จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3114

ตอนที่ 3114 ต้นกำเนิดเต๋า!

คลื่นพลังกดดันกัดกร่อนรุนแรงนั้นมันตัดขาดสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดออกจากกองทัพเผ่าเลือดไป

ระยะของสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะนั้นมันยิ่งใหญ่กว้างไกลจนเหมือนเป็นกำแพงกั้นระหว่างโลกได้

แน่นอนว่าในหัวใจของเย่หยวนนั้นเขายังกลัวว่าเมื่อสิ้นสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะลงแล้วศิลาโลหิตนั้นมันจะบุกเข้ามาสังหารคนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดอีกครั้ง

เพราะพลังอำนาจของศิลาโลหิตในวันนี้มันสามารถทำลายทั้งสวรรค์ลงได้ง่ายๆ!

แต่เขาเองก็ไม่มีทางจะไปหยุดได้เช่นกัน!

หากวันนี้เขาไม่อาจทนรับสามสิบสามทุกข์แห่งหายนะไว้ได้แล้วสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดด้านหลังของเขานี้ก็คงแตกสลายลงไปแน่!

เต๋าทุกข์แห่งหายนะนั้นมันมิใช่เรื่องเล่นๆ

นี่มันคือปัญหาที่ไร้ทางออกอื่น หากผ่านมันไปไม่ได้ก็จะต้องเจอแต่หายนะ!

“สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดและข้านั้นเป็นตายด้วยกัน! พวกเจ้าพร้อมรับหรือไม่!” เย่หยวนกล่าวลั่นขึ้นมาอย่างไม่คิดหันหน้ากลับไป

“ได้แน่นอน!” พวกเขาทั้งหลายตอบกลับมาอย่างไม่คิดลังเล

เพราะนี่มันคือทางรอดเดียวของพวกเขา!

เมื่อศิลาโลหิตได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องขมวดคิ้วแน่น

เพราะเขานั้นคิดหมายว่าจะไปไล่สังหารคนระหว่างที่เย่หยวนกำลังเผชิญหน้ากับหายนะทำให้จิตใจของเย่หยวนปั่นป่วนและล้มเหลวลงในที่สุด

ไม่นึกว่าเย่หยวนนั้นกลับจะเด็ดเดี่ยวกลับลากทั้งสวรรค์เข้าทุกข์แห่งหายนะไปกับตัวเองด้วย

แต่มันก็ดี เพราะทำเช่นนั้นทุกข์แห่งหายนะที่เย่หยวนเจอมันย่อมจะทรงพลังมากขึ้น!

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ!

เสียงสายฟ้าลั่นขึ้นบนเมฆเต๋าทุกข์ราวกับว่ามันไม่พอใจการกระทำของเย่หยวน

การกระทำของเย่หยวนนั้นมันเหมือนท้าทายสวรรค์!

ในเมฆดำนั้นมันมีสายฟ้าวิ่งผ่านไปมาราวกับว่าวันสิ้นโลกได้มาถึง

“หนวกหู!”

เย่หยวนขมวดคิ้วแน่นก่อนจะต่อยหมัดขึ้นฟ้าไป!

หมัดนี้มันมีพลังของสี่ภูตแท้จตุรทิศผสานกันพุ่งตรงขึ้นฟ้าไป!

อี้เฉียนั้นต้องเบิกตากว้างเมื่อได้เห็นภาพนี้

เพราะว่าพลังของหมัดนี้มันเทียบเคียงได้กับอาณาจักรล้ำสวรรค์!

แม้จะเป็นยอดเจ้าโลกก็คงไม่อาจรอดชีวิตได้หากโดนหมัดนี้เข้า

เทียบกับตอนที่พวกเขาถอนทัพไปจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดแล้วเย่หยวนในเวลานี้ดูจะทรงพลังมากขึ้นหลายเท่าตัวนัก!

นี่มันคือความพิโรธของสวรรค์!

พลังของสายฟ้าทั้งหลายนั้นเองมันก็สามารถสังหารยอดเจ้าโลกลงได้ในคราเดียวเช่นกัน!

สองคลื่นพลังนั้นกระแทกเข้าหากันอย่างรุนแรง

ตูม!

สายฟ้ามากมายนั้นแตกสลายลงไปในพริบตา!

แต่มันยังไม่จบแค่นั้นเพราะว่าพลังหมัดของเย่หยวนนั้นมันยังคงพุ่งขึ้นฟ้าไป

ตูม!

เมฆเต๋าทุกข์จางหายไปทันที!

ทุกข์แห่งหายนะแรกนั้นยังไม่ทันได้ปล่อยพลังใดๆ ออกมามันก็ถูกเย่หยวนขจัดไปด้วยหมัดเดียว!

คนที่ได้เห็นนั้นต่างอ้าปากค้างตกตะลึงกับพลังของเย่หยวนในตอนนี้

ก่อนหน้านี้พวกเขาต่างคิดว่าเย่หยวนคงจะถูกทำลายสิ้นแน่แล้ว

เพราะพวกเขานั้นสัมผัสได้ว่าทุกข์แห่งหายนะนั้นมันรุนแรงแค่ไหน

แต่เย่หยวนกลับหยุดมันไว้ด้วยแค่หมัดเดียว?

