บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 775

ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอนั้น มีใบหน้าที่หล่อหลาและนัยน์ตาที่ลึกล้ำ

ไม่รู้ว่า เป็นเพราะเขาสวมใส่หน้ากากเป็นเวลานานหรือเปล่า ใบหน้าถึงไม่ค่อยได้เจอกับแสงแดด ผิวพรรณของเขาจึงขาวเนียนราวกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆก็ไม่ปาน

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด

สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ใบหน้านี้เป็นใบหน้าที่ทุกคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี

โดยเฉพาะหานหลิงและหูรั่วหลัน

เป็นใบหน้าที่พวกเขาเฝ้าคิดถึงทั้งวันทั้งคืน!

“พี่?” ภายในใจของหูรั่วหลันพลันสั่นสะท้านไปในทันที ดวงตาคู่สวยของเธอพลางเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่อยากเชื่อ พร้อมกับรีบวิ่งตรงมาที่เวทีโดยไว พลางพูดออกอย่างตื่นเต้นว่า "นั่น ใช่พี่จริงๆ หรือเปล่า?"

“พี่ ฉันคือรั่วหลันนะ!”

หูเฟยพลันมองดูน้องสาวตัวน้อยอันเป็นที่รักของเขา พลางแย้มยิ้มพูดออกมาว่า "รั่วหลัน น้องดูโตขึ้นเยอะเลยนะ"

"ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ลำบากน้องสาวคนนี้แล้ว"

ภายในหัวของหูรั่วหลันพลันเกิดความสับสนงุนงงขึ้นมา หยาดน้ำตาพลางไหลลงมาอาบแก้ม พร้อมทั้งเอาแต่ส่ายหน้าไปมาสมองราวกับกำลังจะบอกกับเธอว่า นี่ไม่ใช่เรื่องจริง

จู่ๆ พี่ชายของเธอที่ถูกเผากลายเถ้าถ่าน จะมาปรากฏตัวต่อหน้าเธอได้อย่างไร?

วิญญาณของพี่ชายจะต้องมาปรากฏตัวเมื่อเขารู้ว่าผู้หญิงที่เขารักกำลังจะแต่งงานกับคนอื่นแน่ ๆ

ในขณะนั้น เหลิ่งหยุนพลันเดินเข้ามา พร้อมกับสวมกอดหูรั่วหลันในทันที พลางพูดอย่างอ่อนโยนกับเธอเบาๆ ว่า "สาวน้อย วันนี้เป็นวันแต่งงานของพี่ชายเธอเชียวนะ"

“ให้พวกเขาเข้าพิธีแต่งงานให้เสร็จกันก่อนดีไหม แล้วเรื่องอื่นเราค่อยว่ากันทีหลัง”

“มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่? นายน้อยหูตายแล้วไม่ใช่หรือ?”

“ไม่จริง!"

“ฉันจำได้ว่า. นายน้อยหูเป็นคนผิวดำร่างกายกำยำ ทำไมตอนนี้ใบหน้าของเขาถึงขาวแล้วล่ะ?”

“ไม่ดีแล้ว วิญญาณของนายน้อยหูมาปรากฏตัวแล้ว!”

สักพักก็เกิดเหตุการณ์ชุลมุนขึ้นในทันทีถึงแม้ว่าชายที่อยู่ตรงหน้า จะมีใบหน้าเหมือนกับหูเฟยทุกประการ ทว่ามันมีบางอย่างผิดปกติกับผิวหนัง

ในอดีต ถึงแม้ว่าหูเฟยจะเป็นชายหนุ่มอันดับหนึ่งในเมืองฮั่น ทว่าท่าทีของเขาไม่เหมือนกับบุตรหลานคนรวยในตระกูลดัง ๆ เลยแม้แต่น้อย ที่ชอบใช้ชีวิตอย่างหรูหราและได้รับการปรนเปรอในทุก ๆ วัน

