บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 201

　　เมื่อกลับถึงคฤหาสน์อุทยานมังกร ไฟในห้องโถงใหญ่สว่างโร่ มีเพียงหลินเซวี่ยที่กำลังนั่งดื่มน้ำอยู่บนโซฟา

　　“หลินเซวี่ย คุณผู้หญิงเป็นอย่างไรบ้าง?” เขาเอ่ยถามอย่างรีบร้อน

　　หลินเซวี่ยลุกขึ้นอย่างรีบร้อน ยิ้มแล้วกล่าว: “คุณผู้หญิงกับหลิวหรูยู่ยิ่งพูดคุยก็ยิ่งถูกคอกัน ทั้งสองคนต่างก็ดื่มมากเกินไป”

　　“หลิวหรูยู่มีนายหน้าของเธอไปพักผ่อนเป็นเพื่อน เธอวางใจ โรงแรมมีการรักษาความปลอดภัยของพวกเรา จะไม่มีปัญหาด้านความปลอดภัย

　　“สำหรับคุณผู้หญิง——”

　　เธอหันหน้ามองไปทางห้อง กล่าว: “ตอนนี้เกรงว่าคงจะนอนหลับสนิทไปแล้ว”

　　ฉินเทียนยิ้มแล้วกล่าว: “ดื่มไม่ได้ก็ดื่มให้น้อยหน่อย ครั้งที่แล้วกับนายหน้าของมู่เฟยเฟย ก็เกือบจะดื่มมากเกินไป”

　　หลินเซวี่ยเม้มปากยิ้มกล่าว: “ยังพูดอีกนะคะ”

　　“คืนนี้คุณเองก็คงดื่มไปไม่น้อยมั้งคะ?”

　　“เหลิ่งเฟิงพวกเขาละคะ? พวกคุณผู้ชายก็คือไม่น่าไว้วางใจ พอได้ดื่มเหล้า งานการต่างก็ไม่สนใจแล้ว”

　　ฉินเทียนยิ้มกล่าว: “เป็นผมที่แนะนำให้ทำเอง”

　　“นี่ก็ดึกแล้ว เธอก็รีบไปพักผ่อนเถอะ”

　　“คือว่า คุณผู้หญิงไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องของน้ำแกงปลามั้ง?”

หลินเซวี่ยหัวเราะพรวดออกมา กล่าว: “คุณผู้หญิงไม่ได้เอ่ยถึงน้ำแกงปลา เพียงแต่เธอกลับมาถึงบ้านไม่เห็นคุณ กล่าวว่าคนแซ่ฉินไปตายที่ไหนแล้ว”

　　“แน่จริงก็อย่ากลับมาอีกเลย”

　　พูดไป รู้สึกเหมือนกับว่าไม่ค่อยให้ความเคารพเท่าใดนัก แลบลิ้นออกมา กล่าว: “นี่ไม่ใช่ดิฉันพูด เป็นคำพูดดั้งเดิมของคุณผู้หญิง”

　　ฉินเทียนคิดไม่ถึงว่าหลินเซวี่ยก็มีด้านที่ซุกซนขนาดนี้ด้วยเช่นกัน ยิ้มแล้วกล่าว: “เข้าใจแล้ว”

　　“เธอไปพักผ่อนเถอะ”

　　“ใช่แล้ว ด้านข้างยังมีห้องว่าง เธอสามารถเลือกได้ห้องหนึ่ง ต่อไปก็อยู่ยาว”

　　“ไม่ต้องวิ่งกลับไปกลับมาแล้ว”

