บทที่ 1054 ถึงตายไปก็ไม่ยอม – ตอนที่ต้องอ่านของ บัญชามังกรเดือด
ตอนนี้ของ บัญชามังกรเดือด โดย สวรรค์ไร้เทียมทาน ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 1054 ถึงตายไปก็ไม่ยอม จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
"เฮอะ! อายุยังน้อย แต่ปากเก่งทีเดียว! ยัยหนู อย่าคิดว่าทำได้แค่นิดๆหน่อยๆแล้วจะได้คลานออกจากที่นี่ได้!"
ห้าผู้อาวุโสพิษคนหนึ่งตะโกนตำหนิเถิงจู้ "ใครจะรู้ว่าเธอใช้ลูกไม้อะไรรึเปล่า ถึงทำให้แมลงกู่เหล่านี้กลัวได้"
"คนอื่นอาจจะหวั่นไหวกับลูกไม้ตื้นๆ คิดจะหลอกพวกเราเหรอ? เฮอะๆ ไม่ง่ายขนาดนั้น!"
"ใช่!" ผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งพยักหน้า "หยุดเล่นกลได้แล้ว! ฉันเคยเจอคนหนุ่มสาวที่เหิมใจมาเยอะแล้ว แต่ฉันยังไม่เคยเห็นใครที่เหิมใจเหมือนเธอมาก่อน"
"ยังคงอ้างว่าตนเป็นหลานสาวของกู่เซียน เคยเจอกู่เซียนไหม? เคยได้ยินตำนานของเขารึเปล่า?"
"ตอนนั้นที่กู่เซียนกวาดล้างหลิ่งหนาน เกรงว่าเด็กผู้หญิงอย่างเธออาจยังไม่เกิดด้วยซ้ำ! ฉันว่าเธอยังไม่รู้จักชื่อหน้าตาของกู่เซียนด้วยซ้ำ! ก็กล้าดีมาพูดจามั่วซั่วที่นี่!"
ทั้งสองคล้อยตามกันเป็นปี่เป็นขลุ่ย โต้แย้งเถิงจู้ทุกอย่าง
เถิงจู้ปล่อยให้พวกเขาโต้แย้งตามใจชอบ มองพวกเขาอย่างเย็นชา ราวกับกำลังมองดูศพสองศพ!
"ในเมื่อไม่ยอมพูด งั้นก็จ่ายมาด้วยชีวิตของคุณซะ!"
เถิงจู้ตะโกนแล้วกระโดดขึ้นไปในอากาศ
ในมือถือมีดสั้นสองเล่มที่พุ่งหมุนไปราวกับดอกไม้ ที่แม้ว่าจะสวยงาม แต่ก็เป็นอาวุธที่อันตรายถึงชีวิตเช่นกัน!
เมื่อห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองเห็นเธอโจมตีมาก็ยื่นมือสาดหมอกสีดำออกมาพร้อมกัน
นี่ไม่ใช่หมอกดำธรรมดา แท้จริงแล้วมันคือแมลงกู่ที่ตระกูลฉีเพาะเลี้ยงเป็นพิเศษ
เนื่องจากแมลงมีขนาดเล็กมากจนแทบมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เมื่อมองผ่านอย่างรวดเร็ว พวกมันดูเหมือนหมอกดำหนาทึบ
แต่เพียงแค่ถูกโดนหมอกนี้เข้าไป ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ร้ายก็จะเป็นรูพรุนราวกับถูกกรดกำมะถันกัดกร่อน!
หมอกแมลงกู่บินล้อมเถิงจู้อย่างรวดเร็ว
มันเหมือนกับลูกบอลสีดำขนาดใหญ่ที่ลอยหยุดอยู่กลางอากาศ
ห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองมองหน้ากันด้วยสายตาดูถูก
"เฮอะ ไม่เกินห้าวินาที ยัยเด็กนี่ก็จะกลายเป็นกระดูกขาว!"
