บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 430

สิบคนที่ได้รับบาดเจ็บไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ก็ไม่เต็มใจที่จะโดดเดี่ยว พวกเขาเล็งไปที่ฉินเทียนด้วยหน้าไม้ในมือและเหนี่ยวไก

ลูกศรหน้าไม้สิบลูก ถูกปล่อยมาก่อนหน้านักฆ่าเหล่านั้น ยิงมาทางฉินเทียน

ฉินเทียนยื่นมือออกมา คว้าลูกศรหน้าไม้ทั้งสิบ เอาไว้ในมือของเขา

จากนั้น ก็โยนมันออกไป

เหมือนเทพธิดาที่โปรยดอกไม้

ลูกศรหน้าไม้สิบลูก ถูกยิงกลับด้วยความเร็ว ที่เร็วกว่า

เหนือหุบเขา มีเสียงกรีดร้องออกมามากมาย พวกที่ยิงธนูหน้าไม้ ล้มลงกับพื้นพร้อมกัน

ในเวลานั้นเอง นักฆ่ายี่สิบคน รีบเข้ามาใกล้

ด้านหน้ามีผู้ชายมีเครา ถือดาบสามคมอยู่ในมือ แทงเข้ามาที่หน้าอกฉินเทียน ราวกับงูพิษ

ใบหน้าของฉินเทียนไม่แสดงอารมณ์ ร่างกายของเขาเป็นประกาย คว้าดาบสามคมแล้วแทงออก

เสียงกรีดร้องดังขึ้น ชายมีเคราก็ล้มลงกับพื้น กุมขาของเขาไว้ ทันใดนั้นเลือดของเขาก็ไหลออกมา

รอบๆ นักฆ่าคนอื่นๆ ก็พุ่งไปที่ด้านหน้าเช่นกัน พวกเขาชะงักไปครู่หนึ่ง กวัดแกว่งอาวุธมีคมทุกชนิด ฟาดฟันอย่างรุนแรงที่ฉินเทียน

ฆ่า!

กล้าแตะต้องพี่น้องฉัน ฉันจะให้พวกนายชดใช้ด้วยเลือด!

ร่างกายของฉินเทียน สั่นไหวและดาบสามคมในมือของเขา คาดเดาได้ยาก

ทิ้งรอยเลือดไว้ในร่างของฆาตกรเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง

เขาไม่ได้มุ่งไปที่จุดสำคัญ ฆ่าพวกเขาโดยตรง แต่กลับทำให้พวกเขาเสียเลือดอย่างช้าๆ

ในเวลาเพียงไม่กี่นาที ภายใต้การโจมตีของฉินเทียนราวกับสายลม การโจมตีที่ไม่แน่นอน นักฆ่ามากกว่ายี่สิบคนล้มลงกับพื้น

เลือดที่ไหลออกจากร่างกายของพวกเขาเปื้อนไปทั่วหิมะบนพื้น

มองไป ก็ดูเหมือนดอกบ๊วย จะเบ่งบานบนหิมะ

จนถึงตอนนี้ นักฆ่าที่สิ้นหวังเหล่านี้ ได้เรียนรู้ถึงความสยองขวัญของเจ้าของวิหารเทพคนนี้แล้ว

พวกเขาปิดบาดแผล มองไปที่ฉินเทียนด้วยความหวาดกลัว

ตอนนี้ชีวิตของพวกเขาอยู่ในมือของฉินเทียน เพียงแค่ฉินเทียนต้องการเขาก็สามารถเอาไปได้ทุกเมื่อ

เป็นไปตามคาดฉินเทียนไม่ได้โจมตีต่อ ราวกับว่าพวกเขา เป็นเพียงแค่อาหารเรียกน้ำย่อยในสายตาของเขา

เขาเยาะเย้ย ในที่สุดก็มองไปที่ปรมาจารย์พิษที่ยืนอยู่บนที่สูง

นี่เป็นครั้งที่สองที่ได้พบกัน

ครั้งแรก อยู่ในทะเลทรายซาฮารา ทว่าครั้งนั้น ระยะห่างมันไกลกันมาก

ฉินเทียน เหลิ่งหยุนและคนอื่นๆ ถูกขังอยู่บนเขา ปรมาจารย์พิษและกลุ่มต่อต้านผู้ปกครองท้องถิ่นที่เขาชุมนุมกันอยู่ที่เชิงเขา

ในระยะทางที่ห่างกันมากกว่าหนึ่งพันเมตร ฉินเทียนไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ของปรมาจารย์พิษได้ชัดเจน

ตอนนี้เนื่องจากปรมาจารย์พิษคลุมไปด้วยเสื้อคลุมสีดำ ฉินเทียนยังคงไม่สามารถมองเห็นรูปร่างหน้าตาของเขาได้ชัดเจน

แต่ว่า เขาสามารถมองเห็นดวงตาของเขาได้อย่างชัดเจน

นัยน์ตาสีฟ้าคู่หนึ่ง เผยแววตาแปลกๆ

ดวงตาสีฟ้าแปลกๆ คู่นี้กำลังเฝ้าดูฉินเทียนอยู่

ในที่สุด เขาก็พูดออกมา

“ราชาฉิน นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ”

“ตอนนี้ฉันสามารถแสดงความยินดีกับนาย ที่ผ่านการทดสอบ”

อืม?

