บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 866

ด้านนอกประตูนั้น ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่มันกลายมาเป็นโรงเก็บของในครัวขนาดย่อมเสียได้

พร้อมทั้งกลิ่นหอมที่ฉุนจมูกขึ้นมา!

พ่อครัวทั้งหลายที่สวมใส่เสื้อคลุมสีขาวและหมวกทรงสูงกำลังทำอาหารอย่างระมัดระวัง

สาวใช้กำลังเป่าหม้อซุปบนเตาและเอ่ยขึ้นมาด้วยใบหน้าแดงก่ำว่า "นายหญิงใหญ่กล่าวว่า ให้จัดทำซุปบำรุงร่างกายและคอยอุ่นตลอดเวลา เพื่อให้นายหญิงน้อยสามารถทานได้อย่างสะดวกในทุกเมื่อเจ้าค่ะ "

“อีกทั้งสำรับอาหารเหล่านี้ ล้วนแต่จัดเตรียมไว้ให้สำหรับนายน้อยและนายหญิงน้อยเจ้าค่ะ”

“นายท่านต้องการให้นำไปเสิร์ฟด้านในหรือไม่เจ้าคะ ”

พ่อครัวที่เหลืออยู่ก็มองดูเช่นกัน ในสายตาของพวกเขาหาได้มีความรู้สึกอื่นใดไม่ นอกจากความสงบอบอุ่นและความเคารพที่มีต่อพวกเขา

เมื่อประตูห้องถัดไปถูกเปิดออกนั้น ก็พลันเห็นปากของจี้ซิงเต็มไปด้วยอาหารมันเยิ้ม จี้ซิงพลันพูดออกมาด้วยท่าทีเขินอายว่า "พี่เทียนฉันต้องบอกว่าคนทำอาหารของตระกูลฉินสายเก่าของพี่เก่งจริงๆ"

"อร่อยมากเกินไปแล้ว"

“พี่กินข้าวกับพี่สะใภ้หรือยัง? พวกพี่นอนกันทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ ควรหาอะไรกินเถอะ”

พูดจบ เขายังไม่หยุดที่จะกลืนอาหารลงไปในท้องของตน

ฉินเทียนอดไม่ได้ที่จะกลอกตามองบนขึ้นมา เขาจะพูดว่าไม่อร่อยได้หรือ? ถ้าหากเขาเดาไม่ผิดละก็ กลุ่มคนที่อยู่เบื้องหน้านั้น คือทีมเชฟของนายหญิงใหญ่

ที่เป็นกลุ่มรวบรวมเชฟชื่อดังจากทั่วประเทศ โดยปกติจะจัดอาหารเสิร์ฟให้กับหญิงชราเท่านั้น

ใบหน้าของเขาพลันอ่อนลงไปในทันที แต่ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าเขาจะหงุดหงิดแค่ไหน เขาก็ได้แต่นำอารมณ์โกรธไปลงกับคนเหล่านี้อยู่ดี

นอกจากนี้ซูซูกำลังหิวมาก นี่ถือเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขา!

ดังนั้นแม้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพียงกลอุบายที่นายหญิงใหญ่กำลังเล่นกล เพื่อให้เขาให้อภัยนางนั้น แต่เขาก็หาได้สนใจมากไม่

"เอาไปเสิร์ฟข้างใน!"

“เอาเข้าไปทั้งหมดเลย!”

ฉินเทียนพลันโบกมือไปมาอย่างไม่สบอารมณ์

คนรับใช้กลุ่มหนึ่งจึงค่อย ๆ ถืออาหารอันโอชะทุกประเภทเข้าแถวและเดินเข้าไปในห้องทีละคนเช่นกัน

ไม่นานนักโต๊ะภายในห้องก็เต็มไปด้วยอาหารมากมาย จนทำให้ซูซูตกตะลึงไปในทันที

นี่คือวิถีทานข้าวของตระกูลใหญ่ ๆงั้นเหรอ ?

เพียงแค่นางเพิ่งลืมตาขึ้นมาและบอกว่าหิวนั้นไม่ถึงนาที ก็มีอาหารมากมายมากองเป็นภูเขาเลากาเสียแล้ว?

