บันทึกตำนานนายน้อยเจ้าสำราญ นิยาย บท 958

บทที่ 958 การวางแผนยุทธศาสตร์อย่างละเอียด

เมื่อทหารม้าเบาเดินทางถึงตำแหน่งยุทธศาสตร์ที่กำหนดไว้ล่วงหน้า พวกเขาจะกดดันทางทหารต่อเมืองต้าฉีและตัดเส้นทางคมนาคมสำคัญ จากนั้นกองกำลังหลักจะเข้าโจมตีอย่างหนัก

ส่วนกองทัพเดินทางไกลจะเคลื่อนพลจากปีกซ้ายผ่านเมืองจางลิ่ง ป้อมไป๋หม่า ค่ายซานผานสุ่ยและจุดยุทธศาสตร์อีกเก้าแห่งทั้งใหญ่และเล็ก โดยใช้กลยุทธ์การโจมตีอย่างรุนแรงตลอดเส้นทาง หากสถานการณ์เอื้ออำนวย ก็จะบุกยึด โดยมุ่งเป้าไปที่หน่วยทหารของศัตรู พยายามลดการสูญเสียพลเรือนให้น้อยที่สุด เพื่อหลีกเลี่ยงการปลุกระดมความไม่พอใจของประชาชนที่จะเป็นผลเสียต่อการเดินทัพ

หากพบผู้ต่อต้านอย่างดุเดือด ก็ให้โจมตีเพียงเล็กน้อยแล้วเคลื่อนพลผ่านไป ดำเนินการเดินทัพต่อไป

ในที่สุดกองทัพเดินทางไกลจะวาดเส้นโค้งในเมืองจัวโจวและมารวมตัวกับกองกำลังหลักที่อำเภอต้าอิง หากตอนนั้นกองกำลังหลักยึดต้าอิงได้แล้วก็จะเดินหน้าต่อไป แต่ถ้าการโจมตีล้มเหลว ทั้งสองกองกำลังจะช่วยเหลือซึ่งกันและกันและโจมตีต่อไป

กองพันเคลื่อนที่เร็วที่ประกอบด้วยองครักษ์ค่ายเทียนจีหนึ่งพันคนมีภารกิจทางยุทธศาสตร์เพียงอย่างเดียว คือการก่อความเสียหายไปทั่วทุกหนแห่ง เป้าหมายการโจมตีจะรวมถึงสิ่งอำนวยความสะดวกทางทหารค่ายทหารเมืองอำเภอและเมืองใหญ่ทั้งหมด

ผู้ที่มีตำแหน่งทางการทั้งหมดจะถูกสังหาร

กองพันเคลื่อนที่จะถูกแบ่งออกเป็นกลุ่มย่อย โดยแต่ละกองร้อยจะมีทหารห้าสิบคน แบ่งออกเป็นยี่สิบหน่วย แต่ละหน่วยมีร้อยคนจะโจมตีเป้าหมายหนึ่งแห่ง ทำการโจมตีหลายจุดพร้อมกัน แต่ระยะห่างระหว่างหน่วยต้องไม่เกินหนึ่งร้อยลี้ ด้วยวิธีนี้จะสามารถรวมกำลังใหม่ได้ในเวลาสั้น ๆ เพื่อโจมตีเป้าหมายทางทหารที่ใหญ่กว่าอย่างเต็มรูปแบบ

ภารกิจของหน่วยย่อยเคลื่อนที่และกองพลเดินทางไกลมีเป้าหมายเดียวกัน คือการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว ทำการสู้รบอย่างรุนแรงในระยะเวลาสั้นเพื่อสำรวจ หากสามารถโจมตีได้ก็จะโจมตี หากไม่สามารถโจมตีได้ก็จะถอย หลีกเลี่ยงเป้าหมายที่แข็งแกร่ง เลือกโจมตีเฉพาะเป้าหมายที่อ่อนแอ

