บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 420

บทที่ 420 ทำลายสถิติ

บทที่ 420 ทำลายสถิติ

แก่นวิญญาณเป็นสิ่งสำคัญของยอดฝีมือขอบเขตจุติ

แก่นวิญญาณก่อตัวขึ้นจากพลังแก่นแท้ของวิญญาณ และมันอาศัยอยู่ในร่างกายในขณะที่หลอมรวมกับร่างกายและวิญญาณ แต่มันก็แตกต่างจากวิญญาณ หลังจากที่ผู้บ่มเพาะได้ควบแน่นกงล้อสังสารวัฏแล้ว แก่นวิญญาณจะหลอมรวมเป็นกงล้อสังสารวัฏ และตราบใดที่แก่นวิญญาณยังคงอยู่ แม้ว่าร่างกายจะถูกทำลาย แต่ก็ยังสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้โดยการยึดร่างของคนอื่น

ซึ่งมันไม่ต่างอะไรกับการได้เกิดใหม่

นอกจากนี้ การปรากฏตัวขึ้นของภาพแก่นวิญญาณเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าผู้บ่มเพาะมีคุณสมบัติในการควบแน่นกงล้อสังสารวัฏและก้าวเข้าสู่ขอบเขตจุติ ตราบใดที่ผู้บ่มเพาะเต็มใจ ผู้บ่มเพาะสามารถก้าวเข้าสู่ขอบเขตได้ตลอดเวลา!

“นั่นคือนายน้อยคนที่สี่ของตระกูลโจวของนครหลวงธารสายไหม” ในขณะเดียวกัน ทุกคนก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่าภาพแก่นวิญญาณที่ลอยขึ้นไปในอากาศนั้นถูกนายน้อยโจวคนที่สี่ปล่อยออกมาได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ

“การปรากฏตัวของภาพแก่นวิญญาณ แสดงให้เห็นว่าศักยภาพในขอบเขตแกนทองคำหยินหยางได้รับการกระตุ้นอย่างสมบูรณ์ แต่น่าเสียดาย การบ่มเพาะในสระมังกรแปลงครั้งนี้ เขาเป็นคนแรกในบรรดาคนทั้งสิบที่ไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไป ทำให้การบ่มเพาะของเขาหยุดอยู่เพียงแค่นี้ และไม่สามารถดูดซับแก่นแท้ต้นกำเนิดมังกรได้อีก” ใครบางคนกำลังส่ายศีรษะและถอนหายใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ชู่ว!

ภาพแก่นวิญญาณได้อันตรธานหายไปจากกลางอากาศ จากนั้นร่างหนึ่งก็ทะยานออกมาจากภายในสระมังกรแปลง และนั่นคือนายน้อยโจวคนที่สี่อย่างแน่นอน เขาชำเลืองมองไปที่เฉินซีและคนอื่น ๆ ที่ยังคงบ่มเพาะอย่างต่อเนื่อง และรอยยิ้มอันขมขื่นก็ปรากฏอยู่ที่ริมฝีปากของเขา “คนเหล่านี้ช่างแข็งแกร่งยิ่งนัก”

อย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนใจกว้าง ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกเศร้าใจเพราะเหตุนี้ หลังจากที่ส่ายศีรษะแล้ว สีหน้าของเขาก็กลับมาสงบนิ่ง หลังจากนั้นเขาก็คำนับจักรพรรดิซ่งซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่งก่อนที่จะถอนตัวออกไปอย่างเงียบ ๆ

หากกล่าวด้วยความสัตย์จริงแล้ว การที่สามารถยืนหยัดอยู่ในสระมังกรแปลงได้ถึงสามวันนั้นก็เป็นที่น่าพึงพอใจสำหรับเขามากแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังสัมผัสได้ว่าแม้ระยะเวลาในการบ่มเพาะของตนจะไม่นาน แต่มันก็มีประโยชน์ต่อการบ่มเพาะของเขาในอนาคตอย่างมหาศาล และนี่ก็เพียงพอแล้ว

เวลาล่วงเลยไปอีกหนึ่งวัน

ภายใต้การจ้องมองอย่างแน่วแน่ของเหล่าผู้บ่มเพาะทุกคนในนครหลวงธารสายไหม นี่ก็ถือได้ว่าเป็นวันที่สี่เข้าไปแล้วนับตั้งแต่ที่สระมังกรแปลงได้เปิดขึ้น

