บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 482

บทที่ 482 วิหคอมตะแห่งการจุติ

บทที่ 482 วิหคอมตะแห่งการจุติ

หลังจากเฉินซีใช้กระบวนท่าที่สองของเพลงหมัดมหาทำลายล้าง หมัดทลายโกลาหล เพื่อซัดสายฟ้าที่โหมกระหน่ำลงมา สายอัสนีแห่งเต๋าสวรรค์ก็กระจายตัวออก พุ่งเข้าสู่ห้วงจิตสำนึกระหว่างคิ้วเขาทันที

เมื่อเต๋าแห่งสวรรค์พุ่งเข้าไปแล้ว พายุหมุนพลันก่อตัวขึ้นในห้วงจิตสำนึก กระทั่งชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากที่ล่องลอยอยู่ยังได้รับผลกระทบจนสั่นสะท้านไม่หยุด

‘ช่างเป็นพลังของเต๋าแห่งสวรรค์ที่น่ากลัวจริง ๆ!’ เฉินซีบังคับจิตให้ต่อต้านอย่างสุดกำลัง ทำให้ภาพรูปปั้นเทพเจ้าฝูซีปรากฏขึ้น มันคือรูปปั้นที่ถูกขัดเกลาในศึกนับไม่ถ้วน จนแกร่งเหนือใครมานานแล้ว ซึ่งเทียบได้กับจิตวิญญาณของผู้บ่มเพาะขอบเขตสถิตกายา และแม้ว่าเจตจำนงแห่งเต๋าแห่งสวรรค์ภายในสายฟ้าเหล่านี้จะน่ากลัว แต่เขาก็ต้านมันไว้ได้ โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

พริบตาถัดมา จิตวิญญาณของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น มันควบแน่นท่ามกลางการขัดเกลาจากเจตจำนงของเต๋าแห่งสวรรค์ ทำให้หว่างคิ้วรู้สึกปวดหนึบขึ้นด้วยความกระจ่างแจ้ง เดี๋ยวหดเดี๋ยวขยายเหมือนกับหายใจได้ คล้ายกับจะเปิดออกอย่างไรอย่างนั้น

พร้อมกันนั้น เฉินซีก็พบว่าความลึกล้ำของเต๋าสายฟ้ายิ่งเพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว สูงจนถึงระดับเก้าของขอบเขตขั้นสูง และทะลวงไปถึงระดับสิบสองของขอบเขตสมบูรณ์!

สี่ขอบเขตสิบสองระดับแห่งเต๋ารู้แจ้งคือระดับความเชี่ยวชาญของการบ่มเพาะเต๋ารู้แจ้ง โดยแบ่งเป็นขอบเขตแรกรู้ ขอบเขตเริ่มต้น ขอบเขตขั้นสูง และขอบเขตสมบูรณ์ แต่ละขอบเขตแบ่งเป็นสามระดับ

เดิมทีเฉินซีมีระดับความลึกล้ำของเต๋ารู้แจ้งแห่งสายฟ้าอยู่ที่ขอบเขตเริ่มต้นเท่ากับเต๋ารู้แจ้งอื่น ๆ แต่ต่ำกว่าขอบเขตขั้นสูง ทว่าตอนนี้เต๋ารู้แจ้งแห่งสายฟ้ากลับพุ่งขึ้นสูง ราวกับกำลังจะบรรลุสู่ขอบเขตสมบูรณ์ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าได้รับประโยชน์มากมายจากเจตจำนงเต๋าแห่งสวรรค์ที่อยู่ภายในทัณฑ์สวรรค์

แท้จริงแล้ว ปรากฏการณ์ทัณฑ์สวรรค์อย่างสายฟ้าลงทัณฑ์นี้นับเป็นหนึ่งในล้าน แม้ว่าในระหว่างผู้เยี่ยมยุทธ์ด้วยกัน ผู้ที่สามารถทำให้เกิดปรากฏการณ์เช่นนี้ระหว่างข้ามผ่านทัณฑ์สวรรค์ได้ก็น้อยดั่งขนหงส์เขากิเลน*[1] และแม้จะอันตรายยิ่ง แต่หากมันมาถึงแล้ว ก็ได้ประโยชน์เกินจะจินตนาการได้เช่นกัน!

เหมือนที่เขาว่ากันว่า ไร้ซึ่งอันตราย แล้วจะได้โชคมาหรือไร?

เปรี๊ยะ!

