ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 806

“ผ่านไปหนึ่งเดือน ดอกเบี้ยนี้ไม่ใช่ว่าสูงไปกว่าเงินต้นแล้วหรือ? ตระกูลของพวกเจ้าเป็นโจรขโมย?”

“ไม่ปิดบังแล้วกัน ข้ามีแผนการจะเปลี่ยนงาน”

เขาได้รับเงินรายปี เมื่อได้รับเงินรายปีมาแล้วยังต้องคืนเงินอีก เขาไม่อาจจ่ายคืนได้ และยังไม่ได้รับเงินไป เพียงแต่เอ่ยออกมาอย่างกรุ่นโกรธประโยคหนึ่ง “ดี เมื่อหมดอำนาจลงก็ถูกผู้อื่นรังแก คราวนี้ได้รู้แล้วว่าอะไรคือการที่กำแพงถล่มลงเพราะทุกคนผลักไว้”

หูฮวนสี่เองก็ไม่บีบบังคับ ชี้ไปยังประตูเอ่ยออกมา “เชิญท่าน”

กอดม้านั่งไว้สองตัวพร้อมกับหม้อยา เดินเล่นทั่วเมืองหลวงไปวันหนึ่ง กินหมันโถวไปสองลูก หิวเสียจนท้องร้อง

เขารู้สึกผิดเป็นอย่างมาก รู้สึกว่าถูกตระกูลเฉินหลอกลวง และยังถูกคนในตระกูลของตนเองรังแก ทว่าแล้วจะทำอย่างไรได้?

เมื่อเห็นฟ้ามืดลงแล้ว แม้แต่คืนนี้จะพักที่ใดก็ไม่รู้

กลางดึกดื่น นั่งยอง ๆ อยู่ใต้ต้นไทรใหญ่ในเมืองตะวันออก ความทะเยอทะยานค่อย ๆ จางหายไป

หิว เขาไม่อาจหิวได้

เพราะฉะนั้น ในตอนที่หลิวหลิ่วนำน่องไก่ออกมาสองน่อง และไหเหล้าออกมาอยู่ต่อหน้าของเขา เขาแทบจะร้องไห้ออกมา “หลิวหลิ่ว คงจะเป็นเจ้าที่ดีกับข้าที่สุดแล้ว”

หลิวหลิ่วนั่งลง “เจ้าไม่อยากแต่งกับข้าแล้ว เช่นนั้นก็ไม่ต้องแต่ง ข้าไม่บังคับเจ้า”

เซียวท่ากัดน่องไก่ ดื่มเหล้าลงไป “พูดอะไรโง่ ๆ ออกมา? ด้วยความซื่อสัตย์นี้ของเจ้า ข้าจะต้องแต่งงานกับเจ้า เจ้าไม่รู้ว่าวันนี้ข้าไปมามากมายหลายที่ ก็ไม่มีใครรับข้าเอาไว้ ยังเป็นเจ้าที่ดีมากพอ”

หลิวหลิ่วยิ้มออกมา เท้าคางแล้วมองเขาเอาไว้ “เซียวท่า เจ้าช่างน่ามองยิ่งนัก”

เซียวท่าใช้มือเช็ดน้ำมันบนปาก รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่นางเอ่ยออกมาเช่นนี้ “ซูชิงดูดีกว่าข้ามาก ทุกคนต่างก็เอ่ยออกมาเช่นนี้ ทำไมเจ้าถึงได้ไม่ชอบซูชิงกัน?”