บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 650

เรือรบ !

โจรสลัดโซม่า กลับใช้นักฆ่าตัวยงแบบนี้จริง ๆ !

แม้ว่าจะไม่มีหมายเลข ดูไปแล้วก็เก่าไปหน่อย และมีเพียงป้อมเดียวซึ่งน่าจะเป็นเรือรบที่ปลดระวางแล้ว

อย่างไรก็ตาม มันก็เพียงพอแล้วที่จะจบเรือสำราญพลเรือนลำนี้

เมื่อมองไปที่สัตว์ประหลาดเหล็กดำ จู่ ๆ ฉินเทียนก็รู้สึกว่าจานร่อนในมือของเขา ไม่มีประโยชน์อีกต่อไปแล้ว

ช่างเถอะ แม้แต่จานที่ใหญ่กว่าร้อยเท่าก็ยังแค่จั๊กจี้ระคายผิวสำหรับเรือรบก็เท่านั้น

สิ่งที่ทำให้ใบหน้าของฉินเทียนเปลี่ยนเป็นสีเขียวมากขึ้นก็คือ เขามองเห็นกระบอกปืนใหญ่บนเรือรบค่อย ๆ หันกลับมาและเล็งไปที่เรือสำราญของพวกเขา

ใบหน้าของเฉินเอ๋อร์กั่วและเหลิ่งหยุนก็เปลี่ยนเป็นสีดำทันที

“ซวยแล้ว……”

เฉินเอ๋อร์กั่วตกตะลึงเป็นเวลานานและพูดด้วยความหวาดกลัว “พี่ใหญ่ รีบกระโดดเถอะ ! ”

“กระโดดลงทะเล ! ”

ฉินเทียนจ้องมองไปที่เรือรบในระยะไกล กัดฟันและพูดว่า “รอก่อน ! ”

“ดูสิอีกฝ่ายเป็นใคร ! ”

เขาเดาถูก โจรสลัดธรรมดาไม่สามารถหานักฆ่าตัวยงได้ แน่นอนว่าเมื่อแสงไฟสว่างขึ้น ใบหน้าที่น่ากลัวสองสามคนก็ปรากฏขึ้นด้านหลังป้อมฝั่งตรงข้าม

คนแรกคือซูซูกิ

สองสามคนที่อยู่ข้างหลังเขาคือผู้คุมที่ถูกฉินเทียนซ้อมในคุกใต้ดิน

เนื่องจากพวกเขาล่วงเกินฉินเทียน พวกเขาจึงถูกจำคุกเป็นเวลาสิบปีภายใต้คำสั่งของโมริโอ ชิชิมะผู้นำเทพลักซ่อน แต่ไม่คิดเลยว่า จะปรากฏตัวที่นี่เร็วขนาดนี้

ความยุ่งยากของที่นี่ ไม่ต้องคิดก็รู้

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ”

“ฉินเทียน ราชาฉิน ! ”

“คุณเก่งไม่ใช่เหรอ? คุณสามารถโทรหาผู้นำจากทั่วทุกมุมโลกได้หรอกเหรอ ? ตอนนี้ดูสิว่าคุณจะวิ่งหนีไปที่ไหนได้ ! ”

ซูซูกิกรีดร้องอย่างดุเดือด

“ตราบเท่าที่ฉันออกคำสั่ง ไอ้เจ้าราชาเทพอะไรนี่ ก็จะถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ ! ”

“ขอร้องฉันสิ ! ”

“มาขอร้องฉันสิ เรียกหาคุณปู่ บางทีฉันอาจจะปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่ต่ออีกสองสามนาที ! ”

ฉินเทียนพูดด้วยความโกรธ “แม้ว่านี่จะเป็นทะเลเปิด แต่ถ้าพวกคุณเทพลักซ่อน กล้าที่จะยิงฉัน คุณไม่กลัวหรือว่ามังกรซ่อนรูป ของเราจะเริ่มทำสงครามกับคุณ ? ”

“อย่าลืมสิ ฉันยังเป็นทูตพิเศษของมังกรซ่อนรูป! ”

หลังจากฟังคำพูดของฉินเทียนแล้ว ซูซูกิก็ยิ้มจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา

“ฉันไม่รังเกียจที่จะบอกคุณเลยว่า พวกเราถูกเทพลักซ่อนไล่ออกแล้ว ”

“ตอนนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเทพลักซ่อน ”

“ตอนนี้ คุณก็ยอมแพ้ได้แล้ว ? ”

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะสาปแช่ง “โมริโอ ชิชิมะไอ้สารเลว แกนี่มันช่างโหดร้ายเสียจริง！”

“เอ๋อร์กั่ว เสี่ยวหยุน เตรียมตัวกระโดดลงทะเล ! ”

