บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1009

เมื่อก่อนนั้นที่พวกเขานั้นได้ทานข้าวกัน ก็ได้รับการซุ่มโจมตีจากจาปา

เมื่อสักครู่ที่มีชะนีขาวแปลกๆเข้ามานั้น เขานั้นไม่ควรที่จะให้ไป๋หลิงนั้นตามออกไป

ตอนนี้ไป๋หลิงนั้นขอความช่วยเหลือ แน่นอนว่าจะต้องเจอเรื่องที่อันตราย！

“เหล่าหม่า นายกับซูเหวินเฉิง และซูยู่คุนนั้นอยู่ที่นี่และ รออยู่ที่รถอย่าออกไปไหนล่ะ”

“ข้ากับจินถังนั้นจะไปดูเอง แล้วจะรีบกลับมา”

ฉินเทียนนั้นรีบออกคำสั่ง ก่อนที่จะพาจินถังนั้นออกและมุ่งหน้าไปยังทางป่า

และในป่าลึกนั้น บนพื้นนั้นเต็มไปด้วยใบไม้ที่ร่วงหล่น เดินไปก็ได้ยินเสียงใบไม้แตกไป

และแสงแดดที่สาดส่องมา ที่กระจายออกและสาดลงบนพื้นนั้น ทำให้เขานั้นอดไม่ได้ที่จะชื่นชม

ในตอนที่ฉินเทียนและจินถังนั้นมาถึง จนทำให้นกนั้นตกใจและบินออกไป

เขานั้นติดตามควันหมาป่านั้นไป และก็หาไป๋หลิงเจอ

เพียงแต่ไป๋หลิงในตอนนี้นั้น ได้โดนแขวนไว้บนอากาศจากตาข่าย

“น่ารังเกียจที่สุด หากเก่งจริงก็ปล่อยฉันลงไปสิ อย่ามาทำวางแผนอะไรเล่นแง่แบบนี้！”

“รีบปล่อยข้าคนนี้ลงไปนะ พวกเรานั้นคือนักสู้สามร้อยพวกนั้นเลยนะ！”

ไป๋หลิงนั้นที่ได้ดิ้นรนอยู่ในตาข่าย ทั้งโกรธและเอ่ยด่าออกมา

และด้านรอบๆนั้นต่างก็เงียบสงบ และนอกจากเธอนั้น ก็ไม่ได้มีคนอื่นๆ

เมื่อมองเห็นไป๋หลิงนั้นได้โดนแขวนเอาไว้ จินถังนั้นแอบหวั่น และรีบวิ่งเข้าไป “ศิษย์น้อง เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม？”

“จินถัง！อย่าเข้ามา！”

เมื่อเห็นว่าจินถังนั้นเข้ามาไป๋หลิงนั้นรีบเอ่ยห้ามทันที　 “ระวังด้วย ที่ด้านล่างนั้นมีกับดัก！”

เมื่อสิ้นเสียงของเธอลง จินถังนั้นรู้สึกว่าเท้าของเขานั้นเบาๆ

ภายใต้ใบไม้นั้น นี่มันหลุมลึกชัดๆ！

ส่วนเขานั้นที่กำลังยืนไม่มั่งคง ก่อนที่จะล้มลงไปด้านหน้า

เมื่อเข้าไปใกล้ๆถึงจะเห็นว่า ภายใต้ใบไม้ที่ยุ่งเหยิงนี้ ได้ซ่อนกับดักตาข่ายเอาไว้มากมาย

รอให้จินถังนั้นมองเห็นชัดเจน ก็มาถึงที่ไม่สามารถจะควบคุมร่างของเขาได้

เขานั้นมือซ้ายดันลงที่พื้น ก่อนที่จะล้มคลุกคลานลง

“พลั๊ว——！”

ก่อนที่ตาข่ายอันใหญ่นั่น จะรีบรวบเข้ามาอย่างว่องไว

โชคดีที่จินถังนั้นหลบได้ไว มิฉะนั้นคงจะเป็นเหมือนเช่นไป๋หลิง และโดนแขวนลอยบนอากาศแบบนั้น

จินถังนั้นถอนหายใจจากอันตรายได้ ก่อนที่ขาขวาของเขานั้นเหมือนจะรู้สึกแน่นขึ้น

แย่แล้ว！

เขานั้นรีบก้มหัวลง ถึงค่อยพบว่า เขานั้นถึงแม้จะหลีกหนีจากตาข่ายได้ แต่ว่าขาของเขานั้นได้เข้าไปถูกบ่วงเชือกมัดเอาไว้แล้ว

เชือกนั้นรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ ก่อนที่จะค่อยๆลากเท้าขวาของเขาไว้ แล้วแขวนเขาขึ้น！

โชคดีที่จินถังนั้น เขานั้นไม่ได้หวาดกลัวแต่อย่างใด

เขานั้นเอื้อมมือไปหยิบมีด ก่อนที่จะดึงออกมาแล้วแกว่งออกไปอย่างแรง！

ก่อนที่เชือกนั้นจะขาดออก แล้วจินถังนั้นก็ได้ล้มลงกับพื้นอย่างแรง

หลังจากนั้นก็เอาอาบมาไว้ที่หน้าอก ก่อนที่จะหันไปมองรอบด้านแล้วเอ่ย “ใคร？ออกมานะ！”

“จินถัง ระวังด้านหลัง！”

