บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 934

บทที่ 934 การวางแผนสงครามฤดูหนาว

ฮ่องเต้ต้าเหลียงและฉินเฟิงมีความสัมพันธ์อย่างไร ฮ่องเต้เป่ยตี๋ย่อมรู้ดี หากกล่าวว่าภัยคุกคามใหญ่หลวงของฮ่องเต้ต้าเหลียงคือตระกูลใหญ่ที่ครอบครองพื้นที่ในแคว้น ฉินเฟิงก็คือตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาตระกูลใหญ่ทั้งหมด ตอนนี้ ฮ่องเต้ต้าเหลียงจำเป็นต้องใช้กลยุทธ์ใช้เสือล่าหมาป่า พึ่งพากำลังของฉินเฟิง กำจัดตระกูลใหญ่ทางใต้

เว้นแต่จะจำเป็นอย่างยิ่ง ฮ่องเต้ต้าเหลียงจะไม่มีวันทำให้ฉินเฟิงไม่พอใจ

แต่สงครามฤดูหนาวจะส่งผลกระทบต่อแผนการปราบปรามทางใต้ที่แคว้นต้าเหลียงกำหนดไว้

หลังจากความวุ่นวายหลายครั้ง อำนาจของแคว้นเป่ยตี๋เสื่อมถอยลงแล้ว อย่างน้อยห้าปีไม่สามารถสร้างภัยคุกคามที่เป็นรูปธรรมใด ๆ ต่อแคว้นต้าเหลียงได้ และสำหรับฮ่องเต้ต้าเหลียง สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่การไล่ล่าแคว้นเป่ยตี๋ต่อ แต่เป็นการรวมกำลังเพื่อจัดการกับตระกูลใหญ่ทางใต้

มุมมองและความคิดระหว่างฮ่องเต้และขุนนางไม่มีทางตรงกันได้ จุดยืนของสงครามฤดูหนาว ฮ่องเต้เป่ยตี๋เชื่อมั่นว่าระหว่างฮ่องเต้ต้าเหลียงและฉินเฟิงจะต้องเกิดความขัดแย้งอย่างแน่นอน แต่ถึงจะมีความขัดแย้ง ฮ่องเต้ต้าเหลียงก็จะต้องสนับสนุนฉินเฟิง

หากต้องการให้เกิดการเปลี่ยนแปลงก็ต้องหาวิธีทำให้ฮ่องเต้ต้าเหลียงเลิกสนับสนุนฉินเฟิง วิธีการไม่ยากนัก เพียงตระกูลใหญ่ทางใต้ต้าเหลียงเคลื่อนไหวผิด ด้านหนึ่งคือแคว้นเป่ยตี๋ที่ยอมรับความพ่ายแพ้แล้ว อีกด้านคือตระกูลใหญ่ทางใต้ที่มีความทะเยอทะยาน การตัดสินใจเลือกฝ่ายใดจะเป็นปัญหายากที่ฮ่องเต้ต้าเหลียงและฉินเฟิงต้องพิจารณาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น ตามการคาดการณ์ของฮ่องเต้เป่ยตี๋ ตระกูลใหญ่ทางใต้ก็เข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี พวกเขาจะไม่นั่งรอความตาย ปล่อยให้ฉินเฟิงจัดการภัยคุกคามภายนอกเสร็จแล้วค่อยหันมาจัดการกับพวกเขา

ฮ่องเต้เป่ยตี๋ออกคำสั่ง “ใต้เท้าหลี่ เจ้าส่งคนไปยังชายแดนทางใต้ของแคว้นต้าเหลียง โน้มน้าวตระกูลใหญ่ ข้าเชื่อว่าพวกเขาจะไม่ปฏิเสธให้กดดันทางทหารต่อฮ่องเต้ต้าเหลียง”

“เพียงแค่แคว้นต้าเหลียงเกิดปัญหาภายในและภายนอกพร้อมกันก็จะเป็นการผูกมัดฉินเฟิง”