ด้วยการวางแผนยุทธศาสตร์นี้ หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ทั้งเมืองจัวโจวจะถูกฉีกออกเหมือนมีดแหลมโดยทหารม้าเบาที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและกองกำลังหลักนอกจากนี้ การเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วของกองทัพเดินทางไกล รวมถึงการปฏิบัติการหลายจุดของกองพันเคลื่อนที่ จะทำให้ทั้งเมืองจัวโจวอลหม่านวุ่นวาย

ในสายตาของหลี่จางและสวีโม่ ทั้งเมืองจัวโจวมีเพียงสามเมืองที่จำเป็นต้องโจมตี ได้แก่ ซางกาน หนานหัว ต้าฉี

เพียงแค่ยึดสามเมืองนี้ได้ การควบคุมจัวโจวจะสำเร็จหรือไม่ไม่ได้อยู่ในการพิจารณาของหลี่จางและสวีโม่เลย เพราะพรรคสนับสนุนฮ่องเต้นอกอำนาจที่จะตามมาจะกวาดล้างทั้งจัวโจวอีกครั้ง

นอกจากนี้ หลังจากสูญเสียซางกานและหนานหัว สองเมืองสำคัญที่เป็นดั่งฟันหน้าไป กองทัพม้าที่จะมาช่วยเหลือจากซางโจวในภายหลังก็จะสามารถเข้าสู่จัวโจวได้ราบรื่นยิ่งขึ้น

หากทุกอย่างราบรื่น ภายใต้การรุกคืบอย่างรวดเร็วของทหารม้าเบาและกองกำลังหลัก การโจมตีหลักที่มุ่งเป้าไปยังเมืองต้าฉีจะเริ่มขึ้นในอีกหกวัน เมื่อแผนยุทธศาสตร์ดำเนินมาถึงวันที่สาม ทั่วทั้งเป่ยตี๋ได้กลายเป็นดินแดนของทหารส่งสาร

ทหารส่งสารที่เดินทางไปมาทั้งเหนือใต้ต่างวิ่งวุ่นไปตามถนนหลวงอย่างเหน็ดเหนื่อย

เจ็ดวันต่อมา คำสั่งทางทหารฉบับแรกได้ถูกส่งมาถึงเฉินซือ เฉินซือได้วางกำลังทหารจำนวนมากไว้รอบเมืองฉางสุ่ย พร้อมทั้งเตรียมการขั้นสุดท้ายสำหรับการโจมตี เมื่อได้อ่านรายงานด่วนที่ถูกส่งมาจากเมืองจัวโจวก็ขมวดคิ้วอย่างห้ามไม่ได้

“ทางเมืองจัวโจวได้เริ่มการต่อสู้แล้ว ด้วยกำลังทหารที่ประจำการอยู่ในเมืองจัวโจว อย่างน้อยก็จะต้านทานได้หนึ่งเดือน! เมื่อถึงเวลา แม้กองทัพศัตรูจะกล้าหาญบุกขึ้นเหนือมาตามเส้นทาง กว่าจะมาถึงประตูเมืองหลวง สถานการณ์ก็จะถูกตัดสินไปแล้ว!”

“จัวโจวถูกรังควานมานาน สงครามครั้งนี้ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่าได้ปล่อยให้สถานการณ์ทางทหารของจัวโจวมาส่งผลกระทบต่อการวางกำลังของพวกเราในเขตเมืองหลวงเป็นอันขาด”

เฉินซือโยนรายงานทางทหารให้ผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างไม่ใส่ใจ แล้วเร่งเร้าให้แม่ทัพใต้บังคับบัญชาดำเนินการระดมพลก่อนออกรบต่อไป

ผลปรากฏว่าไม่ถึงครึ่งวันก็มีรายงานทางทหารฉบับใหม่ส่งมา

เฉินซือเปิดอ่านรายงานทางทหาร เมื่อเห็นเนื้อหาข้างใน สายตาของก็เคร่งขรึมขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน