บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1078

ที่แท้ หลังจากที่ฉีเซิ่งนั้นได้ส่งฉีเฟยไปที่บ้านของตระกูลซูเพื่อเอาปิ่นปักผมกระดูกแล้ว ก็ได้รีบเชิญพวกคนรวยและพวกที่มีหน้ามีตาในพื้นที่นั้น มาร่วมกันในงานเลี้ยงในทันที

จุดประสงค์นั้นง่ายมาก เพราะว่าในการรวมตัวครั้งนี้เพื่อที่จะช่วยเป็นพละกำลัง และได้ส่งเสริมให้เขานั้นได้เป็นราชาแห่งหลิ่งหนาน

เพื่อที่หลังจากนี้การที่ไปต่อสู้กับฉินเทียนนั้น ยังจะพอมีพละกำลังที่มากพอในอนาคต

ฉีเฟยที่รู้ถึงแผนของฉีเซิ่งที่เจ้าเล่ห์นั้น ก่อนที่จะค่อยๆเดินเข้ามาในห้องโถง

และที่ด้านในนั้นเต็มไปด้วยเพื่อนที่สูงศักดิ์มากมาย และมีโต๊ะเก้าอี้หลายสิบตัววางเต็มไปหมด

และคนที่สามารถจะถูกตระกูลฉีเชิญมาได้นั้น ต่างก็เป็นคนที่มีหน้ามีตาในเมืองหลิ่งหนาน

พวกเขานั้นปกติแล้วที่เคารพตระกูลฉีอยู่แล้ว และเมื่อได้รับคำเชิญ พวกเขานั้นต่างก็ไม่มีใครที่ไม่กล้าจะมาที่งานเลี้ยง

ฉีเซิ่งที่นั่งอยู่ในตำแหน่งของเจ้าบ้าน ในมือนั้นได้ถือแก้วเหล้า และเอ่ยอย่างช้าๆ“ทุกท่าน วันนี้ เป็นเกียรติของพวกเราตระกูลฉีและของข้า”

“และขอให้ท่านนั้นเติมเบียร์ในแก้ว เพราะหลังจากนี้ พวกเรานั้น จะร่วมดื่มเพื่อเป็นเกียรติของกันและกัน！”

และผู้คนที่มากมายที่ถูกเชิญแล้วนั่นต่างก็หันมามองหน้ากัน ถึงแม้ในใจนั้นจะหวาดกลัว แต่ก็ไม่มีใครที่ไม่กล้าที่จะยกแก้วขึ้นมา

แต่ทว่า ของเหลวในแก้วพวกนั้น ไม่เหมือนกับเราที่ราคาแพง

อีกทั้งสีที่ออกจะเขียวๆ อีกทั้งยังส่งกลิ่นคาวๆออกมาอีกด้วย

ไม่ว่าจะมองยังไง ก็เหมือนเหล้าพิษชัดๆ

เดิมทีแล้วทุกคนนั้นไม่ค่อยจะชอบตระกูลฉีเท่าไหร่ และก็ไม่อยากที่จะไปสร้างเรื่องให้ไม่พอใจ เกรงว่าหากวันไหนไม่ระวังอาจจะทำให้ชีวิตน้อยๆนั้นเสียไปเลยก็ได้

แต่ทว่าวันนี้กลับเชิญเข้ามา เมื่อนั่งลงแล้ว ฉีเซิ่งนั้นก็อยากให้ทุกคนนั้นได้ดื่มเหล้าแปลกๆพวกนี้ พวกเขานั้นได้แต่พึมพำอยู่ในใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ทำไมล่ะ？ทำไมทุกคนถึงไม่ดื่มกันหรอ？”ฉีเซิ่งนั้นมองออกว่าทุกคนนั้นลังเล และเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “หรือเกรงว่าในเหล้าของข้านั้นมีพิษหรอ？หรือว่าไม่อยากไว้หน้าข้าฉีเซิ่งคนนี้กันนะ？”

“ข้านั้นก็ได้เชิญทุกคนนมาด้วยใจ หรือว่าพวกเจ้าเอาความจริงใจของข้านั้น ใช้เท้าในการเหยียบย่ำกัน？”

ฉีเซิ่งเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ทะนงตัว อีกทั้งยังเอ่ยออกมาแนวบังคับอีกด้วย

บางคนที่ใจไม่แข็งนั้น ต่างก็กลัวจนมือทั้งสองข้างนั้นอ่อนแรงแทบไม่ไหว และแทบจะถือแก้วไวน์ไว้ไม่ได้