หลี่อวี้ดวงตาเปล่งประกาย แล้วหมุนตัวจากไป

ฮ่องเต้เป่ยตี๋หันมองเสนาบดีกรมกลาโหม แล้วออกคำสั่ง “เจ้าจงรีบสืบว่ากองทัพประจำเมืองหลวงมีการติดต่อกับหน่วยนกฮูกราตรีหรือไม่ หากพบว่ามีจริง ให้ลงบันทึกรายชื่อไว้ก่อน อย่าเพิ่งทำอะไร ขณะนี้สถานการณ์ตึงเครียด อีกทั้งยังไม่อาจกดดันแม่ทัพประจำเมืองหลวงได้ ถึงจะต้องจัดการก็ต้องรอให้เรื่องนี้จบก่อน”

“ส่วนแม่ทัพที่จงรักภักดี ให้พวกเขาร่วมมือกับท่านแม่ทัพเฉินอย่างเต็มที่ก็พอ”

เสนาบดีกรมกลาโหมประสานมือคำนับ รับพระบัญชา

ด้วยเหตุนี้ ภายในห้องทรงพระอักษรจึงเหลือเพียงฮ่องเต้เป่ยตี๋และเหล่าอู๋ เหล่าอู๋เข้าใจดี ภายในใจฮ่องเต้เป่ยตี๋เก็บตนไว้เป็นคนสุดท้าย แน่นอนว่าต้องมีภารกิจสำคัญมอบหมายจึงถามว่า “ฝ่าบาทต้องการให้ข้าไปลอบสังหารผู้ใด?”

ฮ่องเต้เป่ยตี๋หรี่ตาลง ไม่ลังเลแม้แต่น้อย “จิ่งเชียนอิ่ง!”

เหล่าอู๋ไม่แปลกใจกับภารกิจ ด้วยฉินเฟิงวางแผนอย่างรอบคอบ จำเป็นต้องกำจัดชาวเป่ยต๋าให้สิ้นซาก ไม่เพียงแค่เพื่อขจัดศัตรูภายนอกให้แคว้นต้าเหลียง แต่ยังเป็นการทำเพื่อจิ่งเชียนอิ่ง เพียงแค่จิ่งเชียนอิ่งตาย ฉินเฟิงก็จะสูญเสียแรงจูงใจที่สำคัญที่สุดไป

ส่วนเรื่องที่ฉินเฟิงจะแก้แค้นภายหลัง? ฮึ เขาแน่ใจว่าฉินเฟิงจะแก้แค้น แต่เพียงแค่ทนผ่านช่วงเวลานั้นไปได้ ก็จะผ่านพ้นวิกฤติไปได้

เหตุผลง่ายมาก ด้วยความสามารถของเหล่าอู๋ย่อมสามารถสังหารจิ่งเชียนอิ่งโดยไม่ทิ้งหลักฐานใด ๆ ไว้ได้ เมื่อไม่มีหลักฐานแน่ชัด ฉินเฟิงก็จะไม่มีเหตุผลอันชอบธรรมในการออกโรง!

เนื่องจากสถานการณ์เร่งด่วน เหล่าอู๋ไม่ได้พูดอะไรมาก ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ซางโจว

ช่วงเวลาเดียวกัน บนถนนหลวงที่มุ่งหน้าไปยังอำเภอฉางสุ่ย เพราะความเหนื่อยล้าอย่างหนัก ฉินเฟิงจึงหลับไป

เมื่อถูกหลี่เซียวหลานปลุกให้ตื่นก็รุ่งเช้าของวันถัดมาแล้ว

ฉินเฟิงขมวดคิ้วแน่น บังตาตัวเองมองดวงอาทิตย์ทางทิศตะวันออก แล้วถามเสียงเบา”อีกนานเท่าไรจะถึงอำเภอฉางสุ่ย”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน