาย
‘ในที่สุดข้าก็ทะลวงมาถึงขอบเขตแกนทองคำหยินหยาง…’ เฉินซีหลับตาลง ทันใดนั้น ทั่วร่างพลันเปล่งลมปราณรุนแรงราวกับคมกระบี่จำนวนมาก เฉือนลงบนผนังถ้ำจนเกิดรอยแตกเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนขึ้น ดูน่ากลัวนัก
“นายท่าน ยินดีด้วยที่มาถึงขอบเขตแกนทองคำหยินหยางแล้ว!” มู่ขุยที่อยู่ใกล้ ๆ โค้งคำนับให้พลางเอ่ยแสดงความยินดี ตอนนี้ เมื่อรู้สึกถึงปราณในร่างนายท่าน ก็รู้สึกราวกับตนเป็นเพียงมดตัวน้อยที่แหงนหน้ามองขุนเขาสูงตระหง่าน
“เจ้าหายดีแล้วหรือ?” เฉินซีพูดพร้อมด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็คลายกลิ่นอายดุดันทั่วร่างที่ปล่อยออกมา และกลับคืนสู่สภาพปกติดังเดิม
“ดีขึ้นมากแล้วขอรับนายท่าน ในเมื่อท่านเพิ่งจะทะลวงพลัง ก็ควรจะทำให้พลังบ่มเพาะมั่นคงให้ดีก่อน เพื่อไม่ให้รากฐานไม่มั่นคง ส่งผลให้พลังในร่างปะทะกันได้ ข้าจะออกไปเฝ้าถ้ำให้ท่านเอง” มู่ขุยรีบออกจากถ้ำไป ปล่อยให้เฉินซีฝึกฝนอย่างสงบด้วยตัวเอง
เป็นไปอย่างที่มู่ขุยกล่าวไว้จริง ๆ เขาเพิ่งประสบทัณฑ์สวรรค์แห่งลมและไฟมา แม้จะก้าวไปสู่ขอบเขตแกนทองคำหยินหยางได้สำเร็จ แต่พลังบ่มเพาะของเขายังไม่เสถียร ยังไม่สามารถควบคุมความแข็งแกร่งนี้ได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นเขาจึงต้องใช้เวลาในการทำให้มันมั่นคงให้ดี
เรื่องที่ควรค่าให้กล่าวถึงคือ หลังจากทะลวงสู่ขอบเขตแกนทองคำหยินหยางแล้ว จะต้องใช้พลังวิญญาณจำนวนมาก มากจนต้องพึ่งพาวารีวิญญาณมาเติมพลังวิญญาณทีเดียว ถึงจะดูดซับพลังอยู่ครึ่งเดือนก็อาจไม่มากพอจะเติมเต็มพลังบ่มเพาะนี่ด้วยซ้ำ เคราะห์ดีที่เฉินซีไม่เพียงแต่มีวารีวิญญาณ แต่ยังมีโอสถกลั่นแรกเริ่มล้านเม็ด และมีโอสถเหลวหยกนภาอีกเกือบแสนเม็ดอยู่
ทั้งคู่เป็นโอสถวิญญาณระดับปฐพี ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวของพวกมันคือ โอสถกลั่นแรกเริ่มนับเป็นระดับปฐพีขั้นต่ำ เป็นเพียงโอสถวิญญาณธรรมดา ๆ ในโลกแห่งการบ่มเพาะเท่านั้น แต่เนื่องจากผู้คนใช้มันกันอย่างกว้างขวาง มันจึงกลายเป็นค่าเงินในราชวงศ์ซ่ง ใช้แลกเปลี่ยนซื้อขายของที่ผู้บ่มเพาะจำเป็นได้หลายอย่าง
ทว่าโอสถเหลวหยกนภาเป็นโอสถวิญญาณระดับปฐพีขั้นสุดยอด เป็นยาระดับสูงที่มีเพียงตำหนักเต๋านภาเท่านั้นที่จะหลอมออกมาได้ ไม่เพียงแต่จะเป็นยาขั้นสูงกว่าโอสถกลั่นแรกเริ่ม แต่ยังมีมูลค่าสูงกว่าจนโอสถกลั่นแรกเริ่มเทียบไม่ติด
เนื่องจากนี่เป็นพลังบ่มเพาะของเขาเอง เฉินซีย่อมเลือกใช้โอสถเหลวหยกนภา ส่วนโอสถกลั่นแรกเริ่มนั้น เขาตั้งใจจะเก็บไว้ใช้แทนเงิน
วาบ!
ทันทีที่ยาไหลลงลำคอ มันก็แปรเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณอันกว้างใหญ่บริสุทธิ์และพลุ่งพล่าน ไหลเวียนไปยังทุกจุดทั่วร่างกาย อีกทั้งแรงยายังมีผลหลากหลาย ช่วยบำรุงอวัยวะภายในและบำรุงร่างกาย ทำให้มีความลึกล้ำยิ่งขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]
ทำไมตอนที่ 1631-1637 อ่านไม่ได้ครับ...
อยากซื้อหนังสือเรื่องนี้จบรึยังมีขายรึยัง ราคาเท่าไหร่...
กำลังสนุกเลยจ้า1407...
1...
รออ่าน1296...
รออ่าน1184จ้า...
ตอนที่1111รออ่านยุ...
ตอน1109รออ่านยุ...
กำลังมันเลยครับ...
กำลังมันเลยครับ...