บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 859

บทที่ 859 สองพันคนปะทะห้าหมื่นคน ชนะแน่นอน

แม้จะลงมือไม่สำเร็จ แต่เจตนาฆ่าของจ้าวอวี้หลงชัดเจน ทหารฝ่ายสนับสนุนฮ่องเต้บางคนโกรธแค้น แต่ส่วนใหญ่กลับหวาดกลัว

แม่ทัพที่นำทหารเพียงสองพันคนเดินทางมาไกล ยศทหารสูงสุดก็แค่ขุนนางขั้นหก แต่กลับกล้าลงมือ คิดสังหารแม่ทัพขั้นสี่จ้าวอู่

หนำซ้ำยังรู้ดีแก่ใจว่าแม่ทัพจ้าวอู่มีฝ่ายพรรคสนับสนุนฮ่องเต้แห่งจงหยวนหนุนหลัง มีกองทัพใหญ่นับหมื่นคนอยู่ในมือ

จ้าวอวี้หลงไม่ถูกลาเตะสมองจนเสียสติไปแล้ว ก็คงเป็นลูกวัวเกิดใหม่ที่ยังไม่รู้จักกลัวเสือ หรือไม่เขาก็ไม่เห็นโจวอวิ๋นไห่อยู่ในสายตาเลยจริง ๆ

ตอนนั้นเอง รองแม่ทัพหนวดเฟิ้มคนหนึ่งวิ่งออกมาจากค่ายพลางตะโกนเสียงดัง “จ้าวอวี้หลง กล้าดีอย่างไรมาลงมือกับแม่ทัพใหญ่ของกองทัพฝ่ายขวาเรา โทษของเจ้าช่างหนักหนาไม่อาจละเว้น! ทหาร…ฆ่า!”

พร้อมกับเสียงคำรามด้วยความโกรธ เหล่าทหารได้สติคืนมาราวกับตื่นจากความฝัน ก่อนจะพากันรุกคืบเข้าหาจ้าวอวี้หลง

ขณะเดียวกัน กองทหารม้าทมิฬก็บุกเข้ามา ปะทะกับทหารพรรคสนับสนุนฮ่องเต้จนทหารพรรคสนับสนุนฮ่องเต้ต้องถอยร่นกลับ มีคนที่ถูกชนตายและถูกเหยียบตายนับไม่ถ้วน

พึงรู้ไว้ว่า กองทหารม้าทมิฬล้วนเป็นกองทหารม้าหนัก แม้การออกตัวและการเข้าโจมตีจะช้า แต่ด้วยเกราะที่แข็งแกร่ง พวกเขาจึงเป็นกองกำลังเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถต่อสู้กับทหารราบได้อย่างได้เปรียบโโยสมบูรณ์

ทหารพรรคสนับสนุนฮ่องเต้ที่อยู่ในสนามรบ แม้จะมีความได้เปรียบในการรบบนพื้นที่คุ้นเคยและได้มีกองกำลังมาเสริมอย่างต่อเนื่อง แต่พวกเขากลับไม่ได้จัดทัพในรูปแบบของการรบแต่อย่างใด

เหตุการณ์ตอนนี้เลยเหมือนเป็นการปะทะกันด้วยอาวุธด้วยอารมณ์โทสะ

ไร้ซึ่งการจัดระเบียบ ไร้ซึ่งพลังในการต่อสู้

เผชิญหน้ากับการโจมตีโดยตรงของกองทหารม้าทมิฬหลายร้อยคน พวกเขาไม่มีพลังจะต้านทานได้เลย เพียงแค่การโจมตีครั้งเดียว เหล่าทหารพรรคสนับสนุนฮ่องเต้ที่เบียดเสียดกันอยู่ก็แตกกระเจิงหนีกระจัดกระจาย

กองทหารม้าของกองทัพมังกรซ่อนพยัคฆ์ที่อยู่ด้านหลังกองทหารม้าทมิฬก็เริ่มเคลื่อนไหวตามคำสั่งของจ้าวอวี้หลงอย่างเป็นระเบียบ เติมเต็มจุดอ่อนของกองทหารม้าทมิฬ กองทหารม้ากองทัพมังกรซ่อนพยัคฆ์ล้วนเป็นทหารม้าเบาที่ว่องไว แบ่งกำลังออกเป็นสองสาย เริ่มเคลื่อนที่จากสองปีกเข้าสู่ค่าย โอบล้อมเข้าไป

พร้อมกันนั้นก็ยิงธนูออกไป เหล่าทหารพรรคสนับสนุนฮ่องเต้ที่สวมเกราะเบาไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับการรบ ถูกธนูยิงใส่ก็ล้มระเนระนาด

กองทัพของพรรคสนับสนุนฮ่องเต้เพิ่งตระหนักได้ว่า จ้าวอวี้หลงไม่ได้แค่ข่มขู่ แต่เขามาเพื่อปราบปรามพรรคกบฏจริง ๆ…

เผชิญหน้ากับการโจมตีของทหารม้าเบากองทัพมังกรซ่อนพยัคฆ์ และการบุกโจมตีโดยตรงของกองทหารม้าทมิฬ สถานการณ์กลายเป็นการสังหารฝ่ายเดียว

เมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ โจวอวิ๋นไห่ได้สติกลับมา เหล่ารองแม่ทัพและองครักษ์ที่ว่องไวปกป้องเขาไว้ตรงกลางอย่างแน่นหนา

โจวอวิ๋นไห่ตะโกนสั่งการ “ถูกโจมตี! ถูกโจมตี! ส่งคำสั่งของข้า ให้กองทัพทั้งหมดออกรบ!”

ทหารส่งสารมากมายกระจายกันออกไปสี่ทิศ บ้างก็ไปแจ้งค่ายอื่น ๆ บ้างก็มุ่งหน้าไปยังใจกลางค่าย ระดมพล ส่งสารถึงแม่ทัพ

สมกับเป็นกองทัพประจำการณ์ การส่งต่อคำสั่งรวดเร็วอย่างยิ่ง

น่าเสียดาย…

ไม่ว่าจะเร็วเพียงใดก็ไม่อาจเร็วเท่าธนูเบื้องหน้า!

จ้าวอวี้หลงมีเป้าหมายชัดเจน นำทหารกองทหารม้าทมิฬบางส่วนมุ่งตรงไปยังโจวอวิ๋นไห่

รองแม่ทัพและองครักษ์ของโจวอวิ๋นไห่บ้างยกแหลน บ้างยกล้อ และบ้างก็ยกดาบ ฟาดฟันกองทหารม้าทมิฬด้วยความตั้งใจที่จะปกป้องโจวอวิ๋นไห่ แต่พวกเขาต้องเผชิญหน้ากับกองทหารม้าทมิฬที่ติดอาวุธจนถึงฟัน ไม่ว่าจะเป็นความแข็งแกร่งของเกราะ ความได้เปรียบด้านความยาวของแหลนม้า หรือแม้แต่พละกำลังและความทนทานของทั้งคนและม้า ล้วนไม่สามารถเทียบได้

แม้ว่ารองแม่ทัพและองครักษ์จะมีความกล้าหาญ แต่เมื่อเผชิญหน้ากับแหลนม้าที่ยาวกว่าอาวุธของตนมาก สุดท้ายก็ตกอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน