บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 203

　　ฉินเทียนนึกขึ้นได้ทันที กล่าว: “ใช่แล้ว เธอชอบดื่มน้ำแกงปลา ฉันจะไปซื้อปลาเดี๋ยวนี้ ตอนกลางวันจะส่งไปให้เธอ”

　　หลินเซวี่ยกล่าวเสียงเบา: “แบบนี้ไม่ได้ ตอนกลางวันเธอยังต้องอยู่เป็นเพื่อนหลิวหรูยู่ อาจจะไม่ต้องการพบหน้าคุณ”

　　“กลางคืนเถอะ”

　　“ยุ่งมาตลอดทั้งวันแล้วกลับบ้าน ได้ดื่มน้ำแกงปลาอุ่นๆสักคำ เธอจะต้องซาบซึ้งใจอย่างแน่นอน”

　　“ยังมีอีกเรื่อง ไปตลาดซื้อปลาตามสบาย จะไม่มีความจริงใจเกินไป คุณผู้ชาย ปลาตัวนี้ คุณไปจับด้วยตัวเองจะดีที่สุด”

　　“จับด้วยตัวเอง?” ฉินเทียนอึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าว: “ไปจับที่ไหน?”

　　หลินเซวี่ยยิ้มกล่าว: “สถานที่ตกปลาธรรมชาติที่ริมแม่น้ำนอกเมืองเยอะแยะ คุณว่างไม่มีอะไรทำ ก็ไปตกค่ะ”

　　“คุณลองคิดดู สละเวลาไปตกปลาด้วยตัวเอง ตั้งอกตั้งใจทำน้ำแกงให้เธอ เธอจะไม่ใจละลาย?”

　　ดวงตาของฉินเทียนเปล่งประกายขึ้นมา: “ขอบคุณเธอมากหลินเซวี่ย ผมรู้ว่าควรจะต้องทำอย่างไรแล้ว”

　　หลินเซวี่ยกล่าวกำชับ: “การเดินทางไปที่นั่นไม่สะดวก ทางที่ดีคุณให้เหลิ่งเฟิงหารถออฟโรดสักคัน......ไม่ได้การแล้ว เธอเดินมุ่งหน้ามาทางฉันแล้ว”

　　“หลินเซวี่ย เธอกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร ท่าทางลับๆล่อๆ?” ซูซูเอ่ยถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

　　หลินเซวี่ยรีบร้อนกล่าว: “ไม่มีอะไรค่ะ เพื่อนสมัยเรียนของดิฉันคนหนึ่ง”

　　“ใช่แล้วประธานซู คุณผู้ชายบอกว่าตอนกลางวันจะส่งอาหารมาให้คุณ”

　　ซูซูกล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึม: “ให้เขาไปตาย!”

　　พูดไป ก็มุ่งหน้าเดินตรงไปยังสตูดิโอถ่ายภาพที่สร้างขึ้นชั่วคราว

　　หลินเซวี่ยแลบลิ้น มองดูโทรศัพท์ที่ยังไม่ได้วางสาย เธอกล่าวเสียงเบา: “คุณผู้ชาย คุณได้ยินแล้วใช่ไหมคะ?”

　　“ครั้งนี้ คุณทำให้เธอโมโหแล้วจริงๆ”

　　ปลายสายด้านนี้ แน่นอนว่าฉินเทียนได้ยินแล้ว กล่าว: “วันนี้เธออาจจะง่วงอยากนอน มีโอกาส จะต้องให้เธอได้นอนหลับเป็นอย่างดีสักครู่”

　　หลินเซวี่ยนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง: “ดูไปก็ไม่ค่อยจะมีชีวิตชีวาจริงๆ พวกคุณไม่ได้ทะเลาะกันทั้งคืนหรอกมั้งคะ?”

