บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1065

ฉีเฟยจ้องมองฉินเทียนราวกับเขาเป็นยมทูต จากนั้นจ้องมองฉีเวยที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด หันกลับมาอยู่ตรงหน้าของฉีเวย ใช้แขนที่เหลืออยู่คอยประคับประคองเขาให้ลุกขึ้น

“คุณชาย พวกเราไปกันเถอะครับ”

ผู้เป็นนายและสุนัขรับใช้ประคับประคองซึ่งกันและกันเดินออกไปจากป่าไผ่ที่เต็มไปด้วยซากศพหนอนกู่

ผู้อาวุโสแห่งห้าผู้อาวุโสพิษที่เหลืออยู่เพียงสองคนชำเลืองมองฉินเทียนด้วยความหวาดกลัว จากนั้นก้าวเท้าถอยหลังและจากไป

ในขณะนี้ พวกเขารู้สึกหวาดกลัวฉินเทียนผู้ที่เป็นเทพเจ้าปีศาจ!

แต่ทว่าขณะเดียวกันภายในหัวใจก็รู้สึกโชคดี เพราะฉินเทียนไม่ได้กล่าวว่าต้องการชีวิตของพวกเขา!

ตราบใดที่สามารถมีชีวิตอยู่ หน้าตาและศักดิ์ศรีอะไรนั้นก็ไม่สำคัญอีกแล้ว!

เมื่อพวกเขากลับไป พวกเขาจะวางแผนอย่างรอบคอบ จากนั้นจะหวนกลับคืนมาอีกครั้งและจะต้องสังหารฉินเทียนอย่างแน่นอน!

“ฟุ่บ----!”

“ฟุ่บ----!”

ผู้อาวุโสทั้งสองคนแห่งห้าผู้อาวุโสพิษก้าวเท้าถอยหลังไปเพียงสองสามก้าว ราวกับว่าถูกฝังเข็มและตรึงพวกเขาไว้อยู่กับที่

หนึ่งในนั้นถูกคมดาบแทงทะลุอก!

ส่วนอีกคนหนึ่งถูกมีดม้งที่แหลมคมเชือดคอ

ความกลัวไม่มีที่สิ้นสุดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา นั่นคือความกลัวที่จะถูกฆ่า!

ภายในลำคออยากจะกรีดร้องออกมาอย่างน่าสยดสยอง แต่กลับถูกครอบงำด้วยความเจ็บปวด เพียงเสี้ยววินาทีดวงตาพลันมืดดำ ล้มลงกับพื้นและขาดอากาศหายใจในทันใด

ชุยหมิงและหม่าหงเทาต่างก็เก็บดาบยาวและมีดม้งไว้ภายในมือของพวกเขา จากนั้นเช็ดรอยเลือดบนเสื้อผ้าของพวกเขาจะสะอาดสะอ้าน

“ฮึ คิดจะออกไปงั้นเหรอ? พี่เทียนไม่ให้ได้บอกให้พวกนายออกไปเสียหน่อย”

“ถูกต้อง! อยู่กับสหายของพวกนายเสียเถอะ ชีวิตหลังความตายอาจจะสนุกสนานมากยิ่งขึ้น ผู้ที่เสียชีวิตอย่างน่าอนาถจะได้มีเวลาคิดแค้นบัญชีกับพวกนาย!”

ผู้อาวุโสสองคนแห่งห้าผู้อาวุโสพิษเสียชีวิตลงทันใด เถิงจู้ถ่มน้ำลายอย่างหยามเหยียด “ทำความชั่วไว้มากย่อมพิฆาตตัวเอง สมควร!”

