บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 483

“ขยายคำสาปสวรรค์ ?” ได้ยินคำพูดจากฉินเทียน ดวงตาของฉานเจี้ยนก็สว่างจ้า เขาเอ่ยด้วยความตื่นเต้น : “เจ้าสำนัก คุณเตรียมที่จะทำยังไงครับ ?”

ฉินเทียนพูดแผนการที่อยู่ภายในใจออกมา ภายใต้สายตาที่รอคอยของทุกคน

“ก่อนอื่น ผมอยากแบ่งคำสาปสวรรค์ออกเป็นสามหน่วย โดยแยกเป็นทีมฝึก ทีมปฏิบัติการและทีมแนวหลัง”

“ทีมฝึก ประกอบด้วยลุงฉาน พี่หวูฉางและพี่ชุยหมิง โดยให้ลุงฉานเป็นคนรับผิดชอบ พี่หวูฉางและพี่ชุยหมิงเป็นรองหัวหน้าทีม ช่วยงานของลุงฉาน”

“งานฝึกจากนี้ หลัก ๆ ให้พวกคุณมาวางแผนให้สำเร็จ”

“คนที่ฝึกแล้ว จัดสรรไปที่ทีมปฏิบัติการ กลับไปนำแต่ละหัวหน้าทีมย่อย”

ฉานเจี้ยนพยักหน้า พลันบอก : “เรื่องนี้ไม่มีปัญหา”

“ผมยินดีที่จะอยู่รักษาการณ์ที่กองบัญชาการใหญ่”

เถียหนิงซวงคิดถึงอะไรได้ จึงเอ่ยด้วยความตื่นเต้น : “พี่เทียน เมื่อกี้พี่บอกว่า แต่ละหัวหน้าทีมย่อยของทีมปฏิบัติการ ความหมายของพี่ เราจะไม่ได้มีแค่ทีมปฏิบัติการเดียวงั้นเหรอ ?”

ฉินเทียนพยักหน้าแล้วเอ่ย : “ฉันคิดแบบนี้ แบ่งทั้งหมดเป็นห้าทีมปฏิบัติการย่อย ตามลูกมือในตอนนี้”

“ทีมปฏิบัติการหมายเลขหนึ่ง เหล่าหม่าเป็นหัวหน้าทีม”

“ทีมปฏิบัติการหมายเลขสอง เถียหนิงซวงเป็นหัวหน้าทีม เหมยหงเซว่เป็นรองหัวหน้าทีม”

“ทีมปฏิบัติการหมายเลขสาม เถียปี้เป็นหัวหน้าทีม”

“ทีมปฏิบัติการหมายเลขสี่ ถงชวนเป็นหัวหน้าทีม”

“ทีมปฏิบัติการหมายเลขห้า อะเปินเป็นหัวหน้าทีม เถียเจี้ยงเป็นรองหัวหน้าทีม”

“ส่วนหลังจง นายเข้าทีมแนวหลัง ช่วยเหลืองานบูซาน”

“พี่ใหญ่บูซาน ตอนนี้ ผมเชิญพี่เข้าสู่ทีมคำสาปสวรรค์ รับผิดชอบงานหัวหน้าทีมแนวหลังอย่างเป็นทางการ พี่เต็มใจหรือเปล่า ?”

บูซานเอ่ยด้วยความตื่นเต้น : “ขอบคุณพี่เทียนมากครับ !”

“ผมเต็มใจมาก ! ผมจะช่วยเหลือทุกคน และทำงานแนวหลังทุกอย่างให้ดีอย่างแน่นอนครับ”

ฉินเทียนพยักหน้าแล้วเอ่ย : “ทุกคนมีความเห็นไหม ?”

เถียหนิงซวงยิ้มเอ่ย : “นึกไม่ถึงว่าเราจะสามารถเป็นหัวหน้าทีมกับรองหัวหน้าทีม ไม่เพียงไม่มีความเห็น ยังดีใจมากด้วย”

“แต่ว่านะพี่เทียน สมาชิกทีมเราอยู่ที่ไหนเหรอ ?”

ฉินเทียนยิ้มเอ่ย : “ตอนนี้เพียงแค่แบ่งรูปแบบ พวกเธอไม่มีลูกน้อง พึ่งแค่ตัวเอง”

“ส่วนสมาชิกทีม พวกเธอสามารถเลือกเอง และสามารถให้บูซานประกาศรับสมัครจากสังคมได้”

“คนที่มาใหม่ ทั้งหมดมอบให้ทีมฝึก ก็คือลุงฉาน พี่หวูฉางและพี่ชุยหมิงรับผิดชอบการฝึกซ้อม หลังจากได้มาตรฐาน ค่อยจัดสรรไปในทีมย่อยพวกเธอ โดยให้พวกเธอนำ”

“จากนั้นขยายทีมของเรา ทีมฝึกและทีมแนวหลังก็สามารถเพิ่มกำลังคนได้เช่นกัน”

ได้ยินการจัดการแบบนี้ แม้กระทั่งชุยหมิงที่ปกติเงียบขรึมไม่ค่อยพูดจา ก็อดไม่ได้ที่จะพูด : “เจ้าสำนัก แบบนี้ดีมากเลย”

“แบ่งงานชัดเจน รูปแบบแจ่มชัด”

“คำสาปสวรรค์ที่เจริญรุ่งเรือง กำลังจะมาถึงในไม่ช้านี้”

ทุกคนต่างก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน ในเมื่อเป็นแบบนี้ แต่ละคนต่างรับผิดชอบหน้าที่ของตนเอง ทำงานไปพร้อมกัน ทีมมีต้นแบบที่เป็นมาตรฐาน

หม่าหงเทาไตร่ตรองอยู่เล็กน้อย แล้วเอ่ยอย่างคาดหวังหน่อย ๆ : “พี่เทียน เมื่อก่อนผมอยู่ที่เหมียวเจียง เคยมีลูกศิษย์อย่างไม่เป็นทางการอยู่สองสามคน ต่างเป็นคนน่าเชื่อถือมาก”

“ผมชวนพวกเขามาเข้าร่วมทีมย่อยของผมได้ไหม ?”

ฉินเทียนยิ้มเอ่ย : “ได้อยู่แล้ว !”

“เมื่อเป็นแบบนี้ ทีมหมายเลขหนึ่งของนาย ก็เรียกว่าทีมมีดม้งได้แล้ว”

เถียปี้ก็รีบเอ่ยด้วยเช่นกัน : “ผมมีการติดต่อกับพันธมิตรฉู่ทางนั้น สามารถเลือกจากพันธมิตรฉู่ได้สองสามคน”

ถงชวนก็ไม่ยอมให้ตนด้อยกว่า : “ผมเป็นลูกศิษย์โยมพ่อวัดเส้าหลิน ดีที่ศิษย์พี่และศิษย์น้องหลายคนว่างไม่มีอะไรทำ บางคนจำเป็นต้องไปทำหน้าที่ยามเพื่อดำรงชีวิต”

“ผมชวนพวกเขา จากนี้เราก็เป็นทีมอรหันต์เส้าหลิน”

อะเปินพูดเสียงทุ้ม : “ตอนเด็กผมมีสหายที่ล่าสัตว์อยู่สองสามคน งั้นเราก็ชื่อทีมล่าแล้วกัน”

เห็นคนอื่นต่างมีเป้าหมายแล้ว เถียหนิงซวงเร่งให้บูซานรีบไปประกาศสมัครกำลังคนอย่างร้อนใจ