บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 53

บทที่ 53 การแกล้งเป็นคนบ้าก็มีราคาที่ต้องจ่าย

ใต้พระบาทของฮ่องเต้ การ ‘ฆ่า’ ถือเป็นข้อห้าม มีเพียงพระองค์เท่านั้นที่สามารถตัดสินชีวิตและความตายได้

รอยยิ้มบนพระพักตร์ของฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงจางหายไปทันที อีกฝ่ายเย็นชาราวกับน้ำแข็ง สีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันของพระองค์ทำให้ฉินเฟิงตกตะลึง เพียงชั่วครู่ ความสดชื่นจากสายลมฤดูใบไม้ผลิก็ได้เปลี่ยนเป็นความเด็ดเดี่ยว คำโบราณกล่าวว่า ‘อยู่กับฮ่องเต้ก็เหมือนอยู่กับพยัคฆ์’ ดูเหมือนจะเป็นจริงดังนั้น

ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนี้ หนิงหู่และคนอื่น ๆ ก็พรวดพราดออกมาจากประตูลานบ้าน โดยท่านโหวน้อยวิ่งนำคนอื่นมาแต่ไกล เขาตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว “ฉินเฟิงเจ้าจะหนีไปไหน!”

ใบหน้าของหนิงหู่ดุร้ายมาก แต่อึดใจต่อมาเขาก็ต้องตกตะลึง ท่านโหวน้อยคุกเข่าโดยไม่ลังเล ก่อนจะก้มศีรษะลงกับพื้น “กระหม่อม… ไม่ทราบว่าฝ่าบาทเสด็จมา กระหม่อมสมควรตาย”

หลี่รุ่ยและคนอื่น ๆ ที่ตามมาก็ตกใจเช่นกัน พวกเขาต่างคุกเข่าลง และเอ่ยพร้อมกันว่า “ข้าน้อยเกือบแตะต้องพระวรกายแล้ว ฝ่าบาททรงโปรดอภัยโทษให้ข้าน้อยด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

ตามกฎหมายแคว้นต้าเหลียง ยศสามารถสืบทอดได้ แต่ตำแหน่งขุนนางไม่สามารถสืบทอดได้

ดังนั้นจึงมีเพียงหนิงหู่ที่แทนตนเองว่ากระหม่อม แม้ว่าคนอื่น ๆ จะเป็นบุตรหลานขุนนางสำคัญ แต่พวกเขาไม่มีสถานะขุนนาง จึงไม่ต่างอะไรจากพวกชนชั้นต่ำ

เมื่อเห็นคนเหล่านี้ ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงก็เข้าใจบางอย่างได้ทันที ความเย็นชาบนพระพักตร์จางหายไป เขาแย้มพระสรวลอีกครั้ง พลางตรัสเบา ๆ ว่า “ปรากฏว่าพวกเจ้าเพียงมีเรื่องกันเล็กน้อย เจิ้นคิดว่า…”

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงไม่ได้ตรัสอะไรต่อ เมื่อพูดถึงเรื่องเข้าใจผิดนี้ ทั้งหมดเป็นความผิดของฉินเฟิงที่เอ็ดตะโรวุ่นวายไปเอง จะบอกว่าบุตรชายเสนาบดีกรมกลาโหมโดนลอบฆ่าได้อย่างไร? หากมีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นจริง ๆ จะมีผู้สมรู้ร่วมคิดกี่คนกัน?

เมื่อฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงทอดพระเนตรไปยังฉินเฟิงอีกครั้ง กลับไร้เงาของอีกฝ่าย ในขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีเสียงหัวเราะเยาะอย่างคนมีชัยดังมาจากด้านหลัง

“หึ! พวกเจ้าจะตีข้าไม่ใช่หรือ? มาสิ ข้าอยากจะรู้นักว่าใครจะกล้า”

เมื่อเห็นความพึงพอใจของฉินเฟิง หนิงหู่และคนอื่น ๆ ก็ตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้ อย่างไรเสีย การใช้ความรุนแรงต่อหน้าฮ่องเต้ก็ถือเป็นความผิดที่ต้องถูกลงโทษ