ไป๋หลิงที่โดนขังอยู่ในตาข่ายด้านบนนั้น ได้เอ่ยเตือนจินถังด้วยเสียงดัง

และเห็นเพียงแค่มีกิ่งไม้นั้นได้แกว่งไปเหนือบนหัวของจินถัง ก่อนที่จะเห็นเงาสีขาววิ่งเข้ามา！

ก็คือชะนีสีขาวก่อนหน้านี้！

ชะนีสีขาวเข้ามาอย่างน่าเกรงกลัว ก่อนที่กรงเล็บที่แหลมคมของมันนั้น จะพุ่งมาหาจิน！

เมื่อต้องเจอกับภัยอันตรายนี้ จินถังนั้นก็ได้เหวี่ยงดาบออกไป

แค่พริบตา การต่อสู้กับชะนีขาวนั้นก็ได้เกิดขึ้น！

สำหรับชะนีขาวแล้ว จินถังนั้นไม่ใช่คนแปลกหน้า

“หากกล้าเอ่ยล่ะก็ ข้าจะให้ชะนีขาวนั้น ไปตัดลิ้นของเจ้าส่ะ ！”

คำพูดของหญิงสาวนั้น ทำให้ไป๋หลิงคิดถึงตอนที่จินถังนั้นกำลังตัดลิ้นของจาปาจนเลือดไหลนอง

สีหน้าของเธอนั้นตกใจเปลี่ยนเป็นสีขาว และเอ่ยอย่างไม่พอใจ “ช่างไร้เหตุผลจริงๆ นั่นเป็นชะนีขาวของคุณน่ะ ที่มาขโมยของของฉันก่อน”

และคำพูดนี้เอง ถึงแม้ว่าไป๋หลิงนั้นจะไม่ได้เอ่ยอย่างเดือดโกรธ เหมือนกันว่าเกรงว่าจะทำให้หญิงสาวนั้นโกรธ

จินถังที่รู้ถึงนิสัยของศิษย์น้องดีที่ว่าไม่ค่อยจะยอมใคร ก่อนที่จะเอ่ยเสียงเบาๆออกมา 　 “ก็แค่ของห่อหนึ่ง เธออย่าถือสาเลยนะ”

“หากพวกเจ้านั้นอยากที่จะได้ ในรถนั้นยังมีของพวกนี้อยู่อีก พวกเรานั้นจะได้เอามาให้อีก และเอาให้คุณคนนี้และ ……เพื่อนชะนี”

จินถังนั้นเอ่ยด้วยคำสุภาพ และเดาว่าชะนีขาวนั้นที่จับเขามานั้น น่าจะเป็นตัวผู้ตัวหนึ่ง

ไม่อย่างงั้น ชะนีตัวนี้คงจะไม่ได้ตัวใหญ่ร่างกายน่ากำยำเช่นนี้

ใครจะไปรู้ว่าเมื่อเขานั้นเพิ่งจะเอ่ยเสร็จ นั้นกลับทำให้ชะนีขาวนั้นโกรธขึ้น

เขานั้นจับเอาไว้อย่างแน่น ก่อนที่จะโยนจินถังออกไป！

จินถังนั้นใช้โอกาสและแรงนี้ กระโดดหมุนตัวกลับ ก่อนที่จะกลับมายืนได้อีก

แต่ว่าชะนีขาวนั้น กลับพุ่งเข้าไปทุบที่หน้าอกของเขานั้น อย่างโกรธและเดือดจัด

จินถังเมื่อเห็นดังนี้ ส่วนไป๋หลิงที่ได้ถูกแขวนไว้นั้นกลับหัวเราะออกมา “จินถังช่างโง่จริง นั่นเป็นชะนีตัวเมียต่างหาก”

“ในโลกของสัตว์นั้น ตัวผู้จะสวยขนาดนี้หรอ ก็เหมือนนกยูงนั่นแหละ ที่จะมีแต่ตัวผู้ถึงจะได้มีหางที่สวยงาม แล้วไปดึงดูดตัวเมีย ฮ่าฮ่าฮ่า ช่างน่าหัวเราะเอาสะจริงๆเลย”

ไป๋หลิงที่เอ่ยมานั้นไม่ผิด เพราะว่าในโลกนี้แล้ว ในการประสบความสำเร็จและมีลูกสิบทอดต่อไปนั้น ด้วยรูปลักษณ์ที่สวยงามและโดดเด่นเท่านั้น ในหมู่สัตว์นั้นถึงจะสามารถแสดงออกถึงความโดดเด่นของคนเอง แล้วไปดึงดูดเพศตรงข้ามได้

และบางครั้งสัตว์ตัวผู้นั้นก็มีรูปร่างที่สวยงาม รวมถึงอีกทั้งยังเต้นเป็น ร้อนเพลง เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม และมีสิทธิ์ที่จะได้รับการผสมพันธุ์

รวมถึงพวกชนิดจองนกนั้น เพียงแค่มีทักษะในการสร้างรัง ที่ใช้ใบไม้ในการประกอบรังขึ้นมา

จินถังนั้นเกร็งมาก แน่นอนว่าเขานั้นไม่ได้ระวังถึงข้อพวกนี้

และตอนนี้ที่ได้ถูกชะนีขาวนั้นจ้องมอง และรู้สึกถึงไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่เลย

แต่เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของไป๋หลิง เห็นได้ชัดเจนว่าทำให้หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้านั้นโกรธอย่างชัดเจน

ในบนข้อมือของเธอนั้น ได้มีงูตัวน้อยออกมา ก้อนที่จะบินลอยไปยังทางของไป๋หลิง 　！