“หลังจากกระโดดลงมาแล้ว พวกนายระวังการซ่อนตัว ฉันจะว่ายน้ำข้ามไป และฆ่าพวกมัน ! ”

เฉินเอ๋อร์กั่วกัดฟันและพูดว่า “ไม่จำเป็น ! ”

“พี่ใหญ่ คุณดูแลเสี่ยวหยุน พวกเขาปล่อยให้ฉันจัดการ ! ”

พูดอย่างนั้น เขาก็เตรียมที่จะกระโดดลงทะเล

แม้ว่านี่จะเป็นทะเลที่ไร้ก้นบึ้ง แต่ด้วยความสามารถของเฉินเอ๋อร์กั๋ว มันยังคงเป็นไปได้ที่จะกระโดดลงไปว่ายน้ำอย่างเงียบ ๆ และขึ้นเรือเพื่อฆ่าผู้คน

ฉินเทียนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นหูของเขาก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ดังมาจากท้องฟ้าเหนือเมฆมืด

มันคือเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ !

“เอ้อร์กั่ว รอเดี๋ยวก่อน! ”

เขาตะโกน และเงยหน้าขึ้นไปมอง

ในเวลานี้ ซูซูกิและคนอื่น ๆ บนเรือรบฝั่งตรงข้าม ก็สังเกตเห็นเสียงเช่นกัน ทุกคนล้วนเงยหน้ามองขึ้นไปอย่างสงสัย

เห็นว่าเงาดำทะลุท้องฟ้า และเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งก็พุ่งออกมาจากเมฆ

ประตูห้องโดยสารเปิดออก และชายวัยกลางคน ใบหน้าดำคล้ำนั่งอยู่ที่ประตู

ดวงตาทั้งสองของเขาสดใสราวกับใบมีด

ยิ่งไปกว่านั้น บนบ่าของเขา เขากำลังแบกปืนครกที่หนักอยู่

“เร็ว ! ”

“รีบยิงมันลงมา！”

เมื่อรู้ว่าแย่แล้ว ซูซูกิจึงตะโกน ผู้ใต้บังคับบัญชาหลายคนรีบหันปืนพยายามยิงเฮลิคอปเตอร์

อย่างไรก็ตาม สายไปแล้ว ก่อนที่ปืนใหญ่ของพวกเขาจะเล็งไปที่เฮลิคอปเตอร์ ชายหน้าดำที่นั่งอยู่ที่ประตูห้องโดยสารก็พูดขึ้น

“ทำให้ราชาเทพขุ่นเคือง ต้องตาย！”

จากนั้นเปลวไฟก็ระเบิดออกจากกระบอกปืนครกบนไหล่ของเขา

“ปัง ! ”

กระสุนพุ่งเข้าใส่ป้อมของเรือรบอย่างแม่นยำ ทันใดนั้นซูซูกิและคนอื่น ๆ ถูกระเบิดเป็นชิ้น ๆ ล้มลงกับพื้นและร้องโหยหวน

ชายหน้าดำวางปืนครกลงแล้วหยิบปืนกลหนักอีกกระบอกออกมาจากห้องโดยสาร

เฮลิคอปเตอร์บินรอบเรือรบในระดับต่ำ และปืนกลของชายคนนั้นเล็งไปที่ผู้คนด้านล่าง แสงไฟพุ่งออกมาอย่างไม่ลดละ

ราวกับผู้เก็บเกี่ยวชีวิตจากนรก

โจรสลัดบนเรือรบและเรือสปีดโบ๊ตที่อยู่รายรอบถูกตีจนแตกตื่นและหนีไปทุกทิศทุกทาง

แต่ จะเทียบได้กับเฮลิคอปเตอร์ระดับสูงได้อย่างไร ?

มีการไล่ล่าและการสังหารหมู่เกิดขึ้นอย่างรุนแรงในทะเล

เฉินเอ๋อร์กั่วหัวเราะออกมาดัง ๆ แม้กระทั่งน้ำตาก็ไหลออกมา

“ราชาวัว คุณนี่มันยอดเยี่ยมเกินไปแล้วนะ！”

“ฉันว่า คุณช่วยเก็บไว้ให้ฉันยิงสักสองสามคนหน่อยได้ไหม ? ”

“คุณกำลังสนุกอยู่คนเดียว นี่มันจะไร้ศีลธรรมเกินไปแล้ว ! ”

ชายหน้าดำไม่ใช่ใครอื่น เขาก็คือราชาวัวหนึ่งในสิบสองราชาในวิหารเทพอันศักดิ์สิทธิ์ ชื่อของเขาคือโฉ่วนี และในขณะเดียวกันเขายังเป็นสุดยอดของศิลปะการต่อสู้ของเมืองใต้

