บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 539

ผ่านไปสองสามนาทีอีก พอดีกับเจี่ยงเส้าทนไม่ไหวแล้ว ต้องการประกาศเวลาเริ่มการประชุมลงคะแนนเสียง

จากปากทางของหุบเขา พนักงานรับผิดชอบเป็นผู้รักษาความปลอดภัยสองคนวิ่งมาอย่างรวดเร็ว

“คุณชายลิ เจ้าบ้านเจี่ยง ！”

“คุณหนูสองท่านมาแล้ว！”

ที่ห่างไกลมาก พวกเขาก็ร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนก คุกเข่าดังตึ้งเสียงหนึ่งที่ด้านล่างเวที พูดอย่างหวาดกลัว“คุณหนูลิฉุนและคุณหนูเถียนเถียนมาแล้ว”

“พวกหล่อนต้องการเข้ามา พวกเราขวางไม่อยู่”

อะไรนะ？

ได้ยินข่าวนี้เจี่ยงเส้าและลิเหลียงก็ตะลึงแล้วเล็กน้อยในเวลาเดียวกัน

ในดวงตาของลิเหลียงยิ่งเปิดเผยสีที่เคร่งขรึมออกมา

ที่เขาคิดถึงเป็นเวลาแรกคือลิฉุนมาทำอะไรที่นี่？

เจี่ยงเส้าอยากที่จะพูดอะไร แต่สายไปแล้วเขามองเห็นสองเงาร่างที่สวยมาก จูงมืออยู่เดินมาจากไกล ๆ แล้ว

ก็คือลิฉุนและเจี่ยงเถียนเถียนลูกสาวที่รักของเขานั่นเอง

เขาวิ่งลงเวทีอย่างตื่นเต้น ขึ้นไปรับแล้ว

“เถียนเถียนพวกเธอมาทำอะไรที่นี่？”

“ที่นี่มีทั้งคนดีคนเลวปะปนกัน เดี๋ยวอาจจะมีการปะทุต่อสู้กัน เชื่อคำของพ่อรีบกลับไปเถอะ”

“ฉันให้คนส่งพวกเธอกลับไป”

“เธอวางใจ ความแค้นของเธอพ่อจะแก้แค้นแน่นอน！”

สีหน้าของเจี่ยงเถียนเถียนขาวซีด

หล่อนกัดฟันแล้ว พูดอย่างแน่วแน่“ได้ยินว่าปีศาจนั่นจะมาที่นี่วันนี้……”

“ฉันต้องการมองเห็นเขาตายด้วยตาตัวเอง！”

เจี่ยงเส้าพูดไม่ออก

ลิฉุนจับมือของเจี่ยงเถียนเถียนอยู่ พูดเสียงต่ำว่า“อาเจี่ยงคุณก็ให้พวกเราอยู่ต่อเถอะ”

“ฉันรับรอง พวกเราจะไม่เพิ่มความวุ่นวาย”

เจี่ยงเส้าไม่รู้จะทำยังไง ทำได้เพียงมองไปทางบนเวทีเพื่อขอความคิดเห็น

ลิเหลียงยืนขึ้นมาแล้ว เขาอมยิ้มพยักหน้าพูด“ปีศาจฉินเทียน บาปหนามาก”

“งานประชุมฆ่าปีศาจวันนี้ ทุกคนที่ถูกเขาทำร้ายต่างก็มีสิทธิ์เห็นเขาถูกโทษประหารชีวิตกับตาตัวเอง”

“อาเจี่ยง ให้พวกหล่อนขึ้นมาเถอะ”

“เพิ่มเก้าอี้สองตัวที่ด้านหลังของผม”

เจี่ยงเส้าไม่รู้จะทำยังไง นี่ถึงพาลิฉุนและเจี่ยงเถียนเถียนเดินมาถึงบนเวทีด้วยตัวเองแล้ว

ในดวงตาของผู้หญิงสองคนต่างก็เปิดเผยน้ำตาที่อาฆาตแค้น นั่งลงที่ด้านหลังของลิเหลียงแล้ว

มองเห็นพวกหล่อน หลิวชิงเหยากลับตะลึงเล็กน้อยจากนั้นเงียบไม่พูด เหม่อลอยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

อาจจะคือนึกถึงหล่อนกับฉินเทียนเคยมีเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ กันมั้ง

เจอหน้าครั้งแรกจากเป่ยเจียงถึงหลงเจียง หล่อนไปลอบฆ่าถูกเปิดโปง……

บางครั้งกระทั่งหล่อนไม่ยอมรับก็ไม่ได้ ฉินเทียนเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากคนหนึ่งจริง ๆ

บนตัวของเขามีของที่ทำให้ผู้หญิงไม่มีวิธีที่จะต่อต้านได้

แม้ว่าหล่อนมีใจอยากที่จะแก้แค้นแต่บางครั้งตื่นจากความฝันหวนนึกถึงอดีต ก็จะอดไม่ได้ที่จู่ ๆ เกิดความคิดที่แปลกประหลาด ถ้าหากฉินเทียนไม่ได้วางยาพิษให้พ่อของหล่อนตาย

ถ้าหากไม่มีความแค้นเหล่านี้ อย่างนั้นหล่อนจะรักฉินเทียนเข้าแล้วหรือเปล่า？

คิดถึงที่นี่ หล่อนจู่ ๆ รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวเล็กน้อย

