บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1055

สรุปบท บทที่ 1055 มันมาแล้ว: บัญชามังกรเดือด

ตอน บทที่ 1055 มันมาแล้ว จาก บัญชามังกรเดือด – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1055 มันมาแล้ว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี บัญชามังกรเดือด ที่เขียนโดย สวรรค์ไร้เทียมทาน เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ชะนีขาวที่เดิมทีกำลังกลืนกินแมลงกู่อย่างมีความสุข มันรีบหันกลับมาราวกับสัมผัสได้ถึงสายตาที่มองมาของฉินเทียน

มันเอียงคอมอง แล้วก็พบว่าในมือของเถิงจู้ถือมีดแหลมไว้ราวกับต้องการถามคนทั้งสองที่คุกเข่าอยู่กับพื้น

หลังจากที่กะพริบตาอย่างไม่เข้าใจ ชะนีขาวกระโดดเข้ามาไม่กี่ครั้งก็มาถึงข้างกายของเถิงจู้และเกาแขนที่ขนนุ่มของมันไม่หยุด

เถิงจู้มองความสงสัยของมันออกจึงอธิบายเสียงเบาว่า "พี่เหยา พวกเขารู้จักคุณปู่ มีความเป็นไปได้สูงว่าจะรู้ที่อยู่ของคุณปู่!"

ดวงตาที่เดิมทียังงงงวยของชะนีขาวเป็นประกายทันที มันแกว่งมือล้อมตีห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสอง

เมื่อถูกชะนีขาวล้อม สีหน้าของห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองก็เปลี่ยนเป็นสีเทา

แม้พวกเขาจะไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของกู่เซียน แต่ผ่านไป 20 ปีแล้ว หากเป็นปรมาจารย์กู่ก็ไม่มีใครที่ไม่เคารพกู่เซียน!

โดยเฉพาะในตอนนั้นที่กู่เซียนยังเจริญรุ่งเรือง ได้ยินมาว่าเขาไม่เคยลงมือเลย ล้วนแต่เป็นชะนีขาวข้างกายที่เป็นผู้ลงมือแทน

ถ้าหากทำให้ชะนีขาวตัวนี้โกรธ ก็เป็นไปได้ที่จะเกิดหายนะที่โหดร้ายน่ากลัวยิ่งกว่าฉินเทียน!

"รีบพูดมา ไม่อย่างงั้นฉันจะให้ชะนีขาวฉีกกินพวกคุณ! เหมือนกับที่กินแมลงกู่ แม้แต่กระดูกชั่วก็ไม่เหลือไว้ให้!"

เถิงจู้ถามอย่างโหดเหี้ยม สำหรับพวกคนชั่วเหล่านี้เขาไม่เคยพูดดีด้วย

ห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองเหงื่อท่วมทั้งตัว แขนขาอ่อนไร้เรี่ยวแรงอยู่กับพื้น

บวกกับทั้งสองขาที่เลือดไหลไม่หยุด ในตอนนี้ชีวิตพวกเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย

มีเพียงสถานการณ์เดียวที่ดีขึ้นมาหน่อย ด้วยความกลัวว่าจะถูกชะนีขาวฉีกกิน จึงรวบรวมพลังทั้งหมดพูดว่า "โปรดเมตตาด้วย พวกเราไม่รู้จริงๆว่ากู่เซียนอยู่ที่ไหน"

"แต่พวกเรารู้ว่าเมื่อ 20 ก่อนเป็นช่วงที่ตระกูลฉีรุ่งเรือง แต่จู่ๆกลับโชคร้ายโดนมังกรซ่อนรูปใช้อำนาจของตระกูลต่างๆมาปิดล้อม"

"เพื่อที่จะมีโอกาสชนะ เจ้าบ้านเคยเดินทางไปเชิญปรมาจารย์กู่มาเป็นพิเศษ แต่กลับเปล่าประโยชน์"

"ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ไม่มีใครเคยเจอปรมาจารย์กู่อีก ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปไหน..."

ฉินเทียนได้ฟังก็ขมวดคิ้ว "เจ้าบ้านตระกูลฉีที่คุณพูดถึงคือฉีเซิ่งเจ้าบ้านคนปัจจุบันรึเปล่า?"

"ใช่ ในตอนนั้นเจ้าบ้านเพิ่งจะรับตำแหน่ง ตำแหน่งก็ยังไม่มั่นคง บวกกับที่มังกรซ่อนรูปพาตระกูลใหญ่ๆมาโจมตี ตระกูลฉีจึงตกต่ำ"

"ที่พวกเราพูดล้วนเป็นความจริง ไม่ได้โกหกแม้เพียงนิดเดียว! ถ้าโกหกขอให้ฟ้าผ่าตาย!"

บ่อยครั้งที่คนที่กลัวตายมากที่สุดคือคนที่ชีวิตถูกแขวนไว้บนเส้นด้าย จะรู้สึกได้ถึงเทพแห่งความตายที่คุกคาม

แม้ว่าเอ็นขาของห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองข้างจะถูกตัดขาด แต่ยังคงอยากขอชีวิตอยู่ต่อ

เถิงจู้ไม่สามารถได้คำตอบที่ตนอยากรู้ได้ จึงทั้งโกรธและหงุดหงิด จึงสั่งชะนีขาวด้วยความโกรธว่า "พวกเขาเป็นคนเลว! จะให้พวกเขามีชีวิตที่ดีไม่ได้!"

ชะนีขาวพยักหน้าอย่างหนักแน่น เหยียดแขนยาวออก คว้าแขนของห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสอง

ฉากนี้ถูกห้าผู้อาวุโสพิษอีกสองคนเห็นมาตั้งแต่เนิ่นๆแล้ว

พวกเขามองไปที่เพื่อนแล้วกระซิบว่า "แทนที่จะตกไปอยู่ในมือของคนอื่นแล้วถูกทรมาน สู้พวกเราส่งพวกคุณไปเสียดีกว่า!"

พูดจบพวกเขาก็โบกมือ

หมอกสีดำแบบเดียวกันบินออกมาจากฝ่ามือของพวกเขา โจมตีพวกชะนีขาว!

ฉินเทียนสามารถใช้พลังลมปราณปกป้องร่างกายได้ จึงไม่กลัวแมลงกู่ตัวเล็กๆเหล่านี้

ส่วนเถิงจู้มีความสามารถหมื่นกู่ไม่เข้าใกล้ จึงยิ่งไม่สนใจลูกไม้เล็กๆน้อยๆนี่

ชะนีขาวกลับอึ้งไปครู่หนึ่งแล้วถอยหลังสองก้าวอย่างรวดเร็ว

มันไม่กลัวแมลงกู่ธรรมดาพวกนั้น แต่กลับดูเหมือนจะไม่ชอบแมลงกู่ตัวเล็กๆแบบนี้นัก

ไม่นานหมอกสีดำก็หุ้มร่างห้าผู้อาวุโสพิษทั้งสองไว้

หมอกสีดำที่ทะลักมาไม่หยุด ยังคงมีเสียงร้องอย่างน่าเวทนาออกมา

เพียงแค่หลังเวลาสามวินาทีสั้นๆ เหล่าห้าผู้อาวุโสพิษที่เดิมทียังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นพร้อมอาการบาดเจ็บ ก็กลายเป็นกระดูกขาวสองกองอย่างสมบูรณ์

จากนั้นกระดูกก็ตกลงกับพื้น ที่อธิบายได้หมดว่าอะไรคือ การตายแบบร่างไม่ครบ

หม่าหงเทาและชุยหมิงที่ยังคงจัดการกับแมลงกู่รอบๆ ถูกเสียงกรีดร้องดึงดูดหันหน้ามาดู จึงทันเห็นฉากที่น่าเวทนาสุดๆพอดี

มิฉะนั้นหากคนตาย กู่จักรพรรดิก็จะตายตามไปด้วย

ผลลัพธ์ของมัน เพียงเพื่อสามารถทำให้ที่พำนักมีพลังหมื่นกู่ไม่เข้าใกล้ แต่พลังชีวิตกลับไม่ได้ทรงพลังนัก

ฉีเฟยเข้าใจความคิดของฉีเวยในชั่วพริบตาจึงพยักหน้าอย่างหนักแน่นทันที "วางใจได้ครับนายน้อย มันมาแล้ว!"

สิ้นเสียงป่าไผ่หลายแถวก็ล้มลงบนพื้นอย่างแรงด้วยความเร็วที่แปลกประหลาด

ในขณะเดียวกันเกิดลมที่มาพร้อมกับกลิ่นคาวที่มาพร้อมแรงอาฆาตอย่างไม่ปกปิด!

พวกฉินเทียนมองไปทันที เห็นลำแสงสีแดงไกลๆกำลังพุ่งโจมตีเข้ามาราวกับสายฟ้า

ความเร็วของสิ่งนั้นเร็วมาก เพียงแค่ครู่เดียวของเสียงที่น่าตกตะลึง มันก็มาอยู่ตรงหน้าแล้ว

สายตาของฉินเทียนดีที่สุดจึงดึงเถิงจู้ย้ายออกไปทันที ในขณะเดียวกันก็เตือนเสียงดังว่า "รีบหลบ! มันคืองูเหลือมยักษ์!"

"โครม!"

หลังจากเสียงดังสนั่นฟ้า ตรงที่ที่พวกฉินเทียนยืนอยู่เมื่อครู่ก็ถูกหางหนาใหญ่ของงูเหลือมยักษ์กวาดผ่าน!

พื้นที่เดิมทีราบกลายเป็นเหวลึกทันที!

โชคดีที่ชุยหมิงและหม่าหงเทามีฝีมือ ในขณะที่ฉินเทียนเตือนนั้นก็ได้หลบตามตั้งแต่เนิ่นๆ

มิฉะนั้นคงจะถูกงูเหลือมยักษ์เลื้อยทับจริงๆ เกรงว่าแม้ไม่ตายก็ผิวถลอกหลายชั้น!

"แม่มึงสิ นี่มันตัวอะไร โผล่มาจากไหน! ถึงตัวโตขนาดนี้!"

หม่าหงเทาสบถคำโต "ใครจะเลี้ยงไอ้นี่ได้? เกรงว่าแต่ละมันคงจะกินช้างเข้าไปหลายตัว!"

ไม่ใช่เพราะหม่าหงเทาตื่นตูมไปเอง แต่เป็นเพราะงูเหลือมยักษ์ตรงหน้าใหญ่เกินไปจริงๆ!

ลำตัวที่ยังไม่ได้เหยียดออกหมดของงูตัวนี้ยาวประมาณ 20 เมตร

ความหนาของลำตัวมันสูงยิ่งกว่ามนุษย์ เกล็ดบนตัวเรียงต่อกันส่องแสงที่เย็นชาออกมา เลื่อยขยับร่างกายไปข้างหน้าอย่างเป็นระเบียบราวกับรถตักดิน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด