บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 205

　　“หัวหน้าแก๊ง?”

　　พี่ยิงนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าวด้วยความตื่นเต้น: “เหตุใดท่านถึงมาด้วยตัวเอง?”

　　“เรื่องเล็กน้อย ผมสามารถจัดการได้!”

　　พี่ใหญ่ของแก๊งเทียนหลง เฉียงหลงหัวหน้าแก๊ง นึกไม่ถึงว่าจะมาด้วยตนเอง!

　　ดูเหมือนว่า พี่ยิงคนนี้จะเป็นคนที่ไว้วางใจแถวหน้าของเฉียงหลงจริงๆ เฉียงหลงพาพวกพ้องมาด้วยตนเอง มาหนุนหลังให้เขา

　　เถ้าแก่ของร้าน4S กลายเป็นเหมือนกับสุนัขตัวหนึ่งในชั่วพริบตา พยักหน้าโค้งตัวลงแสดงความเคารพ จุดบุหรี่ด้วยท่าทีที่อ่อนน้อมแก่เฉียงหลง

　　เฉียงหลงไม่ได้มองเขาแม้แต่แวบเดียว

　　เมื่อตอนที่เห็นว่าฉินเทียนถูกล้อมอยู่ตรงกลาง เขาก็เข้าใจทันที

　　เมื่อเห็นว่าในดวงตาเขาแฝงไปด้วยเจตนาสังหาร สีหน้าของเขาซีดเผือด จ้องมองพี่ยิง เสียงเน้นทุกคำ กัดฟันกล่าว: “บอกฉันมา เกิดเรื่องอะไรขึ้น”

　　พี่ยิงรีบร้อนกล่าว: “ไอ้หนุ่มคนนี้ข่มขู่ว่าจะทุบร้าน ร้านนี้ผมคุ้มครองอยู่”

　　“ผมเข้ามาถามซักถามเขา เขากลับบอกว่า เขามีน้องเล็กคนหนึ่ง เป็นคนในแก๊งเทียนหลงของพวกเราเช่นกัน”

　　“พี่เฉียง ไอ้หนุ่มนี้พูดซี้ซั้วเต็มปากเต็มคำใช่หรือไม่ แท้ที่จริงแล้วเขาไม่มีน้องเล็กอยู่ในแก๊งเทียนหลงของพวกเรา?”

　　“นึกไม่ถึงว่าจะกล้าแอบอ้างชื่อแก๊งเฉียงหลงของพวกเรา พี่เฉียงโปรดระงับโทสะ ผมจะทำลายมันเดี๋ยวนี้!”

　　“ไอ้ระยำ!” เฉียงหลงตะคอกอย่างเดือดดาล ตบฉาดเข้าไปที่พี่ยิงที่มีสงสัยในชีวิต

　　หลังจากนั้น เฉียงหลงกัดฟันแน่น จำใจต้องบากหน้า เดินมุ่งไปทางฉินเทียน

　　“พี่เทียน——” เขายิงฟันยิ้มเจื่อน

　　ฉินเทียนสะบัดมือ ตบเข้าไปบนใบหน้าของเฉียงหลงฉาดหนึ่ง

　　การตบฉาดนี้ ทำให้ทุกคนที่ไม่ใช่พวกพ้องของเฉียงหลง ทุกคนงุนงงไปแล้ว

　　นึกไม่ถึงว่าเขา จะกล้าตบหน้าของพี่ใหญ่แก๊งใหญ่อันดับหนึ่งแห่งหลงเจียง!

　　ยังคงไม่หยุดตบหน้า

　　ฉินเทียนตบผลัวะผลัวะผลัวะผลัวะ เข้าไปที่หน้าข้างหนึ่งของเฉียงหลง ตบหน้าติดต่อกันเจ็ดแปดครั้ง

　　จนใบหน้าครึ่งหนึ่งของเฉียงหลงบวมขึ้นมาทันที ถึงจะหยุด

　　“ฉันตบแก แกยอมไหม?” เขาเอ่ยถามด้วยความเย็นชา

　　เฉียงหลงก้มหน้า กล่าวอย่างหวาดกลัว: “ยอมครับ!”

　　ฉินเทียนกล่าวอย่างเย็นชา: “นี่คือสิ่งที่แกช่วยฉันจัดการแก๊งเทียนหลง?”

　　ศีรษะของเฉียงหลงยิ่งก้มลงต่ำกว่าเดิม กล่าวอย่างเสียใจและโกรธ: “เป็นความผิดพลาดของผม!”

　　“ขอพี่เทียนได้โปรดลงโทษ!”

　　พี่ยิงอ้าปากค้าง

　　หน้าตาเหลือเชื่อ แต่ว่าเรื่องจริงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าตอนนี้ ทำให้เขาขาอ่อนยวบทันที คุกเข่าลงไปบนพื้นดังตึง

　　น้องเล็กคนนั้นที่ฉินเทียนพูดถึง นึกไม่ถึงว่าจะเป็นหัวหน้าแก๊งของแก๊งเทียนหลง!

　　“ถ้ายังมีครั้งต่อไปอีก ฉันจะตีขาแกให้หัก!”

　　“จะจัดการอย่างไร แล้วแต่แกจะจัดการ”

　　“ตอนนี้ พาไอ้พวกสวะเหล่านี้ของแก ไสหัวไปให้พ้นหน้าฉัน!”

　　“ครับ ผมไสหัวไปเดี๋ยวนนี้ครับ!”

　　“ผมจะไสหัวไปเดี๋ยวนี้!”

　　เฉียงหลงราวกับได้รับอภัยโทษ คว้าผมของพี่ยิงเอาไว้ แล้วลากกลับขึ้นรถไป

　　ชายรูปร่างสูงใหญ่ในชุดสูทที่เขาพามาเหล่านั้น ก็รีบปฏิบัติตาม คว้าผมของลูกน้องพี่ยิงเหล่านั้น

　　เหมือนกับกำลังลากหมาตกน้ำฝูงหนึ่งอยู่อย่างไรอย่างนั้น

　　“ได้โปรดไว้ชีวิต!”

　　“พี่เฉียงได้โปรดไว้ชีวิตด้วย!”

　　“พี่เทียน ผมผิดไปแล้ว!”

　　“ผมมีตาหามีแววไม่ พี่เทียนได้โปรดเมตตาด้วย!”

　　เสียงร้องขอให้ไว้ชีวิตที่ตื่นตระหนกหวาดกลัว ทันทีที่ติดเครื่องยนต์ ก็สลายหายไปด้วยความรวดเร็ว

　　ที่เกิดเหตุ ก็กลับไปสงบเงียบตามเดิมอีกครั้ง

　　ไม่มีใครพูดจา ทั้งหมดมองดูฉินเทียน สายตาซับซ้อน

　　ฉินเทียนมองซังซิน กล่าวอย่างดูแคลน: “ตอนนี้แกเชื่อแล้วหรือยัง ว่าฉันสามารถทุบร้านแกได้?”

　　ซังซินคุกเข่าลงไปดังตึง: “พี่เทียนได้โปรดไว้ชีวิต!”

　　“ผมผิดไปแล้ว!”

　　“ขอให้พี่เทียนได้โปรดเมตตากรุณาด้วย!”

　　“ผมจะเปลี่ยนรถคันใหม่ให้ลูกค้าท่านนี้เดี๋ยวนี้!”

　　เมื่อเห็นว่าฉินเทียนไม่พูดจา เขาจึงกล่าวอย่างรีบร้อน: “เปลี่ยนเป็นรุ่นท็อปสุด!”

　　“แล้วก็ ซ่อมบำรุงฟรีตลอดชีวิต!”