ไม่เพียงแต่เท่านั้น เป็นเพราะพวกมันเป็นเพียงมื้ออาหารที่สามารถเก็บไว้ได้ หลังจากเสร็จแล้วนั้นก็สามารถนำไปเคี่ยวต่อบนเตา

เสียงหม้อและกระทะข้างนอกนั้น พลันดังออกมาด้วยความกระตือรือร้น บรรดาอาหารทะเลสดที่เก็บรักษาไม่ง่าย เช่นอาหารเย็น ขนมเมลอนและผลไม้ตามฤดูกาลจึงเพิ่งเริ่มจัดทำขึ้น

ในไม่ช้า พวกเขาก็นำของหวานมาวางไว้บนโต๊ะกาแฟข้าง ๆ ในทันที

ซูซูพลันเกิดอาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ในตอนที่เธอถือตะเกียบขึ้นมานั้น เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีในตอนนี้

ประเด็นก็คือ มีสาวรับใช้จำนวนมากกำลังยืนมองอยู่รอบ ๆ เพื่อคอยรับใช้พวกเขา

จากนั้นไม่นาน ซูซูจึงเอ่ยขึ้นมาด้วยใบหน้าแดงก่ำและพูดว่า "ตระกูลของคุณต้องการเลี้ยงฉันให้เป็นหมูหรือเปล่า?"

ฉินเทียนพลันรีบโบกไม้โบกมือไปมาอย่างเร่งรีบ พลางพูดด้วยเสียงทุ้มว่า "ทุกคนลงไปให้หมด"

“ถ้าไม่มีคำสั่งของฉัน อย่าเข้ามารบกวน”

“ค่ะ นายน้อย!”

สาวใช้รีบเดินออกไปและปิดประตูลงอย่างแผ่วเบาในทันที

ซูซูอดที่จะกรอกตามองบนให้กับฉินเทียน ก่อนที่จะแย้มยิ้มออกมาว่า "ฉันที่ใช้คุณเป็นเด็กส่งอาหารมาโดยตลอด ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า อำนาจของนายน้อยจะฝังอยู่ในกระดูกดำของคุณแบบนี้"

“นี่ไม่ใช่ว่าเปิดเผยตัวแล้วเหรอ?”

“ทว่า พวกเขาเองก็ชีวิตไม่ง่ายเลยต่อไปนี้ คุณควรปฏิบัติตัวต่อพวกเขาให้ดีกว่านี้และควรพูดจาอย่างสุภาพด้วย”

ฉินเทียนเอ่ยออกมาด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ว่า "นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว เธอยังมีกะจิตกะใจคิดถึงพวกเขาอีกมาเถอะ กินปลาทอดก่อน"

"ความร้อนของซุปทะเลนี่กำลังดีเลยคุณลองดูสิ"

“แล้วก็รังนกถ้วยนี้ น่าจะเป็นรังนกในวัง ช่วยบำรุงร่างกายและช่วยหมุนเวียนเลือดได้ดีอีกด้วย คุณกินเยอะ ๆ เลย”

นายหญิงใหญ่แห่งตระกูลฉินสายเก่านั้น นางมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีมากกว่าท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลมากนัก ทีมเชฟของเธอนั้น มักจะตระเตรียมอาหารที่ดีและมีประโยชน์ให้กับเธออยู่เสมอ

ซูซูเองก็หิวมากเช่นกันดังนั้นเธอจึงไม่ได้สนใจอะไรมากนัก โชคดีที่ไม่มีคนอยู่รอบๆ ดังนั้นเธอจึงไม่กลัวเรื่องขายหน้าใด ๆ ทั้งสิ้น

นางพลันเคี้ยวอาหารเต็มกระพุ้งแก้มก่อนจะกลืนมันลงไปในท้อง

ทานอาหารหนึ่งมื้อ ถึงกับใช้เวลาไปมากกว่าหนึ่งชั่วโมงเลยทีเดียว อาหารที่อยู่บนโต๊ะนั้น พลันพร่องลงไปไม่ถึงหนึ่งส่วนสิบของอาหารทั้งหมดเสียด้วยซ้ำ

ฉินเทียนที่คอยดูแลเอาใจใส่ซูซูนั้น เขาไม่รู้เช่นกันว่า ตัวเองก็ทานอาหารมื้อนี้ไปไม่น้อยเลยทีเดียว

ต่อมาไม่นานนั้น ซูซูก็ไม่อาจทนกินได้อีกต่อไป

เธอถอนใจออกมาอย่างพึงพอใจ ก่อนจะเช็ดปากและนั่งพิงพนักเก้าอี้ พลางเอ่ยออกมาว่า "นี่คือชีวิตของนายหญิงใหญ่หรือ?"