ขอเพียงแค่มีเผลอถลอกเพียงเล็กน้อย เขาก็จะถูกโวยวายออกมาเป็นบ้าเป็นหลัง

แท้จริงแล้ว สิ่งที่เขาเกลียดที่สุดก็คือการถูกบังคับจากแม่ของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงตั้งใจเปลี่ยนสีผิวให้ผิวเป็นสีแทนและทำให้ผิวหยาบกร้านเพื่อให้ดูมาดแมนแข็งแกร่งและดูดุดันมากขึ้น

ทว่าหูเฟยที่อยู่ข้างหน้าของทุกคนนั้น เขาดูเหมือนไปเปลี่ยนสีผิวของตัวเองมาทั่วตัว

“หูเฟย นายกำลังกลั่นแกล้งกันงั้นเหรอ?”

“ฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ควรแต่งงานกับคนอื่นแบบนี้!”

"คนที่ฉันรักคือนายคนเดียวเท่านั้น และเป็นนายมาโดยตลอด!"

"เถียโถว ฉันต้องขอโทษนายด้วย ฉันจะไม่แต่งงานแล้ว ฉันเป็นคนของหูเฟย..."

“พาฉันไปด้วย!"

“หูเฟย พาฉันไปด้วยเร็ว ๆ ถึงแม้ว่านายจะพาไปยมโลก ฉันก็เต็มใจ”

“ในเมื่อพวกเราไม่อาจเป็นสามีภรรยาในโลกชีวิตจริงได้ ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะไปเป็นภรรยาของนายในยมโลกแทน!”

หานหลิงราวกับกำลังสูญเสียสติไปเธอดึงหูเฟยเอาไว้ พร้อมกับร้องตะโกนและพ่นคำพูดออกมา

เธอเพียงรู้สึกไปเอง หูเฟยกำลังมาปรากฏตัวเป็นวิญญาณต่อหน้าของเธอ

หูเฟยโอบกอดหานหลิงเอาไว้ในอ้อมแขน พลางพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า " หานหลิงเป็นฉันเองที่ต้องพูดขอโทษเธอ!"

"ฉันไม่ควรปิดบังเธอเลย... ที่จริงแล้วฉันยังไม่ตาย"

"ฉันได้ชีวิตของฉันกลับมาแล้ว..."

“เธอยังไม่เชื่อฉันงั้นเหรอ? เช่นนั้นก็ฟังให้ดี ฉันจำความลับทั้งหมดระหว่างเราได้”

หูเฟยเริ่มกระซิบกระซาบเกี่ยวกับบางสิ่งที่เกิดขึ้นกับหานหลิงนั้น และเป็นเรื่องที่ฟ้าดินเท่านั้นที่รับรู้เรื่องระหว่างพวกเขาสองคน

หานหลิงพลันรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

“นายคือหูเฟยจริงๆ เหรอ?”

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?"

หูเฟยพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก พลางมองน้องสาวของเขาที่เดินโซเซอยู่ด้านล่างเวที และมองมาที่เขาด้วยสายตาที่งงงวยมากมาย ในที่สุดเขาก็พูดความจริงออกมาดัง ๆ

เขาหนีออกมาจากเปลวไฟพร้อมกับใบหน้าของเขาที่ถูกเผาไหม้ ในเวลานั้นเขาเอ่ยสาบานออกมาว่า จะต้องทำการแก้แค้นให้ได้ นับตั้งแต่นั้นเขาก็สวมหน้ากากเหล็กไว้บนหัวตลอด

ในช่วงเวลาที่เขาหายตัวไปนั้น เป็นฉินเทียนที่จัดหาโรงพยาบาลชั้นนำในต่างประเทศเพื่อให้เขาเข้ารับการปลูกถ่ายผิวหนัง

แน่นอนว่าเป็นผิวที่ถูกปลูกถ่ายมาจากต้นขาด้านในของเขาเอง มันย่อมขาวสะอาดอยู่แล้ว

เนื่องจากการผ่าตัดประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ดูราวกับเขาได้เกิดขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่ง