บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 935

“ใคร？”

“ท่านเอ่ยนั้นคือใครกัน？！”

　ได้ยินคำที่ราชาเปี้ยนเอ่ยออกมา“ฉินเทียน”สองคำนี้ สีหน้าของเฮยสุ่ยนั้นเปลี่ยนไป ทันใดนั้นเขานั้นก็ไม่สามารถที่จะอยู่สงบได้

ราชาเปี้ยนนั้นตกใจ ตั้งแต่รู้จักจนถึงตอนนี้เป่ยจุน การแสดงออกของเขานั้นยอดเยี่ยม แพร่ไปทั่วท้องที่อันกว้างไกล แต่ทันใดนั้นทำไมถึงเป็นแบบนี้？

“ทำไมหรอ？”

“เป่ยจุนก็รู้จักคนนี้เช่นกันหรอ？มีอะไรที่ผิดปกติไปหรือ？”เขาเอ่ยถามด้วยความสงสัย

ภายในดวงตาของเฮยสุ่ยนั้นเปล่งแวบประกาย มองไปทีราชาเปี้ยนที่ไม่รู้เรื่องราวเบื้องลึก ก่อนที่จะถอนหายใจ แล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอก”

เพียงแค่ว่าจู่ๆก็นึกถึงคนหนึ่ง แต่ว่าคนนั้นได้ตายไปหลายปีแล้ว น่าจะแค่ความบังเอิญชื่อเหมือนกันแหละ”

“เหล่าหวัง ท่านเอ่ยว่าฉินเทียน นั้นเป็นใครกันหรือ？”

ราชาเปี้ยนเอ่ยด้วยความตื่นเต้น“งั้นพวกเราไม่เอ่ยถึงคนนี้แล้วล่ะ คนสมัยก่อนนั้นชื่อว่าฉินเทียนนั้นมีเยอะเกินไปแล้ว”

“ที่ข้าเอ่ยถึงคนนี้นั้น เป็นปรมาจารย์ฝีมือดีระดับสูง อีกทั้งอายุยังน้อยและแข็งแกร่งมากด้วยนะ”

“หากไม่มีอะไรผิดพลาด หลังจากเมื่อตะวันสว่างแล้ว เขานั้นน่าจะมาหาข้า！”

เฮยสุ่ยขมวดคิ้ว“นี่มันเรื่องอะไรกันแน่？”

“หรือว่า นี่ก็คือคนที่ท่านจะให้มาจัดการฆ่าจินยีโหวและราชาจั่วเจียน หรอ？”

ราชาเปี้ยนเอ่ยเสียงต่ำลง“จะว่าเช่นนั้นก็ได้ห”

“ไม่นานมานี้ได้รับรายงานมาจาก เกาเหมิ่ง เขาตามจริง ข้านั้นตกตะลึง ว่าเจ้าฉินเทียน ที่อายุน้อยเช่นนี้ จะมีพลังมากมายขนาดนี้ สามารถที่จะต่อสู้คนเดียวกับเกาเหมิ่งและพรรคพวกรากษสทั้งห้าของพวกเขา”

“พลังของเกาเหมิ่งและรากษสทั้งห้า ข้านั้นก็ทราบดี ฉินเทียนนั้นสามารถต่อสุ้กับพวกเขานั้นได้ดุจสายน้ำที่ไหวพลิ้ว อีกทั้งพละกำลังยังไม่ตกอีกด้วย”

“ที่สำคัญเลยก็คือ เขานั้นยังขอร้องข้าอีกนะ”

“ใช่หรอ？”เฮยสุ่ยเอ่ยถามอย่างรีบร้อน “งั้นเมื่อเป็นปรมาจารย์เช่นนี้ ทำไมถึงต้องขอร้องท่านอีกด้วยล่ะ？”

ราชาเปี้ยนเอ่ยอย่างภูมิใจ“นี่เรียกว่าไม่หวังผลแต่แรก แต่กลับได้ตามคาดไงล่ะ”