　　ฉินเทียนนึกถึงความบ้าคลั่งเมื่อกลางดึก กล่าวโพล่งออกมา: “ไม่มี......วางสายก่อนแล้ว หลินเซวี่ย กลางคืนขอเชิญเธอดื่มน้ำแกง”

　　เมื่อวางสายโทรศัพท์แล้ว ฉินเทียนก็เริ่มต้นแผนการ

　　ก่อนอื่น เรื่องนี้ต้องดำเนินการอย่างลับๆ จะรบกวนเหลิ่งเฟิงและคนอื่นๆไม่ได้

　　อีกอย่าง เหลิ่งเฟิงเจ้าตัวแสบเหล่านี้ เมื่อคืนนี้เปิดประสบการณ์โลกใหม่ที่สวนสัตว์ร้าย ตอนนี้กำลังจัดทำแผนการฝึกซ้อมอย่างตื่นเต้น คงจะไม่มีกะจิตกะใจไปตกปลาเป็นเพื่อนเขา

　　ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจ ดำเนินการตามลำพัง

　　หลินเซวี่ยกล่าว ทางที่จะไปตกปลาธรรมชาติริมแม่น้ำ เดินทางค่อนข้างลำบาก นั่นง่ายมาก ถึงอย่างไรก็มีเวลา ไปซื้อรถออฟโรดมาสักคันก่อน

　　มาถึงร้าน4Sโตโยต้าแห่งหนึ่ง พบว่าที่ประตูห้อมล้อมไปด้วยฝูงชนจำนวนมาก ด้านในมีเสียงด่าที่ค่อนข้างอวดดีดังลอยมา เขาเดินเข้าไปอย่างอดไม่ได้

　　เห็นเพียงแค่ด้านข้างรถเก๋งสีขาวคันหนึ่ง ชายชราอายุราวๆห้าสิบปีคนหนึ่งนั่งพิงรถอยู่บนพื้น หัวแตกเลือดไหล

　　บริเวณรอบๆ คนหนุ่มเจ็ดแปดคนสวมใส่ชุดสูทรองเท้าหนัง บริเวณหน้าอกของพวกเขา ติดป้ายชื่อตัวแทนฝ่ายขายของร้าน4S

　　ชายชราจับเสื้อของหนึ่งในชายหนุ่มเอาไว้ กล่าวอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น: “ยังมีหรือไม่มีความยุติธรรมอยู่?”

　　“คาดไม่ถึงว่าพวกแกจะกล้าตีคน!”

　　“ฉันรับรถใหม่มาจากพวกแกที่นี่ ยังไม่ทันถึงหนึ่งเดือน เหตุขัดข้องเยอะมากมายขนาดนี้!”

　　“พวกแกซ่อมไม่ได้ ก็ควรจะเปลี่ยนใหม่ให้ฉัน!”

　　“ฉันต้องการอะไหล่แท้จากศูนย์!”

　　บนป้ายชื่อของชายหนุ่มคนนี้ เขียนเอาไว้ว่าผู้จัดการตัวแทนฝ่ายขาย

　　เขาหันไปถ่มน้ำลายใส่ชายชรา กล่าว: “ไอ้แก่ แหกตาสุนัขของแกดู ที่นี่มันคือที่ไหน!”

　　“คิดจะแบล็กเมล์พวกเรา แกแม่งอยากตายมากใช่ไหม?”

　　“เห็นได้ชัดว่าแกขับจนรถพังเอง!”

　　“พวกเราต้อนรับแกเป็นอย่างดี แกแม่งยังคิดจะขวางประตู!”

　　“ไอ้แก่สารเลว คิดเรื่องเงินจนเป็นบ้าแล้วละมั้ง?”

　　“ทุกคนอย่าได้ฟังเขาพูดจาไร้สาระ ไอ้แก่คนนี้ก็คือนักต้มตุ๋น รถของพวกเราไม่มีปัญหาด้านคุณภาพใดๆ”

　　“ไอ้แก่ ขืนแกยังไม่ไปอีก เชื่อหรือไม่ว่าฉันจะทุบรถของแกซะ?”

　　พนักงานตัวแทนฝ่ายขายบริเวณรอบๆสองสามคน ต่างก็ด่ากราดอย่างค่อนข้างอวดดี มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ถึงขนาดหยิบไม้เบสบอลอันหนึ่งออกมาจากในร้าน4S