บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 472

ฉินเทียนมองดูผู้หญิงคนนั้นช่วยพยุงซาโรขึ้นรถคลาสสิก เธอเข้าไปฝั่งที่นั่งคนขับ สตาร์ทรถ และขับออกนอกเมืองไปอย่างช้าๆ

เขารู้สึกแปลกในใจ

ถ้าต้องย้ายเพราะตน ตนก็รู้สึกไม่สบายใจจริงๆ

ก็แค่การออกแบบเดียวไม่ใช่เหรอ ไม่จำเป็นต้องหนีเลย

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เขาก็เตรียมที่จะรีบตามไปบอกซาโรว่าไม่ต้องหลบหนี

เขาจะรีบไปทันที และต่อไปจะไม่มารบกวนอีก

แต่เมื่อออกมาจากประตู ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ในตอนนั้นสีหน้าของซาโรดูเศร้าเล็กน้อย และในตะกร้าในมือของหญิงสาวมีกิ่งดอกไม้และผลไม้สด

ดูเหมือนจะไปเซ้นไหว้ใครมากกว่า

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ฉินเทียนก็ควบคุมความเร็วของเขาและเดินตามหลังไป

ความเร็วของรถนั้นสม่ำเสมอ มันค่อย ๆ ออกจากเมืองและขับไปตามแนวชายฝั่งประมาณสิบกิโลเมตร ที่นี่ไกลมากแล้ว

ในตอนกลางวันคนก็มาน้อย

รถถูกจอดไว้ที่ฝั่ง หญิงสาวคนสวยถือตะกร้า และพยุงซาโรค่อยๆเดินทีละก้าวไปที่ชายหาด

ลมทะเลค่อนข้างแรง และชุดของผู้หญิงคนนั้นปลิวไปตามร่างกายของเธอ รูปร่างของเธอดูแล้วสัดส่วนดีมาก

ตามที่คาดคิด

พวกเขาน่าจะมาที่ชายหาดเพื่อสักการะญาติของพวกเขา

แน่นอนว่าเวลานี้ไม่เหมาะที่จะวิ่งไปขอให้ออกแบบแผนผังให้ แต่ฉินเทียนไม่อยากพลาดโอกาสที่จะได้เจอซาโรในครั้งนี้

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง เขาก็เอนหลังลงบนหินก้อนใหญ่อย่างเงียบ ๆ แสร้งทำว่าเจอกันโดยบังเอิญ

ภายใต้ลมทะเลและแสงจันทร์ หาดทรายอันเงียบสงบ หญิงคนนั้นปูผ้าผืนหนึ่งลงบนพื้น หยิบของในตะกร้าออกมาแล้ววางอย่างระมัดระวัง

ในหมู่สิ่งของเหล่านั้นมีไวน์แดงหนึ่งขวดและแก้วสองแก้ว

“อลิส ขอบคุณที่ทำทุกอย่างเพื่อฉัน”

“ถ้าเดลลารู้ก็จะต้องตื้นตันแน่ๆ ”ซาโรกล่าวอย่างจริงใจ

ฉินเทียนคิดว่าผู้หญิงจากอาณาจักรมังกร มีชื่อเป็นภาษาอังกฤษว่าอลิส

แต่ใครคือเดลลา?

ได้ยินเพียงเสียงกระซิบของอลิสเท่านั้น: “ท่านอาจารย์ เมื่อเทียบกับสิ่งที่ท่านทำ สิ่งที่ฉันทำไปนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก”

“ฉันรู้ว่าการตายของภรรยาคุณทำให้คุณเสียใจมาก และโทษตัวเอง”

“อย่างไรก็ตาม คุณประกาศเกษียณเพื่อภรรยาของคุณ และใช้เวลาทั้งคืนที่นี่กับเธอในช่วงเวลานี้ของทุกปี”

“เธออยู่บนสวรรค์ ก็จะรับรู้ถึงความรักอันลึกซึ้งของคุณแน่นอน"

อาจารย์ ภรรยา?

ฉินเทียนตกตะลึง!

