บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 193

“เรียนเชิญคุณฉิน”

หูปินและคนอื่นๆ ของตระกูลอาน ร้องตะโกนพร้อมกัน

พวกเขาแยกออกเป็นสองแถวโดยอัตโนมัติ นอกจากจะแสดงสีหน้าตื่นเต้นดีใจแล้ว ยังแฝงไปด้วยความเคารพอย่างหาที่เปรียบมิได้

แม้แต่ท่านนายท่านอาน ยังต้องก้มศีรษะลง

ฉากนี้ราวกับมีระเบิดลงอย่างหนัก ลงกลางหัวของสามทหารเสือของเมืองหลวงทั้งพานโหย่วจื้อ หลี่ชุนจงและเจี่ยเซี่ยวเหลียน!

ใครกันแน่นะ ที่ทำให้นายท่านอานเรียกว่า ผู้มีเกียรติ!

และต้องเป็นคนประเภทไหนกัน ถึงทำให้คนตระกูลอานนอบน้อมถึงเพียงนี้!

ไม่ต้องสนใจอะไรมาก พานโหย่วจื้อ หลี่ชุนจงและเจี่ยเซี่ยวเหลียนต่างก็รู้ได้ทันทีว่า สมควรแล้วที่พวกเขาจะต้องทำความเคารพ

“เรียนเชิญคุณฉิน!”

พวกเขาตะโกนพูดตาม จากนั้น ก็ดึงตัวลูกของตนเองยืนอยู่ด้านข้าง

มีวัยรุ่นหนึ่งคนอายุราวยี่สิบกว่าๆ เดินออกมาจากด้านหลัง

สวมใส่ชุดจงซานจวงสีดำ รูปร่างผอมสูง พร้อมแต่งตัวอย่างหรูหรา

ใบหน้าเกลี้ยงเกลา ยิ้มเบาๆ แววตาลึกคู่นั้นดูสดใส

ราวกับพระอาทิตย์ ส่องสว่างสู่ผืนดิน และคล้ายราวหลุมดำ ที่สามารถกลืนกินได้ทุกอย่าง

ออร่าเปล่งประกายเช่นนี้ สามารถสะกดทุกสายตาได้ในทันที

“นายท่าน เกรงใจเกินไปแล้ว” ฉินเทียนตอบอย่างยิ้มๆ

อานกั๋วจับมือของฉินเทียน หัวเพราะและพูดว่า “วันนี้เป็นวันครบรอบเจ็ดสิบปีของตาเฒ่า ฉันมีเรื่องอยู่สองเรื่องที่รู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง”

“เรื่องแรกคือในที่สุดฉันก็ได้แนะนำหลานสาวอันล้ำค่าให้ทุกท่านได้รู้จัก”

“เรื่องที่สองคือการมาถึงของคุณฉิน!”

“ฉินเทียน ยู่เอ๋อร์ พวกเจ้าเป็นดาวนำโชคของฉันจริงๆ!”

พูดไปพลาง เขาเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเลอะเลือน หรือเจตนาจะให้เป็นเช่นนั้น จู่ๆ ก็เอามือของหลิวหรูยู่กับมือของเทียนฉินมาวางซ้อนกัน

หลิวหรูยู่ราวกับมีไฟฟ้าช็อต หน้าแดงขึ้นมาทันที

ในใจของเธอมีหลายพันเสียงเรียกร้อง ให้รีบดึงมือออก คนตั้งเยอะแยะขนาดนี้ อายเขาจะแย่อยู่แล้ว!

แต่ราวกับมือนั้นจะไม่ยอมเชื่อฟัง วางนิ่งอยู่ไม่ขยับแม้แต่น้อย ปล่อยให้มือใหญ่ๆ อันอบอุ่นของฉินเทียนกุมอยู่เช่นนั้นต่อไป

ท่าทีที่ดูเขินอายแต่แฝงไปด้วยความยินดี ดูไปดูมาก็คล้ายกับต้นเหมยต้นหนึ่ง สร้างความประทับใจอย่างไร้ขีดจำกัด

“ฉิน....เทียน?”

“คุณคือฉินเทียนอย่างนั้นหรือ?”

“คุณคือฉินเทียน!” พานโหย่วจื้อสีหน้าเปลี่ยนไป

ฉินเทียนดึงมือออกอย่างไม่ตั้งใจ มองไปที่พานโหย่วจื้อและกล่าวว่า “ท่านคือ?”

อานกั๋วรีบแนะนำว่า “ท่านผู้นี้คือ หัวหน้าตระกูลพาน”

“หัวหน้าตระกูลพานมีสติปัญญาเฉียบแหลม สร้างตัวด้วยมือเปล่า มีกิจการใหญ่โต ฉินเทียน แกทำความสนิทชิดเชื้อกันเอาไว้นะ”

พูดพลางก็กล่าวกับพานโหย่วจื้อว่า “หัวหน้าตระกูลพาน คุณฉินเป็นแขกผู้มีเกียรติของฉัน และจะเป็นคนที่ฉันเคารพมากที่สุดนับจากนี้”

“ต่อจากนี้ที่เมืองหนานเจียงไม่ไว้หน้าฉันไม่เป็นไร แต่ถ้าใครกล้าไม่ไว้หน้าคุณฉินละก็ นั้นหมายความว่าไม่ให้เกียรติฉันตาเฒ่าคนนี้ด้วย!”

“พวกแกทำความสนิทสนมกันไว้ให้มากนะ”

ราวกับมีสายฟ้าฟาดในหัวสมองของพานโหย่วจื้อ!

เขาอ้าปากค้าง พูดไม่ออกไปครึ่งค่อนวัน

หลี่ชุนจงและเจี่ยเซี่ยวเหลียนที่อยู่ข้างๆ ก็อึ้งตามไปด้วย

ท่านนี้คือเทียนฉิน?

คือคนที่พานโหย่วจื้อต้องการให้พวกเขาไปฆ่า?

ในที่สุดพวกเขาทั้งสองก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง เขารู้สึกว่ามันเป็นข้อได้เปรียบที่ดี

ฆ่าเทียนฉินคนเดียวก็จะได้ส่วนแบ่งในเมืองหลวงแห่งนี้ไปครอง

ตอนนี้พวกเขารู้ล่ะว่ากำลังโดนพานโหย่วจื้อหลอกซะแล้ว!

ฉินเทียนเป็นแขกผู้มีเกียรติของนายท่านอาน แต่พานโหย่วจื้อกลับให้พวกเขาไปฆ่าฉินเทียนซะอย่างนั้น นี้มันเป็นการส่งพวกเขาไปตายคาดาบของอานกั๋วเลยนะ!

พานโหย่วจื้อเอ๊ย ช่างใจร้ายอะไรเช่นนี้!

ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว ให้พวกเราไปฆ่าฉินเทียน จากนั้นให้คนของอานกั๋วฆ่าพวกเราต่อ ส่วนเขาคอยนั่งตักตวงผลประโยชน์ใส่ตน!

เมื่อเป็นเช่นนั้น ทั้งสองจึงรีบดึงมือของฉินเทียน และประจบสอพลอเขาเป็นการใหญ่