　　“ค่ะ คุณผู้ชาย” หลินเซวี่ยพยักหน้า ออกไปอย่างรวดเร็ว

　　ฉินเทียนนั่งลง ดื่มน้ำอึกหนึ่ง

　　ทั่วทั้งคฤหาสน์เงียบสงัด

　　หยางยู่หลันไม่อยู่ออกไปทำงานนอกสถานที่ มีเพียงเขาและหญิงสาวคนนั้นที่อยู่ในห้อง

　　ประตูของห้อง ถูกแง้มเอาไว้

　　ทันใดนั้นฉินเทียนก็รู้สึกร้อนผ่าวผิดปกติ ถึงแม้วันนี้เขาจะไม่ได้เป็นคนที่ดื่มเยอะที่สุด แต่ว่าก็ดื่มไปค่อนข้างเยอะอยู่เหมือนกัน

　　ในกรณีที่ไม่ต้องใช้กำลังภายในให้หมดสิ้นไป นี่เกือบจะเป็นขีดจำกัดสูงสุดของเขาแล้ว

　　ภายใต้ความใจร้อน เขาปิดไฟ เดินมาถึงห้องของซูซู

　　ด้านในห้อง ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมหวานของไวน์แดงที่หมักผ่านร่างกายของหญิงสาว

　　แสงจันทร์กระจ่าง

　　ซูซูไม่ได้ถอดเสื้อผ้า ยังคงเป็นกระโปรงยาวตอนกลางวัน กอดผ้าห่มเอาไว้ นอนตะแคงข้างอยู่บนเตียงนอน

　　เส้นผมสีดำขลับยุ่งเหยิง เหมือนกับว่านอนหลับสนิทไปแล้ว

　　เรือนร่างงดงาม และใบหน้าด้านข้างที่สวยเตะตา ภายใต้แสงจันทร์ เต็มไปด้วยเสน่ห์ไม่มีที่สิ้นสุด

　　ฉินเทียนกลืนน้ำลายลงไป นอนอยู่บนเตียงนอน

　　นำมือวางลงบนไหล่ของซูซูอย่างเบามือ กล่าวเสียงต่ำ: “ภรรยา คุณรู้สึกอย่างไรบ้าง?”

　　“อยากจะดื่มน้ำสักหน่อยหรือไม่?”

　　ซูซูงึมงำทีหนึ่ง ทันทีที่พลิกตัว นำขาข้างหนึ่งพาดไว้บนร่างกายของเขา

　　เหมือนกับว่ารู้สึกว่าท่านอนนี้สบายมาก ทั้งตัวคนแปะติดเข้ามา โอบกอดฉินเทียน เหมือนกับโอบกอดผ้าห่มเอาไว้อย่างนั้น

　　ฉินเทียนกลืนน้ำลายลงไปอย่างรุนแรง มองดูริมฝีปากสีแดงสดใสสวยงามที่อยู่ตรงหน้า อดใจเอาไว้ไม่ได้ จูบลงไปเบาๆ

　　เดิมที เขาเพียงแค่อยากจะสัมผัสเบาๆเท่านั้น

　　ใครจะรู้ หลังจากซูซูดื่มจนเมามาย อยู่ในอาการไอแห้งๆ อ้าปากออกตามสัญชาตญาณ

ฉินเทียนไม่สามารรถควบคุมตัวได้อีก

　　ทั้งสองคนกอดรัดอยู่ด้วยกันโดยไม่รู้ตัว

　　......

　　วันรุ่งขึ้น ฉินเทียนที่น้อยมากที่จะนอนตื่นสาย

　　เขาลืมตาขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ รู้สึกว่าทั่วทั้งร่างกายตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า จากภายในสู่ภายนอก กล่าวคำว่าสบายออกมาไม่ได้

　　เมื่อมองดูเวลาเห็นว่าแปดโมงแล้ว ลุกขึ้นนั่งอย่างรีบร้อน

　　ตายห่าแล้ว นี่คือห้องของคุณภรรยานี่!

　　เขานิ่งอึ้งอยู่ครู่หนึ่ง รีบพยายามหวนรำลึกความทรงจำ

　　เมื่อคืนนี้ตนเองสับสนมึนงง เหตุใดถึงเดินมาที่นี่ได้กัน?

　　หลังจากนั้น หัวสมองของเขา ถูกสายฟ้าสายหนึ่งผ่าออก