บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 18

เมเดลีนคิดว่าเธอตอบกลับเมเรดิธได้ดี อีกฝ่ายคงรู้สึกสะเทือนไม่น้อย แต่ทว่าเมื่อได้ยินคำพูดของเมเรดิธ เธอกลับรู้สึกพ่ายแพ้อย่างไร้ทางสู้

เจเรมี่อยู่เคียงข้างหล่อนในการตรวจสุขภาพของแม่เด็กในระยะหลัง

มันควรจะเป็นสิ่งที่สามีภรรยาพึงกระทำ แต่เจเรมี่กำลังให้ความสำคัญกับผู้หญิงอีกคน

เมเรดิธเดินนำหน้าด้วยความภาคภูมิใจ “แมดดี้เกิดอะไรขึ้น? เธอกำลังรู้สึกอารมณ์เสีย? หรือกำลังรู้สึกอกหัก?"

เมเดลีนกำหมัดแน่น เพื่อผ่อนคลายอารมณ์ที่ไม่สงบของตัวเธอเอง เธอปฏิเสธที่จะยอมให้ตัวเองเสียภาพลักษณ์ที่นิ่งสงบ “ไม่หรอก ฉันแค่รู้สึกว่าเธอช่างไร้ยางอาย”

ทันทีที่จบประโยค เมเดลีนจ้องมองใบหน้าที่บิดเบี้ยวของเมเรดิธ

“นี่! เมเรดิธ ฉันเองไม่คิดว่าจะสามารถพบเจอผู้หญิงคนไหนที่ไร้ยางอาย และยังภาคภูมิใจแบบเธอ คนที่คิดว่าตัวเองสูงส่งมากทั้ง ๆ ที่เป็นได้แค่เมียน้อย”

"แก..."

“วันหนึ่ง เจเรมี่จะรู้ว่าลูกในท้องของเธอ มันไม่ใช่สายเลือดของเขา”

หน้ากากจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่เมเรดิธสวมอยู่ถูกฉีกออกจากใบหน้า ทันใดนั้นเธอก็ยิ้มออกมา ขณะที่เธอพูดว่า

“เจเรมี่รักฉันมาก ต่อให้เด็กคนนี้จะไม่ใช่ลูกของเขา แต่เขาก็ยังคงรักเด็กคนนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายอย่างไม่มีข้อแม้ ไม่เหมือนกับเธอ ที่มีลูกของเขาแล้วยังไง? มันไม่ใช่แค่ว่าเขาไม่ต้องการนะ แต่เขาไม่เคยอยากให้เธอคลอดเด็กเหลือขอนั่น!”

เมเรดิธกัดฟันคว้าเมเดลีนที่กำลังจะหันหลังกลับเพื่อเดินจากไป ทันใดนั้นใบหน้าของเมเรดิธ เริ่มกดต่ำลงเสียงสะอื้น ถูกส่งออกมาจากมือที่ป้องปาก เสียงของเธอดังมาก ในขณะที่เธอพูด

“แมดดี้ ได้โปรด ฉันรักเจเรมี่ ได้โปรดให้เขากลับมาหาฉัน”

อะไรอีก?

“แมดดี้ เธอแค่โวยวายและทุบตีฉันตามที่เธอต้องการก็ได้ แต่อย่าทำร้ายลูกฉัน! อ้าา!"

เมเรดิธกรีดร้องออกมาอย่างดูทุกข์ทรมาน ในขณะเดียวกันก็ปล่อยมือของแมดดี้ก่อนจะกลิ้งลงบันได

ตามสถานการณ์ รูปลักษณ์ตามแบบที่ออกมาเต็มไปด้วยข้อกล่าวหาและความไม่คาดคิด เมเดลีนถูกชี้เป้าว่าเป็นคนผิด มีคนชี้มาที่เธอและตะโกนว่า “ผู้หญิงคนนั้น เธอผลักผู้หญิงท้องตกบันได!”

“ไม่ใช่ฉัน! ฉันไม่ได้ทำ!”

เมเดลีนพยายามอธิบายอย่างเต็มที่ แต่ไม่มีใครเชื่อเธอ

เธอต้องการลงไปดูสภาพของเมเรดิธ หลังจากเธอแกล้งออกแรงตกลงไป