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉินเทียนไปปฏิบัติภารกิจที่เมืองใต้ ได้พบกับโฉ่วนีและถูกปรมาจารย์หลายคนล้อมไว้

โฉ่วนีแสดงพลังอันยิ่งใหญ่ และต่อยปรมาจารย์เหล่านั้นอย่างหนัก จนไม่สามารถต่อสู้กลับได้ อย่างไรก็ตามข้อบกพร่องร้ายแรงของเขาเองก็ถูกเปิดเผยเช่นกัน

นั่นคือเมื่อคุณออกแรงแล้ว คุณจะไม่สามารถหยุดมันได้

ในท้ายที่สุด แม้ว่าเขาจะฆ่าผู้ลอบโจมตี แต่ตัวเขาเองก็เกือบจะถึงแก่ความตายอย่างรุนแรง

เมื่อเทียบกับสถานการณ์ขอเฮยเจี่ยในวันนั้น มันร้ายแรงกว่ามาก

ฉินเทียนเคลื่อนไหวได้ทันท่วงทีและช่วยชีวิตของเขาด้วยกุ่ยเหมินสิบสามเข็ม หลังจากนั้นก็สรุปได้ว่าโฉ่วนี น่าจะหมกมุ่นอยู่กับการฝึกมวยไทยโบราณ

ผู้ชายคนนี้เป็นคนงี่เง่าโดยกำเนิด

ฉินเทียนทะนุถนอมพรสวรรค์นี้ และปรับแต่งชุดเทคนิคทางจิตเป็นพิเศษสำหรับเขา เพื่อต่อสู้กับปีศาจที่ต้านการฝึกฝน

โฉ่วนีเข้าร่วมวิหารเทพ และภักดีต่อฉินเทียน อาจกล่าวได้ว่าในโลกทั้งใบในใจของเขามีเพียงฉินเทียนเท่านั้น

การฆ่าฝ่ายเดียวอย่างท่วมท้น กินเวลาเพียงไม่กี่นาที ซูซูกิและพวกโจรสลัด ก็ถูกกวาดล้างจนหมดสิ้น

ในที่สุด โฉ่วนีก็ทิ้งระเบิดสองสามลูกจากเครื่องบิน ระเบิดเรือรบ ค่อย ๆ จมลงไปในทะเลลึกและทุกอย่างก็กลับสู่ความสงบ

เฮลิคอปเตอร์บินเข้าหาเรือสำราญและลงจอกฉุกเฉินที่ความสูงหลายสิบเมตร โฉ่วนีกระโดดลงไปโดยไม่มีการป้องกันใด ๆ

เสียงดังโครมคราม เขาคุกเข่าข้างหนึ่งบนดาดฟ้า และพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “ราชาวัวขอคารวะแด่ราชาเทพ ! ”

“การช่วยเหลือมาช้าเกินไป ขอให้ราชาเทพโปรดให้อภัยด้วย ! ”

ฉินเทียนยิ้มและพูดว่า “ราชาวัว ขอบคุณคุณมาก ”

“เราทุกคนล้วนเป็นพี่น้องกัน ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ รีบลุกขึ้นมาเร็ว ”

เฉินเอ้อร์กั่วหัวเราะ รีบวิ่งไปอย่างตื่นเต้น กอดโฉ่วนีไว้ในอ้อมแขนของและตบหลังเขาอย่างแรง

“ราชาวัว คุณนี่มันรั้นจริง ๆ เลย！”

“นายท่านหนิงคุณเป็นคนรั้น ! “

“ช่างเยี่ยมยอดมากจริง ๆ เลย”

“จากนี้ไป ฉันเฉินเอ๋อร์กั่วเป็นหนี้ชีวิตคุณ ! กลับไปจะเชิญคุณไปดื่ม！”

เหลิ่งหยุนยังเม้มริมฝีปากและพูดด้วยรอยยิ้ม “พี่โฉ่วนีแข็วแกร่งจริงๆ วันนี้น้องสาวได้เปิดหูเปิดตาแล้ว ”

เมื่อเผชิญกับคำชมดังกล่าว โฉ่วนีเกาหัวด้วยความเขินอาย และหน้าแดง

เขายิ้มอย่างจริงใจและพูดว่า“ราชาหมาและราชินีงู พวกคุณได้โปรดหยุดล้อเล่นกับผมได้แล้ว”

“ฉันรู้ ฉันถึงไม่มา แค่ไอ้สารเลวสองสามตัว ก็ทำอะไรนายไม่ได้ ”

“ฉันก็แค่ช่วยนิดหน่อยเท่านั้นเอง ”