ปรากฎว่าอลิสคนนี้ก็เหมือนกับแอนโทนี่เป็นลูกศิษย์ของซาโรด้วย เดลลาที่ตายแล้ว ซึ่งเป็นภรรยาของซาโร

นอกจากนี้ซาโรเกษียณก็เพราะภรรยาของเขาเสียชีวิต

เห็นดวงตาคู่นั้นของชายชราซาโรได้จากระยะไกลว่ามีน้ำตาไหลออกมา ฉินเทียนก็ประทับใจในความรักที่จริงใจนี้มาก

หลังจากนั้นซาโรและอลิสก็ยังพูดบางอย่างด้วยเสียงต่ำ ล้วนเกี่ยวกับเดลลา

ฉินเทียนรู้ดีว่าไม่ว่าในด้วยเหตุใด เขาก็ไม่ควรจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป

ด้านหนึ่งเขาไม่ควรฟังความเป็นส่วนตัวของคนอื่นลับหลัง

นอกจากนี้ เขาจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าซาโรในคืนนี้ เพื่อไม่รบกวนผู้อื่นในช่วงเวลาอันศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ ด้วยเรื่องทางโลก

เมื่อเทียบกับผู้เคร่งศาสนอย่างซาโร เขายังรู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนธรรมดาคนหนึ่ง

เขาตัดสินใจ ว่าจะไปเยี่ยมซาโรอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ และนำเรื่องที่จะขอร้องไปพูดคุย

หากซาโรยังคงไม่ยอม เขาจะกลับทันทีโดยไม่พูดอะไรอีก

ที่ดินหรูอี้นั้น ไม่เอาแล้ว

ขณะที่เขากำลังจะจากไปอย่างเงียบ ๆ เขาได้ยินอลิสกระซิบมาแต่ไกล: “ท่านอาจารย์ ตามกฎเก่า ฉันจะให้เวลากับท่านกับอารจารย์แม่”

“อย่าดื่มไวน์เยอะนะ "

“ฉันจะไปรอท่านในรถ”

ด้วยสายตาที่ดุร้าย พวกเขากระโดดลงไปที่ชายหาดและรีบตรงไปที่ซาโรที่อยู่ริมทะเล

“พวกคุณเป็นใคร?”

“อย่ามารบกวนอาจารย์!”

ประตูรถคลาสสิกถูกผลักเปิดออก อลิสกระโดดลงไปพร้อมกับตะโกนเสียงดัง

เธอไม่ได้นอนจริงๆ

เมื่อได้ยินเสียงนั้น เขาหันกลับมาและเห็นสาวสวย รูปร่างได้สัดส่วน ดวงตาของฆาตกรทั้งสองเป็นประกายขึ้นทันที

ในเวลานี้ซาโรที่อยู่ไกลออกไปก็ถูกรบกวนด้วย เขาพูดเสียงดังว่า "อลิส เกิดอะไรขึ้น"

เมื่อรู้สึกไม่ดีเขาก็รีบเดินออกไป

นักฆ่าสองคนมองหน้ากัน ยื่นมือออกไปพร้อมกัน หยิบปืนของตนออกมา

ชายผิวดำหัวล้านเล็งปืนในมือไปที่ซาโร

คนผมสีบลอนด์เล็งไปที่อลิส

“อย่าขยับ"

“ไม่อย่างนั้นฉันยิงแน่”

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทำให้ซาโรและอลิสตกตะลึง

“พวกคุณเป็นใคร อยากจะทำอะไร” อลิสถามด้วยความตกใจ

ซาโรยังคงพูดด้วยเสียงดัง: "พวกแกจะมาปล้นเงินเหรอ?”

“ฉันจะให้เงินทั้งหมดของฉัน ถ้าพวกแกไม่ทำร้ายเรา!”

นักฆ่าผิวดำถ่ายรูป และมองไปที่ซาโรแล้วยิ้ม: "ซาโร ห้าล้านเหรียญ อยู่ในมือแล้ว"

ชายผิวขาวผมบลอนด์ ในตาสีฟ้ายิ้มและพูดว่า "ยังมีสาวสวยเป็นของรางวัลอีก"

“เพื่อน อย่าเพิ่งฆ่าเขาสิ”

เขามองไปที่อลิส กลืนน้ำลาย แล้วพูดว่า "มีคนใช้เงินห้าล้านเหรียญเพื่อซื้อชีวิตของเขา"

“ถ้าไม่อยากให้เขาตายก็ได้ ฟังคำสั่งของฉัน ถอดเสื้อผ้าออกซะ”