บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 393

บทที่ 393 เนตรเทวะแห่งความจริง

บทที่ 393 เนตรเทวะแห่งความจริง

ดวงตาของชิงซิ่วอี้ใสกระจ่างราวกับหยาดน้ำ ทั่วร่างปกคลุมไปด้วยหมอกหนา ราวกับว่านางเป็นเทพีจากสรวงสวรรค์อันสูงส่ง

นางเงยหน้าขึ้นมองรัศมีกลางอากาศที่ปล่อยลมปราณกว้างใหญ่และศักดิ์สิทธิ์ออกมา แววแห่งความภาคภูมิใจวาดผ่านนัยน์ตา เห็นได้ชัดว่านางค่อนข้างพอใจกับผลลัพธ์ในครั้งนี้

หลังจากที่นางถอนสายตาออกไป ชิงซิ่วอี้ก็เหลือบมองเฉินซีที่ยังคงนั่งเงียบงันอยู่ใกล้ ๆ ทำเอาหญิงสาวตกตะลึงไปเล็กน้อยก่อนจะตกอยู่ในภวังค์ความคิด

นางจำได้ชัดเจนว่าตนเป็นคนสุดท้ายที่เดินออกมาจากแท่นบูชาเต๋าแห่งการต่อสู้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เฉินซีควรจะทิ้งมันไปนานแล้ว แต่ขณะนี้เขายังคงนิ่งเฉยอยู่ หรืออีกฝ่ายจะกลับมาจากแท่นบูชาทั้งมือเปล่ากัน?

ตู้ม!

ทว่าขณะที่ชิงซิ่วอี้กำลังสับสนอยู่ ความผันผวนอย่างรุนแรงก็แผ่ออกมาจากบัลลังก์เทพเต๋าแห่งการต่อสู้ที่เฉินซีนั่งอยู่!!

มาแล้วรึ!?

เมื่อสังเกตเห็นความผันผวนนี้ ทุกคนในนครหลวงธารสายไหมก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าเหนือร่างเฉินซีอย่างพร้อมเพรียงกัน

ครืน!

มันแตกต่างจากพลังผันผวนของทุกคนก่อนหน้านี้ นภามืดสนิทราวกับเกิดเมฆดำทมิฬปกคลุมทั่วฟ้า ขณะที่อสนีบาตดังก้องอยู่ทั่วหล้าหายไป ทุกคนสังเกตเห็นมันและประหลาดใจเมื่อเห็นท้องฟ้าถูกเงามืดปกคลุม

ประหนึ่งมีเมฆดำปกคลุมท้องฟ้าไว้ ทำให้สวรรค์และโลกคล้ายจะตกอยู่ในห้วงรัตติกาลตั้งแต่หัววัน

นภามืดมิด! กลางทิวาเปลี่ยนเป็นราตรี!

ทุกคนพลันอึ้งไป กระบวนยุทธ์ระดับเต๋าวิชาใดที่จะสามารถสร้างปรากฏการณ์ยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้กัน?

แม้แต่ผู้บ่มเพาะขอบเขตเซียนปฐพีทั้งหมดในพระราชวังธารสายไหมยังเผยให้เห็นสีหน้าตกใจ แสงเย็นยะเยือกไร้ขอบเขตพลันแผ่ออกจากดวงตา ดูราวกับอยากจะสอดรู้ความลับของปรากฏการณ์บนฟ้า แต่ก็กลับมามือเปล่า

แต่เป็นสิ่งนี้เองที่ทำให้พวกเขาตกใจ ปรากฏการณ์ยิ่งใหญ่แห่งฟ้าดินไม่เคยปรากฏขึ้นในการชุมนุมดาวรุ่งครั้งใดมาก่อน ชายคนนั้นได้วิชากระบวนยุทธ์ระดับเต๋าอะไรมากันแน่?

ทั้งนครหลวงธารสายไหมถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิด… เป็นความดำมืดที่เงียบสงัด ไม่มีเสียงลมแม้แต่น้อย ราวกับทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบงันอันเป็นนิรันดร์

ขณะที่จ้องปรากฏการณ์น่ากลัวนี้ ใบหน้าของทุกคนแต้มไปด้วยความประหลาดใจ แม้แต่ใบหน้าของชิงซิ่วอี้ จ้าวชิงเหอ หวงฝู่ฉางเทียน และคนอื่น ๆ ก็ถึงกับแข็งค้างไปเล็กน้อย

เป็นความเงียบประหลาดนี้เองที่พลันเกิดดวงตาลึกลับอันลึกล้ำยิ่งปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

นี่มันดวงตาอะไรกัน!

