บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 470

บทที่ 470 ทัณฑ์สวรรค์มาคู่

บทที่ 470 ทัณฑ์สวรรค์มาคู่

จิตสังหารลุกโชนอยู่ในใจของผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้งหลาย ซึ่งหมายจะสังหารเฉินซี เพราะต่างรู้ดีว่าวันนี้คงได้เป็นศัตรูคู่อาฆาตกับชายหนุ่ม หากปล่อยให้อีกฝ่ายรอดไปได้ ไม่รู้ว่าต่อไปจะเก่งกล้าสามารถขึ้นอีกเท่าไร? แค่คิดก็รู้สึกหวาดกลัวแล้ว

ฮึ่ม!

ยันต์ศัสตราในมือส่งเสียงคำรามก้อง เฉินซีกวาดสายตามองดั่งสายฟ้าฟาด มุมปากระบายรอยยิ้มเย็น เขาเป็นฝ่ายเริ่มลงมือโจมตีก่อน ประกาศิตเซียนสวรรค์เขาก็ต่อกรมาแล้ว มีอะไรให้ต้องกลัวอีกเล่า?

ศึกจึงปะทุขึ้นอย่างฉับพลัน

พละกำลังทั้งหมดของเฉินซีฟื้นคืนสู่จุดสูงสุดแล้ว ดังนั้นเขาย่อมไม่ยั้งมืออีก ทั้งยังไม่ความเมตตาปรานี เขาพุ่งเข้าไปในหมู่คนก่อนจะเกิดฝนโลหิตสาดกระเซ็นขึ้น

อาจกล่าวได้ว่าหากไม่ใช้อาวุธขั้นประกาศิตเซียนสวรรค์ เฉินซีก็สามารถสังหารทุกคนที่มีพลังเท่ากันทิ้งได้ และตัวเขาก็แทบฆ่าไม่ตาย ยิ่งไม่ต้องถามถึงผู้เยี่ยมยุทธ์จากหลากหลายราชวงศ์ กระทั่งตัวตนขอบเขตจุติเขายังลงมืออย่างไม่ลังเล! ในพริบตาเดียว ศีรษะโชกเลือดหลายหัวก็กระเด็นขึ้นฟ้า สิ้นใจพร้อมกับความเสียใจไปชั่วนิรันดร์

ตอนนี้เฉินซีเป็นดั่งปีศาจ สาดการโจมตีออกไปอย่างความไร้ปรานี กวาดล้างศัตรูจนหมดสิ้น เขาจำทุกสิ่งที่ประสบพบเจอมาก่อนหน้านี้ได้ จำรอยยิ้มเย็นที่คนพวกนี้มีเมื่อครั้งหมายสังหารเขาได้ จิตสังหารภายในใจจึงยิ่งลุกโชน

ตู้ม!

เฉินซีตวัดกระบี่ฟันคนตรงหน้าจนร่างแยก จากนั้นก็เข้าประชิดตัวชุยซิวหงแล้วเสือกกระบี่เข้าใส่

ก่อนหน้านี้เมื่อเห็นเฉินซีขัดขืนประกาศิตเซียนสวรรค์และรอดพ้นมาได้ ชุยซิวหงก็ตกใจจนอึ้ง สะพรึง และไม่สบายใจไปแล้ว ในตอนนี้มีหรือจะกล้าต่อกรกับชายหนุ่มได้? เขาจึงรีบหันกลับแล้วโดดหลบไปด้านข้างทันที

“คิดจะหนีหรือ? ให้ข้าได้ดูสิว่าวันนี้ใครจะช่วยเจ้าได้!” เฉินซีกัดฟันด้วยความเกลียดชัง จะปล่อยให้อีกฝ่ายหนีไปอย่างง่ายดายได้อย่างไรกัน? ชายหนุ่มพลิกมือซ้ายทันที พัดนกยูงเพลิงพลันปรากฏขึ้น จากนั้นเขาก็สะบัดมันอย่างรุนแรง

ครืน!

ทะเลเพลิงพลุ่งพล่านดั่งหินหลอมเหลว กลายเป็นคลื่นน้ำซัดเข้าใส่ชุยซิวหง กระทั่งคนขอบเขตจุติยังเกรงกลัวอำนาจของสมบัติกึ่งอมตะชิ้นนี้ ฉะนั้นไม่ต้องกล่าวถึงชุยซิวหงเลย

อย่างไรคลั่งกระบี่น้อยหรือไท่ชูฮวาหรงก็บรรลุขอบเขตจุติแล้ว ทั้งยังเป็นอันดับหนึ่งในรุ่นเยาว์ของราชวงศ์เสวี่ยหง ทว่าก็ยังต้องสิ้นใจอย่างน่าสมเพชด้วยเปลวเพลิงจากพัดนกยูงเพลิงอันนี้

แม้ว่าชุยซิวหงจะมาจากราชวงศ์ระดับสูง แต่มีหรือพละกำลังจะเทียบเท่าได้กับไท่ชูฮวาหรง? เขาจมลงสู่ทะเลเพลิงทันที ร่างถูกคลอกขณะกรีดร้องออกมา

