บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 888

เผชิญหน้ากับสายตาที่จริงใจและกระตือรือร้นของผู้เฒ่าหลิว ฉินเทียนถาม“หู่จิงพี่ใหญ่คนนี้ ทำขอบเขตกิจกรรมอยู่ที่ไหน？”

“เมืองเอก！”ผู้เฒ่าหลิวรีบพูด“เมืองเอกเขตโซนพัฒนาอุตสาหกรรมไฮเทค”

“ว่ากันว่าเขาอยู่ที่นั่นทำตามอำเภอใช้อำนาจบาตรใหญ่ อาศัยอำนาจใช้วิธีหลอกลวงปิดหูปิดตาทุกคน”

“พวกคุณถึงเขตพัฒนาอุตสาหกรรมไฮเทคแล้วโทรเบอร์นี้ จะหาเขาเจอแน่นอน！”

“ชายชาตรีสองสามท่านช่วยลูกชายของผมด้วย！”

ฉินเทียนพยักหน้าพูด“วางใจเถอะ ไม่นานลูกชายของคุณก็กลับบ้านได้แล้ว”

“พวกเราไป”

เขาไม่พูดมากอีกหมุนตัวแล้วก็ไป

“เฮ้อ”ไป๋หลิงร้องตระโกนเสียงหนึ่งเหมือนมีคำพูดต้องการพูด จินถังที่อยู่ด้านข้างรีบจับแขนของหล่อนไว้แล้ว พูด“ศิษย์น้องเล็ก พวกเราฟังพี่เทียน”

“ไป”

จนถึงกระทั่งออกจากบ้านของผู้เฒ่าหลิวแล้วขึ้นรถ ไป๋หลิงสุดท้ายคืออดไม่ไหว พูด“เอ่อ พี่……เทียน เจ้าทองมีการค้นพบ”

“ถ้าหากเป็นอย่างที่คิดในบ้านของผู้เฒ่าหลิวมีของล้ำค่าอะไรแอบซ่อนอยู่อย่างแน่นอน”

“ไม่แน่ว่าก็คือขโมยออกมาจากในสุสานฮุนโหว”

ฉินเทียนมองฉวนซานอยู่“นายดูยังไง？”

ฉวนซานครุ่นคิดเล็กน้อย พูด“ผมก็รู้สึกตาแก่คนนี้ไม่ได้พูดความจริง เขาไม่ได้ซื่อสัตย์เหมือนภายนอกอย่างนั้นอย่างเด็ดขาด”

ไป๋หลิงเพื่อพิสูจน์ตัวเองแล้ว พูดอีกครั้ง“ของอันนั้นก็แอบซ่อนในพื้นดินของใต้เตียง ถึงแม้แอบซ่อนลึกแต่ปกปิดจมูกของเจ้าทองไม่ได้”

“เจ้าทองต่างก็บอกฉันแล้ว！”

เหมือนเห็นด้วยกับไป๋หลิง ลิงน้อยสีทองรีบส่งเสียงเจี๊ยก ๆ สองเสียงออกมา

ลิงนี้เดิมทีก็คือซุกซนมาก ติดตามไป๋หลิงเจ้านายที่กำเริบเสิบสานอย่างนี้ยิ่งไม่มีคนสามารถจัดการได้

ก่อนหน้านี้ในชนเผ่าก็คือทั้งรักทั้งเกลียดทั้งชนเผ่า คนรักไม่รู้จะทำยังไง

แต่ตอนมีฉินเทียนอยู่ตลอดทางมันกลับซื่อสัตย์อย่างผิดปกติ มองไปทางฉินเทียนเป็นครั้งคราวข้างในสองดวงตาไม่ปกปิดสีที่หวาดกลัวออกมาแม้แต่นิด

มันลืมฉากที่หลังเขาของสวนสัตว์ร้ายไม่ลง ถูกฝ่ามือหนึ่งของฉินเทียนเบา ๆ เอามันกระทั่งเจ้านายลอยสะท้านจากบนยอดไม้สูง

