บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 650

เรือรบ !

โจรสลัดโซม่า กลับใช้นักฆ่าตัวยงแบบนี้จริง ๆ !

แม้ว่าจะไม่มีหมายเลข ดูไปแล้วก็เก่าไปหน่อย และมีเพียงป้อมเดียวซึ่งน่าจะเป็นเรือรบที่ปลดระวางแล้ว

อย่างไรก็ตาม มันก็เพียงพอแล้วที่จะจบเรือสำราญพลเรือนลำนี้

เมื่อมองไปที่สัตว์ประหลาดเหล็กดำ จู่ ๆ ฉินเทียนก็รู้สึกว่าจานร่อนในมือของเขา ไม่มีประโยชน์อีกต่อไปแล้ว

ช่างเถอะ แม้แต่จานที่ใหญ่กว่าร้อยเท่าก็ยังแค่จั๊กจี้ระคายผิวสำหรับเรือรบก็เท่านั้น

สิ่งที่ทำให้ใบหน้าของฉินเทียนเปลี่ยนเป็นสีเขียวมากขึ้นก็คือ เขามองเห็นกระบอกปืนใหญ่บนเรือรบค่อย ๆ หันกลับมาและเล็งไปที่เรือสำราญของพวกเขา

ใบหน้าของเฉินเอ๋อร์กั่วและเหลิ่งหยุนก็เปลี่ยนเป็นสีดำทันที

“ซวยแล้ว……”

เฉินเอ๋อร์กั่วตกตะลึงเป็นเวลานานและพูดด้วยความหวาดกลัว “พี่ใหญ่ รีบกระโดดเถอะ ! ”

“กระโดดลงทะเล ! ”

ฉินเทียนจ้องมองไปที่เรือรบในระยะไกล กัดฟันและพูดว่า “รอก่อน ! ”

“ดูสิอีกฝ่ายเป็นใคร ! ”

เขาเดาถูก โจรสลัดธรรมดาไม่สามารถหานักฆ่าตัวยงได้ แน่นอนว่าเมื่อแสงไฟสว่างขึ้น ใบหน้าที่น่ากลัวสองสามคนก็ปรากฏขึ้นด้านหลังป้อมฝั่งตรงข้าม

คนแรกคือซูซูกิ

สองสามคนที่อยู่ข้างหลังเขาคือผู้คุมที่ถูกฉินเทียนซ้อมในคุกใต้ดิน

เนื่องจากพวกเขาล่วงเกินฉินเทียน พวกเขาจึงถูกจำคุกเป็นเวลาสิบปีภายใต้คำสั่งของโมริโอ ชิชิมะผู้นำเทพลักซ่อน แต่ไม่คิดเลยว่า จะปรากฏตัวที่นี่เร็วขนาดนี้

ความยุ่งยากของที่นี่ ไม่ต้องคิดก็รู้

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ! ”

“ฉินเทียน ราชาฉิน ! ”

“คุณเก่งไม่ใช่เหรอ? คุณสามารถโทรหาผู้นำจากทั่วทุกมุมโลกได้หรอกเหรอ ? ตอนนี้ดูสิว่าคุณจะวิ่งหนีไปที่ไหนได้ ! ”

ซูซูกิกรีดร้องอย่างดุเดือด

“ตราบเท่าที่ฉันออกคำสั่ง ไอ้เจ้าราชาเทพอะไรนี่ ก็จะถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ ! ”

“ขอร้องฉันสิ ! ”

“มาขอร้องฉันสิ เรียกหาคุณปู่ บางทีฉันอาจจะปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่ต่ออีกสองสามนาที ! ”

ฉินเทียนพูดด้วยความโกรธ “แม้ว่านี่จะเป็นทะเลเปิด แต่ถ้าพวกคุณเทพลักซ่อน กล้าที่จะยิงฉัน คุณไม่กลัวหรือว่ามังกรซ่อนรูป ของเราจะเริ่มทำสงครามกับคุณ ? ”

“อย่าลืมสิ ฉันยังเป็นทูตพิเศษของมังกรซ่อนรูป! ”

หลังจากฟังคำพูดของฉินเทียนแล้ว ซูซูกิก็ยิ้มจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา

“ฉันไม่รังเกียจที่จะบอกคุณเลยว่า พวกเราถูกเทพลักซ่อนไล่ออกแล้ว ”

“ตอนนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเทพลักซ่อน ”

“ตอนนี้ คุณก็ยอมแพ้ได้แล้ว ? ”

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะสาปแช่ง “โมริโอ ชิชิมะไอ้สารเลว แกนี่มันช่างโหดร้ายเสียจริง！”

“เอ๋อร์กั่ว เสี่ยวหยุน เตรียมตัวกระโดดลงทะเล ! ”

“หลังจากกระโดดลงมาแล้ว พวกนายระวังการซ่อนตัว ฉันจะว่ายน้ำข้ามไป และฆ่าพวกมัน ! ”

เฉินเอ๋อร์กั่วกัดฟันและพูดว่า “ไม่จำเป็น ! ”

“พี่ใหญ่ คุณดูแลเสี่ยวหยุน พวกเขาปล่อยให้ฉันจัดการ ! ”

พูดอย่างนั้น เขาก็เตรียมที่จะกระโดดลงทะเล

แม้ว่านี่จะเป็นทะเลที่ไร้ก้นบึ้ง แต่ด้วยความสามารถของเฉินเอ๋อร์กั๋ว มันยังคงเป็นไปได้ที่จะกระโดดลงไปว่ายน้ำอย่างเงียบ ๆ และขึ้นเรือเพื่อฆ่าผู้คน

ฉินเทียนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นหูของเขาก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์ดังมาจากท้องฟ้าเหนือเมฆมืด

มันคือเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ !

“เอ้อร์กั่ว รอเดี๋ยวก่อน! ”

เขาตะโกน และเงยหน้าขึ้นไปมอง

ในเวลานี้ ซูซูกิและคนอื่น ๆ บนเรือรบฝั่งตรงข้าม ก็สังเกตเห็นเสียงเช่นกัน ทุกคนล้วนเงยหน้ามองขึ้นไปอย่างสงสัย

เห็นว่าเงาดำทะลุท้องฟ้า และเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งก็พุ่งออกมาจากเมฆ

ประตูห้องโดยสารเปิดออก และชายวัยกลางคน ใบหน้าดำคล้ำนั่งอยู่ที่ประตู

ดวงตาทั้งสองของเขาสดใสราวกับใบมีด