บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 401

บทที่ 401 ไร้เทียมทาน

บทที่ 401 ไร้เทียมทาน

ท่ามกลางความเงียบงัน ดวงตาของจักรพรรดิซ่งได้จับจ้องไปที่คนสองคน ก่อนจะกล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ลู่เซียว ฟ่านอวิ๋นหลาน เจ้าทั้งคู่ไม่ต้องมีส่วนร่วมในการต่อสู้ต่อไปนี้”

เสียงของเขาชัดเจนและดังก้องไปทั้งฟ้าดิน ทำให้ผู้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นล้วนตกตะลึง แต่ก็ไม่มีผู้ใดที่กล้าส่งเสียงออกมา

ลู่เซียวเป็นศิษย์ของนิกายพฤกษาเทวะจากที่ราบตอนกลาง ตัวตนของเขาไม่เป็นที่รู้จักเช่นเดียวกับเฉินซีในอดีต และคนคนนี้ก็เป็นดั่งม้ามืดที่ปรากฏขึ้นในการชุมนุมดาวรุ่ง เนื่องจากสามารถเป็นหนึ่งในสิบสองอันดับแรก ดังนั้นความแข็งแกร่งของเขาจึงไม่อาจปฏิเสธได้

ในขณะนี้ เมื่อผู้คนได้ยินว่าเขาถูกตัดสิทธิ์ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารในใจ

อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าลู่เซียวจะตระหนักได้ถึงผลลัพธ์มาตั้งนานแล้ว การแสดงออกของเจ้าตัวจึงนิ่งสงบและไม่มีความไม่เต็มใจหรือความโกรธเกรี้ยวใด ๆ หลังจากนั้นเขาก็โค้งคำนับให้แก่จักรพรรดิซ่งและจากไปในที่สุด

เฉินซีไม่ได้สนใจคนผู้นี้ เนื่องจากทันทีที่ได้ยินว่าฟ่านอวิ๋นหลานถูกตัดสิทธิ์ ความรู้สึกไม่ยุติธรรมก็ผุดขึ้นในใจของเขาทันที และเท่าที่ทราบมา ความแข็งแกร่งของฟ่านอวิ๋นหลานนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าชิงซิ่วอี้ จ้าวชิงเหอและคนอื่น ๆ อย่างแน่นอน แต่เหตุใดนางถึงถูกตัดสิทธิ์ออกจากแข่งขันชุมนุมดาวรุ่ง?

“เรื่องนี้ช่างไม่ยุติธรรมยิ่งนัก!”

เขาอดไม่ได้ที่จะกระตุ้นความสงสัยที่มีต่อจักรพรรดิซ่ง

แต่ในช่วงเวลาต่อมา เขาก็เข้าใจทุกสิ่งหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่พระองค์ตรัสออกมา

“ฟ่านอวิ๋นหลาน เจ้าควรเข้าใจว่าเหตุใดข้าถึงไม่อนุญาตให้เจ้าเข้าร่วมการต่อสู้ของสิบอันดับแรก” จักรพรรดิซ่งชำเลืองมองที่เฉินซีก่อนจะกล่าวกับฟ่านอวิ๋นหลาน

ฟ่านอวิ๋นหลานกัดริมฝีปากสีชมพูของตัวเอง แล้วพยักหน้าพร้อมกล่าวว่า “ข้าเข้าใจ”

“เช่นนั้นเจ้าก็ถอนตัวไปเสีย ไม่ต้องกังวล ข้าได้ให้คำสัญญากับนิกายของเจ้าแล้วว่า ข้าจะอนุญาตให้เจ้าได้เข้าสู่สมรภูมิบรรพกาลอย่างแน่นอน ทว่าสระมังกรแปลงและวิชากระบวนยุทธ์ในขุมสมบัติของราชวงศ์ ไม่ใช่สิ่งที่ตัวตนเช่นเจ้าจะคู่ควร” จักรพรรดิซ่งกล่าวอย่างเฉยเมย

