บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 206

　　มารวมทั้งหมดหกคัน แบ่งเป็นบีเอ็มดับเบิ้ลยูสองคัน อาวดี้สามคัน เบนซ์แกรนจีหนึ่งคัน

　　สีสันตัวถังเต็มไปด้วยความกระแดะ

　　คนขับวัยรุ่นมาก ใส่แบรนด์เนมทั้งตัว มองแวบเดียวก็รู้ทันทีว่าเป็นทายาทเศรษฐี

　　ที่นั่งข้างคนขับของพวกเขาทุกคน ต่างก็พาหญิงสาววัยรุ่นที่แต่งตัวห่มน้อยนุ่งน้อย มองดูเหมือนกับเน็ตไอดอล

　　นึกไม่ถึงว่าที่ริมหาดหินรก จะเล่นออฟโรดกันขึ้น

　　พวกเขาเปิดเพลงเร้าใจ กรี๊ดกร๊าดโวยวาย เหยียบคันเร่ง ขับข้ามหาดหินรกครั้งแล้วครั้งเล่า

　　ต่อมา รถทุกคันล้อมกันเป็นวงกลมวงหนึ่ง โดยมีเบนซ์แกรนจีสีชมพูเป็นจุดศูนย์กลาง

　　ในที่สุดคนกลุ่มหนึ่งก็พากันปีนไปถึงหลังคารถ นำลำโพงที่แต่งใหม่ปรับไปเสียงดังสุด เริ่มเต้นดิสโก้

　　แต่ละคนบิดตัวอย่างบ้าคลั่ง สะบัดเส้นผม ผู้ชายโอบเอวของหญิงสาวเอาไว้ ทำท่าทางที่เกินมาตรฐานมากมายหลายแบบ

　　ภายใต้ความคึกคัก ปากก็กรีดร้องเสียงแหลม

　　ด้วยเสียงที่ดังอื้ออึง ทำให้ปลาในแม่น้ำหนีไปไกล ฉินเทียนตกอยู่พักใหญ่ก็ตกไม่ได้เลยสักตัว

　　เขาเองก็หมดคำจะพูดอยู่ครู่หนึ่ง

　　ใจอยากจะไปจัดการ ในที่สุดก็ยังคงอดทนเอาไว้ได้ ด้วยสถานะของเขา ไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปโต้เถียงกับทายาทเศรษฐีเอ้อระเหยลอยชายพวกนั้น

　　เขาสะกดอารมณ์ไว้ คิดว่าอีกประเดี๋ยว ถ้าหากยังตกปลาไม่ได้ ก็จะเก็บสิ่งของกลับไป

　　เวลานี้ หญิงสาวที่สวมกระโปรงสั้นมากๆที่อยู่บนหลังคารถเบนซ์แกรนจีคนนั้น ทันใดนั้นก็กล่าวขึ้นเสียงดัง: “ดอกคาโนล่าทางนั้นสวยงามมาก”

　　“หลี่เฉียง คุณไม่ใช่บอกว่าชอบฉันหรือ?”

　　“ถ้าหากคุณสารภาพรักกับฉันในทุ่งดอกคาโนล่า วันนี้ฉันจะตอบรับคุณ”

　　“อ้อ!”

　　“เวยเวยคนสวยเอ่ยปากพูดแล้ว! วันนี้คุณชายหลี่ดวงดีจริงๆ!”

　　“พี่หลี่สู้ๆนะ!”

　　“เวยเวยเป็นเน็ตไอดอลคนดังที่มีผู้ติดตามเป็นล้านๆคน!”

　　“วันนี้จะต้องคว้าตัวเธอมาให้ได้!”

　　“สารภาพรักกลางทุ่งคาโนล่า โรแมนติกจังเลย!”

　　ชายหนุ่มหญิงสาวบริเวณรอบๆเริ่มตะโกนขึ้น

　　หลี่เฉียง ก็คือเจ้าของรถเบนซ์แกรนจี เวยเวยเน็ตไอดอลคนนี้ เขาตามจีบมานานแล้ว

　　แต่ทว่าเวยเวยกลับแสร้งทำเป็นจิตใจดีงามคุณธรรมสูงส่ง มักจะรักษาระยะห่างกับเขาเอาไว้เสมอ

　　ตอนนี้เมื่อได้ยินประโยคนี้ เขากล่าวเสียงดัง: “นั่นไม่มีปัญหา!”