ในวันนี้ ภาพแก่นวิญญาณจำนวนมากได้ลอยขึ้นจากภายในสระมังกรแปลง

หวงฝู่ฉิงอิง อวี๋เซวียนเฉิน หลิงอวี๋ หวงฝู่ฉางเทียน และคนอื่น ๆ ก็ตื่นขึ้น หลังจากพวกเขาบ่มเพาะสำเร็จ สิ่งนี้ทำให้บรรยากาศในนครหลวงธารสายไหมพลุ่งพล่าน ในขณะที่เสียงอุทานและการพูดคุยยังคงดำเนินต่อไปตลอดทั้งวัน ซึ่งมันก็ส่งเสียงอึกทึกคึกโครมเป็นอย่างยิ่ง

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อจวนจะถึงวันที่ห้า นครหลวงธารสายไหมก็ปั่นป่วนอีกครั้ง

เพราะจนถึงตอนนี้ เฉินซี ชิงซิ่วอี้ จ้าวชิงเหอ และเจิ้นหลิวชิง พวกเขายังคงยืนหยัดและบ่มเพาะอยู่ภายในสระมังกรแปลง!

กล่าวอีกนัยหนึ่ง หากพวกเขาสามารถยืนหยัดจนถึงวันที่ห้า พวกเขาจะสามารถเทียบได้กับหว่านเจิ้นอี้ ซึ่งเป็นเจ้าของสถิติสูงสุดเมื่อหลายพันที่แล้ว!

“โอ้สวรรค์ ถ้าพวกเขาทั้งสี่สามารถยืนหยัดอยู่ได้ถึงวันที่ห้า เช่นนั้นก็หมายความว่าพวกเขาทั้งหมดล้วนเทียบเคียงกับสถิติสูงสุดในอดีตไม่ใช่หรือ?”

“การชุมนุมดาวรุ่งครั้งนี้เต็มไปด้วยผู้มีความสามารถล้ำเลิศจริง ๆ แต่สิ่งที่ข้าตั้งตารอมากที่สุดก็คือ ถ้ามันยังคงดำเนินต่อไปเช่นนี้ บางทีอาจมีใครสักคนที่สามารถทำลายสถิติในอดีตได้!”

“คนผู้นั้นจะเป็นใครกันแน่?”

ทุกคนจ้องมองไปที่สระมังกรแปลงโดยไม่กะพริบตา เพราะพวกเขาเกรงที่จะพลาดรายละเอียดใด ๆ

เวลาล่วงเลยเข้าวันที่ห้า

รุ่งอรุณได้สาดแสงยามเช้าอันเจิดจ้าปกคลุมไปทั่วนครหลวงธารสายไหม

เฉินซีและอีกสามคนสามารถยืนหยัดจนถึงวันที่ห้า และการบ่มเพาะของพวกเขาได้เทียบเคียงกับหว่านเจิ้นอี้ ผู้เป็นเจ้าของสถิติสูงสุดในอดีต ทำให้ทุกคนตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

“ฝ่าบาททรงพระปรีชายิ่งนัก ยอดฝีมือรุ่นเยาว์ทั้งสี่คนนี้ล้วนมีความสามารถที่น่าอัศจรรย์จริง ๆ ” เสวียนซวิ่นถอนหายใจด้วยความชื่นชม ในขณะที่เขานึกถึงการคาดการณ์ของจักรพรรดิซ่งจากก่อนหน้านี้

จักรพรรดิซ่งเพียงยิ้มเบา ๆ และกล่าวว่า “ราชวงศ์ซ่งของข้าได้ยืนหยัดอยู่บนแผ่นดินนี้มาเป็นเวลาหลายแสนปี แต่ถ้าพูดถึงการปรากฏตัวของอัจฉริยะที่มากที่สุดในราชวงศ์ซ่งของข้า นั่นก็คือที่นี่ในวันนี้!”

เสวียนซวิ่นยิ้มและกล่าวว่า “คนที่มีความทะเยอทะยานมักเกิดขึ้นในช่วงเวลาวิกฤต ขณะที่ผู้มีพรสวรรค์ที่โดดเด่นมักเกิดขึ้นในยุคที่เฟื่องฟู เป็นเพราะความช่วยเหลือของฝ่าบาท ทำให้ผู้บ่มเพาะรุ่นเยาว์ของเราประสบความสำเร็จได้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ จักรพรรดิซ่งก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เสียงหัวเราะของเขาสั่นสะท้านไปทั้งฟ้าดิน เผยให้รูปลักษณ์กล้าหาญอันไม่มีที่สิ้นสุด ในฐานะผู้ปกครองดินแดนอันกว้างใหญ่นี้ เห็นได้ชัดว่าเขามีความภาคภูมิใจอย่างยิ่งที่สามารถครอบครองอัจฉริยะรุ่นเยาว์ที่ไม่มีใครเทียบได้อยู่มากมาย