เฉินซีเข้าใจถึงเหตุผลในทันที ฟ่านอวิ๋นหลานมาจากนิกายอสูรจันทร์เสี้ยวโลหิต ซึ่งเป็นศัตรูตัวฉกาจของโลกแห่งการบ่มเพาะทั้งหมด ดังนั้นการอนุญาตให้นางเข้าร่วมการชุมนุมดาวรุ่ง อาจเป็นความยินยอมสุดท้ายที่จักรพรรดิซ่งพอจะสามารถยอมรับได้ และไม่มีทางเป็นไปได้ที่เขาจะยอมให้นางได้รับประโยชน์ไปมากกว่านี้

แต่สิ่งที่ทำให้เฉินซีรู้สึกสบายใจได้นั้นก็คือ ฟ่านอวิ๋นหลานยังคงมีโอกาสที่จะเข้าสู่สมรภูมิบรรพกาล ซึ่งก็เพียงพอแล้ว!

“เจ้าต้องระวังตัวด้วย” ก่อนที่ฟ่านอวิ๋นหลานจะจากไป นางได้ส่งเสียงผ่านกระแสปราณไปที่เฉินซีอย่างแผ่วเบา

เฉินซีพยักหน้าและไม่กล่าวอะไรออกมา เพราะการประลองของสิบอันดับแรกกำลังจะเริ่มต้นขึ้น

“จนถึงขณะนี้ การชุมนุมดาวรุ่งได้มาถึงช่วงเวลาที่สำคัญแล้ว พวกเจ้าสามในสิบคนจะสามารถเลือกวิชากระบวนยุทธ์หรือพลังอิทธิฤทธิ์จากขุมสมบัติของราชวงศ์ได้” มหาเสนาบดีเอามือไพล่หลังขณะกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน “และพวกเจ้าทั้งสิบคนสามารถเข้าไปบ่มเพาะในสระมังกรแปลงได้ ซึ่งนับเป็นโอกาสสูงสุดและเป็นของขวัญพิเศษจากฝ่าบาทที่มอบให้แก่พวกเจ้า ข้าหวังว่าพวกเจ้าทุกคนจะแสดงความสามารถออกมาอย่างเต็มที่และไม่ทำให้พระองค์ต้องผิดหวัง!”

“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ/เพคะฝ่าบาท!” เมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งนี้ เฉินซีและคนอื่น ๆ ก็โค้งคำนับต่อจักรพรรดิซ่ง ผู้ลอยอยู่บนท้องฟ้า

จักรพรรดิซ่งเพียงยิ้มเล็กน้อย ขณะที่เขาพยักหน้าก่อนจะโบกมือ ทันใดนั้น ลำแสงอันเจิดจ้าสิบสองดวงก็ปกคลุมเฉินซีและคนอื่น ๆ ทำให้ปราณแท้ ปราณจ้าววิญญาณ และพละกำลังที่เหนื่อยล้าของพวกเขาได้ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ ในขณะที่ผู้ได้รับบาดเจ็บก็ฟื้นตัวทันทีเช่นกัน ช่างน่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง!

เพียงแค่เคล็ดวิชาอันยอดเยี่ยมที่อธิบายไม่ได้นี้ ก็เผยให้เห็นถึงการบ่มเพาะที่สูงส่งของจักรพรรดิซ่ง เนื่องจากแม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตเซียนปฐพีคนอื่น ๆ ก็ยังไม่อาจบรรลุถึงขั้นนี้ได้ในปัจจุบัน

“มหาเสนาบดี จงประกาศรายชื่อสำหรับการประลองรอบที่สี่” จักรพรรดิซ่งสั่งก่อนหลับตาเพื่อทำสมาธิ

“การประลองของสิบอันดับแรกจะแบ่งออกเป็นการต่อสู้ห้ารอบ เพื่อตัดสินหาผู้ชนะห้าอันดับแรก โดยผู้ประลองจะถูกเลือกด้วยการจับสลาก” มหาเสนาบดีกล่าวด้วยเสียงที่ชัดเจน “การประลองคู่ที่หนึ่ง ชิงซิ่วอี้กับนายน้อยโจว”

เฉินซี เจิ้นหลิวชิง และคนอื่น ๆ ต่างก็ประหลาดใจอย่างมาก

“ชิงซิ่วอี้กับนายน้อยโจวหรือ?”

