บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 467

วันถัดมา ฉินเทียนนอนตื่นสายและยากที่จะได้พบ เป็นเพราะเขานั้นฝันถึงซูซูและใช้ชีวิตผ่านคืนผ่านวันด้วยความสุขที่ไม่ต้องแคร์ผู้ใด

กระทั่งถูกเสียงเคาะประตูปลุกให้ตื่นด้วยความตกใจ

“ฉินเทียน นายตื่นหรือยัง?”

“ฉันเถียหลินเฟิง”

ฉินเทียนรีบย่างเท้าลงบนพื้นและตรงไปเปิดประตู

ด้านข้างเถียหลินเฟิง มีอู๋เทียนสง หลี่เฉิงหนานและหลิวชั่นยืนอยู่

เถียหนิงซวงก็อยู่ด้วยเช่นกัน

เมื่อเห็นว่าฉินเทียนยังคงสวมชุดนอนอยู่และผมของเขายุ่งเหยิงเล็กน้อย เถียหนิงซวงพลันแลบลิ้นออกมาพร้อมกับทำหน้าตาเหยเก

ฉินเทียนรู้สึกละอายเล็กน้อย เขารีบเอ่ย “พวกนายนั่งก่อน”

“ฉันขอเวลาจัดการตัวเองหน่อย”

เมื่อกลับมายังห้องนอน เขาอาบน้ำ สระผม แปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย

จากนั้นเดินไปยังห้องรับแขก เห็นสีหน้าจริงจังของทุกคน เขาก็อดไม่ได้ที่เอ่ย “เจ้าสมาคมเถีย เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

“พวกคุณวางใจได้ เรื่องนักออกแบบ ผมได้ให้คนไปเตรียมการไว้แล้ว”

“เชื่อว่าในไม่ช้านี้จะต้องมีผลลัพธ์อย่างแน่นอน”

อู๋เทียนสงไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นยื่นหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งให้แก่ฉินเทียน

“นี่คือหนังสือพิมพ์ฉบับเช้าวันนี้ ตอนนี้ เป็นไปตามคาดการณ์ คนในเมืองจิ่นหูน่าจะรู้หมดแล้ว”

“ตระกูลหยางนั้นมีการเตรียมพร้อมล่วงหน้าแล้ว คุณฉิน คุณเตรียมการจะทำอย่างไร?”

ฉินเทียนรีบกวาดสายตามอง เห็นเพียงข้อความพาดหัวข่าว ตัวอักษรพาดหัวข่าวนั้นมีขนาดใหญ่มาก เขียนไว้ว่า : หยางกวงเรียลเอสเตทดาวเด่นของเมือง ร่วมมือกับนักออกแบบที่มีชื่อเสียงระดับโลกคุณแอนโทนี่ สร้างสถานที่สำคัญแห่งใหม่บริเวณริมที่ดินหรูอี้

หัวข้อย่อยคือ : สร้างสถานที่สำคัญแห่งใหม่ ไม่เพียงแต่จะทำให้เมืองจิ่นหูนั้นมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่ยังกลายเป็นภาพลักษณ์ใหม่ให้แก่เมืองทั้งเจ็ดทางใต้อีกด้วย

ด้านล่าง เป็นภาพหยางคุนกำลังพูดคุยเจรจากับชายชาวต่างชาติ

“แอนโทนี่？” ฉินเทียนรู้สึกคุ้นเคยกับชื่อนี้อยู่เล็กน้อย อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

อู๋เทียนสงเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ “นักออกแบบหน้าใหม่ไฟแรงที่กำลังฮอตฮิตในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้”

“เขาเพิ่งได้รับรางวัลใหญ่ระดับนานาชาติ”

“เดิมทีผมเองก็คิดอยากจะแนะนำคุณฉินให้ไปพบกับเขา แต่ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่าหยางคุนนั้นจะแย่งตัวไปเสียก่อน”

“ระดับความว่องไวของพวกเขานั้นรวดเร็วเกินไป”

เถียหลินเฟิงขมวดคิ้วพลางเอ่ย “ตอนนี้ตระกูลหยางปล่อยข่าวนำไปก่อนหนึ่งก้าว สถานการณ์ก็ไม่เอื้ออำนวยต่อเราเป็นอย่างมาก”

“เรื่องเร่งด่วนที่ต้องจัดการให้ทันเวลา นอกจากพวกเราจะต้องหานักออกแบบที่มีชื่อเสียงมากยิ่งกว่าแอนโทนี่”

“ยังโชคดีที่เหลือเวลาอีกหนึ่งเดือน น่าจะทันเวลา”

อู๋เทียนสงคิดจะเอ่ยบางอย่าง โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เขารีบรับสายโทรศัพท์ หลังจากที่ฟังปลายสายกล่าว เขาอ้าปากค้าง

“เป็นโทรศัพท์จากสำนักงานคณะกรรมการก่อสร้างที่ดินหรูอี้ พวกเขากล่าวว่าเนื่องด้วยสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป การประชุมคัดเลือกการออกแบบจะจัดขึ้นในอีกสิบวัน”

“เมื่อถึงเวลานั้น ถ้าหากพวกเราไม่สามารถยื่นแบบร่างการออกแบบให้พวกเขาพอใจได้ เช่นนั้นแล้วคุณสมบัติการก่อสร้างที่ดินผืนนั้นก็จะยกให้แก่ผู้อื่น”

สิบวัน?