"สมน้ำหน้า! กล้าพูดจาไร้มารยาทกับพวกเราก็ต้องชดใช้ด้วยเลือด!"
ทันทีที่พวกเขาพูดจบ หมอกที่เดิมรวมตัวกันก็สลายไปทันที!
ปลายแหลมคมที่เย็นเฉียบสองด้ามยื่นออกมาจากหมอกตวัดโค้งไปในอากาศแทงใส่เขาของพวกเขา!
"อ๊าก--!"
ตามมาด้วยเสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองคนทรุดคุกเข่าลงกับพื้น
เข่าของพวกเขาถูกมีดสั้นในมือของเถิงจู้แทงจนเห็นกระดูก!
เลือดสดทะลักออก เจ็บจนทนไม่ไหว!
"ไม่! เธอไม่มีทางมีกู่จักรพรรดิ!"
"แต่เพลี้ยกู่ดำเหล่านั้นทำอะไรเธอไม่ได้! นอกจากกู่จักรพรรดิจะมีใครที่มีความสามารถนี้อีก?"
ห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองคนเปลี่ยนความอวดดีเมื่อกี้ทันที ในสายตาเผยความหวาดกลัวสุดขีด
ในฐานะปรมาจารย์กู่ไม่มีอะไรที่ทำให้พวกเขาใจเต้นไปกว่ากู่จักรพรรดิแล้ว!
จนกระทั่งก่อนหน้านี้พวกเขาได้ตัดสินใจว่า ไม่ว่าในตัวของหญิงสาวตรงหน้าจะมีกู่จักรพรรดิหรือไม่ก็ตาม ให้ฆ่าเธอก่อนแล้วค่อยว่ากัน!
แต่ตอนนี้ ทันทีที่พวกเขาเพิ่งจะลงมือ ก็ถูกตัดเอ็นขาซะแล้ว!
ความน่าสะพรึงกลัวอย่างไร้ที่สิ้นสุดเข้าห่อหุ้มพวกเขาไว้อย่างสมบูรณ์
แต่ทว่าสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่ายังมาไม่ถึง!
หลังจากที่เถิงจู้ลงเหยียบพื้น มีดสั้นที่เปื้อนเลือดสองเล่มในมือก็จ่ออยู่ที่คอของพวกเขาแล้ว
"บอกมา ปู่ของฉันอยู่ที่ไหน!"
ฉินเทียนเฝ้าดูเถิงจู้อยู่ข้างๆ เดิมทีเขายังคงกังวลเล็กน้อย กลัวว่าเถิงจู้จะเสียเปรียบ
ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลมากเกินไปเอง
แม้ว่าเถิงจู้ผู้หญิงคนนี้จะดูผอมตัวเล็กไปหน่อย แต่พอลงมือจริงๆแล้วก็ถือว่าโหดเหี้ยมมาก!
ไม่แปลกใจเลยที่ก่อนหน้านี้ตอนปะทะกับไป๋หลิง จึงสามารถขังไป๋หลิงไว้อย่างง่ายดาย
สิ่งที่ยากที่สุดคือมีชีวิตแบบตายทั้งเป็น!
เมื่อเห็นว่ามือของฉินเทียนกำลังจะยื่นเข้ามาอีกครั้ง ทั้งสองก็ไม่กล้าฝืนอีก จึงรีบพยักหน้าร้องขอความเมตตา "พวกเรา พวกเราไม่รู้ที่อยู่ของกู่เซียนจริงๆ!"
"ใช่ กู่เซียนเป็นตำนานของโลกปรมาจารย์กู่ของเรา เขาหายตัวไปตั้งแต่เมื่อ 20 ปีก่อนแล้ว!"
"และยังได้ยินมาว่า ทั้งชีวิตของกู่เซียนไม่เคยแต่งงานมาก่อน ดังนั้นเมื่อกี้เราถึงไม่ยอมเชื่อว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นหลานสาวของกู่เซียน"
ฉินเทียนมองทั้งสองคนอย่างเย็นชา "แล้วทำไมถึงเชื่อล่ะ?"