ตอนนี้หล่อนได้เป็นภรรยาของคนอื่นแล้ว

พ่อของหล่อน สามีของหล่อนต่างก็ตายในมือของฉินเทียน

หล่อนคิดว่าชาตินี้ก็ไม่มีทางคืนดีกันได้กับฉินเทียน

“เจ้าบ้านเจี่ยง ได้เวลาแล้วล่ะมั้ง เริ่มได้แล้วหรือยัง？” ภายใต้จิตใจที่ว้าวุ่น หล่อนพูดอย่างเย็นชา

เจี่ยงเส้ายิ้มพูด“แม่นางชิงเหยาได้ทนรอไม่ไหวแล้วเหรอ？”

“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นตอนนี้พวกเราก็เริ่มเลยแล้วกัน！”

มีลูกสาวนั่งอยู่ด้านหลัง เจี่ยงเส้าก็ยิ่งมีความฮึกเหิม

เขากล่าวโทษการกระทำความผิดของฉินเทียนก่อนรอบหนึ่งอย่างตื่นเต้น แล้วค่อยกระตุ้นอารมณ์ของทุกคนขึ้นมาอีกครั้ง

จากนั้นพูดว่าฉินเทียนโหดเหี้ยมยังไงยากที่จะต่อกรได้ อยากที่จะฆ่าฉินเทียนเจ็ดเมืองทางใต้จะต้องสามัคคีขึ้นมา

เรื่องเร่งด่วนใกล้มาถึงแล้ว ดังนั้นเลือกตั้งผู้นำที่มีคุณธรรมและมีความสามารถท่านหนึ่งออกมา！

สุดท้ายถึงได้ประกาศกฏกติกาการเลือกตั้ง

หลินหลงรีบพูด“เหยาเหยาอย่าวู่วาม！”

“เธออายุน้อยไม่เข้าใจเหตุผล เรื่องชนิดนี้ยังไงให้คนที่ดูแลเรื่องของตระกูลจี้เป็นคนพูดเถอะ”

สายตาของหล่อนมองไปทางดวงจันทร์ดวงอาทิตย์แล้ว

เป็นห่วงจริง ๆ สำหรับประสบการณ์และชื่อเสียงไม่สามารถแบกรับความกล้าที่มากอย่างนี้ เรื่องของตระกูลจี้ยังไงก็ให้คนของตระกูลจี้มาพูด

จ้าวจิ่วรี่พูดเสียงขรึม“น้องหวังเยว่ตอนที่มา นายท่านได้กำชับแล้ว”

“ตอนนี้นายเอาความต้องการของเขาพูดกับทุกคนหน่อยแล้วกัน”

“ตกลงพี่จ้าว”

หวังเยว่เหยียบมาข้างหน้าก้าวหนึ่ง ปรับสภาพพลังของร่างกายพูดเสียงหนัก “คุณท่านพูด ความแค้นระหว่างพวกเราคุณชายน้อยและฉินเทียนก็คือความแค้นส่วนตัว”

“เรื่องนี้เพียงแค่เกี่ยวข้องกับตระกูลจี้และฉินเทียน ไม่มีความเกี่ยวข้องกับคนอื่นเวลาเดียวกันก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งของผู้นำ”

“พวกเราตระกูลจี้ไม่มีความตั้งใจที่จะไปหยั่งเชิงถามตำแหน่งของผู้นำ ใครสามารถดึงฆาตกรที่ก่อคดีโศกนาฏกรรมออกมาได้นำไปลงโทษทางกฎหมาย พวกเราก็สนับสนุนคนนั้น”

“คำพูดของผมพูดจบแล้ว”

มองเห็นหวังเยว่ถอยกลับไป เหมือนไม่เตรียมพูดสักคำหนึ่งอีกในงานก็ปลุกความวุ่นวายขึ้นมาแล้ว

อย่างน้อยคนที่มีสมองหน่อยต่างก็คิดได้คำพูดของหวังเยว่ผิดปกติ

เจี่ยงเส้ามีปฏิกิริยามา อดไม่ได้พูด“หวังเยว่คุณนี่คือหมายความว่ายังไง？”

“ฆาตกรที่สร้างคดีโศกนาฏกรรม หรือว่าไม่ใช่ฉินเทียนเหรอ？”

“พวกเราก็คือต้องหลังเอาผู้นำเลือกตั้งออกมา ภายใต้การออกคำสั่งของผู้นำไปเอาฉินเทียนมาลงโทษทางกฎหมายไง！”

“พวกคุณไม่ลงคะแนนเสียงจะเคลื่อนไหวเป็นหนึ่งเดียวได้ยังไง？”

หวังเยว่พูดจาง ๆ “พวกคุณต่างก็พูดว่าเป็นฉินเทียน แต่ฉินเทียนยอมรับแล้วเหรอ？”

“พวกคุณเอาฉินเทียนเรียกมา ใครสามารถทำให้เขายอมรับด้วยปากของตัวเองได้ยอมไปลงโทษตามกฎหมาย พวกเราตระกูลจี้ก็ลงคะแนนเสียงหนึ่งให้เขาทันที”

“ไม่งั้นยากที่จะทำตามคำสั่งได้”

เทวดานพเคราะห์ของตระกูลจี้มาถึงทั้งหมด ใช้พลังของพวกเขาเดิมทีก็ไม่เห็นเจี่ยงเส้าอยู่ในสายตา

คำพูดของหวังเยว่เพิ่งพูดจบ อานกั๋วที่ไม่ได้เอ่ยปากตลอดก็ยิ้มแล้ว พูดจาง ๆ “ความคิดนี้ไม่เลว”

“หนานเจียงเห็นด้วยกับข้อเสนอ”

หลินหลงพูดเสียงต่ำ“เป่ยเจียงเห็นด้วยกับข้อเสนอ”