จากนั้นมองฉินเทียนด้วยความไม่พอใจ “คุณปล่อยเสือกลับถ้ำ ไม่กลัวว่าฉีเซิ่งจะวางกลอุบายอีกหรือไง? เมื่อสักครู่ได้ยินคนเหล่านั้นที่สวมชุดดำกล่าว ดูเหมือนว่าฉีเซิ่งจะเจ้าเล่ห์เป็นอย่างมาก”

ฉินเทียนไม่เพียงไม่กังวล แต่เขายังยิ้มอย่างมั่นใจ “ไม่ว่าสุนัขจิ้งจอกจะฉลาดและมากด้วยเล่ห์เหลี่ยมเพียงใด อย่างไรก็ไม่อาจซ่อนตัวจากนักล่าที่ทรงพลังได้หรอก”

“ไม่ว่าฉีเซิ่งนั้นจะคิดอยากวางแผนการร้ายใด อย่างไรก็ไม่สามารถสร้างคลื่นลมอะไรได้อย่างแน่นอน”

“ตระกูลฉี พรุ่งนี้ช่วงเที่ยงจะต้องหายสาบสูญไปจากโลกใบนี้อย่างแน่นอน!”

คำพูดของฉินเทียนทำให้สี่ผู้อาวุโสแห่งมังกรซ่อนรูปต่างชำเลืองมอง

สมแล้วที่เป็นแส้มังกรแห่งมังกรซ่อนรูปของพวกเขา ทรงพลัง หัวแข็งดื้อรั้น บ้าดีเดือด! มีความมั่นใจในตนเอง!

และสิ่งเหล่านี้เป็นเพราะว่าฉินเทียนนั้นมีพละกำลังแข็งแกร่งมากพอ!

ด้วยทักษะทำร้ายผู้คนด้วยใบไผ่เมื่อสักครู่นี้ ต่อให้เป็นพวกเขาทั้งสี่คนร่วมมือกันก็คงยากที่จะจัดการได้

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา มังกรซ่อนรูปนั้นไม่เป็นเหมือนเช่นเมื่อยี่สิบปีก่อนแล้ว ภายในนั้นเต็มไปด้วยแมลงวันและสุนัข[1]

ด้วยการปรากฏตัวของฉินเทียนในวันนี้ เป็นเสมือนดาบแหลมคมที่ตัดผ่านสายลม จะต้องสร้างชื่อเสียงและเกียรติยศแบบใหม่ให้กับมังกรซ่อนรูปอย่างแน่นอน

และเมื่อเป็นเช่นนี้ แม้ว่าพวกเขานั้นจะวางมือจากเรื่องเหล่านี้ไปแล้วก็ตาม แต่นี่กลับเป็นสถานการณ์ใหม่ที่พวกเขาต่างตั้งหน้าตั้งตารอคอย!

จูจูยืนอยู่ด้านข้าง เธอเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้นจนจบ ปรบมือให้กับฉินเทียน “สมแล้วที่เป็นแส้มังกรแห่งมังกรซ่อนรูปของพวกเรา สายตาปู่ของฉันช่างเฉียบคม แต่ไหนแต่ไรไม่เคยผิดพลาด!”

ฉินเทียนขมวดคิ้วแน่น ฉับพลันได้รับคำชมเชยจากจูจู เขามักจะรู้สึกได้รับการพิจารณาอยู่เสมอ

ตระกูลฉีที่ล่มสลาย สามารถผลักดันตนเองขึ้นมาได้เพราะเส้นสายของตระกูลเซี่ย ภายในนั้นไม่มีมังกรซ่อนรูปคอยผสมโรง[2]จริงหรือ?

พูดตามตรง เขาไม่เชื่อเลยจริงๆ!

“ทำไมถึงใช้สายตาแบบนี้จ้องมองฉัน?” จูจูยิ้มเล็กน้อย “คงไม่ใช่ว่า ฉับพลันก็มองเห็นความดีของฉัน อยากจะเปลี่ยนใจมาชื่นชอบกันงั้นเหรอ?”

“ฮะแฮม!”

ชุยหมิงและหม่าหงเทารู้สึกมีความสุขมาก ประสานมือและกล่าวขอบคุณทันใด “ขอบคุณมากครับผู้อาวุโสถิงเหอ”

แม้ว่าพิษกู่เหล่านั้นจะไม่ได้กัดกินหัวใจของพวกเขา แต่หากมีโอกาสรักษา ทำไมจะต้องปฏิเสธด้วยล่ะ?