ระดับความลึกล้ำของเต๋าแห่งสายฟ้าถึงระดับที่สิบเอ็ดแล้ว อีกแค่นิดเดียวก็จะบรรลุถึงระดับสมบูรณ์ แต่ก่อนที่เฉินซีจะเริ่มรู้สึกเสียใจ เขาก็รู้สึกว่าห้วงจิตสำนึกที่อยู่ตรงหว่างคิ้วได้เปิดออก ปลดปล่อยเสียงครืนออกมา ทำให้สั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่าง

พริบตาต่อมา แก่นวิญญาณลวงตาก็ลอยขึ้นเหนือศีรษะ มันมีหน้าตาหล่อเหลา ตัวสูงหลังตรง มีนัยน์ตาลึกล้ำเหมือนมหาสมุทร ทำให้ดูเหมือนเขาไม่มีผิด

แม้ว่าภาพแก่นวิญญาณนี้จะไม่ชัดเจนเท่าไร แต่มันก็ปลดปล่อยแสงเรืองออกมาทันทีที่ปรากฏขึ้น ความลึกล้ำของมหาเต๋ากระจายออกมา ในขณะที่เสียงเต๋าทั้งหลายที่เหมือนเซียนร้องทำนองดังขึ้น ปลดปล่อยกลิ่นอายอันไร้ขอบเขตออกมา

ทันใดนั้น เฉินซีก็เหมือนมองเห็นห้วงอวกาศ เห็นช่วงอายุ กวาดตามองคราเดียวก็สามารถมองออกไปได้ไกลถึงหมื่นลี้…

เขา ‘เห็น’ ผากว้างที่ไม่อาจข้ามผ่านอยู่ภายในเกาะสมบัติที่ร่วงหล่น

เขา ‘เห็น’ แสงเรืองรองของสมบัติทั้งหลายเปล่งออกมาจากทั่วทุกมุมในซากโบราณบนเกาะสมบัติที่ร่วงหล่น ก่อนที่มันจะหายไปในพริบตา

เขา ‘เห็น’ กระทั่งว่าเผยอวี่ ฉินเซียว ปี้หลิงอวิ้น และคนอื่น ๆ หนีออกไปยังนอกเขตซากโบราณที่อยู่ห่างไปหลายหมื่นลี้ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่ทราบ และกำลังปรึกษาหารือกันด้วยเสียงเบาหวิว

…

ภาพทั้งหลายที่เหมือนกับภาพลวงตาผ่านเข้ามาในจิตใจของเขาเหมือนเป็นความจริง มองเห็นชัดเจนทุกรูขุมขนไม่ต่างจากสิ่งที่สองตาเห็นด้วยซ้ำ แต่กลับมองเห็นได้ไกลออกไปนับหลายหมื่นลี้ ครอบคลุมรอบเกาะสมบัติที่ร่วงหล่นอันกว้างใหญ่ มองเห็นทุกสิ่งอย่างได้ภายในสองตานี้

จังหวะนั้นเอง เฉินซีพลันรู้สึกเหมือนตัวเองได้กลายร่างเป็นเซียนที่กำลังมองลงมาเห็นฟ้า เห็นดิน และทุกอย่างภายในใต้หล้า ไม่มีสิ่งใดหลุดรอดสายตาของเขาไปได้

ทันใดนั้นเฉินซีก็เปล่งเสียงคำรามอื้ออึงออกมา ทุกภาพที่อยู่ตรงหน้าหายไปพร้อมกับภาพเรืองรองของแก่นวิญญาณเหนือศีรษะ มันหดกลับเข้าสู่ห้วงจิตสำนึก เขาหลับตาลง นั่งขัดสมาธิ เงาร่างเริ่มจางและรางเลือนเหมือนเมฆหมอก จากนั้นก็หายไปในพริบตา

‘หรือว่าจะยังไม่สำเร็จ?’ เฉินซีประหลาดใจ ทุกสิ่งที่เห็นตรงหน้าทำให้เขาได้รู้ซึ้งถึงคุณประโยชน์จากการครอบครองแก่นวิญญาณ แต่เห็นได้ชัดว่าเขายังหลอมมันขึ้นมาได้ไม่สมบูรณ์

อึดใจถัดมา ชายหนุ่มก็เข้าใจทุกอย่าง หลังจากสายฟ้าลงทัณฑ์แตกสลายไปแล้ว เมฆทัณฑ์สวรรค์ก็ยังไม่หายไป แต่กลับหนาแน่นขึ้น ราวกับสวรรค์จะไม่ยอมให้ผู้มีฝีมือแก่กล้าเช่นเขาเอาชนะทัณฑ์สวรรค์และก้าวขึ้นสู่ขอบเขตจุติไปได้

เพราะการกระทำเช่นนี้ไม่ต่างจากการท้าทายสวรรค์เลย

ใครที่กล้าท้าทายสวรรค์ย่อมต้องถูกสวรรค์ลงโทษ กฎแห่งเต๋าสวรรค์ย่อมต้องส่งทัณฑ์สวรรค์ที่น่ากลัวและดุร้ายที่สุดลงมาให้คนอย่างเฉินซีเป็นแน่