“นี่มัน…จะไม่แข็งแกร่งไปหรือ? ไหนเจ้าบอกว่าทุกข์แห่งหายนะมันรุนแรงนักหนาเล่า?”

“ข้าสัมผัสได้เลยว่าเย่หยวนยังไม่ได้เอาจริงด้วยซ้ำไป ทุกข์แห่งหายนะนี้ดูจะไม่ได้ทรงพลังอย่างที่เล่าลือกันแล้ว!”

“ข้าเองก็คิดเช่นนั้น พวกเจ้าว่าเย่หยวนคงจะไม่ได้ผ่านทุกข์แห่งหายนะมาได้จริงๆ หรอกใช่หรือไม่?”

…

ยอดฝีมือเผ่าเลือดทั้งหลายต่างเกิดความสงสัยขึ้นมาในใจกับพลังของทุกข์แห่งหายนะ

เพียงแค่ว่าสายฟ้าครั้งนี้มันหมุนวนกระแทกลงอย่างรุนแรง

พลังของมันแตกต่างจากก่อนหน้าไปสิ้นเชิง

เย่หยวนเอามือยกขึ้นพร้อมด้วยพลังของมังกรฟ้า หงส์แดง พยัคฆ์ขาวและเต่าดำที่พุ่งทะยาน

สี่เงาร่างของภูตแท้นั้นมันประจำอยู่ที่ตำแหน่งเหนือ ใต้ ออก ตก ตามทิศของตนเองพร้อมด้วยพลังสายเลือดรุนแรงที่ปะทุขึ้นมาจากร่างของเย่หยวนผสานกลายเป็นม่านพลังศักดิ์สิทธิ์

ภาพนี้มันสวยงามอย่างถึงที่สุด

เมื่อศิลาโลหิตได้เห็นเช่นนั้นเขาก็ต้องอ้าปากค้างขึ้นมา

เพราะเขานั้นไม่คิดว่าคลื่นกำเนิดเลือดของเย่หยวนมันจะทรงพลังได้ถึงขนาดนี้!

ในฐานะทูตสวรรค์ตัวเขาสามารถควบคุมเต๋าเลือดได้สิ้นเชิง ทำให้เขานั้นเข้าใจพลังของสายเลือดอย่างดีเช่นกัน

คลื่นกำเนิดเลือดของเย่หยวนนั้นมันใกล้เคียงกับยอดเต๋า!

ที่สำคัญไปกว่านั้นเย่หยวนยังมีเต๋าที่แตกต่างจากเขาไปสิ้นเชิง

เพราะเต๋าของเขานั้นคือเต๋าแห่งการฆ่าสังหารทำลายล้าง

แต่คลื่นกำเนิดเลือดของเย่หยวนนั้นมันกลับสูงส่งและมีเมตตา!

ศิลาโลหิตนั้นเองก็มีสายเลือดภูตแท้ทั้งสี่เช่นกัน นั่นมันคือกุญแจสำคัญที่ทำให้เขานั้นสามารถควบคุมเต๋าแห่งเลือดได้

แต่เขานั้นก็ยังไม่อาจจะควบคุมพลังของสี่สายเลือดออกมาใช้ได้

แต่เย่หยวนกลับทำมันได้!

ม่านพลังที่เกิดขึ้นจากพลังของสี่เงาร่างนั้นมันทรงพลังอย่างมาก

ไม่ว่าสายฟ้านั้นจะรุนแรงเพียงใดมันก็ยังรับไว้ได้ไม่หวั่นไหว!

หลงเจี้ยนและพวกนั้นต่างมองดูภาพตรงหน้าด้วยปากที่อ้าค้าง

“ไม่นึกเลยว่าการผสานสี่สายเลือดมันกลับจะสร้างพลังที่แข็งแกร่งได้ขนาดนี้!” หลงเจี้ยนนั้นมองดูภาพตรงหน้าอย่างตกตะลึง

หลวนชิงเหอกล่าวขึ้นตาม “พลังสายเลือดของเย่หยวนนั้นมันเหนือล้ำกว่าพวกเขาไปมากแล้ว! มีเพียงแค่เขาเท่านั้นที่จะใช้พลังของสี่สายเลือดออกมาได้อย่างถึงที่สุด! ม่านพลังนี้ต่อให้ทุกข์แห่งหายนะมันจะทรงพลังกว่านี้เป็นร้อยเท่าก็คงสามารถรับไว้ได้สิ้น!”

หมี่เทียนพยักหน้ารับขึ้นตาม “แม้ว่าเย่หยวนนั้นจะมีพลังบ่มเพาะไม่สูงส่งล้ำแต่ว่าเขานั้นเข้าใจเต๋าอย่างลึกซึ้ง เขานั้นใช้พลังของดาบเต๋านั้นควบคุมพลังแห่งต้นกำเนิด! นี่มันคือรากฐานพลังของเขา! อาณาจักรบ่มเพาะนั้นมิใช่เรื่องสำคัญต่อเขาอีกต่อไปแล้ว!”

………………………..