"เพราะในร่างกายเธอจะต้องมีกู่จักรพรรดิอาศัยอยู่แน่นอน!" ห้าผู้อาวุโสพิษคนหนึ่งกล่าว "มีเพียงกู่จักรพรรดิเท่านั้นถึงจะมีความสามารถให้กู่ทุกตัวเคารพได้ คิดไม่ถึงว่าจะมีอยู่จริง!"
"ใช่ๆๆ พูดง่ายๆก็คือหมื่นกู่ไม่เข้าใกล้! ไม่มีใครสามารถหนีเพลี้ยกู่ดำของเราได้ เธอจะต้องมีกู่จักรพรรดิแน่นอน! ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีกู่จักรพรรดิในตำนานอยู่จริง!"
หลังจากฟังพวกเขาพูดจบ ฉินเทียนก็หันหน้าถามเถิงจู้ "ผมก็รู้สึกกันว่าแมลงกู่พวกนั้นต่างดูเหมือนจะกลัวคุณ"
"ใช่ แล้วยังชะนีขาวตัวนั้นอีก พวกมันก็หวาดกลัวสุดๆ หรือว่าในร่างกายมันก็มีกู่จักรพรรดิอยู่ด้วย"
"เฮอะ! ไอ้โง่!" ห้าผู้อาวุโสพิษคนหนึ่งส่งเสียงเฮอะเบาๆ "ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากู่จักรพรรดิมีค่าเพียงใด ในโลกนี้จะมีกู่จักรพรรดิได้เพียงตัวเดียวเท่านั้น มีเพียงในตำนานเท่านั้นด้วย"
"จริงสิ! ฉันนึกออกแล้ว! ตอนที่กู่เซียนหนุ่มๆอยู่ที่หลิ่งหนาน ข้างกายเขาจะมีลูกชะนีขาวคอยติดตาม!"
"หรือว่า มันคือลูกชะนีตัวนั้นที่ติดตามกู่เซียนในตอนนั้น!"
"ยังนับว่าพวกคุณไม่ได้ตาบอด!" เถิงจู้ส่งเสียงเฮอะอย่างเย็นชา "ใช่ ในตอนนั้นพี่เหยาคอยติดตามข้างกายอยู่กับคุณปู่ของฉัน ต่อมาจู่ๆคุณปู่ก็หายตัวไป หลายปีมานี้พี่เหยาจึงเลี้ยงดูฉันมาจนโต"
"แม้แต่วิชากู่ที่ฉันทำได้ พี่เหยาก็เป็นคนสอน! แม้ว่ามันจะเป็นเพียงชะนีขาว แต่ในใจของฉัน มันเป็นญาติสนิทที่สุดของฉัน!"
คำพูดของเถิงจู้ทำให้ฉินเทียนอดที่จะมองชะนีขาวที่อยู่ไม่ไกลไม่ได้
สัตว์เทพที่มีความเป็นมนุษย์เช่นนี้หายากจริงๆ
กู่เซียนหายตัวไป 20 ปีแล้ว แม้ว่าชะนีขาวตัวนั้นจะพูดไม่ได้ แต่ในใจก็คงคิดถึงกู่เซียนแน่นอน
เป็นเพราะมันเคารพกู่เซียนเหมือนอาจารย์พ่อและพี่ชาย มันถึงได้เลี้ยงดูหลานสาวของเขาเงียบๆมา 20 ปีสินะ!
คนบางคนที่มีจิตใจสกปรกเลวร้ายซะยิ่งกว่าสัตว์เทพอีก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด
บท 656 มีไหน...
จะหาอ่านต่อได้ยังไงครับ...
ตอน 656 ไปไหน...
เรื่องนี้ไม่อัพเดทต่อแล้วหรอค่ะ...
เลิกเขียนแล้วใช่ไหมครับ...
นิยายเขียนต่อมั้ยครับ...