บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 586

บทที่ 586 โถงภารกิจสวรรค์

บทที่ 586 โถงภารกิจสวรรค์

ดวงตาคู่นั้นเปิดขึ้นในความมืดมิด ณ ปลายสุดของจักรวาล มันมืดสนิทและล้ำลึกราวกับพงศาวดารอันไร้ขอบเขต เพียงเหลียวมองครู่เดียวก็สามารถเห็นความผันผวนของชีวิต วงจรชีวิตที่กำเนิดและดับสูญนับร้อยครั้ง และการเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัยที่อยู่ภายในนั้น

นอกจากนั้นยังมีภาพตะวันแลจันทราที่กำลังตกลงมา สวรรค์และปฐพีพังทลาย ความโกลาหลถือกำเนิด

เมื่อไตร่ตรองอย่างรอบคอบ เฉินซีก็สัมผัสได้ถึงอำนาจสูงสุดภายในดวงตาคู่นั้น มันเหมือนกับเจ้าแห่งโลกาที่ครอบครองจักรวาลมาเยือนพร้อมกับความเฉยเมย เยือกเย็น และน่าสะพรึงกลัว!

ดวงตาเหล่านี้คืออันใดกัน?

ตัวตนเช่นใดกันที่มีดวงตาเช่นนี้?

แม้เฉินซีจะตื่นตัวฟื้นคืนสติ แต่ก็ยังมีความหวาดกลัวแฝงอยู่ในใจทุกครั้งที่เขาคิดถึงดวงตาคู่นั้น

เขาพอเข้าใจคร่าว ๆ ว่าการพังทลายของดอกบัวศักดิ์สิทธิ์น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับดวงตาคู่นั้น! ในทางกลับกัน การก่อตั้งนิกายกระบี่เก้าเรืองรองนั้นก็มาจากกลีบของดอกบัวศักดิ์สิทธิ์ที่ปลิวไสวมาสู่จักรวาลแห่งนี้!

ฮึบ!

เฉินซีสูดหายใจเข้าสองสามครั้ง ก่อนที่จะขจัดความกลัวออกไปจากหัวใจ สีหน้ากลับคืนมาเป็นปกติ

ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะบอกให้มู่ขุยฟังในที่สุดว่าเขาจะปิดด่านบ่มเพาะสักพัก จากนั้นจึงเปิดเคหาภายในจี้หยกและก้าวเข้าสู่โลกแห่งดารา

นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินซีเข้าสู่เคหาบ่มเพาะตั้งแต่ออกมาจากแผ่นดินซ่ง

เพราะก่อนหน้านี้เขาเกรงกลัวต่อกฎแห่งฟ้าดินในสมรภูมิบรรพกาลจึงไม่กล้าที่จะเปิดเคหา ไม่อย่างนั้นหากอาศัยอภิปาฏิหารย์ของเคหา ก็คงจะหลีกเลี่ยงการต่อสู้ไปได้นานแล้วและคงจะไม่ตกอยู่ในสภาพที่น่าอดสูเช่นก่อนหน้า

นอกจากนั้น ตามที่จี้อวี๋กล่าวว่า ตราบเท่าที่เขาไม่ก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ แม้จะเปิดเคหาบ่มเพาะหลังจากเข้าสู่แดนภวังค์ทมิฬ ก็ไม่ต้องเป็นห่วงว่ากฎแห่งฟ้าดินจะสังเกตเห็น

เพราะอย่างไรแล้ว แดนภวังค์ทมิฬนั้นก็กว้างใหญ่ไพศาล ฉะนั้นหากกฎแห่งฟ้าดินต้องการหาร่องรอยของการเปลี่ยนแปลงบนโลก ก็คงจะไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มในมหาสมุทร

ทว่าชายชราไม่อาจอยู่ในเคหาได้ มิฉะนั้นกฎแห่งเต๋าสวรรค์จะพบเห็นทันทีที่เขาปรากฏตัว ภัยพิบัติมากมายจะถาโถมใส่

นี่เป็นเหตุผลที่เขาเลือกที่จะอยู่เมื่อเฉินซีเดินทางออกจากแผ่นดินซ่ง

ภายในเคหาบ่มเพาะยังคงเป็นเช่นเดิม มีแม่น้ำไหลหลั่ง พื้นดินปกคลุมไปด้วยพรมหญ้า บททดสอบแห่งสรวงสรรค์ตั้งตระหง่านอยู่ที่ใจกลางแม่น้ำอย่างเด็ดเดี่ยวและมั่นคง ไม่สึกกร่อนไปตามกาลเวลา

เฉินซีกวาดสายตามองพื้นที่โดยรอบ จากนั้นเขาถอนหายใจ การได้เห็นภาพนี้ทำให้เขารื้อฟื้นความทรงจำในใจขึ้นมา หลังจากนั้นชายหนุ่มจึงสายศีรษะพลางพุ่งตัวออกไปยังบททดสอบแห่งสรวงสรรค์

วูบ!