　　“ขึ้นรถ!”

　　เขาลงมาจากหลังคารถ เข้าไปนั่งที่นั่งคนขับอีกครั้ง เวยเวยก็นั่งที่นั่งข้างคนขับเช่นกัน

　　เครื่องยนต์ติดขึ้น ราวกับสัตว์ป่าตัวหนึ่ง ที่กำลังคำราม ขับมุ่งหน้าไปยังทุ่งดอกคาโนล่า ชายหนุ่มนี้ นึกไม่ถึงว่าจะขับเข้าไปตรงๆ

　　“คุณชายหลี่สุดยอด!”

　　“รีบสารภาพรัก! พวกฉันอยากจะได้ฟังคำประกาศความรัก!” ทายาทเศรษฐีที่เหลือทั้งหลาย ยืนตะโกนเชียร์ให้กำลังใจอยู่บนหลังคารถ

　　รถเบนซ์แกรนจีเข้าไปในไร่ดอกคาโนล่า เสียงของเครื่องยนต์ก็เปลี่ยนไป

　　เนื่องจากด้านล่างเป็นดินโคลน รถพลิกดินก้อนดินโคลนขึ้น เห็นได้ชัดว่าเปลืองแรงเล็กน้อย

　　หลี่เฉียงไม่สนใจเรื่องนี้เลยสักนิด เขาเหยียบคันเร่งอย่างดุเดือดรุนแรง รถมีควันดำพวยพุ่ง มุ่งหน้าใกล้เข้าไปตำแหน่งใจกลาง

　　หลังจากนั้น คว้าดอกคาโนล่ากำใหญ่ติดมือมาด้วย แล้วก็ปีนขึ้นบนหลังคารถ

　　เวยเวยก็ปีนขึ้นบนหลังคารถเช่นกัน ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะหนาว หรือว่าเป็นเพราะตื่นเต้น ใบหน้าแดงก่ำ สั่นเทาเล็กน้อยไปทั้งตัว

　　แต่ว่า ภายใต้ดอกคาโนล่าทั้งผืนที่เสริมให้โดดเด่น เธอยืนอยู่บนหลังคารถอย่างสวยงาม มองจากที่ไกลไกล ยังมีกลิ่นอายเทพอยู่นิดหน่อยจริงๆ

　　“เวยเวย เป็นแฟนกับผมเถอะ!”

　　“ผมยอมรับว่าเมื่อก่อนผมกากมาก เคยคบกับผู้หญิงมามากมาย แต่ว่าสำหรับผมแล้วพวกเธอ ก็เป็นเพียงคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต”

　　“จนกระทั่งได้พบกับคุณ หัวใจผมหวั่นไหวจริงๆ”

　　“ผมอยากแต่งงานกับคุณ!” สองมือของหลี่เฉียงถือดอกคาโนล่าเอาไว้ คุกเข่าข้างหนึ่งลงบนหลังคารถ

　　“พระเจ้า คุณชายหลี่หัวใจหวั่นไหวจริงๆแล้ว!”

　　“นึกไม่ถึงว่าเขาจะขอเวยเวยแต่งงาน!”

　　“เวยเวย ยังไม่รีบตอบรับเขาอีก! ต่อไปเธอก็จะเป็นสะใภ้ตระกูลหลี่แล้ว!” ทายาทเศรษฐีที่อยู่บนรถด้านนอก ตะโกนแทบจะขาดใจ

　　เวยเวยมองดูหลี่เฉียงที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า กล่าว: “คุณรับรอง ว่าจะรักฉันเพียงคนเดียวตลอดไปหรือไม่?”

　　“แน่ใจว่าจะไม่เหมือนกับผู้หญิงพวกนั้นที่เคยคบหากับคุณก่อนหน้านี้ ที่ถูกคุณถีบหัวส่งแบบนั้น?”

　　หลี่เฉียงกล่าวอย่างฮึกเหิม: “ผมรับรอง!”

　　“เวยเวย คุณได้โปรดเชื่อใจผม!”