ร่างของชุยซิวหงมอดไหม้ไม่เหลือสิ่งใด เขามีจิตคิดร้าย ชอบเสี้ยมให้คนทะเลาะกัน ทั้งชั่วและเลวทราม เฉินย่อมไม่รู้สึกสงสารเมื่ออีกฝ่ายตายในทะเลเพลิง

“สังหาร!” เฉินซีที่มีสีหน้าเรียบเฉยยังคงพุ่งต่อไปแล้วฟันผู้คนนับไม่ถ้วน ศพกองกันอยู่เบื้องหลัง ส่วนเขามุ่งหน้าสังหารต่อ

“เจ้ามันเย่อหยิ่งเกินตัว ต้องถูกสังหารด้วยน้ำมือคนจากราชวงศ์เสวี่ยหงของข้าแน่!” ผู้เยี่ยมยุทธ์คนหนึ่งตะโกนลั่น เขาเป็นศิษย์คนสุดท้ายแห่งราชวงศ์เสวี่ยหงที่เข้ามายังเกาะสมบัติที่ร่วงหล่นในครั้งนี้ สหายทั้งหลายล้วนตายตกกันไปก่อนเหมือนไท่ชูฮวาหรงที่ตายด้วยน้ำมือเฉินซี หรือไม่ก็เพิ่งถูกสังหารโหดไปเมื่อครู่ ตอนนี้จึงเหลือเพียงเขา

ตู้ม!

ร่างของเฉินซีรวดเร็วดั่งสายฟ้าฟาดเมื่อปีกนภาดารกะกระพืออยู่ด้านหลัง ชั่วพริบตาเดียวเขาก็มาปรากฏกายอยู่ตรงหน้าอีกฝ่าย ออกหนึ่งกระบวนท่าทะลวงลำคอ โลหิตสาดกระเซ็น ก่อนที่ร่างไร้วิญญาณจะล้มลงกับพื้น

ถึงตอนนี้ ผู้เยี่ยมยุทธ์ราชวงศ์เสวี่ยหงที่เข้ามายังเกาะสมบัติที่ร่วงหล่นจึงถูกกำจัดสิ้นแล้ว

ผู้เยี่ยมยุทธ์ราชวงศ์เทียนหลาง ราชวงศ์ตงเซี่ย และราชวงศ์อื่น ๆ ต่างมีสีหน้าเคร่งขรึม ราชวงศ์เสวี่ยหงประสบภัยเช่นนี้ดูเป็นลางไม่ดี ไม่รู้ว่าหากพวกตนถูกเฉินซีตามล่าจะถูกกำจัดสิ้นเลยหรือไม่

“ฆ่ามัน!” คิดได้แล้ว ทุกคนก็สู้แบบเอาชีวิตเข้าแลกอย่างสิ้นสติ

ทว่าด้วยความสิ้นหวัง เพราะเฉินซีมีกำลังที่แข็งแกร่งเกินไป อีกทั้งยังมีสมบัติกึ่งอมตะอย่างพัดนกยูงเพลิงอยู่ในมือก็หาผู้ใดเทียบได้ ไม่เพียงแต่สังหารไม่ได้ เขากลับยังใช้โอกาสนี้สังหารคนเพิ่มอีกต่างหาก

ภายในไม่กี่ช่วงอึดใจก็เหลือผู้เยี่ยมยุทธ์จากราชวงศ์เทียนหลางอยู่เพียงสองคน

ผู้รับชมที่อยู่ไกล ๆ เห็นภาพนี้แล้วก็รู้สึกหนังศีรษะชา ไม่คิดเลยว่าเฉินซีจะรอดพ้นความตายไปได้อย่างหวุดหวิด ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นไปอีก คนจากราชวงศ์เสวี่ยหงและราชวงศ์เทียนหลางเกือบถูกทำลายสิ้นแล้ว ความแข็งแกร่งเช่นนี้น่าสะพรึงกลัวจริง ๆ!

ตอนนี้เหลือเพียงผู้เยี่ยมยุทธ์สองคนสุดท้ายจากราชวงศ์เทียนหลาง พวกเขาเผยสีหน้าแน่วแน่ จ้องมองเฉินซีแล้วก็กระโจนเข้าใส่ พร้อมกับเปล่งเสียงหัวเราะบ้าคลั่ง “หากจะต้องตาย ก็ลากมันไปให้หมดทุกคน!”

ตู้ม!

ฟ้าดินพลันระเบิด ส่งคลื่นอากาศสะท้านฟ้า ปราณแท้คำรามเสียงเหมือนภูเขาไฟสองลูกพลันปะทุขึ้นพร้อมกัน กลุ่มควันพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ไม่เพียงแต่เฉินซีจะถูกดีดกระเด็นไปด้วยแรงระเบิด กระทั่งผู้เยี่ยมยุทธ์จากราชวงศ์อื่นที่อยู่ใกล้เคียงก็ยังถูกระเบิดจนร่างแยก ไม่ทันได้ส่งเสียงร้องก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นกองเลือดด้วยซ้ำ