บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 370

หายากมากที่จะใช้แหวนทองแดงเป็นอาวุธ เมื่อเห็นแหวนทองแดงสองวง ในมือของถงชวน ทุกคนก็แสดงความอยากรู้อยากเห็น

หม่าถงจ้องไปที่แหวนสองวงในมือของถงชวน ด้วยท่าทาสงสัยเป็นอย่างมาก

“มังกรและฟีนิกซ์ ในยุทธภพที่ไม่เคยได้เห็นมานานแล้ว”

“หวังว่าคงจะไม่ใช่กข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรงหรอกนะ”

ถงชวนเยาะเย้ย

“ไม่ต้องห่วง จะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน ”

“งั้นก็ดี ”หม่าถงถือแหวนเหล็กไว้ตรงกลางปากกาผู้พิพากษา และเดินไปทางถงชวน

เท้าของเขาเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ในช่วงสามเมตรสุดท้าย เขากระโดดขึ้น และปากกาผู้พิพากษาที่แหลมคมเหมือนสายล่อฟ้าที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทะลุผ่านอากาศ และตรงไปที่หัวของถงชวน

ถงชวนยืนนิ่ง

เมื่อเห็นโอกาสแล้ว เมื่อมีเสียง ก็ใช้แหวนทองแดงในมือซ้าย ทุบปากกาผู้พิพากษาให้แตก

ในขณะเดียวกัน แหวนทองแดงในมือขวาของเขา ด้วยเสียงคร่ำครสญ มันก็กระแทกไปที่ศีรษะของหม่าถง

อย่ามองที่เหรียญทองแดงนี้ มันดูเหมือนของเล่น อย่างไรก็ตาม มันทำจากทองแดงบริสุทธิ์และมีน้ำหนักมากกว่าสิบกิโลกรัม

ภายใต้พลังอันยิ่งใหญ่ของถงชวน ถ้ามันกระทบหินก็จะแตก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงศีรษธของมนุษย์เลย

ดูเหมือนว่าหม่าถงจะเตรียมการเคลื่อนไหวของถงชวนแล้ว บิดตัวของเขาอย่างกะทันหัน ทำให้ตกลงไปบนหินข้าง ๆ เขา

คราวนี้เมื่อเผชิญกับอันตรายไม่มีความโกลาหล และดูเหมือนง่ายที่จะหลบกลางอากาศ แต่ความเฉลียวฉลาดที่มีอยู่ในนั้น จะเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน หากไม่มีทักษะหลายสิบปี

แม้แต่ฉินเทียนที่เห็น ก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าอย่างลับ ๆ

เมื่อทั้งสองเจอคู่ต่อสู้ ถึงจะพบกับพรสวรรค์

ปากกาผู้พิพากษาต่อสู้กับ วงแหวนคู่มังกรและฟีนิกซ์

การต่อสู้ที่ยอดเยี่ยม ทำให้ทุกคนตรงนั้น ล้วนเปิดโลกทัศน์กันหมด

ทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาเข้าร่วมกิจกรรมศิลปะการต่อสู้โดยไม่รู้ตัว ลืมไปว่ามันคือการพนันด้วยเมือง

จนกระทั่ง ในกลุ่มคน มีเสียงคำรามเหมือนสัตว์ป่าดังขึ้นมา ทำให้ทุกคนตกใจ และรีบไปดู

เห็นเพียงด้านหลังของฉินเทียน ชายร่างยักษ์จ้องเขม็งอย่างโกรธเกรี้ยว เดินไปที่ค่ายของตระกูลจ้าว

ทุกคนในตระกูลจ้าวล้วนตกตะลึง

“เจ้าตัวใหญ่ คุณจะทำอะไร ? ”จ้าวเทียนเล่อรีบตำหนิ

ในขณะเดียวกัน ชายร่างยักษ์ก็วิ่งเข้ามา ทักทายเขาจากข้างหลัง

คือองครักษ์คนที่หก ข่งหลง

ก่อนหน้าชายคนนี้ร่วมกับองครักษ์คนที่ห้าหลี่จื้อเจียนปกป้องจ้าวเทียนจีไปที่ตระกูลอันเพื่อโหลดหนังสือท้าทาย

ในเวลานั้นหมัดหนึ่งทุบพื้นหิน ซึ่งเรียกได้ว่า มันโหดมาก

ชายร่างยักษ์ที่วิ่งไปที่ข้างหลังฉินเทียน แน่นอนว่าเป็นผีหวูฉาง

เขาจ้องไปที่ข่งหลงและคำราม “คุณมองอะไร ? ไม่พอใจเหรอ ?”

ข่งหลงมองดูผีหวูฉาง กัดฟันพูดว่า “มองแล้วมำไม ! ”

ปรากฏว่า หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายพบกัน ข่งหลงก็จ้องไปที่ผีหวูฉางตลอด

ดูเหมือนเขาจะไม่เคยเห็นผู้เล่นที่มีขนาดเท่ากับตัวเขาเลย ด้านหนึ่งเขาอยากรู้อยากเห็น

นอกจากนี้ ก็หายใจไม่ออกมานานแล้ว และต้องการสัมผัสผีหวูฉาง

ผีหวูฉางโมโห และชนเข้าไปโดยตรง

เมื่อได้ยินคำพูดที่ยั่วยุของข่งหลง เขาคำรามอย่างโกรธจัด และกระแทกศีรษะใหญ่ไป

ข่งหลงไม่ควรยอมแพ้ และศีรษะของเขาก็ทักทายเขาเช่นกัน

“ปัง ! ”

หัวใหญ่ทั้งสองชนกัน และทั้งสองก็ตกตะลึงเล็กน้อย

เมื่อเห็นว่าทั้งสองคนแข่งขันกันมาก ฉินเทียนจึงพ่นลมหายใจออกมา และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

คนที่เหลือ ก็ล้วนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นต่อไป พวกเขาก็ไม่สามารถหัวเราะได้แล้ว

ผีหวูฉางและข่งหลงกรีดร้อง ราวกับสัตว์ป่าสองตัว ที่ถูกหนีบอยู่บนชายหาดหิน

ปังปังเสียงหิน รอบข้างสามารถทนทุกข์ทรมานได้แล้ว

ไม่ถูกทุบจนเป็นชิ้น ๆ ก็ถูกเตะลอยออกไป

ถูกทุบให้เป็นชิ้น ๆ ด้วยหมัดหรือถูกเตะออกไป