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ปรมาจารย์พิษดูไปแล้ว ก็เหมือนจะไม่ได้น่ากลัวเลย

เขาไม่ได้กังวลว่าจะถูกเขาฆ่าเหรอ?

ยิ่งไปกว่านั้น ผ่านการทดสอบหมายความว่าอย่างไร?

เมื่อเห็นฉินเทียนงงงวย ปรมาจารย์พิษก็ยิ้มอย่างลึกลับ: "ตอนนี้ ในนามขององค์กรของฉันที่อยู่เบื้องหลัง ฉันขอเชิญนายเข้าร่วมกับเราอย่างเป็นทางการ"

"ฉินเทียน ฉันรู้ข้อมูลทั้งหมดของนาย รวมทั้งนายเป็นลูกชายที่ถูกทอดทิ้งของตระกูลฉินแห่งซีเป่ย"

“นายกำลังช่วยภรรยาของนายทำธุรกิจ พัฒนาจุดแข็งในหลงเจียง และนายก็ต้องการปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาในแบบที่ตระกูลฉินเทียบไม่ติด ใช่ไหมล่ะ?”

“เชื่อฉันเถอะ เพียงแค่นายเข้าร่วมองค์กรที่อยู่เบื้องหลังของฉัน ทุกสิ่งที่นายต้องการ จะได้รับในเวลาไม่กี่นาที”

สิ่งนี้ทำให้เขาโกรธเป็นอย่างมาก

“ไอ้ฉินเทียน!”

“พูดดีๆ ไม่ฟัง ต้องให้ใช้กำลัง！”

ด้วยเสียงคำราม เขากระโดดขึ้นราวกับว่าวสีดำ พุ่งเข้ามาหาฉินเทียน

มือที่ซ่อนอยู่ในชุดคลุมสีดำยื่นออกมา ถือดาบยาวสีน้ำเงินอยู่ในมือ

“พี่ใหญ่ มีดของเขามีพิษ ระวัง!”

เฉินเอ้อร์กั่วและเนี่ยชิงหลง ซึ่งอยู่ห่างไกลจากก้นหุบเขา รู้สึกถึงกลิ่นอายแปลกๆ ของใบมีด พวกเขาอดไม่ได้ที่จะเอ่ยเตือน

ดวงตาของฉินเทียนเข้มขึ้น ก่อนหน้านั้น เขารู้เพียงว่าปรมาจารย์พิษนั้นใช้พิษได้ดีมาก

คิดไม่ถึงว่า เทคนิคการใช้ดาบและการเคลื่อนไหว ก็ยอดเยี่ยมอย่างไม่แพ้กัน

ดาบยาวในมือของเขา ไม่เพียงแต่ใช้แก่นแท้ของวิชาดาบตะวันออกเท่านั้น แต่ยังรวมเอาศาสตร์แห่งดาบดั้งเดิมจากที่อื่นด้วย

นอกจากนี้ใบมีดยังมีพิษร้ายแรง เพียงแค่บาดลงที่เนื้อโดยไม่ได้ตั้งใจ มันก็จะเป็นอันตรายถึงชีวิตในทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉินเทียนเผชิญกับการต่อสู้เช่นนี้ เขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากใช้กลยุทธ์ในการป้องกัน

โบกดาบสามคมในมือ พรึ่บ ในความว่างเปล่า มีดแปดเล่มเชื่อมต่อกันในคราวเดียว

หลังจากที่ทั้งสองคนเหยียบพื้นดิน ปรมาจารย์พิษก็ตะโกนว่า “เข้ามาอีก!”

เขายังรู้สึกหงุดหงิดจริงๆ ฉินเทียนไม่สนใจที่จะเข้าร่วมองค์กรเบื้องหลังเลย กลับหลอกถามเขามาตั้งนาน

ตอนนี้ เขาจะฆ่าฉินเทียนด้วยดาบ!

ฉินเทียนไม่ได้พูดอะไรออกมา หลบอยู่บนหน้าผาที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ

มีดของปรมาจารย์พิษ ตัดน้ำแข็งและคลื่นหิมะรอบตัวเขา

เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถสัมผัสแม้แต่เสื้อผ้าของฉินเทียนได้ ปรมาจารย์พิษก็อดไม่ได้ที่จะหยุด ดวงตาสีฟ้าของเขาจ้องไปที่ฉินเทียนเต็มไปด้วยความโกรธ

ฉินเทียนหัวเราะเยาะก่อนจะพูดว่า "มีความสามารถแค่นี้เองเหรอ?"

“ต่อจากนี้ ถึงตาฉันแล้ว”

พูดจบ ดาบสามคมในมือของเขา ที่ดูเหมือนจะเบามาก แทงไปทางปรมาจารย์พิษ