บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 415

ในเวลานี้ รปภ.หลายคนที่ถูกฉินเทียนจัดการไปที่ด้านนอก ได้รวบรวมรปภ.อีกบางส่วน รวมๆมีหลายสิบคน

เข้ามาด้วยความโมโหรุนแรง

ในมือพวกเขาถืออาวุธ กัดฟันพูด “รองประธานซิน ไอ้นี่บุกรุกโดยภาระการ และยังทำคนของเราบาดเจ็บด้วย!”

“อย่าปล่อยเขาไปเด็ดขาด!”

“พวกเขามาหาเรื่องกันชัดๆเลย!”

พวกเขาพุ่งเข้ามาล้อมฉินเทียนและซูซูไว้รอบๆ

ซินเฉียงโกรธมาก เมื่อกี้กำลังมีความสุขอยู่ จู่ๆมีคนเตะประตูบุกเข้ามา เขาตกใจมากจริงๆ

ถึงตอนนี้หัวใจยังเต้นแรงตึกตัก

เขาก็คิดว่า มังกรอะไรข้ามแม่น้ำ ศัตรูมาหาถึงที่สักอีก

ที่แท้เป็นเพียงบริษัทเล็กๆที่มาจากหลงเจียง ขอร้องให้ฉันจัดการเรื่องให้?

เห็นว่าคนของตัวเองล้อมฉินเทียนไว้แล้ว ควบคุมสถานการณ์ไว้ เขาจึงตะโกนด่า

“ไอ้สารเลว!”

“แกคิดว่าแกเป็นใคร!”

“มีใครไหว้ยอดเขาแบบแกไหม? ฉันจะบอกแกให้ วันนี้ไม่ให้คำอธิบายที่สมบูรณ์กับฉัน ฉันฆ่าแกตายแน่!”

หญิงสวยยั่วคนนั้นก็ดึงสติกลับมาแล้ว

ป้ายบนหน้าอกเธอเขียนไว้ว่าเลขาหลี่รุ่ย

“รองประธาน ท่านไม่ต้องโกรธแล้ว รีบดื่มชาสงบอารมณ์หน่อย”

“ไอ้พวกที่มาจากที่เล็กๆแบบนี้ ไม่เคยเห็นโลกภายนอก ไม่จำเป็นต้องไปถือสากับพวกเขาหรอก”

“ฉันมีงานยังรายงานไม่เสร็จ ท่านรีบให้คนไล่พวกเขาออกไปเถอะ พวกเรามารายงานกันต่อ”

ซินเฉียงพ่นลมหายใจ นั่งบนเก้าอี้เถ้าแก่อีกครั้ง ตาอดไม่ได้ที่จะมองลอยไปบนตัวซูซู พูดเยาะเย้ย “เธอก็มาจากซูยู่กรุ๊ปเหรอ?”

ซูซูพ่นลมแล้วพูดอย่างอดทน “ใช่ ฉันชื่อซูซู”

“ฉันก็คือประธานของซูยู่กรุ๊ป”

“ที่แท้เธอก็คือประธานคนสวยคนนั้นนั่นเอง” ในตาซินเฉียงมองดูแปลกๆ พูดเยาะเย้ย “ก่อนหน้านี้จากซูยู่กรุ๊ปพวกเธอเคยมายื่นจดหมายแนะนำที่หอการค้าเราหลายครั้งแล้ว”

“ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ดูแล แต่ได้ยินมาว่าจากซูยู่กรุ๊ปพวกเธอมีปัญหาด้านความน่าเชื่อถือ”

“เพื่อระเบียบความเรียบร้อยของธุรกิจในท้องถิ่น บริษัทอย่างพวกเธอ พวกเราไม่ปล่อยให้เข้ามาหรอก”

“แต่ว่า—— ”

เขาเปลี่ยนคำพูด พูดว่า “ในเมื่อประธานซูมาด้วยตัวเองแล้ว แน่นอนว่าฉันจะต้องให้หน้าหน่อย”

“ประธานซู ให้ไอ้นี่ออกไป พวกเรามาคุยกันตามลำพังดีไหม?”

ซูซูเห็นสายตาที่ซินเฉียงมองตัวเองนั้น เต็มไปด้วยความคิดชั่วร้าย เธอพูดหน้าบึ้ง “เขาชื่อฉินเทียน เป็นสามีของฉัน”

“รองประธานซินมีอะไรจะพูด เราก็คุยกันตรงนี้เลย”

“ขอแค่คุณอนุญาตให้ซูยู่กรุ๊ปเราเข้าร่วม ฉันให้สามีฉันขอโทษคุณได้”

“สามีเธอ?” ในตาซินเฉียงมีความอิจฉาเผยออกมา เขาเปลี่ยนสีหน้าอีกครั้ง แล้วกัดฟัน “ได้!”

“แต่ว่า ไอ้คนแซ่ฉินรุกรานฉัน ฉันจะเอาแขนข้างหนึ่งของเขา!”

เขาหยิบมีดสั้นออกมาจากลิ้นชัก แล้วโยนไปตรงหน้าฉินเทียน พูดอย่างเย็นชาว่า “ตัดมือลงมา เราค่อยมาคุยต่อ!”

บนหน้าซูซูเต็มไปด้วยความโกรธ กัดฟันพูด “เรื่องนี้ถึงสามีฉันจะหุนหัน แต่ว่าก็เป็นเพราะรปภ. ของคุณหาเรื่องก่อน!”

“รองประธานซินพวกคุณจะไร้เหตุผลแบบนี้ไม่ได้นะ?”

“เธอพูดเหตุผลกับฉันเหรอ?” ซินเฉียงยิ้มเยาะเย้ยต่อหน้าผู้คน ดึงเลขาหลี่รุ่ยนั่งบนต้นขา เขาตบขาอีกข้างหนึ่ง แล้วพูดว่า “เธอมานั่งตรงนี้ ฉันจะพูดเหตุผลกับเธอดีๆ”

“ประธานซู ว่ายังไง?”

“คุณ——” ซูซูโกรธจนหน้าเขียว

ด้านหลัง รปภ.เหล่านั้นก็หยอกล้อขึ้นมา

“คนสวยซู อยากมาทำธุรกิจที่อวิ๋นชวนเหรอ? งั้นต้องทำให้รองประธานซินเราพอใจก่อน”

“รีบไปเถอะ รองประธานซินพวกเราไม่ดีกว่าสามีเธอตรงไหน?”

“สามีเธอก็เป็นแค่ไอ้หน้าอ่อนเท่านั้น ดูดีแต่ใช้งานไม่ได้”