บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1011

รอให้ควันพวกนั้นเข้ามาใกล้ๆ ก่อนที่ฉินเทียนจะพบว่า พวกควันนั้นไม่ใช่ควันที่แท้จริง แต่เป็นแค่หมอกแมลงที่มองไม่เห็น

พวกแมลงที่บินอยู่นั้นเอง ขนาดแต่ละตัวน่าจะมีประมาณหนึ่งมิลได้ และตัวนั้นโปร่งใส จะเห็นเพียงแค่สีปีกเท่านั้นที่มีสีฟ้าจางๆ

มองไกลๆแล้ว ก็เลยเหมือนกลุ่มควันที่มีชีวิต

แท้จริงแล้วก็เป็นแค่สัตว์ปีกตัวใสสีเล็กๆที่รวมกลุ่มกันบินนี่เอง

ส่วนกลุ่มงูที่อยู่ที่พื้นนั้น โดนเฉพาะพวกที่ชอบกินแมลงเล็กๆน้อย ถึงจะคลานได้อย่างรวดเร็ว

แต่ว่าไม่นานนัก ฉินเทียนนั้นก็พบว่าตนเองนั้นคิดผิด

พวกแมลงพวกนั้นที่ได้บินไปล้อมบนตัวของจินถังนั้น ส่วนงูด้านล่างนั้นก็เข้าไปล้อมไว้เหมือนกัน

พวกมันไม่เพียงแต่จะอ้าปากเท่านั้น แต่เหมือนเดินเข้ามาด้วยความเกรี้ยวกราด ราวกับว่าเป็นพวกแมลงที่กำลังสับสนอยู่

รอให้เหล่างูนั้นเข้าใกล้ พวกแมลงพวกนั้นถึงได้จากไป ก่อนที่พวกกลุ่มน้อยที่รวมตัวกันเป็นร้อยนั้น ก่อนที่จะตกลงไปอยู่บนตัวของงู

หลังจากนั้นพวกกลุ่มงูที่ดูจะมึนงงพวกนี้นั้น ได้อ้าปาก แล้วพุ่งเข้ามาเพื่อที่จะกัดจินถังและฉินเทียน！

ฉินเทียนถึงเข้าใจ ว่าเขานั้นคิดผิดแล้วจริงๆ！

ว่าพวกแมลงพวกนั้นที่อ่อนแอเหมือนจะโดนกลืนนั้น จริงๆแล้วอยู่เบื้องหลังการจัดการกลุ่มงู！

นี่มันแมลงอะไรกันแน่ ถึงได้มีพลังที่น่ากลัวขนาดนี้？

ราวกับว่าสามารถมองเห็นถึงความตกใจของฉินเทียน ก่อนที่หญิงสาวที่มีผ้าคลุมหน้านั้นจะหัวเราะออกมาแล้วเอ่ย “เหมือนเปิดโลกเลยไหมล่ะ？จะบอกอะไรให้นะ นี่ก็คือหนอนเจาะของฉัน！พวกมันนั้นมีกลิ่นแปลกๆ จะมีกลิ่นหอมที่สามารถจะควบคุมพวกฝูงงู ตามที่ใจของฉันอยากจะทำ”

“วันนี้ พวกเจ้าไม่ว่าคนไหนก็อย่าคิดที่จะหนีไปแล้ว วันนี้พวกเจ้าจะต้องชดใช้คืนกับการที่ทำร้ายเจ้าเขียวของข้า ！”

หญิงสาวผ้าคลุมหน้านั้นหัวเราะออกมาเสียงดัง ด้วยใจที่เต็มไปด้วยความพอใจและสบายใจ

อีกทั้งรวมกับที่เธอนั้นเพิ่งจะเอ่ย และไม่อยากที่จะทำให้จินถังและฉินเทียนนั้นตายที่นี่ เพียงแค่อยากให้พวกเขานั้นบาดเจ็บทำเท่านั้น