มันมีสีดำสนิท ประดับด้วยแสงไฟนับไม่ถ้วนที่ลอยอยู่ภายใน อักขระยันต์นับไม่ถ้วนพลันปรากฏขึ้น

ความแปรปรวนของท้องนภา การโคจรอันผิดเพี้ยนของดวงดารา และความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นเบื้องหน้า สร้างความตกตะลึงให้แก่สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนในใต้หล้า… ราวกับว่ามันเป็นปรากฏการณ์อันลึกล้ำไร้ที่สิ้นสุดแห่งจักรวาล!

เมื่อมองจากระยะไกล ประหนึ่งแม้แต่จิตวิญญาณก็อาจจะถูกมันกลืนหายไปได้!

ภายใต้การจ้องมองของดวงตาที่เหมือนดั่ง ‘เนตรสวรรค์’ ทุกคนในที่นี้พลันรู้สึกราวกับถูกอ่านใจและล้วงลึกไปถึงจิตวิญญาณ …ราวกับความลับทั้งหลายถูกเนตรดวงนั้นมองออกทั้งสิ้น!

ความเย็นเยียบพลันแผ่ซ่านในทุกหัวใจอย่างรวดเร็ว เหล่าผู้ชมต่างนิ่งอึ้ง ราวกับถูกเปลื้องอาภรณ์ต่อสายตาธารกำนัล

ราวกับไม่อาจปิดบังตนได้ …ไม่อาจฝืนต้านสายตาคู่นั้นได้!

ดวงตาที่ลึกล้ำไร้ขอบเขตนี้พลันหายไปในพริบตา ราวกับว่ามันไม่เคยปรากฏขึ้น ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อมันหายไป ความมืดที่ปกฟ้าคลุมดินก็เลือนหาย ทำให้ฟ้ากระจ่างส่องสว่างไปทั่วดินแดนอีกครั้ง

“เฮ้อ!” ทุกคนถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกพร้อมกันเมื่อได้เห็นดังนี้ ยังรู้สึกถึงความกลัวที่ลอยคว้างอยู่ในใจตนได้

ทว่าจากนั้นก็อดตกตะลึงในใจไม่ได้ นี่มัน… วิชาอะไรกัน?

ภายในพระราชวังธารสายไหม

“พลังอิทธิฤทธิ์ เนตรเทวะแห่งความจริง!”

“นี่คือพลังอิทธิฤทธิ์อันน่าเกรงขามที่ติดหนึ่งร้อยอันดับเทียบพลังอิทธิฤทธิ์ทองคำแห่งมิติที่สามนี่ มันมาปรากฏอยู่ในแท่นบูชาเต๋าแห่งการต่อสู้ได้อย่างไรกัน?”

“ใช่แล้ว! ไม่ต้องกล่าวถึงในราชวงศ์ซ่งของเราเลย พลังอิทธิฤทธิ์เช่นนี้ กระทั่งในแดนภวังค์ทมิฬยังหาได้ยาก เฉินซีได้มันมาได้อย่างไรกัน? โชคชะตาของสหายผู้นี้มิท้าทายสวรรค์เกินไปหน่อยหรือ?”

ต่างจากผู้บ่มเพาะในนครหลวงธารสายไหม ผู้บ่มเพาะขอบเขตเซียนปฐพีทุกคนสามารถแยกแยะพลังอิทธิฤทธิ์ที่เฉินซีได้รับมาได้ทันทีจนเกิดเสียงอื้ออึงขึ้นทันใด!

บัดซบ! ทำไมหัวขโมยตัวน้อยน่ารังเกียจนี่ถึงได้รับพลังอิทธิฤทธิ์ที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้กันนะ? ไม่ยุติธรรม… สวรรค์จะไม่ยุติธรรมเกินไปแล้ว! ภายในห้องโถง สีหน้าของหวงฝู่จิ่งเทียนและคนอื่น ๆ ดูน่ากลัวนัก ขณะที่ดวงตาเผยให้เห็นถึงความขุ่นเคืองและความโกรธแค้น

จิตสังหารที่พวกเขามีต่อเฉินซีนั้นลึกล้ำนัก ชนิดที่ไม่อาจประนีประนอมกันได้ เพราะอย่างไร พวกเขาก็ได้มอบหมายให้ตำหนักตะวันดำลอบสังหารเฉินซีไปก่อนหน้า ดังนั้นเมื่อเฉินซีแกร่งขึ้น มีหรือจะไม่กลับมาแก้แค้นพวกเขาได้?

ไม่ต้องพูดถึงศิษย์สายหลักจำนวนมากของนิกายที่ถูกเฉินซีทำลายไปเลย จิตสังหารนี้ไม่อาจคลายลงได้แน่นอน

ชายคนนี้ต้องถูกกำจัด!