ไป๋หลิงอาจจะยังมีความสบาย ๆ ยังไงก็ได้เล็กน้อย แต่ลิงนี้รู้อย่างเด็ดขาดอะไรคือการดำรงอยู่อย่างต้องห้าม

จินถังเกาหัวแล้ว พูดอย่างเขินอายเล็กน้อย“ผมเป็นคนหยาบมองรายละเอียดอะไรไม่ออก”

“แต่พี่เทียน ผมคิดว่าที่ศิษย์น้องเล็กของผมพูดน่าจะถูก”

ฐานะของสองสามคนนี้ห่างไกลกับฉินเทียนมากมายแล้ว พี่ใหญ่ของพวกเขาถึงจะเป็นลูกน้องโดยตรงของฉินเทียน

พวกเขาเผชิญหน้าต่อฉินเทียนมีความจำกัดมาก คำหนึ่งก็ราชาเทพ ฉินเทียนเพื่อสะดวกในการทำเรื่องก็ให้พวกเขาเรียกว่า“พี่เทียน”

อีกอย่างเขาก็ไม่ใช่คนที่อาศัยฐานะกดขี่ลูกน้องชนิดนั้น ทุกคนต่างก็เป็นคนหนุ่มสาวเรียกชื่อตามสบายเล็กน้อยแต่กลับยิ่งรู้สึกสบายกว่า

ถึงแม้เป็นอย่างนี้ ตอนที่จินถังเรียก“พี่เทียน”นั้นยังคงหน้าแดงใจเต้นเล็กน้อย

เหมือนล่วงเกินเทพเจ้าอะไรแล้วอย่างนั้น

ฟังคำพูดของพวกเขาสองสามคนแล้ว ฉินเทียนพยักหน้าพูด“ฉันก็มองออกแล้ว”

“ผู้เฒ่าหลิวเป็นผู้ที่รักและชื่นชอบฮวงจุ้ยคนหนึ่ง ตกเข้าไปในสุสานฝังศพไม่มีทางที่จะอดทนไว้อะไรก็ไม่ทำ”

“ถ้าหากอยู่ในการคาดคิด เขาน่าจะแอบซ่อนวัตถุโบราณหลายชิ้นแล้วเรื่องชนิดนี้เขาจะไม่พูดออกมาแน่นอน”

“แต่นี่ก็ไม่สำคัญแล้ว ตอนนี้ที่สำคัญคือตามหาหลิวเสี่ยวเป่าลูกชายของเขาให้เจอ”

“หลังออกจากเส้นทางสุสาน ผู้เฒ่าหลิวได้รับบาดเจ็บนอนโรงพยาบาล”

แจ้งเจ้าหน้าที่เรื่องเหล่านี้ต่างก็เป็นหลิวเสี่ยวเป่าที่จัดการ เขาแจ้งเจ้าหน้าที่อะไร？ตรงกลางนี้เกิดเรื่องอะไรแล้ว？”

“หาเขาเจอก็สามารถเข้าใกล้ความจริงแล้ว”

หลิวเสี่ยวเป่าถึงเป็นกุญแจสำคัญ！

สองสามคนทำอย่างไม่หยุดนิ่ง ขับรถมุ่งหน้าเข้าไปที่เมืองเอก

หัวค่ำพวกเขามาถึงเมืองเอกแล้วลงมาจากปากทางด่วนของเขตพัฒนาอุตสาหกรรมไฮเทคเลยโดยตรง เดินไปข้างหน้าสองสามกิโลก็มองเห็นเขตเมืองที่เต็มไปด้วยแสงไฟที่สว่างไสว

“พี่เทียน จะโทรหาหู่จิงอะไรนั่นหรือเปล่า？” ดวงตาของฉวนซานเปล่งประกายมองไปแล้วมีความตื่นเต้นเล็กน้อย