จอมเทพโอสถ นิยาย บท 1266

สมบัติเวทย์สวรรค์!

เย่หยวนจับจ้องชายหนุ่มตรงหน้าอย่างพินิจตั้งใจ

เขาไม่คิดจริงๆว่า อีกฝ่ายจะยอมมอบบุปผาคุนหวูง่ายๆเช่นนี้

ก่อนหน้า เย่หยวนยังคำนวณถึงความเป็นไปได้มากมายที่อาจจะเกิดขึ้น และเตรียมใจรับมือทุกสถานการณ์ รวมถึงหากต้องถึงขั้นสัประยุทธ์ลงมือ

ทว่าความเป็นไปได้เดียวที่เขานึกไม่ถึงก็คือ การที่อีกฝ่ายยอมมอบของให้ตนโดยไม่มีเงื่อนไขใด

ได้รับบุปผาคุนหวูกับมือแล้ว เย่หยวนรู้สึกดั่งว่าฝันไป

“ท่านอาวุโส…ทำไม?”

เย่หยวนกล่าวถามขึ้นอย่างสงสัย

ชายหนุ่มคลี่ยิ้มบางพลางกล่าวตอบว่า

“ข้าเองก็มีปัญหากับพฤกษาวิญญาณมรณะมาเนินนานแล้ว เจ้านั้นน่าสะอิดสะเอียนเกินทน แต่สุดท้ายก็ถูกกำจัดทิ้งไปเสียที เจ้าทำได้ดีมาก! ดังนั้นนี่ถือเป็นรางวัลที่เจ้าควรได้รับแล้ว! นอกจากนี้เอง ข้ามีหน้าที่ช่วยเหลือผู้สืบทอดของตาแก่จอมเทพนิรันดร์อยู่แล้ว ส่วนที่ว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จหรือไม่ นั้นขึ้นอยู่กับชะตาของเจ้าแล้ว”

เย่หยวนอดฉงนใจมิได้ เขาได้ยินบุคคลชื่อ‘จอมเทพนิรันดร์’มาเกินสองสามครั้งแล้ว รวมไปถึงข้อสงสัยก่อนหน้าที่ยังค้างคา เพราะเหตุใดดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ถึงถูกเรียกว่า ดินแดนพฤกษานิรันดร์

แล้ว ‘ดินแดนพฤกษานิรันดร์’ กับ ‘จอมเทพนิรันดร์’ มีความเกี่ยวข้องกันหรือไม่!

“ผู้เยาว์มีข้อสงสัยโปรดท่านอาวุโสแถลงไข ดินแดนพฤกษานิรันดร์คืออะไร? แล้วทำไมมีบางคนเรียกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ว่า ดินแดนพฤกษานิรันดร์?”

เย่หยวนเอ่ยถามขึ้นทันที

คุนหวูยิ้มและกล่าวว่า

“คำว่า ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เป็นสิ่งที่พวกเจ้าเรียกขานตั้งกันเอง แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเจ้าเชื่อกันว่าเป็นจุดสูงสุดแห่งผืนพิภพ ในความเป็นจริง นี่กลับเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น! และแน่นอนว่าที่แห่งนี้ก็มีจักรพรรดิดินแดนเช่นกัน และนั้นก็คือ ตาแก่จอมเทพนิรันดร์!”

“ตาแก่จอมเทพนิรันดร์?”

เย่หยวนพลันขมวดคิ้วหนาทวนคำถามในทันใด

คุนหวูพยักหน้าและอธิบายต่อว่า

“จอมเทพนิรันดร์คือผู้สร้างดินแดนพฤกษานิรันดร์แห่งนี้ขึ้นมาและตั้งตนขึ้นเป็นจักรพรรดิดินแดน เมื่อบรรลุสู่อาณาจักรนิรันดร์ หนึ่งกระบวนสร้างโลก และดินแดนพฤกษานิรันดร์แห่งนี้ก็เป็นโลกที่ตาแก่จอมเทพนิรันดร์สร้างขึ้นมา”

มิใช่เพียงแค่เย่หยวน ทุกคนที่ได้ยินต่างสั่นสะท้านถึงทรวงในเมื่อได้ยินคำอธิบายเหล่านี้!