ฉินเทียนคิดไปมา ก่อนที่จะพยายามสร้างความสันติ

แต่ว่าอยากที่จะหาความสงบจากสาวเช่นนี้ จะต้องหาพลังและแข็งแกร่งมากกว่าเธอมาให้เธอดู！

“ดังเช่นนี้ ก็เหมือนทำให้ไม่พอใจแล้ว！”

ฉินเทียนนั้นใช้แขนทั้งสองข้างนั้น ตบเข้าไปในกลุ่มงูพวกนั้น 　！

ก่อนที่เขานั้นจะใช้ลม แล้วจัดการให้งูพวกนั้นลอยกระจายกันออกไปหมด

แต่ว่าในรอบนี้ ฉินเทียนนั้นยังควบคุมพลังได้อย่างดี

เขานั้นทำให้แค่งูนั้นลอยออกไป และไม่ได้จงใจที่จะฆ่าแต่อย่างใด

เร็วๆนั้น บนพื้นนั้นได้มีงูที่นอนสงบมึนอยู่หลายตัว และบนตัวนั้นต่างก็เห็นท้องสีขาวๆ มองไปแล้วน่าสงสาร

หญิงสาวผ้าคลุมหน้าคนนั้นตะลึง ก่อนที่จะเอ่ยมองไปที่ฉินเทียน “เจ้าทำได้ยังไงกัน？ไม่มีใครที่สามารถที่จะจัดการกับฝูงงูพวกนี้ได้”

ฉินเทียนนั้นยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาแล้วเอ่ยเบาๆ “ก็ใช้เพียงแค่สองแขน ถ้าหากท่านอยากที่จะสลายปัญหาพวกนี้นั้น ข้านั้นก็ยินยอมที่จะช่วยนะ”

หญิงสาวผ้าคลุมหน้านั้นที่เพิ่งจะโดนเหตุการณ์เมื่อสักครู่นั้น จนทำให้นิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเอ่ยอย่างไม่เต็มใจ “ชะนีขาวนั้นขโมยของก็ไม่ถูก แต่ว่าฉันนั้นได้ด่าจนร้องไห้แล้วล่ะ”

หลังจากนั้นได้ชี้ไปยังไป๋หลิงที่ถูกแขวนอยู่บนอากาศ “เป็นเพราะเธอนั้นตามไม่ยอมปล่อย และอยากที่จะตัดแขนของชะนีขาวทิ้งส่ะ”

“แต่ชะนีขาวฉันนั้นเลี้ยงมาจนโตนะ เหมือนกับคนสนิทในครอบครัวนั่นแหละ ฉันคงทนไม่ได้ที่จะเห็นมันถูกรังแกง และไม่ต่อสู้กับ”

ฉินเทียนและจินถังมองไปที่ไป๋หลิง พวกเขานั้นทราบดี ว่าเป็นเพราะไป๋หลิงนั้นไม่ยอมที่จะปล่อยไป เลยทำให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

“หากเป็นเช่นนี้ พวกเราผิดไปแล้ว ขอโทษคุณหญิงด้วยก็แล้วกัน”ฉินเทียนเอ่ยด้วยความจริงใจ “ไป๋หลิงยังเด็ก ยังไม่ค่อยเข้าใจ เรื่องที่ทำผิดไป ขอให้ท่านนั้นอย่าเอามาคิดเลย”

“หึ！เธอยังเด็กหรอ？”หญิงสาวผ้าคลุมหน้านั้นเอ่ยอย่างไม่เต็มใจ “ฉันมองดูแล้วเหมือนเธอนั้นจะอายุมากกว่าฉันสะอีก อีกทั้งนิสัยยังโหดร้ายแบบนี้อีก น่าจะโดนสั่งสอนสะบ้าง！”

“เจ้าปีศาจ เธอเอ่ยว่าใครนิสัยไม่ดีกันนะ？ หากแน่จริงก็ปล่อยฉันสิ มาให้ฉันนั้นลองดวลมือหน่อย พวกเรามาต่อสู้อย่างยุติธรรมกันสักทีสิ！”