“ไม่อยากจะซ่อนจากเป่ยจุน หลายปีมานี้จากที่คนของข้านั้นรายงาน ในสถานที่พวกนี้ ที่เห็ดหลินจือเลือดนั้นได้เติบโตขึ้นบนหลุมฝังศพพวกนี้ ก็เป็นพันปีกว่าแล้ว”

“ข้าทราบดีว่านี่คือของที่ดีที่สุด แต่ว่าไม่ได้มีความคิดที่จะใช้ เลยได้แต่เก็บไว้อย่างระมัดระวัง”

“จากที่เกาเหมิ่งรายงานมา เจ้าฉินเทียนนี้ เหมือนยากที่จะได้ เห็ดหลินจือเลือด”

“งั้นข้านั้นสามารถที่จะใช้เห็ดหลินจือเลือดในการจับเขา และบังคับให้เขานั้นลงมือจัดการกับหวังเหมี่ยนและหวังเจี่ยน”

“ยืมมือคนอื่นฆ่าคน จะไม่ต้องมาคอยเป็นกังวลเป่ยจุนเจ้าว่า แบบนี้เหมือนพระเจ้าเขาช่วยข้าไหมล่ะ？”

เฮยสุ่ยนั้นทำเสียงหึ ก่อนที่จะเอ่ยอย่างไม่แน่ใจ “ เจ้าฉินเทียนนี่ ยังมีตัวตนอื่นๆอีกหรือ？”

“ตัวคนอื่นๆงั้นหรอ？”ราชาเปี้ยนนั้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “เกาเหมิ่งเอ่ยว่าเป็นขุนศึกพลที่มาจากทางตอนใต้ และกำลังระดมปล้นสุสาน”

“ใช่แล้ว！”

“อีกทั้งเจ้าฉินเทียนนี่ยังไปก่อความวุ่นวายที่บ้านของ เกาเหมิ่งอีก ยังบังคับสมาชิกระดับสูงของเผ่ามังกรซ่อนรูป ช่างน่ากลัวจริงๆ”

“สุดท้ายแล้ว ไม่คาดคิดว่าจะทำให้มู่หลงแห่งเผ่ามังกรซ่อนรูปแดนตะวันออกนั้นตกใจได้”

“หลังจากที่มู่หลงมาแล้ว ยังเคารพฉินเทียนอีกต่างหาก อีกทั้งยังขอโทษ นี่มันน่าแปลกใจมากๆ”

“เป่ยจุน เจ้ากับมู่หลงนั้นเป็นเพื่อนร่วมงานกัน เจ้าลองไปถามมู่หลงสิ ว่าเจ้าฉินเทียนนั้น ยังมีเบื้องหลังอะไรที่ทำให้คนตกใจอีกกัน？”

เฮยสุ่ยยิ้มแล้วเอ่ย“เหล่าหวัง ท่านจะคิดมากเกินไปแล้วล่ะ”

“ท่านก็เคยเจอกับมู่หลง ท่านยังไม่เข้าใจเขาอีกหรอ？เจ้าคนหน้าตายนั่น ปกติแล้วก็เอาแต่รักตัวเองนั่นแหละ”

“ข้าคิดว่า ที่เขาทำแบบนั้นต่อหน้าทุกคน และขอโทษต่อฉินเทียนนั้น ข้าคิดว่า หรือเป็นเพราะว่าลูกน้องของพวกเขาจะทำอะไรผิดกัน”

“เขานั้นที่ในฐานะหัวหน้า แน่นอนว่าจะต้องทำหน้าที่มีทัศนคติที่ดีและถูกต้อง มีเพียงแบบนี้เท่านั้น คนอื่นถึงจะไม่ได้เอ่ยพูดอะไร”

ราชาเปี้ยนเขานั้นตบขาตัวเองก่อนที่จะเอ่ย “ข้าเข้าใจแล้วล่ะ！จะต้องเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอน！”

“มู่หลงคนนี้ข้าเคยเห็นหน้ามาก่อน ไม่ใช่ว่าข้าดูถูกเขานะ เป็นหัวหน้าด้วยกัน แต่ว่าเมื่อเปรียบเทียบกับเป่ยจุนของเจ้าแล้ว เขานั้นยังห่างอยู่อีกไกลเลยล่ะ！”