แต่ว่า สามารถที่จะมีชื่อเสียงในหลิ่งหนานได้นั้น แน่นอนว่าจะต้องไม่อ่อนแออย่างแน่นอน

และบางคนนั้นที่ใจค่อนข้างกล้าหาญนั้น พวกนั้นต่างก็ไม่ชอบตระกูลฉีเอาสะมาก

และในตอนนี้ที่โดนฉีเซิ่งนั้นบังคับเช่นนี้ ต่างก็เปลี่ยนสีหน้าไม่พอใจทันที

“หึ！งานเลี้ยงที่ไม่ได้เรื่อง！ท่านเจ้าบ้านของตระกูลฉีหากเต็มใจเชิญจริงๆล่ะก็ แล้วทำเหล้าพวกนี้ออกมาแล้ว และน้ำในแก้วที่ไม่รู้ว่าคืออะไรนี้ ข้ากินไม่ได้หรอกนะ”

“ไม่ผิด！พวกเรานั้นต่างก็เคารพในท่านเจ้าบ้านตระกูลฉี เลยได้ยกเลิกงานสำคัญแล้วมายังงานเลี้ยงที่นี่ ไม่คิดเลยว่า จะให้พวกเรานั้นดื่มเหล้าพวกนี้ได้”

“ฉีเซิ่ง เจ้าไม่ต้องมาทำอวดดีอะไรแบบนี้เลยนะ บอกมาส่ะ ที่เชิญพวกเรามานั้น มีจุดประสงค์อะไรกันแน่！และงานเลี้ยงนี้ พวกเรานั้นต่างก็มากันแล้ว ยังไงส่ะก็ไม่กลัวแกหรอกนะ！”

คนที่เอ่ยออกมานั้น ก็คือสามพี่น้องมือเหล็กแห่งหลิ่งหนานที่มีชื่อเสียง มีนามกันว่า ติงจิน ติงหยิน และติงเถี่ย

นิสัยของพวกเขานั้นโหดร้ายมาก และอาศัยกำปั้นมือเหล็ก ที่รุนแรง เลยได้เปิดร้านเหล้าบาร์จำนวนหลายสิบร้านในเมืองหลิ่งหนาน และทำตัวนอนกินสบายไป

บวกกับความพยายามของพวกพี่น้องนั้น ทำให้ทั้งเมืองหลิ่งหนานนั้น เลยไม่มีใครกล้าที่จะมาวุ่นวายและยั่วยุ

ส่วนนายคนโตติงจินนั้นมักจะเป็นผู้นำ เขานั้นไม่ค่อยชอบแบบเจ้าฉีเซิ่งแบบนี้ที่ชอบเอ่ยและทำสีหน้าจอมปลอมแบบนี้

แล้วก็ตามด้วยสองพี่น้อง นั่นก็คือ ติงหยินและติงเถี่ย

นิสัยของพวกเขาทั้งสองคนนั้นค่อนข้างที่จะบุ่มบ่าม แต่ว่าพวกเขานั้นก็ฟังคำพูดของติงจิน

เพียงแค่ติงจินนั้นเอ่ยออกมา หากว่าให้พวกเขานั้นไปฆ่าทำร้ายคน พวกเขานั้นจะต้องไม่เอ่ยและขมวดคิ้วใส่อย่างแน่นอน

และพี่น้องทั้งสามคนนี้เอ่ยออกมา และผู้คนที่อยู่ในที่นี้ต่างก็ค่อยๆวางแก้วไวน์ลง

เอ่ยตามความจริงแล้ว ภายในใจของพวกเขานั้นเหมือนกับสามพี่น้องติงซื่อที่รู้ว่าวันนี้ต้องมาเข้าร่วมงานเลี้ยงที่หงเหมิน

แต่ว่า ไม่มีใครนั้นที่จะมามีความกล้าเหมือน สามพี่น้องติงซื่อ ที่กล้าจะเอ่ยเหมือนตบหน้าของฉีเซิ่งต่อหน้าผู้คนเช่นนี้！

ฉีเซิ่งนั้นตกตะลึง และใบหน้าของเขานั้นก็ได้เปลี่ยนสีและมืดลงในทันที

เขานั้นมองหันไปทางสามพี่น้องติงซื่อ ก่อนที่จะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น“ทำไมล่ะ ได้ยินความหมายของพวกเจ้าแล้ว นั้นคิดว่าข้านั่นใส่ยาพิษลงในเหล้าหรือยังไงกัน？”

