บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 209

  ในเวลานี้ หลี่เฉิงหนานและเพื่อนร่วมงานสองสามคนของสมาคมร้านขายยา กำลังประชุมกันอยู่ในห้องทำงาน

  หยางยู่หลันในฐานะที่เป็นผู้รับผิดชอบสมาคมร้านขายยา ไปต่างเมืองเพื่อเจรจากับบริษัทการรักษาพยายาลจำกัดมหาชนสองสามที่

  ถ้าหากราบรื่น เช่นนั้นผลิตภัณฑ์ของบริษัทการรักษาพยายาลจำกัดมหาชน จะเคลื่อนที่เข้าสู่หลงเจียง

  พวกเขาต่างก็กำลังเป็นกังวล เมื่อถึงเวลา จะจัดจำหน่ายให้แก่โรงพยาบาลผ่านพวกเขาพ่อค้าเหล่านี้

  หรือว่า โรงงานจะติดต่อกับทางโรงพยาบาลโดยตรง

  ถ้าหากเป็นการติดต่อกับทางโรงพยาบาลโดยตรง เช่นนั้นพวกเขาก็คือถูกปล่อยกลางอากาศ ความเสียหายระหว่างกลางนี้ ไม่สามารถประมาณค่าได้!

  “ประธานหลี่ คุณคือผู้ที่มีศักยภาพมากที่สุดในหมู่พวกเรา คุณต้องกล่าวอะไรสักหน่อยซิ”

  “ถูกต้อง ครั้งนี้พวกเราจะเป็นต้องคว้าสิทธิตัวแทนมาให้ได้”

  “อุปกรณ์และผลิตภัณฑ์ทางการรักษาพยาบาลของโรงงาน จำเป็นต้องผ่านพวกเรา ค่อยเข้าสู่โรงพยาบาลใหญ่แต่ละแห่งของหลงเจียง”

  หลี่เฉิงหนานสีหน้าจริงจังและหนักแน่น ในที่สุด เขาก็ถอนหายใจ กล่าว: “เรื่องนี้ ผมพูดไปก็ไร้ประโยชน์”

  “ทั้งหมด ล้วนอยู่ที่คุณผู้หญิงหยางยู่หลัน”

  “ตามที่ผมมอง อย่างไรเสียพวกเราก็ประจบสอพลอเธอเอาไว้ให้ดีดีเถอะ”

  คนหนึ่งที่ชื่อว่าไป๋ข่ายขมวดคิ้วกล่าว: “แต่ว่าคุณผู้หญิงหยางตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่หลงเจียงนี่ ถึงอย่างไรพวกเราก็ไม่สามารถไล่ตามไปถึงที่ที่เธอไปปฏิบัติงานได้หรอกมั้ง?”

  หลี่เฉิงหนานกล่าวอย่างดูแคลน: “พวกคุณยังไม่เข้าใจหรือ?”

  “ปัญหาที่สำคัญ ไม่ได้อยู่ที่หยางยู่หลัน”

  “เธอผู้หญิงยิงเรือคนหนึ่ง มีตำแหน่งและอำนาจอย่างเช่นทุกวันนี้ได้อย่างไร? เบื้องหลังนี้ ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะมีคนตำแหน่งสูงคอยประคอง”

  “คนตำแหน่งสูง……” ไป๋ข่ายนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง กล่าว: “คุณหมายถึง ฉินเทียน?”

  หลี่เฉิงหนานกล่าวอย่างทอดถอนใจ: “ถูกต้อง คุณผู้หญิหยางหาลูกเขยที่น่าประทับใจได้คนหนึ่ง”

  “ทุกท่าน ตามที่ผมทราบ แม้แต่อู๋เทียนสงเมื่ออยู่ต่อหน้าฉินเทียน ต่างก็เรียกตนเองว่าน้องเล็ก เถียหลินเฟิงก็เป็นทาสในเรือนเบี้ยเช่นกัน”

  “พวกคุณลองคิดดู ฉินเทียนคนนี้ ต้องมีศักยภาพมากขนาดไหน?”

  ทุกคนต่างก็ถอนหายใจ

  ไป๋ข่ายนึกอะไรบางอย่างออก กล่าว: “ผมรู้แล้ว!”

  “พวกเราไปขอร้องฉินเทียน!”

