บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 897

บทที่ 897 ถล่มกลับด้วยหมัดเดียว!

บทที่ 897 ถล่มกลับด้วยหมัดเดียว!

ม่านราตรีอันเป็นนิรันดร์ปกคลุมท้องฟ้า และเผยให้เห็นถึงพลังของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูที่สั่นคลอนฟ้าดิน มันเหมือนกับกรงที่จุติลงมาจากสวรรค์ ซึ่งกักขังเฉินซีและคนอื่น ๆ จนไม่สามารถดิ้นรนขัดขืนได้

แต่ในขณะนี้ กำปั้นที่แผ่กระจายไปทั่วฟ้าดินกลับฉีกม่านราตรีอันเป็นนิรันดร์จนเกิดรูโหว่อย่างง่ายดาย ซึ่งพลังที่ปลดปล่อยออกมาก็ดูจะสามารถบดขยี้สวรรค์และโลกที่กว้างใหญ่ใบนี้ได้อย่างไม่ยากนัก

เมื่อเผชิญหน้ากับกำปั้นที่น่าสะพรึงกลัวอย่างน่าเหลือเชื่อนี้ ดวงตาของเฉินซีพลันเบิกโพลง ในขณะที่ใบหน้าของเขาแข็งค้าง จนลืมแม้แต่จะหายใจ

น่าเกรงขาม!

ทรงอำนาจ!

ดุดันไม่ย่อท้อ!

นี่คืออานุภาพของหมัด มันอาละวาดไปทั่วท้องฟ้าด้วยลักษณะที่ไร้การควบคุมและไร้ซึ่งเหตุผล

ใบหน้าที่หล่อเหลาดุจอิสตรีของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม เขากอดอกไว้ ในขณะที่มีเงาสีดำสนิทที่ดูคล้ายไม้กางเขนปรากฏขึ้น ตีตราอยู่บนท้องฟ้าที่ว่างเปล่า แผ่พลังแห่งการพิพากษาอันน่าสะพรึงกลัวออกกว้าง

ปัง!

เฉินซีรู้สึกว่าแก้วหูของเขากำลังจะระเบิด ในขณะที่กลิ่นอายในร่างแผ่กระจายไปทั่ว การปะทะกันครั้งนี้น่ากลัวเกินไป และทำให้ญาณเทวะอมตะของชายหนุ่มไม่สามารถตรวจจับสถานการณ์โดยรอบได้

ดังนั้นเขาจึงได้แต่พึ่งพาพาเนตรเทวะแห่งความจริงเพื่อสังเกตได้ราง ๆ

…เมื่อเผชิญหน้ากับกำปั้นที่ไร้เทียมทานนี้ ไม้กางเขนสีดำสนิทที่แม้มีขนาดเล็กเหมือนมด แต่แท้จริงแล้วมันกลับสามารถต้านทานการโจมตีนี้ ทำให้มันดูไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม ใบหน้าที่หล่อเหลาของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูพลันกลายเป็นสีแดงก่ำ จากนั้นมันก็กลายเป็นสีขาวซีด เห็นได้ชัดว่าการโจมตีครั้งนี้รุนแรงจนทำให้เจ้าตัวบาดเจ็บ

ครืน!

หมัดได้มลายหายไป ในขณะที่ม่านราตรีอันเป็นนิรันดร์ได้แตกเป็นเสี่ยง ๆ ราวกับผลึกแก้ว ทำให้แสงตะวันปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ในที่สุดเฉินซีและคนอื่น ๆ ก็ได้หลุดพ้นจากพันธนาการ ทุกคนรู้สึกราวกับว่าได้กระโจนออกมาจากเหวอันมืดมิด ทำให้พวกเขาทั้งหมดถอนหายใจด้วยความโล่งอก มีเพียงซางจือเท่านั้นที่ยังคงเย็นยะเยือกและเงียบงันเช่นเมื่อก่อน และดูเหมือนเขาจะไม่ได้สังเกตทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบข้าง

ซูด! ซูด!

เสียงที่คุ้นเคยและแปลกประหลาดดังขึ้น ก่อนที่ชายวัยกลางคนผู้มีรูปร่างกำยำที่มีกล้ามเนื้อแข็งแรงดุจเหล็กกล้าจะปรากฏตัวขึ้นในระยะสายตาของพวกเขา

ผมยาวยุ่งเหยิงของอีกฝ่ายถูกปล่อยลงมาบนไหล่กว้าง และหนวดเคราของเจ้าตัวก็ดกครึ้มเหมือนเข็มเหล็กมากมาย มือที่มีขนาดใหญ่เท่าใบธูปฤาษีของเขานั้นถือชามลายครามที่มีขนาดใหญ่เหมือนกะละมังไม้ และเขากำลังกลืนเส้นก๋วยเตี๋ยวที่อยู่

เสียงซดนั้นดังออกมาจากปากของเขา!