เมื่อได้ยินข่าวเช่นนี้ ทุกคนต่างตื่นตะลึง

เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเสียจริง!

หลิวชั่นเอ่ยอย่างขุ่นเคือง “รัฐบาลไร้ความน่าเชื่อถือ นี่เห็นได้อย่างชัดเจนว่ากำลังเข้าข้างตระกูลหยาง”

“ตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเรานั้นยังไม่ได้สามารถหานักออกแบบได้ ต่อให้หาได้ก็ตาม เวลาน้อยขนาดนี้ จะให้ออกแบบมาดีได้อย่างไร!”

“นี่มันจะกลั่นแกล้งกันเกินไปแล้ว!”

ขณะนั้นทุกคนต่างมองหน้ากันและหันไปมองฉินเทียนอย่างเป็นกังวล

สีหน้าของฉินเทียนเองก็เผยให้รู้สึกถึงเคราะห์ร้าย

ถ้าหากเป็นเรื่องดาบเรื่องปืน ศัตรูแบบใด เขามั่นใจว่าเขาสามารถจัดการได้อย่างง่ายดาย

ทว่าตระกูลหยางเล่นแบบนี้ ถึงแม้ว่าจะเป็นกลโกงไปเสียหน่อย แต่อย่างไรเสียก็อยู่ในประเภทของการแข่งขันทางการค้า ทำให้เขารู้สึกไร้ศักยภาพเล็กน้อย

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขากดหมายเลขโทรศัพท์โทรหาราชาหมู เอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ “เรื่องที่ฉันให้นายไปจัดการเป็นไงบ้าง?”

ราชาหมูเต็มไปด้วยความคับข้องใจ “บอส ฉันกำลังจะรายงานเรื่องนี้ให้บอสพอดีเลย”

“ซาโรผู้นั้นไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์กันเกินไปหน่อยแล้ว”

“ซาโร?” ฉินเทียนชะงักงัน

“ใช่แล้ว”

“เขาเป็นบิดาแห่งสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ ได้รับรางวัลพริตซ์เกอร์”

ฉินเทียนยิ้มอย่างขื่นขมและเอ่ย “ระดับอย่างซาโร การพึ่งพาเงินนั้นไม่สามารถใช้การอะไรได้”

“ไร้หนทาง ทำได้เพียงแค่ฉันต้องไปด้วยตัวเอง”

“หนิงซวง เธอจองตั๋วเครื่องบินไปออสเตรเลียให้ฉันเดี๋ยวนี้”

“รับทราบ!” เถียหนิงซวงตอบรับทันใด เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เม้มริมฝีปากและเอ่ย “ให้ฉันไปกับบอสด้วยไหม”

“เอ่อคือ ฉันเป็นบอดี้การ์ดใช่ไหมล่ะ ฉันก็ควรจะปกป้องความปลอดภัยของบอส”

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว หันไปทางเถียหลินเฟิง คิดอยากจะให้เถียหลินเฟิงพูดเกลี้ยกล่อม

ใครจะไปรู้ เถียหลินเฟิงหัวเราะยกใหญ่และเอ่ย “คุณฉิน คุณไม่ต้องหันมาถามผม”

“ลูกสาวโตแล้ว ไม่ฟังคำพูดของผู้เป็นพ่อหรอก”

“อีกอย่าง ตอนนี้เธอก็เป็นคนของคุณ”

หลังจากพูดจบ ดูเหมือนเขาจะรู้สึกว่าไม่เหมาะสมจึงเอ่ยเสริมอีกประโยคหนึ่ง “เป็นบุคคลคำสาปสวรรค์ของคุณ”

ได้ยินเช่นนี้ อู๋เทียนสง หลี่เฉิงหนานและหลิวชั่นต่างก็เผยรอยยิ้มประหลาด

เขารู้สึกยินดีบนความทุกข์ของผู้อื่นและแอบรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย

แทบรอไม่ไหวที่จะเป็นเหมือนกับเถียหลินเฟิง มีลูกสาวคนหนึ่งที่มากความสามารถพร้อมด้วยความงดงามเหมือนกับเถียหนิงซวงและได้กลายเป็นคนของฉินเทียน

“เอาเถอะ”

“ทางที่ดีเธอก็รีบหน่อย ระยะเวลากระชั้นชิด พวกเราไปเที่ยวบินที่เร็วที่สุดกัน”

ฉินเทียนเอ่ยอย่างหมดหนทาง

“รับทราบค่ะ!” เถียหนิงซวงจากไปด้วยความตื่นเต้น

ในไม่ช้า เถียหนิงซวงก็ได้จองเที่ยวบินเสร็จเรียบร้อย

ฉินเทียนและเธอออกจากโรงแรมภายใต้การคุ้มกันของทุกคน

เมื่อมาถึงลานจอดรถ เตรียมที่จะขึ้นรถ เสียงเครื่องยนต์คำรามจากระยะไกล รถสปอร์ตโดดเด่นคันหนึ่งขับมาจอดตรงหน้า

จากนั้นเปิดประทุนอย่างเชื่องช้า ที่นั่งเบาะคนขับนั้นคือหยางคุน

ที่นั่งด้านข้างคนขับคือชายผมบลอนด์รูปร่างสูงใหญ่ ดูแล้วน่าจะเป็นแอนโทนี่ที่ถูกตีพิมพ์ลงบนหนังสือพิมพ์

เขามาทำอะไร? ใบหน้าของฉินเทียนนั้นมืดมนลง