ในจังหวะถัดมา ฉากก็เปลี่ยนไป ท้องนภาดาราอันกว้างใหญ่ปรากฏขึ้น ธารดาราพาดผ่านท้องนภาในขณะที่กลุ่มดาวมากมายลอยอยู่ตรงนั้น ดวงดาวสว่างไสวนับไม่ถ้วนที่หมุนวนอยู่บนท้องฟ้าเป็นฉากที่ลึกซึ้ง ลี้ลับ และงดงามยิ่ง

เฉินซีกำลังยืนอยู่ท่ามกลางนภาดารา

“ช่างเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยม! กาลเวลาที่เปลี่ยนแปลงถูกควบคุมเพื่อพัฒนาพื้นที่ให้กลายเป็นโลกแห่งดารา พลังเยี่ยงนี้เพียงพอที่จะทำให้ทั้งสามภพตกตะลึง…” ในจังหวะนี้ หม้อใบจิ๋วบนหน้าอกของเฉินซีพลันเอ่ยขึ้น

“โอ้ เจ้ารู้จักเคหาแห่งนี้หรือ?” เฉินซีชะงักงัน

“ไม่ แต่ข้ารู้ว่าผู้ที่สร้างเคหาบ่มเพาะเช่นนี้ได้นั้นย่อมไม่ใช่คนธรรมดา” มันตอบ “บ่มเพาะอย่างสบายใจได้ หนึ่งปีในโลกภายนอกเท่ากับหนึ่งทศวรรษในที่แห่งนี้ มันช่างมหัศจรรย์ยิ่ง เจ้าต้องใช้ประโยชน์ให้ดี และเมื่อพละกำลังของเจ้าเพิ่มพูนก็จะสามารถช่วยข้าได้…”

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ หม้อใบจิ๋วก็หยุดชะงักและตกอยู่ในความเงียบงันอยู่นานก่อนกล่าว “พวกเราจะมาคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ในวันหลัง”

และไม่ว่าเฉินซีจะพยายามแค่ไหน หม้อใบจิ๋วก็ไม่ยอมตอบ มันกลับสู่ความเงียบอีกครั้ง

“ไม่เป็นไร เมื่อใดที่พละกำลังของข้าแข็งแกร่งถึงระดับหนึ่ง มันก็คงจะถามหาข้าเอง…” เฉินซีส่ายศีรษะ

ผ่านไปไม่นาน เขาก็เพ่งจิตไปที่กลีบดอกไม้ทองคำในมืออีกครั้ง

กล่าวตามตรงว่าเฉินซีนั้นคือผู้คลั่งไคล้ในการบ่มเพาะโดยแท้ เพราะเขามักจะลืมทุกสิ่งทันทีที่เริ่มทำการฝึกฝน หลายปีที่ผ่านมาเขาเป็นเพียงผู้สร้างยันต์ฝึกหัดในเมืองหมอกสนและเคยอยู่ในจุดนี้มาก่อน เขาบ่มเพาะจนถึงขั้นที่ไม่หลับไม่นอน ลืมกินข้าวโดยไม่รู้ตัว

ตอนนี้เขารู้สึกตะลึงอีกครั้ง จิตและเจตจำนงวางอยู่ที่สัจธรรมสวรรค์ ก่อนที่จะทำความเข้าใจในความลึกซึ้งของมันและทำการแสวงหาเต๋าที่อยู่ภายในนั้น

จิตใจของเขาบริสุทธิ์ดุจหิมะที่สะท้อนบนน้ำในบ่อ ท้องฟ้าสดใสประดับจันทรา มันช่างโปร่งใสไร้ที่ติ ปราณวิญญาณมหาศาลของเฉินซีส่องแสงไปยังสัจธรรมสวรรค์ในขณะที่เขาเริ่มทำความเข้าใจ

โลกแห่งดารานั้นเงียบสงบ ดวงดาวโคจรพร้อมกับเปล่งแสงสีเงินที่เย็นยะเยือกและสว่างไสวไปทั่วจักรวาล ดูลึกลับสุดขั้ว เฉินซีจึงไม่ต้องกังวลว่าจะถูกรบกวนในขณะที่อยู่ที่นี่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]