บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 412

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอเทียนหมิงทำไมนายถึงไปอยู่ที่เล็กๆอย่างหลงเจียงนั่น?”

“ที่แบบนั้น มีใครสามารถว่าร้ายนายได้” ในสายโทรศัพท์ มีเสียงแผ่วเบาดังออกมา

หม่าเทียนหมิงกัดฟันพูด “เขาชื่อฉินเทียน!”

“เขาไม่เพียงแต่ว่าร้ายฉัน ยังทำร้ายลูกน้องฉัน และยังด่าสมาคมแก๊งค์หม่าเราด้วย!”

“พี่หลง แค่รังแกฉันก็จะอดทนไว้ แต่เขากลับดูถูกสมาคมแก๊งค์หม่า ดูถูกตระกูลหม่าเรา นี่ทนไม่ได้นะ!”

พี่หลงก็ยังไม่ได้จริงจังอะไร

“โอเค นายกลับมาก่อนเถอะ”

“ช่วงนี้ฉันกำลังยุ่งกับเรื่องพันธมิตรหอการค้า ไม่มีเวลาไปช่วยนายเช็ดทีหลัง”

“มีเรื่องอะไร นายกลับมาไปหาอาเหวินบอดี้การ์ดของฉัน เขาจะช่วยนายจัดการเอง”

“แต่ฉันขอเตือนนายไว้นะพันธมิตรหอการค้าเป็นเรื่องใหญ่ เกี่ยวข้องกับอนาคตของตระกูลหม่าของเรา”

“ในช่วงเวลาสำคัญนี้ นายอย่าสร้างปัญหาให้ฉันนะ”

หม่าเทียนหมิงรีบรับประการว่า “พี่หลงไม่ต้องห่วง ฉินเทียนนั่นก็เป็นแค่นักเลงน้อยคนหนึ่ง”

“บีบเขาตาย ก็ง่ายเหมือนฆ่าแมลงตัวหนึ่ง ไม่มีคนสนใจหรอก”

พี่หลงพูดอย่างสงสัย “ฉินเทียน……ทำไมชื่อนี้ฟังดูแล้วคุ้นๆ?”

แต่เขาไม่ได้สนใจ พูดจบ ก็วางสายไป

“อาเหวินเป็นผู้ฝีมือดีที่มีชื่อเสียงในเจ็ดเมืองภาคใต้ ไอ้คนแซ่ฉิน ครั้งนี้ฉันจะให้นายตายไม่มีที่ฝังศพ!”

ในสายตาของหม่าเทียนหมิง เผยความชั่วร้ายอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ออกมา

ฉินเทียนกับหยางหลินกลับถึงอุทยานมังกร

หลังจากฟังความคิดของหยางหลินแล้ว ซูซูดีใจมาก

“พี่ ตอนนี้ฉันกำลังขาดคนที่ไว้วางใจได้มาช่วยฉันพอดี ฉันอยากให้พี่มาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็กลัวว่าพี่จะรู้สึกน้อยใจที่ทำงานให้ฉัน”

“ตอนนี้พี่มาได้ นั่นจะดีมากจริงๆ!”

“พี่ พรุ่งนี้ฉันจะพาพี่ไปคุ้นเคยกับบริษัท ตอนนี้ฉันมีตำแหน่งให้พี่ที่หนึ่ง พี่ดูสิว่าชอบมั้ย”

แน่นอนว่าหยางหลินแสดงความเต็มใจด้วยความตื่นเต้น

นอกจากนี้ เขาบอกเรื่องในเมืองจิ่นหูนั้นกับพ่อแม่อ้อมๆ เรื่องจัดการได้เสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์จากการช่วยเหลือของฉินเทียน

อีกฝ่ายไม่เพียงแต่คืนเงินกลับมา ยังชดเชยเพิ่มอีกหนึ่งล้านด้วย

หลี่เฟินและหยางเซินต่างก็ดีใจมาก

เรื่องนี้ เป็นระเบิดเวลาในใจพวกเขามาโดยตลอด

ครั้งนี้จำเป็นต้องมาหลบหนีหนี้ที่หลงเจียง ไม่กล้าบอกความจริงทั้งสองท่านด้วยซ้ำ

เกรงว่าทั้งสองท่านจะรับไม่ไหว

สิ่งที่พวกเขาบอกกับหยางเต๋อกวงและเจิงหงซิ่วคือมาเยี่ยมญาติอยู่สักพัก

ตอนนี้ ก้อนหินในใจได้วางลงสักที นอกจากนี้ ลูกชายสามารถเข้าร่วมบริษัทของซูซูได้ พวกเขาก็สบายใจมาก

ถึงพววกเขาจะซื่อแค่ไหน ก็ดูออกได้ว่า กำลังของฉินเทียน แข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาคิดไว้มาก

วันรุ่งขึ้น ซูซูและฉินเทียน พาหยางหลินมาถึงบริษัทด้วยตัวเอง

งานด้านเทคนิคอื่นหยางหลินก็ทำไม่ได้ แต่ว่าก่อนหน้านี้เขาทำธุรกิจเล็กๆ วิ่งไปวิ่งมา ด้านขยายธุรกิจค่อนข้างมีประสบการณ์

และแผนกที่ขาดคนมากที่สุดในตอนนี้ ก็คือโปรโมตร้านค้าออฟไลน์ของเนี่ยเจี้ยนเฉิง

การจะสร้างร้านค้าออฟไลน์ และยังจะขายโดยตรงทั้งหมด แหผืนใหญ่ขนาดนี้ ต้องใช้กำลังคนมากเกินไป

ปัจจุบัน ซูยู่กรุ๊ปกระจายโดยมีหน่วยเป็นเมืองอยู่

ยึดเมืองเป็นหน่วย และลงไปอีกเป็นเมืองระดับเมือง การจัดการแบบตารางแบบนี้

ปัจจุบันเมืองหนานเจียง เมืองเป่ยเจียง เมืองหัวตง เมืองฝูหลิงสาขาย่อยสี่เมืองนี้ได้จัดตั้งเสร็จแล้ว

ขั้นตอนต่อไป ถ้าอยากขึ้นไปทางเหนือ ต้องทะลุคอหอยของเมืองหยุนชวน ปัจจุบันงานถูกขวาง ส่วนหนึ่งคือถูกตระกูลร่ำรวยในท้องถิ่นเมืองหยุนชวนขัดขวาง

นอกจากนี้ก็คือ ไม่มีคนที่เหมาะสมที่จะส่งไปเป็นผู้คุมงานเมืองหยุนชวน

ตอนนี้ ซูซูอยากจะมอบภารกิจสำคัญนี้ให้กับหยางหลิน

แน่นอนว่าหยางหลินเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากที่เนี่ยเจี้ยนเฉิงคุยกับเขาแล้ว รู้สึกว่าเขาก็สามารถทำงานนี้ได้

ดังนั้นก็เข้างานเลย เนี่ยเจี้ยนเฉิงเป็นคนรับผิดชอบการฝึกอบรมด้วยตัวเอง บรรยายอย่างละเอียดเกี่ยวกับข้อควรระวังสำหรับการขายปลีกออฟไลน์

สามวันต่อมา หยางหลินรู้สึกว่าเขาเรียนรู้พอสมควรแล้ว มีความมั่นใจเต็มเปี่ยม จึงขอออกเดินทาง