ชายวัยกลางคนผู้มีรูปร่างสูงใหญ่กำยำ ซึ่งควรจะทรงพลังอย่างยิ่ง กลับแสดงออกถึงความเลินเล่อและไม่ใส่ใจอยู่ในขณะนี้ ทำให้พวกเขารู้สึกแปลกประหลาดไม่น้อย

แต่จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูกลับไม่รู้สึกว่าสิ่งนี้แปลกประหลาด ดวงตาที่โค้งดุจกระบี่ของเจ้าตัวกลับค่อย ๆ หรี่ลง ก่อนจะเผยความรู้สึกอันหนักอึ้งออกมา

ปัง!

โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูลงมืออย่างฉับพลัน มือของเขาดูจะสามารถคว้าจับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ขณะที่คว้าออก …ในช่วงเวลาถัดมา ดอกกุหลาบที่ดูจะถูกปกคลุมไปด้วยแสงเงาของม่านราตรีอันเป็นนิรันดร์ได้ผลิบานอย่างเงียบงันบนท้องฟ้า และดอกตูมที่กำลังผลิบานของมันกำลังเผชิญหน้ากับชายวัยกลางคนร่างกำยำ

ดูราวกับมีเส้นทางสู่นรกได้ถูกปูไว้ภายในดอกตูม และมันตั้งใจที่จะนำพาชายวัยกลางคนร่างกำยำนี้ไป

ผัวะ!

ชายวัยกลางคนร่างกำยำถือตะเกียบไว้ในมือขวา ในขณะที่ใช้ตะเกียบแทงออกไปอย่างไม่ใส่ใจ ทำให้ความว่างเปล่าโดยรอบแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเหมือนผลึกแก้ว ในขณะที่ดอกตูมของดอกกุหลาบก็แตกตามไปด้วย ทำให้กลีบดอกกุหลาบร่วงหล่นพร้อมกับกลิ่นหอมจาง ๆ ที่ลอยฟุ้งออกมา ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ไอรีนโนเวล ขอบคุนจ้า

สีหน้าของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูยิ่งหนักอึ้งเมื่อเห็นสิ่งนี้ และดวงตาที่หรี่ลงของเขาก็เริ่มลุกโชนด้วยเปลวไฟ มือของเจ้าตัวโบกสะบัดไปมา ขณะที่กำลังควบแน่นอำนาจอันแปลกประหลาด ด้วยมันทะลุความว่างเปล่าบนท้องฟ้า ขณะที่ส่งเสียงหวีดหวิวออกมา

ในขณะเดียวกัน ชายวัยกลางคนร่างกำยำก็กินก๋วยเตี๋ยวในชามจนหมด จากนั้นเขาก็ตบท้องแล้วเรอออกมาด้วยความพึงพอใจ

เอิ้ก!

การเรอครั้งนี้ดูเป็นธรรมชาติและแสดงออกถึงความพึงพอใจ แต่ทันทีที่ถูกเปล่งออกมาจากปาก มันก็ดังก้องดุจพายุโหมกระหน่ำ ซึ่งบดขยี้ท้องฟ้าอย่างรุนแรง จนบังเกิดเป็นรอยแยกสีดำสนิทที่น่าหวาดหวั่น

ทว่าพลังฝ่ามือที่แปลกประหลาดและบิดเบี้ยวได้ถูกพายุทำลายจนแตกเป็นเสี่ยง ๆ พร้อมกับเกิดเสียงที่ดังกึกก้อง ทิ้งไว้เพียงจุดแสงที่กระจายไปตามทาง!

ริมฝีปากของจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูกระตุก ก่อนที่อีกฝ่ายจะสูดหายใจเข้าลึก ๆ หลังจากนั้นร่างของเจ้าตัวพลันสว่างวาบและผสานเข้ากับท้องฟ้า ทำให้ตัวคนหายไปทันทีอย่างไร้ร่องรอย

ดูเหมือนจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กุ้ยซูผู้นี้จะสัมผัสถึงพลังที่แท้จริงของชายวัยกลางคนร่างกำยำได้แล้ว ดังนั้นเขาจึงถอนตัวออกมาอย่างเด็ดเดี่ยวโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

“บังอาจทำตัวต่ำช้าในดินแดนของบิดาผู้นี้ แล้วยังคิดจะจากไปตามอำเภอใจอีกหรือ? นี่เจ้าได้คำยินยอมจากบิดาผู้นี้แล้วหรือยัง?”

เพล้ง!