ความแข็งแกร่งของนายน้อยโจวนั้นน่าเกรงขามอย่างแท้จริง เขาไม่เคยหมดพลังเลยตั้งแต่การแข่งขันเริ่มขึ้น และความแข็งแกร่งก็เพิ่มพูนขึ้นมากกว่าครั้งที่อยู่ในการชุมนุมธารทองเสียด้วยซ้ำ

ส่วนชิงซิ่วอี้นั้นเป็นเซียนสวรรค์กลับชาติมาเกิด ความแข็งแกร่งของนางเป็นที่ประจักษ์แก่ทุกคน ทำให้ได้รับการยกย่องจากผู้เยี่ยมยุทธ์ขอบเขตเซียนปฐพีเป็นอย่างมาก และดูเหมือนนางจะเป็นผู้แข่งขันที่ทรงพลังที่สุดในการชุมนุมดาวรุ่งครั้งนี้

แม้แต่จ้าวชิงเหอ หวงฝู่ฉางเทียน และคนอื่น ๆ ก็ยังมองว่าชิงซิ่วอี้เป็นเป้าหมายสุดท้าย และพวกเขาก็ไม่กล้าประมาทนางแม้แต่น้อย

แต่การประลองนี้อาจถูกจัดแจงโดยพระประสงค์ของจักรพรรดิซ่ง มิฉะนั้น หากชิงซิ่วอี้ได้ประลองกับจ้าวชิงเหอและยอดฝีมือระดับสูงคนอื่น ๆ ที่ได้รับความสนใจมากที่สุด การชุมนุมดาวรุ่งในครั้งนี้อาจถือได้ว่าไม่สมบูรณ์แบบ

เนื่องจากตามธรรมเนียมปฏิบัติในการประชุมดวงดาวครั้งก่อน การประลองระหว่างยอดฝีมือสูงสุดมักจะอยู่ในรอบสุดท้าย

ฟิ้ว! ฟิ้ว!

แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รายชื่อผู้ประลองก็ได้ถูกระบุไว้แล้ว ดังนั้นชิงซิ่วอี้และนายน้อยโจวจึงไม่กล้าที่จะปฏิเสธ จากนั้นพวกเขาก็ใช้เคล็ดวิชาตัวเบา พุ่งไปยังสังเวียนสังหารปีศาจทันที

…

“ท่านมหาเสนาบดี การจัดการของฝ่าบาทดูไม่เหมาะสมไปหน่อยหรือ?” ที่กลางอากาศ โจวเซวียนถงผู้เป็นบรรพบุรุษของตระกูลโจวขมวดคิ้วพร้อมกับกล่าวด้วยความไม่พอใจว่า “ชิงซิ่วอี้ได้ฟื้นความทรงจำครึ่งหนึ่งจากชาติก่อนในฐานะเซียนสวรรค์ และนางคู่ควรกับการเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งท่ามกลางบรรดาอัจฉริยะรุ่นเยาว์ที่อยู่ในตอนนี้ การจัดการของฝ่าบาทที่ให้เจ้าเหลือขอจากตระกูลข้าไปสู้กับนางนั้น เห็นได้ชัดว่า…”

“สหายเก่า เจ้ายังไร้ระเบียบถึงเพียงนี้และยังกล้าสงสัยต่อประสงค์ของฝ่าบาทจริงหรือ?” ใบหน้าของมหาเสนาบดีนั้นนิ่งเฉย แต่ดวงตาของเขากลับเผยรอยยิ้ม เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่าอารมณ์ของโจวเซวียนถงจะเป็นเช่นนี้

“ฮึ่ม!” โจวเซวียนถงเพียงแค่ระบายความคับข้องเท่านั้น แต่อันที่จริง เขาพึงพอใจมากที่นายน้อยโจวสามารถติดอยู่ในสิบอันดับแรกได้ และก็ไม่ได้รู้สึกขุ่นเคืองในใจมากนัก