บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1044

เสียงของชายชราลดเบาลงเรื่อย ๆ จนแทบไม่ได้ยิน

ฉีอวี่รู้ว่า ตอนนี้เขาหมดเรี่ยวแรงไปหมดแล้ว

ในช่วงเวลาที่เหลือ ให้รอจนกว่าน้ำมันจะหมด ตะเกียงแห้ง และเสี้ยวสุดท้ายของชีวิต จะถูกเก็บเกี่ยวด้วยเคียวแห่งความตาย

“ วางใจเถอะ ฉันสัญญา จะต้องเอามันออกไปให้หลานสาวของคุณอย่างแน่นอน！”

ฉีอวี่สัญญาอีกครั้ง ไม่กล้าอยู่อีกต่อไป และรีบออกจากห้องลับ

เมื่อประตูหินหนาปิดลง ห้องแห่งความลับกลายเป็นสีดำสนิทอีกครั้ง

ชายชราที่มีเคราและผมสีขาว ล้มลงเสียชีวิตในสระพร้อมกับความเศร้าโศก

ถึงอย่างไร เขาต้องกลั้นหายใจเฮือกสุดท้าย เพื่อพบกับจู้เอ๋อร์!

นอกประตูหิน ฉีอวี่กำลังเดินไปที่ทางออกถ้ำหมื่นศพ

ถ้ำที่นี่แคบและยาว ทางเข้าถ้ำมีกากบาท

โชคดีที่ฉีอวี่มาที่นี่บ่อย ดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับเส้นทางนี้ดี

เชาเดินเร็วไปตลอดทาง และเมื่อถึงทางแยกเลี้ยว เขาก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวน “อ๊ะ______！”

เสียงที่แหลมสูง เหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง

ฉีอวี่ขนลุกซู่ด้วยความหวัดกลัว และมองไปทางขวาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

สถานที่นั้นคืออะไร ?

จะมีเสียงที่น่าสังเวชเช่นนี้ได้อย่างไร ?

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ฉีอวี่จึงเลี้ยวขวา และต้องการเห็นอย่างชัดเจน

แสงไฟริบหรี่รอบทิศ เพิ่มความน่ากลัวให้กับถ้ำที่มืดมนอยู่แล้ว

ฉีอวี่เข้ามาอย่างช้า ๆ และเสียงกรีดร้องที่ชัดเจน ก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ

พวกมันไม่ได้ส่งคนเดียวออกมา แต่ส่งมาหลายคน !

เป็นไปได้ไหมว่ามีคนกำลังฝึกฝนกู่ที่นี่ ?

แต่ถึงแม้จะฝึกฝนกู่ ก็ไม่ควรมีเสียงกรีดร้องของคนเยอะขนาดนี้ ?

ฉีอวี่ยังคงเดินไปข้างหน้า ย่างก้าวของเขาระมัดระวังมากขึ้นเรื่อย ๆ

แม้ว่าเขาจะสงสัย แต่เขาก็อยากรู้อยากเห็นมากเช่นกัน

บางสิ่งถูกซ่อนเร้นอยู่ในเงามืด พิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขาไม่ต้องการให้สาธารณชนรู้

และเขาแค่อยากจะแอบดู และเมื่อเขาเห็นมัน เขาก็จะจะไปทันที

ด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวน ใกล้กับหูของเขาฉีอวี่กลั้นหายใจและก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับชะโงกดู

ที่มุมข้างหน้ามีเงาคนสองคน

ฉีอวี่ซ่อนร่างของเขา และมองเข้าไปข้างในอย่างระมัดระวัง

เห็นถ้ำเปิดครึ่งทางด้านขวา ซึ่งมีหญิงสาวครึ่งผลไม้หลั่งไหลเข้ามา

ทุกคนมีผมกระเซิง และเสื้อผ้าที่เปลือยเปล่า

ในอากาศ มีกลิ่นคาวเลือดที่รุนแรง

ผู้หญิงเหล่านั้นนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนพื้น และร้องขอความเมตตาไม่หยุด

น่าแปลกที่ พวกเธอไม่มีแขนทั้งสองข้าง !

เมื่อพิจารณาจากบาดแผลนูนและสีที่ด้านข้างแล้ว เห็นได้ชัดว่าแขนของพวกเธอเพิ่งถูกตัดออกไม่นานมานี้ !

ฉีอวี่อ้าปากค้าง !

ในใจลุกลี้ลุกลนจนแทบจะกระโดดออกมา !

เขาไม่รู้ว่ามันเป็นการฝึกกู่หรืออย่างอื่น รู้แค่ว่าดูเหมือนว่าตัวเองจะได้สอดแนม ความลับที่น่าตกใจโดยไม่ได้ตั้งใจ !

เขาไม่กล้าที่จะอยู่อีกต่อไป และหันหลังกลับทันที เตรียมจะจากไปอย่างเงียบ ๆ

“ แต่หลังจากก้าวไปได้สองก้าว ก็มีคนมาตบไหล่ขวาของเขาอย่างแรง

“จะไปไหน？”

เสียงที่มืดมน ดูราวกับจะพัดมาจากนรก

ฉีอวี่ปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น ขาของเขาสั่นด้วยความหวัดกลัว แต่เขาก็ต้องหันกลับมา “แค่……แค่เดินผ่านมา”

“เดินผ่านมา ? ”

เสียงเช็นชาดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ ฉีอวี่ได้เห็นคนที่อยู่ข้างหลังเขาอย่างชัดเจนแล้ว

มันคือนายน้อยตระกูลฉี ฉีเวย!

“นายน้อย？”