บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 585

ได้ฟังการบรรยายของกัปตันมังกรดำแล้ว เนี่ยชิงหลงมองฉินเทียนยิ้มและกล่าวว่า : "พี่ใหญ่ หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้น เซียวโผหู่หน้าไม่อาย ต้องการบูชาคุณเป็นอาจารย์เลย ใช่ไหมครับ?"

"ฉินเทียนยิ้ม พูดอย่างไม่สนใจว่า : "เรื่องมันผ่านไปแล้ว อย่าเอ่ยขึ้นมาอีกเลย.......ถึงศูนย์บังคับบัญชาแล้ว"

ค่ายทหารที่ตระหง่านและงดงามด้านล่าง เครื่องบินรบค่อยๆ บินลงจอดที่สนามบิน

ฉินเทียนอยู่ภายใต้การสนับสนุนของทุกคน เดินลงมาจากเครื่องบินรบ

ด้านนอก เต็มไปด้วยความเคร่งขรึมและเงียบสงบ บุรุษทุกคนต่างยืนตรงราวกับหอกพุ่งแหลน ทั้งหมดจับจ้องอยู่ที่พิธีการด้วยน้ำตาคลอเบ้า

"ยินดีต้อนรับหัวหน้าใหญ่"

"ทำความเคารพ!"

หลังจากเสียงตะโกนอันดังกึกก้องของเซียวโผหู่ เจ้าหน้าที่ระดับสูงหลายร้อยคนในแดนเหนือ ทำความเคารพโดยพร้อมเพรียงกัน

เป็นฉากที่ทำให้รู้สึกตกตะลึงอย่างมาก

เนี่ยชิงหลงยิ้ม และพูดเบาๆ ว่า : "พี่ใหญ่ หากไม่ได้มาด้วยกันกับคุณ ฉันจะได้เสพสุขกับการต้อนรับแบบนี้ได้ยังไง"

"เห็นไหมล่ะ จอมพลกับรองจอมพลของแดนเหนือ มากันหมดเลย"

"นี่คือเซียวโผหู่เอายศนายพลขึ้นไป นำมาไว้ที่นี่ทั้งหมดเลย"

ฉินเทียนรู้สึกอบอุ่นในใจ อากาศหนาวและมีลมแรง สภาวะแวดล้อมที่นี่ ไม่ดีอย่างแน่นอน

แต่ว่า ความผูกพันของเขาที่มีต่อที่นี่ มันลึกซึ้งอย่างมาก

นี่เป็นสถานที่ที่เกิดใหม่ของเขา เคยอยู่ที่นี่ และทิ้งความทรงจำที่ยากจะลืมเลือนที่สุดในชีวิตเอาไว้

"ครั้งนี้ฉันมาเพราะเรื่องส่วนตัว ทุกคนไม่ต้องสุภาพขนาดนี้หรอก" เขากล่าวพร้อมอมยิ้ม

ประโยชน์ส่วนรวมมาก่อนประโยชน์ส่วนตน

เซียวโผหู่นำพาทุกคน ด้วยฐานะข้าราชการระดับสูง หลังจากที่ต้อนรับฉินเทียนเสร็จแล้ว ต่อมา ก็เป็นความรู้สึกส่วนตัวแล้ว

เขารีบเดินเข้ามา นำฉินเทียนมาไว้ในอ้อมกอด หัวเราะเสียงดัง : "พี่ใหญ่ คุณมาแล้ว!"

"คิดถึงแทบตายเลย!"

"อะแฮ่ม......" ฉินเทียนรู้สึกเขินอายทันที

เขาสูง 1.8 เมตรกว่า พูดตามหลักเหตุผล ก็โดดเด่นกว่าใครแล้ว แต่เซียวโผหู่คนนี้สูง 1.9 เมตร เมื่อคนตรงหน้าสูงเกือบ 2 เมตร ดูเหมือนว่าเขายังคงน่าเอ็นดูเกินไป

ถูกเจ้าหนุ่มคนนี้โอบกอด ใบหน้าของเขาแทบจะอยู่บนอกของเขา แม่งเอ๊ย ทำไมรู้สึกแปลกๆ วะ

"ไปให้พ้น!" ฉินเทียนคำรามออกมา ทั้งตัวเต็มไปด้วยพลัง และผลักเซียวโผหู่ออกไป

เซียวโผหู่เกาๆ ศีรษะ และกล่าวด้วยใบหน้าเขินอาย : "พี่ใหญ่ คุณยังคงรุนแรงป่าเถื่อนจริงๆ"

เมื่อเห็นจอมพลที่สง่าน่าเกรงขามของพวกเขา อยู่ต่อหน้าฉินเทียน เหมือนกับเด็กตัวใหญ่ที่ชอบประจบสอพลอ เหล่าทหารที่อยู่รอบๆ ทั้งหมดอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

รองจอมพลหลิวชิงเฟิงเดินไปข้างหน้า อมยิ้มและกล่าวว่า : "หัวหน้าใหญ่ ที่นี่ลมแรง เราไปพูดคุยกันที่ศูนย์บังคับบัญชาเถอะ"

ฉินเทียนคิดไตร่ตรองเล็กน้อย และส่ายๆ หัว

เขามองไปที่ทุ่งน้ำแข็งที่ไกลสุดลูกหูลูกตาไกล และมีความรู้สึกโหยหาและเร่งด่วนในดวงตาของเขา

"ตาเฒ่าสบายดีไหม?"

"ที่ฉันมาในครั้งนี้ หลักๆ ก็คือมาเยี่ยมเขา ไม่รบกวนงานราชการของพวกคุณหรอก พวกคุณจัดเตรียมรถ เพื่อส่งฉันไปพบตาเฒ่าหน่อยเถอะ"

เซียวโผหู่ดูเหมือนว่าจะคาดเดาเอาไว้ก่อนแล้ว เขาพูดกับหลิวชิงเฟิงว่า : "รองจอมพล คุณพาทุกท่านกลับไปก่อนเถอะ"

"ฉันจะไปส่งพี่ใหญ่ด้วยตนเอง"

"ตกลง" หลิวชิงเฟิงรู้ว่า ความสัมพันธ์ของเซียวโผหู่กับฉินเทียน รวมถึงฉินเทียนกับตาเฒ่าคนนั้น มันพิเศษอย่างมาก

คนนอกก็เข้ามาแทรกแซงไม่ได้

เขาโบกมือและตะโกนเล็กน้อย รถจี๊ปคันหนึ่งก็ขับเข้ามา

เซียวโผหู่เปิดประตูที่นั่งข้างคนขับด้วยตนเอง และเชิญฉินเทียนขึ้นรถ หลังจากนั้น เขาจึงกระโดดขึ้นไปที่นั่งคนขับ