นี่ถึงขั้นสร้างโลก! นี่เป็นการดำรงอยู่ที่เกินขอบเขตจินตนาการไปแล้วโดยสมบูรณ์!

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเขาอาศัยอยู่ กลับกลายเป็นว่าถูกสร้างขึ้นโดยจอมเทพท่านหนึ่ง!

“สะ-สร้างโลก! ทะ-ท่าน…ท่านอาวุโสมิได้ล้อเล่นใช่หรือไม่?”

แม้ประสบการณ์ความรู้ของเย่หยวนค่อนข้างกว้างไกลไพศาล แต่เรื่องนี้ยังต้องทำให้เขากลายไปเป็นคนโง่งมในบัดดล

ผลกระทบต่อจิตใจจากคำอธิบายเหล่านี้ของคุนหวูช่างยอดเยี่ยมเกินไปนัก!

“เหอะ ข้าเองก็มิใช่คนขี้เล่นขนาดนั้น! การสร้างโลกกลับมิใช่เรื่องน่าตื่นเต้นอันใด แต่การสร้างโลกก็มิใช่สิ่งที่ทุกคนจะทำได้เช่นกัน ในปัจจุบันเจ้าไม่มีทางเข้าใจได้แน่นอน รอจนกว่าสักวัน เจ้าจะสามารถออกจากดินแดนพฤกษานิรันดร์ได้ เมื่อนั้นเจ้าจะเข้าใจทุกอย่างเองโดยธรรมชาติ”

เย่หยวนสูดหายใจเข้าลึกๆแช่มช้า คำกล่าวนี้ของคุนหวูได้เปิดโลกใบใหม่ให้แก่เขา

เขาไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่า ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้จะถูกสร้างขึ้นมา!

และก็คาดไม่ถึงเช่นกันว่า เส้นทางแห่งการต่อสู้ของมนุษย์จะสามารถพัฒนาได้ถึงอาณาจักรพลังที่น่าทึ่งเพียงนี้!

หากวาจาคำอธิบายนี้มิได้ออกจากปากคุนหวูโดยตรง เย่หยวนไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด

เมื่อบรรลุขึ้นสู่อาณาจักรพลังที่เหมาะสม ก็จะสามารถสร้างโลกเป็นของตัวเองได้ ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบัน ย่อมไม่สามารถจินตนาการถึงได้เลย

หลังจากนั้นไม่นาน เย่หยวนก็ได้สติฟื้นตัวจากความตื่นตะลึง เขาเอ่ยถามต่อว่า

“ท่านอาวุโส ในเมื่อศาสตร์แห่งสวรรค์ได้สูญสิ้นไปแล้ว เหตุใด…เหล่าการดำรงอยู่ภายในเขตพระเจ้าต้องห้ามถึงดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบเลย”

เย่หยวนกล่าวขึ้นด้วยความสงสัยอย่างยิ่งยวด ไม่ว่าจะเป็นพฤกษาวิญญาณอมตะ หรือ พฤกษาคุนหวูที่อยู่ตรงหน้า ขอบเขตพลังของทั้งคู่ เย่หยวนกลับไม่สามารถหยั่งรู้ได้เลยแม้สักนิด

แตกต่างจากท่านบรรพบุรุษแห่งเผ่ามังกร และซือโปเทียน ถึงขุมพลังความแกร่งกล้าจะเกินหยั่งรู้เช่นกัน แต่ก็ยังเห็นได้ชัดว่าอาณาจักรพลังของพวกเขาถูกจำกัดเอาไว้

คุนหวูยิ้มและกล่าวอธิบายว่า