บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 82

“ถงชวน คำพูดของคุณโอหังมากเลยนะ!”

“ตั้งรับ!”

ชายหนุ่มสามคนที่ชนะ ล้วนแล้วเป็นกลุ่มที่โดดเด่นที่สุดในหมู่เพื่อน เมื่อได้ยินคำพูดของถงชวน พวกเขาโกรธอย่างมาก

ทั้งสามคนลงมือพร้อมกัน ต่อยอย่างค้อน เตะเหมือนลม

ถงชวนเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ หนึ่งต่อสาม ไม่เพียงแต่ไม่มีการล่าถอย คาดไม่ถึงยังต่อสู้อย่างกล้าหาญมากขึ้นเรื่อยๆ

ข้างล่างเวที เต็มไปด้วยเสียงร้องว่าเยี่ยม ทุกคนต่างสนับสนุนถงชวน

หยางหลินจับไหล่ของฉินเทียน พูดด้วยความตื่นเต้น : “นายรู้ไหม? ฉันและถงชวนเป็นเพื่อนที่โตมาด้วยกัน”

“ต่อมาพ่อแม่ของเขาเสียชีวิตอย่างกะทันหัน เขายืมเงินกับฉันหลายร้อยหยวน ไปวัดเส้าหลินคนเดียว”

“ปีนั้น เขาอายุแปดขวบ”

“จนกระทั่งกลับมาปีที่แล้ว ระยะเวลาสิบหกปี เขาไปยังเส้าหลิน อู๋ดัง เอ๋อเหมย และนิกายสำคัญอื่นๆ”

“และยังเดินทางไปทั่วประเทศ เรียนรู้กับปรมาจารย์ที่มีประสบการณ์”

“กระทั่ง ยังไปต่อสู้มวยใต้ดิน”

“ตอนนี้ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นจริงๆ!”

ฉินเทียนก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน เขามองออกได้ หัวใจที่จริงจังของถงซวนเต็มไปด้วยการฝึกฝนการต่อสู้

สามารถพูดได้ว่า เพิ่มการฝึกฝน สามารถกลายเป็นอาวุธที่ยอดเยี่ยมได้

“ปัง!”

จู่ๆก็ได้ยินเสียงร้อง ถงชวนลงมือโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว หนึ่งหมัดต่อยคู่ต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าล้มลง

หลังจากนั้น ไม่รอให้อีกสองคนตอบสนองกลับมาได้ เขากวาดขาหนึ่งที ต่อจากนั้นกระโดดขึ้นแล้วกระแทกเข่า ล้มอีกสองคนลง

ทั้งสามคนรู้ว่าไม่ใช่คู่แข่ง ก้มหน้ายอมแพ้

บรรยากาศทั่วทั้งสนาม มาถึงจุดสูงสุด

กระทั่งมีคนมากมาย เริ่มโยนดอกไม้ขึ้นไปบนเวที

ในเวลานี้ ถงชวนกลายเป็นฮีโร่หนุ่มผู้ไร้เทียมทานในหัวใจของชาวฉู่โจว

ดอกไม้เต็มตัว ไม่มีใครสามารถเทียบได้

“ดี!”

“จอมยุทธ์ถงฝีมือยอดเยี่ยมจริงๆ”

“ตอนนี้ผมขอประกาศ งานชุมนุมดอกเบญจมาศสีทองของปีนี้ ผู้ชนะคนสุดท้ายก็คือ......ถงชวน”

“ขอให้จอมยุทธ์ถงเดินมาข้างหน้า รับดอกเบญจมาศสีทอง”

จินหรงลุกขึ้นยืน ประกาศด้วยตัวเอง

พันธมิตรฉู่มีผู้ที่น่าเชื่อถือสามารถสืบสานต่อ เขาก็ยินดีอย่างมากเช่นกัน

ถงชวนเดินเข้าไปด้วยความตื่นเต้น ก้มหัวด้วยความเคารพ ให้จินหรงเอาดอกเบญจมาศสีทองที่ส่องแสงอร่ามแพรวพราวนั้น คาดไว้ที่กระเป๋าหน้าอก

เสียงปรบมือของผู้ชมดังลั่นอีกครั้ง

จินหรงยิ้มและพูด : “เหมือนอย่างเคย ผู้ชนะเลิศ จะถูกคัดเลือกเข้าสู่พันธมิตรฉู่ก่อน”

“ตอนนี้ฉันถามนาย ถงชวน นายยินดีเข้าสู่พันธมิตรฉู่ไหม?”

อันที่จริงนี่เป็นแค่กระบวนการ จะมีใครไม่ยินดีเข้าสู่พันธมิตรฉู่?

เข้าร่วมงานชุมนุมดอกเบญจมาศสีทอง ก็เพื่อถูกคัดเลือกเข้าสู่พันธมิตรฉู่ แต่ว่าตามกระบวนการ ยังคงต้องเคารพความเห็นของผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์

ถงชวนต้องการตอบตกลงด้วยความตื่นเต้น

แต่ว่าในเวลานี้ บนเนินเขาใกล้เคียงลูกหนึ่ง ปังปังปัง!

เสียงระเบิดดังสามครั้งต่อเนื่อง ทำให้ผู้คนตกใจไปหมด

เกิดอะไรขึ้น?

ทุกคนต่างหันหัวด้วยความตกใจ

เพียงแค่เห็นดอกไม้ไฟที่ถูกจุดขึ้นในตอนแรก จากนั้นมีเสียงผีที่ไพเราะดังเข้ามา

หลังจากนั้น มีคนพิลึกคู่หนึ่งเดินออกมา บนใบหน้าสวมหน้ากากผี

มีผีน้อยสี่ตัวแบกเกี้ยวอยู่ตรงกลาง ข้างบนมีชายร่างใหญ่คนหนึ่งนั่งอยู่ บนใบหน้าของเขา สวมหน้ากากพญายม

วิหารพญายม!

เมื่อเห็นฉากนี้ จินหรงและคนอื่นๆ บนเวที ฉินเทียนข้างล่างเวที ต่างตกใจอย่างมาก

ฉินเทียนยิ้มอย่างเย็นชา เมื่อกี้เขามีลางสังหรณ์ คนเหล่านั้นกำลังซ่อนตัวอยู่บนเนินเขาลูกนี้

“ทำอะไรกันน่ะ”

“นี่คือบรรพบุรุษของใคร ไม่ต้องทำการแสดงใหญ่แบบนี้หรอกมั้ง”

“ยังจะมาร้องเพลงเป่าปี่ แต่งตัวเป็นผีปีศาจ เพื่อต้องการให้ผู้คนสนใจเหรอ?”

หยางหลินอดไม่ได้ที่จะบ่น

และคนอื่นก็มีความคิดเหมือนกับหยางหลินเช่นกัน

จินหรงและคนอื่นๆบนเวทีกลับไม่คิดแบบนี้ สายตาของพวกเขาจ้องมองไปทางกลุ่มคนที่แปลกประหลาดตลอดเวลา ราวกับศัตรูตัวฉกาจ

เมื่อเพลงผีใกล้เข้ามา ผีตัวน้อยร่าเริง พวกเขาแบกเกี้ยว ตรงมาทางเวทีประลองโดยตรง

คนที่สวมหน้ากากพญายมที่นั่งอยู่คนนั้น มองมาทางจินหรง หัวเราะอย่างเย็นชาและพูด : “ตะเฒ่าผีจิน พญายมมาเอาชีวิตแล้ว”