  “ไม่ถูกต้อง ถุย จะทำตัวไม่เคารพต่อพี่เทียนขนาดนี้ได้อย่างไรกัน? ชื่อของพี่เทียนคุณก็เรียกออกมาได้?” เขาตบปากของตนเอง

  “ใช่ใช่ใช่ พวกเราควรจะเรียกพี่เทียน!”

  “ต่อไปทุกคนจะอยู่จะสามารถอยู่ได้อย่างสบายหรือไม่ ก็ต้องดูว่าพี่เทียนมีหรือไม่มีความสุขแล้ว”

  “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ประธานหลี่ คุณรับผิดชอบติดต่อพี่เทียนเถอะ”

  “หวังว่าเขาจะให้เกียรติ ให้พวกเราเลี้ยงข้าวเขา”

  หลี่เฉิงหนานก็มีความฮึกเหิมเล็กน้อย กล่าว: “ดี ผมจะไปคิดหาวิธีทางติดต่อพี่เทียนเดี๋ยวยนี้!”

  ในเวลานี้พอดี โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

  เมื่อเห็นว่าเป็นลูกชายของตนเองโทรมา เขากล่าวอย่างไม่ยินดี: “ฉันกำลังยุ่งอยู่นะ มีเรื่องอะไร กลับบ้านไปค่อยคุยกัน”

  “พ่อ!” เมื่อหลี่เฉียงได้ยินเสียงของบิดาตนเอง เกือบจะร้องไห้ออกมา

  “พ่อรีบมา!”

  “รีบพาคนมาที่ริมแม่น้ำ ผมถูกคนจับตัวเรียกค่าไถ่!”

  อะไร?

  หลี่เฉิงหนานตกใจ จนโทรศัพท์เกือบร่วงลงบนพื้น

  ในเวลานี้ ไป๋ข่าย รวมทั้งเถ้าแก่ที่เหลืออีกสองสามคน ต่างก็ได้รับโทรศัพท์ของลูกชายของพวกเขาเช่นเดียวกัน

  เนื้อหาที่กล่าว เหมือนกันทั้งหมด

  “พวกลูกๆถูกจับตัวเรียกค่าไถ่แล้ว? เป็นใคร นึกไม่ถึงว่าจะกล้าหาญขนาดนี้!”

  “เร็ว แจ้งความ!”

  “ช้าก่อน!” หลี่เฉิงหนานสงบสติอารมณ์ครู่หนึ่ง กล่าว: “แจ้งความไม่ได้!”

  “ความปลอดภัยของลูกสำคัญ!”

  “อีกอย่าง อีกฝ่ายเหมือนไม่ได้บอกว่าต้องการเงินจำนวนเท่าไหร่ น่าจะต้องการเจรจา”

  “ทุกท่าน พวกเรารีบไปถึงก่อน หลังจากนั้น ทุกคนแจ้งบอดี้การ์ดของครอบครัว ให้ทั้งหมดรีบตามไปที่นั่น!”

  “ใช่ รีบไป!”

  คนมีเงินเหล่านี้ ลูกก็คือชีวิตจิตใจของพวกเขา

  แต่ละคนพุ่งตัวออกมาอย่างตื่นตระหนกตกใจ กระโดดขึ้นรถ ให้คนขับรถรีบมุ่งหน้าไปยังริมแม่น้ำอย่างเอาเป็นเอาตาย

  เป็นเวลาครึ่งชั่วโมงพอดี ฉินเทียนก็ตกปลาตะเพียนตัวเล็กได้อีกหนึ่งตัว

  ริมโขดหินชายหาดเสียงรถดังสะเทือนเลื่อนลั่น รถหรูทั้งหมดหกคัน ขับพุ่งเข้ามา

  “เสี่ยวเฉียง ลูกไม่เป็นไรใช่ไหม?”

  “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

  “ไป๋หนาน ไม่เป็นไร พ่อมาแล้ว!”

  “พวกแกเป็นใคร? นึกไม่ถึงว่าจะกล้าแบบนี้!”

  “กลางวันแสกๆ นึกไม่ถึงว่าจะกล้าจับตัวเรียกค่าไถลูกของพวกเรา!”

  “บ้านเมืองยังมีกฎหมายหรือไม่?”

  สมกับที่เป็นเถ้าแก่ใหญ่ที่อยู่ในโลกธุรกิจที่ขึ้นๆลงๆ พวกเขาท่าทีดุดัน ตะโกนเรียกเสียงดังแล้วพุ่งตัวเข้ามา

  “พ่อ!”

  “พ่อ!”

  “ช่วยพวกผมด้วย!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัญชามังกรเดือด