ผลกำไรมหาศาลที่เย่หยวนทิ้งทวนให้
“เจ้าว่าอย่างไร? เขา…เขาสามารถหลอมกลั่นโอสถล้างพิษขั้นเทวะได้จริงๆ?”
พอได้ฟังรายงานจากผู้จัดการซู หวางรุยสะดุ้งโหย่งตกตะลึงสุดขีด สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัด เสียงของเขาโพล่งดังคล้ายสูญเสียความเยือกเย็นชั่วขณะ
ผู้จัดการซูยังคงระทึกใจไม่หาย สีหน้าการแสดงออกคล้ายยังไม่ได้สติดี ผิดธรรมชาติแตกต่างจากตัวในยามปกติไป
“จริงแท้แน่นอน! ตอนที่เขาป้อนโอสถให้แม่นางหวางหรู พวกเขาทั้งสามเห็นกับตาคู่นี้! หลังจากนั้นไม่นาน พิษที่ติดค้างในร่างกายของนางก็ค่อยๆถูกล้างออกไปจนสิ้น!”
หยางหรูสูดหายใจแช่มลึกสุดปวดหวังดึงสติมิให้หลุดลอยออก
ข่าวนี้ช่างน่าเหลือเกินจินตนาการเขามาก!
ทันทีที่เขาตัดสินใจที่จะปกป้องเย่หยวน หยางหรูไม่คิดไม่ฝัน ผลลัพธ์ที่ได้กลับย้อนคืนกลับเป็นผลดีอย่างไม่คาดคิด!
ยามนี้เขาเพิ่งตระหนักได้ว่า เย่หยวนคือต้นกล้าชั้นเยี่ยมที่ควรค่าแก่การเลี้ยงดูยิ่ง!
อย่างไรก็แล้วแต่ พัฒนาการของเย่หยวนก็เกินความคาดหมายของเขาไปมากจริงๆ
“ยังมีอีกเรื่อง! เย่หยวนสั่งให้พวกเราไปช่วยเก็บกวาดห้องบ่มเพาะฝึกปรือของเขา แต่หลังจากที่พวกเราส่งคนไปทำความสะอาดกลับพบว่า ภายในห้องนั้นเต็มไปด้วยโอสถปราณเทวะและโอสถล้างพิษจำนวนมหาศาล ซึ่งทั้งหมดล้วนแต่เป็นโอสถขั้นสวรรค์! มีขั้นยอดเยี่ยมและขั้นสูงปะปนเป็นส่วนน้อย!”
คู่ดวงตาของหยางรุยสว่างวาบ เขากวาดสายตาจ้องเขม็งไปที่ผู้จัดการซูทันทีและกล่าวว่า
“เจ้ากล่าวว่าอันใด?! แทบทั้งหมดล้วนเป็นโอสถขั้นสวรรค์! ไหนก่อนหน้าเจ้าถึงบอกว่าเขาไม่รู้จักวิธีหลอมกลั่นโอสถล้างพิษ? นี่…นี่ใช้เวลาแค่เดือนเดียว สามารถเป็นคนให้เป็นเซียนได้เลย?”
ผู้จัดการซูพยักหน้า ความตื่นตะลึงที่สลักจารึกในใจยังไม่คลายอ่อน
“ยอดเซียนเลยกระมัง!”
“ฟู่วว…”
หยางหรูพรูเย็นเจือทึ่งตะลึง ท่าทีกิริยาสุดองอาจดั่งราชวงศ์ชั้นสูง ยามนี้หยางหรูคนนั้นกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ปัจจุบัน ราวกับเขาเป็นกระต่ายน้อยขี้ตกใจ
สีหน้าการแสดงออกดูสนใจในตัวเย่หยวนอย่างหาที่เปรียบไม่
หลังจากไม่ได้สติอยู่นาน หยางรุยสะดุ้งเฮือกและเร่งกล่าวกับผู้จัดการซูทันทีว่า
“เย่หยวนอยู่ไหน? ไปเรียกเขามาหาข้าเดี๋ยวนี้! ไม่! ไม่! ข้าจะไปหาเขาเอง!”
ในขณะที่หยางรุงกำลังรีบลุกขึ้น แต่กลับถูกผู้จัดการซูหยุดไว้พร้อมกล่าวว่า
“ท่านประมุขหอไม่จำเป็น! ตอนนี้เย่หยวนปลีกวิเวกเก็บตัวเรียบร้อยแล้ว!”
หยางรุงตะลึงงันไปอีกชั่วครู่และกล่าวว่า
“เขาไม่จำเป็นต้องหลอมกลั่นโอสถล้างพิษขั้นเทวะแล้วมิใช่รึ? แล้วจะเข้าเก็บตัวเพื่ออันใดอีก?”
ผู้จัดการซูส่ายหัวเล็กน้อย
“เขาฝากหงหยิงช่วยดูแลแม่นางหวางหรูจากนี้ต่อ ก่อนจะขนกองสมุนไพรอีกกองใหญ่และเข้าเก็บตัวอีกครั้ง”
หยางรุยขมวดคิ้วย่น เขากล่าวว่า
“รายการสมุนไพรที่เขาสั่งไปมีอะไรบ้าง?”
ผู้จัดการซูกล่าวตอบว่า
“สมุนไพรวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่เขาสั่งในรอบนี้มีมากกว่ารอบก่อนหน้า แถมยังค่อนข้างหลากหลายชนิด พิจารณาโดยรวม คาดเดาได้ยากว่าเขาวางแผนหลอมกลั่นโอสถชนิดใดบ้าง”
หยางรุยเงียบลงคล้ายครุ่นคิด ทันทีทันใด เขาสะดุ้งขึ้นทันทีเหมือนกับนึกอะไรขึ้นได้ ก่อนสาดสายตาสายใส่ผู้จัดการซูด้วยสายตาสุดแผดเผา เขากล่าวว่า
“หรือเป็นไปได้ไหมว่า…จะเป็นโอสถตราสวรรค์หนึ่งดาว?”
ม่านตาดำของผู้จัดหารซูหดแคบตีบตันคล้ายได้ยินผิดไป เขาเผยสีหน้าหวาดกลัวขึ้นและโพล่งกล่าวปฏิเสธ เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยินตอนนี้
“ไม่มีทาง? ถึงแม้จะเป็นโอสถตราสวรรค์หนึ่งดาว แต่กระทั่งจอมเทพโอสถสองดาวเองก็ไม่สามารถหลอมกลั่นได้เลย! แต่…หากพิจารณาจากรายการสมุนไพรเหล่านั้น ก็มีความเป็นไปได้สูงมาก! ทะเลจิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาเสียหายขั้นรุนรีง มีเพียงโอสถตราสวรรค์หนึ่งดาวเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาได้!”
หยางรุยรู้สึกได้ในทันใด การที่เขาตัดสินใจช่วยเย่หยวนเอาไว้ นับเป็นความคิดที่ชาญฉลาดยิ่ง!
กระทั่งตอนนี้ เขาเองก็ยังหวาดกลัวในพรสวรรค์ของเย่หยวน
หากเย่หยวนสามารถหลอมกลั่นโอสถตราสวรรค์หนึ่งๆดาวได้ ชื่อเสียงของหอมหาสมบัติจะต้องยิ่งใหญ่ทรงอำนาจเป็นเท่าตัว!
ถึงหอมหาสมบัติจะมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งมหาพิภพถงเทียน แต่เนื่องจากเมืองกุยฉางไม่ได้อยู่ในอาณาเขตการปกครองของจักรพรรดิเทพสวรรค์มหาสมบัติ ดังนั้นหอมหาสมบัติแห่งนี้จึงมิได้มีสง่าราศีมากมายนัก
เนื่องจากหอมหาสมบัติมีมากมายนับไม่ถ้วนบนมหาพิภพถงเทียน ดังนั้นชื่อเสียงอำนาจย่อมแตกต่างออกไปตามเขตอำนาจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...