ก่อนที่จะมีคนนั้นพุ่งเข้าไปถาม สามพี่น้องติงซื่อโดยตรงว่า “ติงจิน ที่เจ้าเพิ่งเอ่ยมาเมื่อสักครู่ นี่มันเรื่องจริงหรือเปล่ากันนะ？”

“พละกำลังของคนอื่นข้าไม่แน่ใจนัก แต่ว่านั่นคือห้าผู้อาวุโสพิษ นั้นเป็นคนที่โหดเหี้ยมและเก่งกาจที่สุดเลยนะ ！”

“ใช่แล้ว โดยเฉพาะฉีเวยได้ยินมาว่าตั้งแต่ตอนหนุ่ม ก็สามารถใช่วิชามือเดียวได้ แล้วทำไมถึงไปตายน้ำมือของฉินเทียนกันนะ？”

“ใช่แล้ว เจ้าคนที่ชื่อฉินเทียนนั้น สรุปแล้วเป็นใครมาจากไหนกัน？”

และทั้งสองฝั่งนั้นผู้คนต่างก็หันกันมาถาม และติงจินก็ได้รับความสนใจมากขึ้น

เขานั้นทราบดีว่า ทุกคนนั้นก็เหมือนกับเขา ที่ไม่พอใจในตระกูลฉีกันในตั้งแต่แรก

ดังนั้นเลยได้แต่แอบซ่อนไม่ได้เอ่ยออกมา เพราะหวาดกลัวใน 　ห้าผู้อาวุโสพิษของตระกูล รวมถึงเทคนิคพวกการขู่อะไรพวกนั้นอีก

ตอนนี้กลับได้มีฉินเทียนที่โผล่เข้ามา ที่ออกมาก็เหมือนมาตัดแขนตัดขอของตระกูลฉี พวกเขานั้นจะไม่ตื่นเต้นได้ยังไงกัน！

“ทุกคนเงียบกันหน่อยสิ อีกทั้งฟังข้าเอ่ยนะ”

ติงจินเอ่ยสะบัดมือ ก่อนที่จะรีบเอยสั่งออกมา

รอให้ห้องโถงนั้นเงียบสงบ ก่อนที่จะค่อยๆเอ่ยออกมา “เจ้าฉินเทียนคนนี้นั้น ไม่ได้เป็นคนใหญ่โตอะไรที่ไหน ข้านั้นได้ส่งคนไปสืบดูมาแล้ว ก็คือลูกเขยของตระกูลซูเท่านั้นแหละ”

“ลูกเขยแต่งเข้าทุกคนรู้ใช่ไหม ว่าเป็นลูกเขยที่น่าสงสารที่สุด ไม่ใช่ว่าไม่ได้มีที่ไป แต่ก็ไม่มีใครหรอกที่จะยอมแต่งเข้าไปกัน”

“พวกเจ้าลองคิดดูน่ะ ว่าแค่ลูกเขยที่แต่งเข้ามาตัวเล็กๆ กล้าที่จะมาสู้กับตระกูลซู พวกเรานั้นเป็นถึงวีรบุรุษทั้งเจ็ดคนเลยนะ หลายปีมานี้ ก็แค่ได้รับอิทธิพลจากตระกูลฉีเลยต้องยอมจำนนมาตลอด”

“ทุกท่าน พวกท่านนั้นอยากที่จะต้องทำตัวต่ำต้อยต่อไป ข้าติงจินนั้นหมดคำที่จะพูดจริงๆ”

“แต่ว่า เพียงแค่มีพี่น้องสามพี่น้องติงซื่อแบบนี้ ที่ไม่ยอมให้ตระกูลฉีมาบังคับและตกเป็นทาส และกล้าที่จะยืนหยัดออกมา！”

“มากับพวกเราสามพี่น้องมายืนด้วยกัน ทิ้งแก้วในมือลงส่ะ แล้วออกจากบ้านตระกูลฉี หลังจากนี้จะไม่มายุ่งกับพวกเขาอีก！”

เมื่อเอ่ยแล้ว ติงจิน นั้นก็ได้โยนแก้วไวน์ในมือทิ้งก่อนใคร

ติงหยินและติงเถี่ยเมื่อเห็นว่าพี่ใหญ่นั้นสบายใจขนาดไหน พวกเขานั้นเลยทิ้งแก้วตามกัน ก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเอ่ย “เป็นผู้ชาย ก็มากับพวกเราเถอะ！และออกจากตระกูลฉีสถานที่เฮงซวยนี้สะที！”