บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 368

ซือเหยียนจงไม่ได้เตรียมตัวอะไรไว้ เขาถูกมีดแทงด้านหลังไปสองครั้ง ลึกจนเห็นกระดูก

เขาส่งเสียงคำราม กระโดดไปด้านข้าง จ้องไปที่หลู่ซิ่นและเหยียนควน กัดฟันพูดว่า “พวกคุณสมรู้ร่วมคิดกับจ้าวเฟิง ต่อและทรยศต่อเจ้าบ้าน มานานแล้ว ! ”

“ทำไมล่ะ ? ”

ในสายตาของเขา มีความสับสนเป็นอย่างมาก

อย่างแรก เขาไม่เข้าใจ ทำไมหลู่ซิ่นและเหยียนควนถึงทรยศ

ประการที่สอง เขายิ่งไม่เข้าใจ แม้ว่าต้องการจะทรยศ แล้วทำไมถึงเลือกที่จะภักดีต่อจ้าวเฟิง ?

แม้ว่าหลู่ซิ่นและเหยียนควน เลือกที่จะภักดีต่อจ้าวข่าย ซือเหยียนจงก็สามารถเข้าใจได้

เนื่องจากปัจจุบันอยู่ในตระกูลจ้าวรุ่นต่อไป จ้าวข่ายและจ้าวซวู่นั้นเข้ข้นที่สุด นอกจากจ้าวซวู่แล้ว เขายังเป็นที่ชื่นชอบมากที่สุดอีกด้วย

ทำไม หลู่ซิ่นและเหยียนควน ถึงเลือกจ้าวเฟิง ที่ซึ่งทุกคนเยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า และดูเหมือนจะไม่มีอนาคตอะไร ?

หลู่ซิ่นพูดเยาะเย้ย “คุณชายจ้าวเฟิงเป็นผู้สืบทอดที่แท้จริงของตระกูลจ้าว ”

“ซือเหยียนจง มีบางเรื่อง ที่คุณไม่เข้าใจในตอนนี้ และเกรงว่าในอนาคตก็จะไม่มีโอกาสได้เข้าใจอีกแล้ว ”

เหยียนควนพูดเยาะเย้ยว่า “คุณชายจ้าวเฟิงให้โอกาสคุณ ซือเหยียนจงมันยังไม่สายเกินไปที่จะเข้าใจในตอนนี้”

“ทุกคนทำงานร่วมกันมาหลายปี ฉันสามารถบอกคุณได้ว่า คุณชายจ้าวเฟิง มีความสามารถที่คุณคาดไม่ถึงอยู่”

เปลือกตาของซือเหยียนจงเปลือกตากระตุกอย่างดุเดือด กัดฟันพูด “วันนี้ พวกคุณจะต้องตายกันหมด ! ”

เขาเตะเก้าอี้จนลอยไปโดนเหยียนควน ในเวลาเดียวกัน ก็ชักดาบออกมา และแรงผลักดันที่ดุเดือดไม่มีใครเปรียบ ก็ได้พุ่งไปหาหลู่ซิ่น

สมแล้วที่เป็นผู้นำขององครักษ์ทั้ง 13

แทงข้างหลังสองครั้ง บาดเจ็บสาหัสแบบนั้น สำหรับเขาแล้ว แทบจพไม่มีผลกระทบใด ๆ แต่กลับกระตุ้นความกระหายเลือดของเขาอีกด้วย

หลู่ซิ่นอุทานออกมา และรีบถอยหลัง

ในอีกด้านหนึ่ง เหยียนควนตอบโต้ และใช้มีดพุ่งเข้าใส่จากทางด้านหลัง

ทั้งสองคน ต่อสู้กับซือเหยียนจง !

ชั่วขณะหนึ่ง มันก็ไม่ได้มีความได้เปรียบ

จ้าวเฟิงเมื่อเห็นว่าซือเหยียนจง กล้าหาญขนาดนี้ จึงพูดไม่หยุดว่า “ซือเหยียนจงรีบยอมแพ้เถอะ！”

“จ้าวเทียนเล่อแค่ปฏิบัติต่อคุณเป็นสุนัขตัวหนึ่ง ! ”

“ตราบใดที่คุณสัญญาว่าจะติดตามฉัน ฉันจะดูแลคุณให้ร่ำรวยและเจริญรุ่งเรืองไปตลอดชีวิต ! ”

“จ้าวเทียนเล่อแล้วยังไงล่ะ ? พลังที่อยู่เบื้องหลังฉันอยู่ เหนือจินตนาการคุณ ! ”

ซือเหยียนจงไม่ฟังอะไรพวกนี้เลย เขาราวกับเสือบ้า เขาต้องการให้หลู่ซิ่นและเหยียนควนตาย

หลู่ซิ่นและเหยียนควน เดินไปรอบ ๆ ห้อง และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจัดการกับซือเหยียนจง

เพราะพวกเขาเห็นว่า เลือดบนหลังของซือเหยียนจง ไหลออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ

อีกไม่นาน เขาก็ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

ซือเหยียนจงก็รู้ว่า เขาไม่มีเวลาต่อสู้ เขารู้สึกว่า กำลังของเขาอ่อนแอลงเล็กน้อยแล้ว

ทันใดนั้น เขาตะโกนเสียงดัง เท้าของเขาจ้องไปที่เก้าอี้ และกระโดดขึ้นไป และฟันไปทางจ้าวเฟิง

ผู้ร้าย ก็คือจ้าวเฟิง

ตราบใดที่จ้าวเฟิงถูกฆ่า ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย

จ้าวเฟิงตกใจ เขาหยิบปืนอย่างรวดเร็ว และยิงกระสุนใส่ซือเหยียนจงที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเขา

ซือเหยียนจงเก่งกาจมากจริง ๆ เมื่อเห็นจ้าวเฟิงถือปืน เขาสามารถใช้มีดเหล็กในมือขวางลูกกระสุนเอาไว้ได้

กระสุนทำให้เกิดช่องว่างในมีดเหล็ก ซือเหยียนจง ก็ล้มลงบนพื้น

เขาไม่รอให้จ้าวเฟิงยิงนัดที่สอง เขาใช้เท้าเตะพพลิกโต๊ะ แล้วกดจ้าวเฟิงไว้ข้างล่าง

โดยไม่ต้องรอให้จ้าวเฟิงยิงนัดที่สอง เขาเตะโต๊ะและปิดจ้าวเฟิงไว้ข้างใต้

จากนั้น มันก็กลายเป็นลมกระโชก และพุ่งไปนอกประตู

เนื่องจากเขาไม่สามารถฆ่าจ้าวเฟิง หลู่ซิ่นและเหยียนควน ได้ ดังนั้นสิ่งสำคัญที่สุด คือต้องรีบออกไป

ตราบใดที่เขาต้องรีบออกจากบ้านหลังนี้ เขาก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้

คุณสามารถรายงานข่าว ไปยังจ้าวเทียนเล่อได้ทันเวลา

“รีบจับเขาไว้ ! ”

“ปล่อยให้เขาหนีไปไม่ได้ ! ”จ้าวเฟิงตะโกน

หลู่ซิ่นและเหยียนควนรีบขึ้นมา ซือเหยียนจงโยนมีดในมือของเขาบังคับ หลู่ซิ่น

เหยียนควนรีบวิ่งไปด้านข้าง และใช้มีดฟัน

ซือเหยียนจงระเบิดพลังออกมาอย่างยิ่งใหญ่ คำรามด้วยความโกรธ และชกต่อยคนที่ทยอยเข้ามา ทำให้เหยียนควนโดนตีจนล้มลงกับพื้น

“สิ่งที่เราควรระวังมากที่สุด หรือว่าไม่ใช่จุยเฟิง ? ”

เจี๋ยโกวไม่ได้อธิบาย และพูดอย่างเย็นชา “จำคำพูดของฉันไว้ก็พอ”

“อีกอย่าง เถ้าแก่ขอให้ฉันบอกคุณด้วย ในวันที่คุณควบคุมตระกูลจ้าว เขาจะเข้ามาแสดงความยินดีกับคุณด้วยตนเอง ”

“ขอบคุณมากพี่เจี๋ย ! ”

“ขอบคุณครับเถ้าแก่ ! ”

“จ้าวเฟิงจะทำตามภารกิจอย่างแน่นอน ! ”

“คุณแพ้แล้ว” หลังจากการต่อสู้อย่างหนัก ในที่สุดหลี่จื้อเจียน ก็หยิบดาบขึ้นมาด้วยความประหลาดใจและวางดาบไว้ที่คอของเถียหนิงซวง

แม้ว่าจะชนะแล้ว เขาก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน ร่างกายถูกดาบของเถียหนิงซวงแทงไปหลายครั้ง มองดูแล้วมันดูน่าเขินอายเล็กน้อย

เดิมทีเขาคิดว่า เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเถียหนิงซวง เขาสามารถจัดการมันได้อย่างง่ายดายในไม่กี่กระบวนท่า

คิดไม่ถึงเลยว่า เถียหนิงซวงจะจัดการยากแบบนี้ เขาเกือบตายด้วยดาบของคู่ต่อสู้แล้ว

เถียหนิงซวงกัดฟัน ใบหน้าของเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและความละอาย

แน่นอนว่า เธอไม่พอใจ !

ฉินเทียนหัวเราะขึ้นมา

แม้ว่าจะชนะแล้ว เขาก็รู้สึกไม่ดีเช่นกัน ร่างกายถูกดาบของเถียหนิงซวงแทงไปหลายครั้ง มองดูแล้วมันดูน่าเขินอายเล็กน้อย

“ไม่เลว ไม่เลว อย่างไรก็ตามการต่อสู้ยังไม่เป็นที่พอใจ ”

“แพ้ก็แพ้ กลับไปก็เขียนทบทวนให้ดีแล้วกัน”

เขาโยนป้ายที่มีคำว่า “หลงเจียง” สองคำ มาตรงหน้าของจ้าวเทียนเล่อ “ตอนนี้ เจียงหลงเป็นของคุณแล้ว ”

เมื่อเห็นว่าเขาไม่สนใจ ทุกคนก็ไม่สามารถโต้ตอบได้

ราวกับว่า สูญเสียกองบัญชาการของหลงเจียง ไม่เพียงแต่เขาไม่รู้สึกทุกข์ใจเลย แต่ยังความสุขเล็กน้อยด้วย ?

จ้าวเทียนเล่ออดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ที่คุณพูดเป็นความจริงเหรอ ?”

“ตามข้อตกลง ภายในสิบวัน คุณจะถอนการลงทุนทั้งหมดของคุณและน้องชายในหลงเจียง ”

ฉินเทียนพูดเยาะเย้ย “เช่นนั้นก็ต้องดูองครักษ์ของตระกูลจ้าวแล้ว ว่าจะสามารถชนะต่อไปได้หรือไม่ ”

“ไม่แน่ว่ารอบหน้า ฉันก็อาจจะชนะกลับมาก็ได้ ?”