ถิงเหอเดินเข้าไปใกล้ทั้งสองคน มองสำรวจบาดแผลของพวกเขาอย่างละเอียด คิ้วของหล่อนขมวดแน่นมากยิ่งขึ้น

“คนผู้นี้ที่ชื่อว่าหม่าหงเทา แม้ว่าพิษกู่บนขานั้นจะดูไม่รุนแรง แต่ในความเป็นจริงไข่แมลงเหล่านั้นได้ฝังอยู่กับเนื้อและเลือดของนายแล้ว”

“เมื่อมันแพร่กระจายออกไป มันจะไหลไปตามเส้นเลือดของนายและกระจายไปทั่วทั้งร่างกายของนาย แม้ว่ากู่เซียนนั้นจะมาจัดการด้วยตนเองก็เป็นเรื่องยากที่จะจัดการได้อย่างสะอาดหมดจด”

ใบหน้าของหม่าหงเทาดูน่าเกลียดเล็กน้อย ทว่าในเวลาอันรวดเร็วเขาก็ยิ้มร้ายกาจและเอ่ย “เมื่อเป็นเช่นนี้ ผมจะฆ่าล้างโคตรตระกูลฉี ระบายความโกรธแค้นทั้งหมด เช่นนี้ก็ไม่นับว่าเป็นการตายไปอย่างไม่ได้รับความยุติธรรม!”

ชุยหมิงตบไหล่ของหม่าหงเทาอย่างแผ่วเบา จ้องมองถิงเหอด้วยสีหน้าจริงจัง “ผู้อาวุโสถิงเหอ ผมล่ะครับ? ไม่ได้แตกต่างไปจากอาการของเหล่าหม่าใช่หรือไม่ครับ?”

ถิงเหอกลับส่ายศีรษะ “แปลกมาก จากบาดแผลของพวกคุณ คุณน่าจะตายไปเพราะพิษกู่แล้ว”

“สิ่งที่ทำให้ฉันไม่เข้าใจก็คือพิษกู่บนร่างกายของพวกนาย ดูเหมือนจะหลับใหลและไม่ได้เสื่อมสภาพลงด้วย”

“ใครกันแน่ที่สามารถควบคุมการแพร่กระจายของพิษกู่เหล่านี้ได้? แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

คำพูดชื่นชมของถิงเหอทำให้หม่าหงเทาและชุยหมิงต่างก็ชี้ไปทางฉินเทียนที่อยู่ด้านข้าง “จะเป็นใครได้อีก จะต้องเป็นพี่เทียนของพวกผมอยู่แล้ว!”

“ใช่แล้ว ต้องขอบคุณทักษะการฝังเข็มที่ยอดเยี่ยมของพี่เทียน ตลอดระยะทางพวกเราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างไร้กังวลและยังสามารถสังหารหนอนกู่ไปจำนวนไม่น้อยเพื่อระบายความโกรธแค้น!”

ถิงเหอจ้องมองฉินเทียนด้วยความประหลาดใจ ภายในดวงตานั้นปรากฏให้เห็นถึงความศรัทธาและเลื่อมใส “คลื่นลูกใหม่พัดคลื่นลูกเก่า[3] แส้มังกรฉิน ความแข็งแกร่งของนาย ฉันถิงเหอรู้สึกประทับใจและชื่นชมเป็นอย่างมาก”

“ผู้อาวุโสถิงเหอ เป็นเพียงทักษะการแพทย์เล็กน้อยก็เท่านั้น ไม่ควรค่าแก่การชื่นชมหรอก” ฉินเทียนพูดอย่างถ่อมตัว “ถ้าหากผมมีพละกำลังแข็งแกร่งจริง ผมคงไม่อับจนหนทางต่อหนอนกู่ที่อยู่บนร่างกายของเหล่าพี่น้องของผมเช่นนี้”

แมลงวันและสุนัข[1] หมายถึง คนที่สามารถทําทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงและลาภยศ

ผสมโรง[2] หมายถึง ประสมโรง พลอยไปด้วย ร่วมด้วย

คลื่นลูกใหม่พัดคลื่นลูกเก่า[3] หมายถึง คนรุ่นใหม่ที่ความสามารถมากกว่าเข้ามาแทนที่คนรุ่นเก่าที่แก่ตัว