บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 652

บทที่ 652 มรสุมแห่งการแย่งชิง

บทที่ 652 มรสุมแห่งการแย่งชิง

ทะเลสาบทองคำพลันไหลเชี่ยวกรากพร้อมกับคลื่นที่โหมกระหน่ำราวกับสัตว์ร้ายที่ตื่นจากภวังค์ มันแผ่กลิ่นอายอันดุดันและเฉียบคม นำพาความโกลาหลมาสู่บริเวณโดยรอบ

เมื่อผู้คนเห็นเข้า พวกเขาก็แตกวงกันกระเจิง เพราะกลิ่นอายนี้น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง หากโดนคลื่นดังกล่าว จุดจบอาจไม่สวยนัก

วิ้ง!

ท่ามกลางสายตาที่เผยให้เห็นถึงความหวาดผวาของผู้คน ณ ที่แห่งนี้ ทะเลสาบทองคำกลับควบแน่นและลดขนาดอย่างฉับพลัน ภายในไม่กี่ลมหายใจ มันก็กลายเป็นใบไม้ระยิบระยับที่เปล่งแสงออกมาเสียจนแสบตา

ใบไม้นี้มีขนาดใหญ่เท่าแท่นศิลา เคลือบสีทองทั้งใบ ประทับด้วยเส้นชีพจรและลวดลายล้ำลึก ซับซ้อนและหนาแน่นยิ่ง ลอยดั่งพระอาทิตย์เหนือท้องนภา เปล่งกลิ่นอายของมหาเต๋าแห่งทองออกมาอย่างดุเดือด

ที่น่าตกใจที่สุดคือมหาเต๋าแห่งทองได้โปรยปรายดั่งสายฝน เปลี่ยนเป็นเงาสีทองที่เริงระบำอยู่รอบ ๆ ใบ

‘…ชิ้นส่วนมหาเต๋า!’ …มีหลายคนสะดุ้งอุทาน หายใจแรง ดวงตาแดงก่ำ ราวกับเห็นสตรีงดงามที่ปลดเปลื้องชุดคลุมไหมเผยให้เห็นถึงผิวที่เรียบเนียนไร้ที่ติ ทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนต้องน้ำลายไหลตาม ๆ กัน

การปรากฏขึ้นของเหวเงาทมิฬในครานี้ดึงดูดผู้คนมากมายจากทั่วสารทิศ คนส่วนใหญ่ต่างมาเพื่อแสวงหาชิ้นส่วนมหาเต๋าในดินแดนลี้ลับแห่งนี้

ถ้าได้มาสักชิ้น ก็ถือว่าเป็นโชคลาภยิ่ง เพราะมันมากพอที่จะทำให้ผู้ครอบครองสัมผัสถึงพลังที่ก้าวกระโดดในช่วงเวลาอันสั้น เพียงก้าวเดียวผู้ถือครองก็สามารถเหินทะยานไปสู่ท้องนภาได้ ทำให้ผู้คนจากทั่วทั้งโลกถึงกับอ้าปากตาค้างออกมาเพราะพลังที่ยอดเยี่ยมซึ่งเผยออกมา!

บัดนี้ สมบัติล้ำค่าที่ทุกคนล้วนหมายตาได้ปรากฏขึ้นแล้ว ทำให้ผู้คนตะลึงงัน และเกิดประกายไฟแห่งความละโมบในทุกสายตาโดยรอบ!

เฉินซีสะดุ้งโหยง ทักษะความเข้าใจในมหาเต๋าของเขาถือว่าพอใช้ได้ ทว่าความชำนาญในมหาเต๋าแห่งทองของเขาอยู่ในขอบเขตขั้นสูงเท่านั้น หากต้องการพัฒนาเพิ่ม เขาต้องรวบรวมความเข้าใจอยู่อีกนานทีเดียว

อย่างไรแล้ว ความล้ำลึกของมหาเต๋านั้นเหนือชั้นกว่าเต๋ารองอย่างเทียบไม่ได้ การบรรลุสู่ขอบเขตสมบูรณ์ในเร็ววันจึงเป็นเรื่องยากมาก ด้วยเหตุนี้ ผู้เยี่ยมยุทธ์มากมายจึงพากันมายังเหวเงาทมิฬ

ฉะนั้น เฉินซีไม่มีทางจะปล่อยให้โอกาสที่ฟ้าประทานให้เช่นนี้หลุดมือไปได้!!

“บุก!” ในที่สุดก็มีคนหักห้ามใจไม่อยู่ วิ่งเข้าไปที่ชิ้นส่วนมหาเต๋า

ตอนนี้มีเพียงหนึ่งร้อยคนที่มาที่นี่ โอกาสเช่นนี้ไขว่คว้ามาได้ยากนัก เพราะเมื่อมีคนมากขึ้นเท่าไร ก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้นเท่านั้น การแข่งขันคงจะน่ากลัวยิ่ง

ทุกคนเข้าใจดี ดังนั้นในเวลาถัดมา แทบจะทุกคนจึงพากันพุ่งทะยานไปกับสายลมพลางใส่สมบัติวิเศษมากมายเพื่อคุ้มกันตัว

เฉินซีตั้งใจจะเคลื่อนไหวเช่นกัน แต่สุดท้ายก็หยุดเพื่อใช้เนตรเทวะแห่งความจริงตรวจสอบ

เพราะเขาสัมผัสได้ว่ารอบ ๆ ชิ้นส่วนมหาเต๋าเต็มไปด้วยกลิ่นอายดุร้าย กระแสโกลาหลก่อตัวจากมหาเต๋าแห่งทอง อันตรายเยี่ยงใจกลางพายุ

และมันก็เป็นอย่างที่คิดไว้! ผู้บ่มเพาะเหล่านั้นที่พุ่งไปพร้อมกับสมบัติคุ้มกันต่างร้องตกใจเมื่อมาถึงตรงหน้าชิ้นส่วนมหาเต๋า เพราะสมบัติวิเศษของพวกเขาต่างถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอย

แม้คนกลุ่มนี้จะประสบกับความล้มเหลว แต่บางคนก็ไม่ยอมศิโรราบพลางพุ่งทะยานออกไป ผลลัพธ์ก็คือไม่เพียงแต่สมบัติเท่านั้น ร่างของคนพวกนั้นยังถูกสับจนแหลกละเอียด เลือดกระฉูดออกมาดั่งสายฝนและล้มตาย ณ ตรงนั้น

“บ้าเอ๊ย! จะเก็บชิ้นส่วนมหาเต๋ามาก็ยากเหลือเกิน หรือนี่จะเป็นบททดสอบเหมือนกันและมีเพียงผู้มากความสามารถเท่านั้นที่จะคว้ามันไว้ได้?” มีคนสบถคำด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

ผู้คนที่กำลังพุ่งทะยานไปข้างหน้าต่างหยุดลง พวกเขากระจายไปทั่วสารทิศแล้วค่อยเริ่มวางแผนแก้ปัญหานี้

“ชิ้นส่วนมหาเต๋านั้นเกิดขึ้นจากเต๋าแห่งสวรรค์ซึ่งถูกรวบรวมโดยต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์เงาทมิฬก่อนที่มันจะสูญสลาย หากต้องการได้มา จะต้องอาศัยความแข็งแกร่งที่มากพอจะสยบมัน หรืออาจต้องใช้สมบัติวิเศษคุ้มกันตัวพร้อมลุยจนกว่ามันจะใช้ปราณโกลาหลที่อยู่รอบ ๆ ชิ้นส่วนมหาเต๋าจนหมด”

ไม่นานนัก พวกเขาก็ได้ข้อสรุป ทำให้สีหน้าไม่น่าดูอย่างยิ่ง ถ้าความแข็งแกร่งของพวกเขาน่าเกรงขามพอก็คงจะลงมือไปตั้งนานแล้ว เหตุใดจึงรอคอยอยู่เช่นนี้? ส่วนการใช้สมบัติวิเศษเพื่อต่อกรกับมันนั้นอันตรายยิ่งกว่าเสียอีก หากทำสำเร็จแล้วถูกอีกฝ่ายลอบโจมตีเล่า?

บางคนก็ถึงขนาดปฏิเสธความคิดนี้ แล้วบินลุยออกไปอีกครั้ง ก่อนจะกลับมามือเปล่า!!

ปราณโกลาหลที่อยู่รอบชิ้นส่วนมหาเต๋าน่าสะพรึงกลัวเสียจนสมบัติวิเศษระดับสวรรค์ขั้นสุดยอดยังถูกทำลายได้อย่างง่ายดาย แม้แต่สมบัติกึ่งอมตะยังได้รับความเสียหาย

เหตุผลหลักเพราะว่าชิ้นส่วนมหาเต๋าถูกตราด้วยความล้ำลึกของมหาเต๋าแห่งทอง และในบรรดาความล้ำลึกของมหาเต๋าทั้งปวง มหาเต๋าแห่งทองนั้นน่าเกรงขามที่สุด พลังอำนาจของมันมากเสียจนน่าตกตะลึง!

เฉินซีสงบสติอารมณ์ เขาสังเกตอยู่ชั่วครู่ ก่อนตัดสินใจลงมือเพราะสัมผัสได้ถึงความผันผวนอันน่าเกรงขามที่อยู่ไกลห่าง เห็นได้ชัดว่าเหล่าผู้เยี่ยมยุทธ์กำลังวิ่งกรูเข้ามา และยิ่งมีผู้คนมากเท่าไร มันก็จะยิ่งเป็นปัญหามากขึ้นเท่านั้น!

การผุดขึ้นของชิ้นส่วนมหาเต๋าเรียกได้ว่าโชคดีมากแล้วหากได้พบเห็น และตราบใดที่มีคนพบเจอ ก็คงไม่มีใครยอมปล่อยให้มันหลุดมือไปง่าย ๆ

ฟิ้ว!

ชายหนุ่มทะยานขึ้นสู่ท้องนภา มุ่งตรงไปยังชิ้นส่วนมหาเต๋า เขาไม่ได้พึ่งพาพลังในร่างกาย แต่ใช้แสงศักดิ์สิทธิ์กำราบล้ำลึกเพื่อจัดการกับมันแทน แสงนี้มีพลังแก้ทางธาตุทั้งห้า เปรียบได้กับแสงทิพย์ห้ารัศมีแห่งยุคบรรพกาลที่ติดสิบอันดับต้น ๆ ดังนั้นมันจึงมีพลังที่น่าตกใจ แม้ชิ้นส่วนมหาเต๋าจะน่าเกรงขามก็ตาม มหาเต๋าแห่งทองที่บรรจุอยู่ภายในก็ยังเป็นหนึ่งในธาตุทั้งห้า ซึ่งแก้ทางได้ด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์กำราบล้ำลึก

แกร็ก!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]