บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 83

“ฉันจะต่อสู้กับแกเอง!”

ท่ามกลางเสียงแห่งความโกรธ ฮันชานกระโดดออกมา

ศิลปะการต่อสู้ของเขา แข็งแกร่งและมีความชำนาญกว่าถงชวนอย่างมาก นอกจากนี้ ประสบการณ์การต่อสู้กับศัตรูค่อนข้างมีความช่ำชอง

แต่ว่า วิญญาณยักษ์ราวกับว่าเป็นหมีป่าโบราณที่เคลื่อนไหวไม่ได้ เผชิญหน้าไม่กี่ครั้ง ต่อยฮันชานบินออกไปด้วยหมัดเดียว

ฮันชานอาเจียนเลือด ซี่โครงตรงหน้าอก อย่างน้อยๆหักไปสามซี่

“ฉันเอง!”

“ฉันเอง!”

ทางพันธมิตรฉู่ ไม่เพียงแต่ไม่มีความหวาดกลัวต่อออร่าของวิญญาณยักษ์ ตรงกันข้ามกลับกระตุ้นเลือดในกระดูก

ลูกผู้ชายแต่ละคนพุ่งเข้าไป ถูกโจมตีบินออกไปอย่างต่อเนื่อง

สถานที่เกิดเหตุ ได้กลายเป็นสถานการณ์ด้านเดียวเท่านั้น

วิญญาณยักษ์คนเดียว ก็สามารถบดขยี้ทั้งพันธมิตรฉู่ได้ และยังมียอดฝีมือที่พวกเขาเชิญมาเหล่านั้น

และทุกคนที่ได้รับบาดเจ็บจากวิญญาณยักษ์ ด้านข้าง ก็จะมีผีน้อยพุ่งเข้าไปหาหนึ่งคน ใช้มีดจี้ไปที่คอของพวกเขา

เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า ก็คือฉากที่ถูกกวาดล้างทั้งหมด

หวงป้าเทียนลุกขึ้นยืน ดวงตาข้างหนึ่งเผยให้เห็นถึงความโหดร้าย

เขาจ้องไปที่จินหรง หัวเราะฮ่าฮ่าและพูด : “คุกเข่าลง ขอความเมตตาจากฉัน!”

“ไม่อย่างนั้น พวกเขาล้วนแล้วต้องตายเพราะแก!”

“ผู้นำอย่า!”

“พันธมิตรฉู่ยอมตายดีกว่ายอมแพ้!”

“พวกเรายอมตายกับพันธมิตรฉู่พร้อมกัน!”

ผู้ชมที่อยู่รอบๆ ล้วนแล้วประทับใจต่อการไม่ยอมแพ้ของพันธมิตรฉู่ คนมากมายล้วนแล้วน้ำตาไหล

แต่ว่า เผชิญหน้ากับหวงป้าเทียนที่ไม่สามารถเอาชนะได้ คนธรรมดาอย่างพวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้

“ท่านหวง ไว้ชีวิตด้วย!”

จู่ๆหยางจื้อเจี๋ยพุ่งออกมา คุกเข่าอยู่ต่อหน้าหวงป้าเทียน และพูด : “เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับผม!”

“ผมไม่รู้ว่าที่จินหรงเชิญผมมาเพื่อต่อกรกับคุณ ถ้าหากรู้ล่ะก็ ผมไม่มีทางมาเป็นอันขาด!”

“ท่านหวง ตอนนี้ผมยอมแพ้ ขอเข้าร่วมกลุ่มของคุณ!”

“นอกจากนี้ผมยังสามารถบอกคุณได้ คนที่ฆ่าลูกน้องของคุณเมื่อคืนก่อน เขาแซ่ฉิน!”

หวงป้าเทียนพูดอย่างดุร้าย : “ไอ้สารเลวที่แซ่ฉินคนนั้นอยู่ที่ไหน? ไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้!”

“ฉันจะฉีกร่างของมันเป็นหมื่นๆชิ้น!”

วิญญาณยักษ์ตบหน้าอกของตัวเอง ราวกับว่าเป็นกอริลลาทอง คำรามขึ้นไปบนฟ้า

หัวหน้าชุดดำที่ถูกฉินเทียนใช้มีดแทงทะลุในครั้งเดียวจนตอกอยู่บนกำแพงคนนั้น เป็นน้องชายของเขา

ตอนนี้ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะฉีกฆาตกรออกเป็นชิ้นๆ แก้แค้นแทนน้องชาย

“จินหรง ยังไม่รีบส่งตัวคนแซ่ฉินออกมาอีก!”

“บางทีฉันอาจจะสามารถไว้ชีวิตแกได้!” หวงป้าเทียนตะโกนด้วยความโกรธ

หยางจื้อเจี๋ยพูดด้วยความได้ใจ : “ตะเฒ่าจิน ผู้ที่เข้าใจสถานการณ์คือผู้เฉลียวฉลาด”

“ถ้าให้ฉันพูด แกรีบยอมจำนนได้แล้ว”

“และยังมีคนแซ่ฉินคนนั้น พวกแกคิดว่า เขาจะมาช่วยพวกแกจริงๆเหรอ?”

“เขาลงมือฆ่าคน สร้างปัญหาขนาดใหญ่ หนีไปที่อันไกลพ้นตั้งนานแล้ว ทิ้งให้พวกแกมารับชะตากรรมเท่านั้น!”

จินหรงพูดเสียงดัง : “ฉันเชื่อใจคนแซ่ฉินคนนั้น!”

เหล่าพี่น้องพันธมิตรฉู่ที่ถูกจับตัวไปก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนเช่นกัน : “จอมยุทธ์ฉิน คุณอยู่ที่ไหน?”

“คุณมองเห็นหรือยัง? ปีศาจเหล่านี้ไร้กฎหมาย ได้โปรดออกมาจัดการปีศาจด้วย!”

“ขอให้จอมยุทธ์ฉินออกมาจัดการปีศาจด้วย!”

โดยไม่รู้ตัว แม้แต่ผู้ชมที่มุงดูอยู่เหล่านั้น ล้วนแล้วตะโกนขึ้นมาเช่นกัน

ผู้คนนับหมื่นตะโกน เสียงดังสนั่นทั่วภูเขา

หยางหลินตะโกนออกมาสองสามครั้งด้วยน้ำตาคลอเบ้า เมื่อเห็นฉินเทียนที่อยู่ด้านข้างไม่พูดอะไรเลย เขาพูดด้วยความโกรธ : “นายก็แซ่ฉิน คนอื่นเขาก็แซ่ฉินเหมือนกัน ทำไมความแตกต่างถึงได้ใหญ่ขนาดนี้?”

“ยังไม่รีบตะโกนด้วยกันอีก เรียกจอมยุทธ์ฉินคนนั้นที่สามารถช่วยพันธมิตรฉู่ออกมา!”

ฉินเทียนยิ้มเล็กน้อยและพูด : “ไม่ต้องตะโกนแล้ว ผมออกไปก็พอแล้ว”

“นายพูดอะไรนะ?” หยางหลินตกตะลึง มองดูฉินเทียนที่เดินขึ้นไปบนเวที เขาอดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าที่เหลือเชื่อ

หรือว่า เขาก็คือจอมยุทธ์ฉินคนนั้นที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ที่ช่วยชีวิตพันธมิตรฉู่?

นี่มันเป็นไปได้ยังไง?