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงได้เห็นความบ้าคลั่งของฉินเฟิงมาแล้ว แม้เขาจะเป็นบุตรหลานขุนนางคนสำคัญ แต่ตามกฎก็ควรถูกกักบริเวณในจวนของตระกูล เพื่อหลีกเลี่ยงโทษสถานหนัก แต่เจ้าเด็กคนนี้มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงทั้งพิโรธทั้งเอ็นดูอีกฝ่าย จึงทำเพียงส่ายพระพักตร์พลางทรงพระสรวล “ฉินเฟิง เจ้ารู้จักสำนวนสุนัขอาศัยบารมีเจ้านายรังแกชาวบ้านหรือไม่”

นายน้อยฉินซึ่งหลบอยู่ด้านหลังฮ่องเต้ เงยหน้าขึ้นแล้ววางท่า ‘ครุ่นคิด’ เขาเงยหน้าพลางพิจารณาเรื่องนี้อย่างจริงจัง แล้วกล้าวว่า “วาจาของฝ่าบาทนั้นผิดแล้ว”

เมื่อได้ยินดังนั้น ทหารรักษาพระองค์ก็แทบจะเข้ามาถลกหนังของฉินเฟิง สามัญชนไร้ตำแหน่งขุนนาง กล้ากล่าวโทษฝ่าบาทว่าคิดผิดได้อย่างไร? เขากำลังจะดุด่าด้วยความโกรธ แต่ฉินเฟิงก็พูดขึ้นเสียก่อน

“เห็นได้ชัดว่าเป็น ‘คน’ ที่อาศัยบารมี ‘มังกร’ รังแกชาวบ้าน”

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นเงยพระพักตร์ ทรงพระสรวลเสียงดัง “ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นคนที่อาศัยบารมีมังกรรังแกชาวบ้านงั้นหรือ แม้เจ้าจะบ้า ๆ บอ ๆ แต่คำพูดของเจ้าก็ค่อนข้างใช้ได้ เอาละ! ไม่ต้องหลบซ่อนแล้ว เจิ้นอยู่ที่นี่ ใครจะกล้าทำร้ายเจ้าเล่า”

เมื่อมีคนคอยหนุนหลัง ฉินเฟิงก็แทบจะลอยขึ้นฟ้า เขาก้าวไปหน้าพระพักตร์ของฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงอย่างเย่อหยิ่ง ขณะที่ทุกคนรอบ ๆ ตัวต่างต้องการจะฆ่านายน้อยผู้นี้ให้ตาย ๆ ไปซะ หนิงหู่และบุตรขุนนางคนอื่น ๆ พากันขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง แม้ทหารรักษาพระองค์จะพอไม่ใจที่บุตรชายเสนาบดีกรมกลาโหมทำผิดบ่อยครั้ง แต่หากฝ่าบาทโปรดปราน แล้วจะเป็นไรไปเล่า?

ฉินเฟิงไม่เกรงใจ ยกมือไพล่หลังและมองไปที่หนิงหู่กับคนอื่น ๆ ซึ่งกำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น เขาเอ่ยอย่างถือดี “เมื่อกี้ใครกันจะตีข้า? แน่จริงก็ก้าวออกมาสิ”

หนิงหู่กัดฟันกรอด ถึงกระนั้นเขาก็ทำได้เพียงก้มศีรษะลง ไม่กล้าส่งเสียง

เซี่ยอวิ๋นเอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้างก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันนัก แม้ว่านางจะโกรธเกรี้ยว แต่ก็รู้สึกแปลกใจไปในคราวเดียวกัน

ฝ่าบาทเป็นนักวางแผน รู้จักเลือกใช้คน ไยจึงให้ค่าเจ้าบ้าฉินเฟิงผู้นี้มากนัก? นอกจากความหน้าด้านแล้ว เขายังมีข้อดีอันใดอีก?

ฮ่องเต้แคว้นต้าเหลียงไม่ได้ห้ามปรามฉินเฟิงที่วางท่า ทำเพียงทอดพระเนตรมองชายหนุ่มเดินไปรอบ ๆ เมื่อฉินเฟิงเห็นว่าไม่มีใครกล้าตอบโต้ เขาก็เดินกลับมาอย่างพึงพอใจ ฮ่องเต้แห่งแคว้นต้าเหลียงจึงแย้มพระสรวล และเอ่ย

“ฉินเฟิง เมื่อครู่เจ้าพูดได้ดี”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน